צוויי בלעטער וועגען א ספר ניטל... כ'בין נישט קיין פוסק ווייס איך נישט... נאר אזוי כ'האב לעצטענס געלערענט ש"ח האב איך אביסל הערות אויף די תגובות... אמסארי פאר אלע ציטירטע...
קו הישר האט געשריבן:
היות מדינא דגמרא איז נישט דא קיין איסור צו לערנען, הגם מיר האלטן זיך אפ דערפון מתורת מנהג, ווערט נאכנישט די ספרים קיין כלי שמלאכתו "לאיסור".
ועוד, נאך דא גענוג זאכן וואס מען מעג בליקן אין א ספר אפילו אום ניטל. לדוגמא די הסכמות ועוד.
די ועוד איז לכאורה נישט קיין תריץ ווייל לויט די משנ"ב גייט מען נאך רוב תשמישו און אפי לויט די חולקים דארף עס זיין עכ"פ מיוחד לכך...
די ערשטע חלק איז לכבאורה לפי האמת (הגם שיש סוברים שאים הבעל הבית סובר שהדבר איסור מן הדין כגון קטניות בפסח שאסור, וא"ל שמנהג בכלל לא תסור)
אויך קען מען צולייגען אז לויט רוב פוסקים איז מיגו דאיתקצאי נאר שיין אז ס'איז מוקצה מחמת גופו משא"כ דא..
יעדער האט געשריבן:יצחק אייזיק האט געשריבן:יעדער האט געשריבן:יצחק אייזיק האט געשריבן:יעדער האט געשריבן:אויב עפעס איז עס א כלי שמלאכתו לאיסור און נישט מוקצה מחמת גופו
און עס איז א מחלוקה אויב ניטל הייבט זיך אן ביהש“מ אדער ביים צאה“כ און אויב עס הייבט זיך אן ביים צאת איז אויך נישט דא קיין מיגי דאיתקצאי ביהש“מ
נאופ, אויב ס'איז ס'איז מוקצה איז עס מוקצה מחמת גופו פונקט ווי עסן וואס איז נישט ראוי.
מלאכתו לאיסור מיינט די מלאכה איז אן איסור שבת, לערנען איז נישט קיין איסור שבת.
דעיס איז נאר ביי א זאך וואס איז אסור אויך אינדערוואכן אזוי ווי שעטנז
איך כאפ נישט.
שעטנז איז מוקצה מחמת גופו (דעיקר כדעה א' בשו"ע סעיף מז) ווייל ס'איז אויך אסור בחול. אין אנדערע ווערטער יעדע זאך וואס איז אסור מחמת עפעס אן אנדערע זאך, נישט וועגן שבת איז נישט קיין כלי בכלל. וה"ה אויב א ספר וואלט געווען מוקצה אום ניטל וואלט עס געווען מוקצה מחמת גופו נישט מלאכתו לאיסור, ווייל די איסור איז צוליב ניטל נישט וועגן שבת. (אויב ניטל איז אינמיטן די וואך איז עס פונקט אזוי אסור)
דאס איז נאר על צד א ספר וואלט געווען מוקצה אום ניטל...
די תניא איז מסביר שעטנז ווייל אזוי ווי עס איז אסור אינדערוואכן הייסט עס נישט קיין כלי
און דעיס איז נישט שייך דא
גערעכט (נמשל יו"כ וועט שיך נישט ווערען מוקצה מחמת גופו...)... שעטנז איז עניוועי נישט קיין צוגלייך ווייל ס'דארף א מעשה אומן לתקנו... משא"כ נמשל פוסלע ציצית וכן אויב ס'איז נאר דא איין פאדעם שעטנז זענען די אחרונים מתיר
יצחק אייזיק האט געשריבן:יעדער האט געשריבן:
די תניא איז מסביר שעטנז ווייל אזוי ווי עס איז אסור אינדערוואכן הייסט עס נישט קיין כלי
און דעיס איז נישט שייך דא
די זעלבע תניא, די זעלבע סימן, סעיף ט':
וּבִכְלַל מֻקְצֶה זֶה הוּא, כָּל מַאֲכָלוֹת הָאֲסוּרוֹת בַּהֲנָאָה, שֶׁאֵינוֹ יָכוֹל לְהַאֲכִילָן אֲפִלּוּ לַכְּלָבִים, וַאֲפִלּוּ אֵין אִסּוּרָן אֶלָּא מִדִּבְרֵי סוֹפְרִים, כְּגוֹן סְתָם יֵינָם, וְכַיּוֹצֵא בוֹ, וַאֲפִלּוּ אֵין אִסּוּרָן אֶלָּא בּוֹ בַיּוֹם בִּלְבָד, כְּגוֹן טֶבֶל, שֶׁיָּכוֹל לְתַקְּנוֹ בְּמוֹצָאֵי שַׁבָּת וּלְאָכְלוֹ, אֶלָּא שֶׁבְּשַׁבָּת אָסוּר לְתַקְּנוֹ מִדִּבְרֵי סוֹפְרִים, כְּמוֹ שֶׁיִּתְבָּאֵר בְּסִמָּן של"ט, וְכֵן כָּל כַּיּוֹצֵא בָזֶה – הוּא מֻקְצֶה מֵחֲמַת גּוּפוֹ, וְאָסוּר לְטַלְטְלוֹ אֲפִלּוּ לְצֹרֶךְ גּוּפוֹ וּמְקוֹמוֹ.
לויט דיר איז עס א שטיקל סתירה מיט שעטנז, ניין? לויט מיין פשט שטימען ביידע זייער פיין...
מה ענין עסן וואס קען נישט זיין קיין "כלי' שמלכתו לאסור און אויב קען מען עס נישט עסן ציליב סיי וואס פארא הלכה איז עס מוקצה מחמת גופו צו שעטנז אדער ספרים...
אדם א מענטש האט געשריבן:
אויב ס'איז א חומש קען מען קוקן ביי סוף יעדע סדרא וויפיל פסוקים ס'האט
אויב ס'איז א גמרא קען מען אפציילן די בלעטער
אויב ס'איז א ספר קען מען קוקן די לע"נ בלעטער סוף פון די ספר, וואס איז דיין שאלה?
אם משום הא ווערט עס נישט קיין מלאכתו להיתר נאר מ'גייט נאך וואס ס'איז געמאכט פאר אפי' לשועה"ר (למשנ''ב גייט מען נאך רוב תשמשו)
[
די נקודה האט געשריבן:כפארשטיי נישט די גאנצע פלפול דא
מיר קומט פאר די גאנצע זאך דא ווי אזא ליטווישע אדער בריסקע טענה’רייען
אז דער עולם גלייכט די סארט סברות לאמיר אריינווארפן דא נאך אפאר שאלות לאמיר זען
מעג מען ליינען געווענליך פרייטאג צו נאכטס אינעם ספר תורה ביהש"מ? (*א געווענליכע וואך נישט עשרה בטבת שחל בערש"ק...)
אויב מ’טאר עס סתם אזוי נישט ארויסנעמען וויאזוי נעמט עס ארוס שבת צופרי עס ווערט דאך לשיטת המחמירים בניטל מוקצה?
וואס טוט זיך מיטן טשולענט? אז דער מענטש איז זיך מתנזר דערפון פרייטאג צו נאכטס ביהש’מ ...
ובכלל אלע מאכלים וואס ער איז זיך מתנזר דייקא עס נישט צו עסן ביינאכט ווערט עס עפעס שוין ווי גרוגרות וצמוקין?
ניטל אז מ'לערנט נישט ביינאכט אבער בייטאג יא וואס מאכט מען אפילו א שאלה כאילו ס'איז עפעס א הלכה'דיגע פולמוק
בקיצור יעדער פארשטייט אין כאן שאלה ואינו צריך תשובה אבל פלפול וסברא לקדחו במטרה אינו מן הישרה
סארא צוגלייך א זאך וואס איז דא א איסור הייסט דחו בידיים משא"כ דאנע מאסעס...
די נקודה האט געשריבן:ואידך, ספרים איז ראוי ניטל פאר ווער ס׳האלט דעם אנדערן ניטל
וראוי לא ראוי לא למדינן
מקצה ווענט זיך און די בעלים אדער די וואס באניצען זיך געווענטליך מיט די חפץ כממבואר בסי' שח
די נקודה האט געשריבן:ועוד הלא נקטינן לאיסור לטלטל הספר תורה שלא בשעת הקריאה…
ווער נעמט אן? אדרבה א ספר תורה איז און די כלל פון כתבי קודש וואס איז אפי' גרינגער ווי מלאכתו להיתר.. (אם לא אז די רעדטס א ס"ת וואס האט גלעקלעך)