מקובל אלוקי האט געשריבן: ↑מיטוואך מארטש 22, 2023 3:21 pm
ניין
האט גארנישט מיטן פסוק
פון וואנענט זייט איר אזוי זיכער?
איך האלט אז ער מיינט יא די פסוק און אז ס'איז א שענערע פשט ווי "רגל מועד" וואס ס'נישטא אזא אויסדרוק.
די רבי איז בכלל נישט דא צו מאכן א אויסדרוק,
ער זאגט אז ווען איינער איז פוגם אין יו”ט וואס הייסט סיי רגל אין סיי מועד,
איז די רגל אים מודיע אז ער דארף מתקן זיין אין דאס מיינט רגל מועד,
ווייל די אותיות רגל מועד האט ער פוגם געווען איז דאס איז הא גופא די תיקון,
זיכסט א ספר, רבי, חברותה, מראה מקום, אין לימוד הקבלה? איך קען אייך אפשר העלפן! אין אישי!
מקובל אלוקי האט געשריבן: ↑מיטוואך מארטש 22, 2023 3:21 pm
ניין
האט גארנישט מיטן פסוק
פון וואנענט זייט איר אזוי זיכער?
איך האלט אז ער מיינט יא די פסוק און אז ס'איז א שענערע פשט ווי "רגל מועד" וואס ס'נישטא אזא אויסדרוק.
די רבי איז בכלל נישט דא צו מאכן א אויסדרוק,
ער זאגט אז ווען איינער איז פוגם אין יו”ט וואס הייסט סיי רגל אין סיי מועד,
איז די רגל אים מודיע אז ער דארף מתקן זיין אין דאס מיינט רגל מועד,
ווייל די אותיות רגל מועד האט ער פוגם געווען איז דאס איז הא גופא די תיקון,
אפילו אויב ער זאל נישט האבן געקומען כדי צו מאכן אן אויסדרוק, האט ער אבער זיכער געקענט דעם פסוק און ממילא איז מסתבר אז לכל הפחות אלס מליצה האט עס אריינגעגליטשט אין זיין לשון כמורגל היטב. אויסערדעם זעט אויס אז ער מיינט יא די בחינה וואס איז מרומז אין דעם פסוק.
מקובל אלוקי האט געשריבן: ↑מיטוואך מארטש 22, 2023 3:21 pm
ניין
האט גארנישט מיטן פסוק
פון וואנענט זייט איר אזוי זיכער?
איך האלט אז ער מיינט יא די פסוק און אז ס'איז א שענערע פשט ווי "רגל מועד" וואס ס'נישטא אזא אויסדרוק.
די רבי איז בכלל נישט דא צו מאכן א אויסדרוק,
ער זאגט אז ווען איינער איז פוגם אין יו”ט וואס הייסט סיי רגל אין סיי מועד,
איז די רגל אים מודיע אז ער דארף מתקן זיין אין דאס מיינט רגל מועד,
ווייל די אותיות רגל מועד האט ער פוגם געווען איז דאס איז הא גופא די תיקון,
אפילו אויב ער זאל נישט האבן געקומען כדי צו מאכן אן אויסדרוק, האט ער אבער זיכער געקענט דעם פסוק און ממילא איז מסתבר אז לכל הפחות אלס מליצה האט עס אריינגעגליטשט אין זיין לשון כמורגל היטב. אויסערדעם זעט אויס אז ער מיינט יא די בחינה וואס איז מרומז אין דעם פסוק.
שור המועד האט א אנדערע עברי אין אפטייטש ווי רגל מועד,
קען זיין אז ער האט אויך אינזין געהאט די פסוק אבער די דרוקער האט זייער פיין מנקד געווען,
זיכסט א ספר, רבי, חברותה, מראה מקום, אין לימוד הקבלה? איך קען אייך אפשר העלפן! אין אישי!
ס’דא אזא מושג אז ווען מטוט א עבירה ח”ו איז מען פוגם אין די אותיות פון יענע פסוק מצווה וכו’
און עס ווערט פון דעם צרופים לרע אדער אפגעטייטש לרע וזה גופא העונש על החטא
והתיקון איז מתקן זיין די אותיות,
אין דאס זאגט ער אז עס שטעלט זיך צאם די צוויי ווערטער אין עס באקומט די אפטייטש,
האט גארנישט מיטן פסוק אין משלי,
זיכסט א ספר, רבי, חברותה, מראה מקום, אין לימוד הקבלה? איך קען אייך אפשר העלפן! אין אישי!
נהגו העולם בערב פסח ליטול ידיים בסעודת הבוקר כדי לאכול לחם חמץ, ויש שהסמיכו לכך את דברי 'בעל המאור' שבאכילת חמץ בערב פסח מקיימים מצות 'תשביתו'. וכן נהג ה'חקל יצחק' מספינקא זצ"ל שהיה מזרז את חסידיו לאחר התפילה שייטלו ידיהם לאכול חמץ קודם זמן הביעור.
דער ענין ביי אונז (באבוב) איז געוועהן דוקא צו עסען ביזן סוף זמן און נישט מחמיר זיין. דער גאנצע אויפהערען צוויי שעה פריער איז א גזירת חז"ל מ'זאל נישט קומען עובר זיין אויפ'ן דאורייתא. על כן איז נישט ריכטיג צו ווייזען אז מען איז מער מחמיר פון חז"ל.
א מענטש קען זיך טועה זיין. ואולי אין דברי ההלכות (הרי"ף) בזה נכונים כי אין השלימות בלתי לה' לבדו יתברך ויתעלה ויתנשא שמו יתברך. (ספר הזכות להרמב"ן יבמות כד: מדפי הריף) די סכנה פון באזוכען כפירה\ליצנות בלאגס
געהערט פון א ת"ח אז עס איז א ענין צו עסן חמץ ערב פסח פאר פרישטאג
אויב איינער האט די מקור אהער דערמיט
דאכט זיך אין צאנז איז דאס געווען דווקא א פליישיגע סעודה.
דרכי חיים
ערב פסח בבוקר אכל רבינו הק' עם העולם סעודה של בשר,
הגה: סעודה זו נקראת 'סעודת פאנג' ונהג רבינו לאכול אז בשר עגל. וגופא דעובדא הכי הוי: לפני פסח שחטו פעם עגל בחלף שאינו מיוחד לפסח, והורה רבינו לערוך סעודת פאנג בבוקרו של ער"פ ואז לאכלו, ומני אז נשאר המנהג כן. (כ"ק אדמו"ר מהר"ש מבאבוב זצ"ל). (ד״ח החדש)
ויש עוד להרחיב בזה, ועוד חזון
