אשכול ענבים - וואס גייט פאר מיט די טרויבן?

[נחוניא]

כשר'ע פארפרוינע סטראבעריס זענען באמת געמאכט פון אומגעצייטיגטע [בוסר] נאך גרינע סטראבעריס וואס האבען נאך נישט דעם נאטירליכען טעם און זיסקייט אז די ווערים זאלען וועלן קומען איז זיך מאכען שבת אין די פרי. ממילא האט עס נישט קיין חשש ווערים און ווען ממאכט דערפון פראוזען [אדער דשעם אדער פילינג פאר קעיקס] פאר כשר'ס לייגט מען אריין ארטיפישעל [מלאכותי] קאליר מיט ארטיפישל פלעיווער [טעם] דער גאנצע זאך איז נאר צו האבען א מעין דמעין כאילו עס איז סטראבעריס נארמאל.

אבער דער גאנצער זאך וואלט געקענט זיין פון פלאסטיק אויב דער טעכנעלאגיע וואלט עס ערמעליכט.

שטותים והבלים...
גרינע סטראבעריס איז הארט און ביטער, וויאזוי ווערט דאס פלוצלינג ווייעך און זיס???
אויב וואלט מען געלייגט קאלארינג און פלעיוואר, וואלט מען דאס געדארפט געזעצליך שרייבן אויפן לעיבל.
פראוזען סטראבעריס ווערט געמאכט פון שיינע פרישע ווערימידיגע סטראבעריס, נאר אויב די פאבריק האט די ריכטיגע עקוויפמענט, און מען האט די ריכטיגע משגיחים וואס זענען דאס בודק נאכן וואשן, קומט ארויס כשר'ע סחורה.
צומאל איז דאס שוין אזוי אינפעסטעד אז אפילו די בעסטע עקוויפמענט קענען דאס נישט רייניגן, דאן זאגן די משגיחים צאתכם לשלום, און מען קומט אהיים מיט ליידיגע הענט.

[אייער_קיכל]

און וואס טוט זיך מיט א שטייגער די אלע ווערעמיגע געוואוקסן וואס קאמפאניס לייגן אריין אין זייערע פראדוקטן און זיי האבן א פארלעסליכע הכשר פון די זעלבע רב וואס זאגט אז די געוואוקס איז ווערעמיג, צב"ש שטיקער סטראבעריס אין די יאגורטס און אין אייסעס אד"ג, יונגע צוויבל אין טונא סעלעד מיט די הכשר פון התאחדות, וויאזוי געבן זיך די קאמפאניס אן עצה דערמיט? זיי שטייען און וואשן מיט זייף יעדע סטראבערי/צוויבל?

[קיקיון]

און וואס טוט זיך מיט א שטייגער די אלע ווערעמיגע געוואוקסן וואס קאמפאניס לייגן אריין אין זייערע פראדוקטן און זיי האבן א פארלעסליכע הכשר פון די זעלבע רב וואס זאגט אז די געוואוקס איז ווערעמיג, צב"ש שטיקער סטראבעריס אין די יאגורטס און אין אייסעס אד"ג, יונגע צוויבל אין טונא סעלעד מיט די הכשר פון התאחדות, וויאזוי געבן זיך די קאמפאניס אן עצה דערמיט? זיי שטייען און וואשן מיט זייף יעדע סטראבערי/צוויבל?

איך האב יעצט ג'עפענט 2 אגורטס פון 2 אנדערע פירמעס וואס אויף די INGREDIENTS שטייט סטראבעריס נישט PRESERVES אדער CONCENTRATE און געטראפען א רינעדיגע געמישעכץ די אנדערע שטייט PRESERVES אדער CONCENTRATE
טרעף מיר א פעקעל טונא סאלאד מיט SCALLIONS

[אייער_קיכל]

http://www.grosher.com/golden-taste-sca ... 4-434.html

[קיקיון]

http://www.grosher.com/golden-taste-scallion-tuna-deluxe-pid-11514-434.html

קיק אין די ינגרידענטס שטייט ONIONS פארוואס דאס הייסט SCALLIONS פרעג זייער MARKETING

Untitled picture.png (131.76 KiB) געזען 3627 מאל

האפענטליך האבען זיי מברר ג'ווען אז דאס איז נישט MISLABELING

[ווינקל]

וואס איז די חילוק פון סקעליענס און אניענס, יונג און אלט?

[קיקיון]

דאס זענען SCALLION

SCALLIONS.jpg (14.58 KiB) געזען 3603 מאל

דאס איז אן ONION

[יונה כהן]

כשר'ע פארפרוינע סטראבעריס זענען באמת געמאכט פון אומגעצייטיגטע [בוסר] נאך גרינע סטראבעריס וואס האבען נאך נישט דעם נאטירליכען טעם און זיסקייט אז די ווערים זאלען וועלן קומען איז זיך מאכען שבת אין די פרי. ממילא האט עס נישט קיין חשש ווערים און ווען ממאכט דערפון פראוזען [אדער דשעם אדער פילינג פאר קעיקס] פאר כשר'ס לייגט מען אריין ארטיפישעל [מלאכותי] קאליר מיט ארטיפישל פלעיווער [טעם] דער גאנצע זאך איז נאר צו האבען א מעין דמעין כאילו עס איז סטראבעריס נארמאל.

אבער דער גאנצער זאך וואלט געקענט זיין פון פלאסטיק אויב דער טעכנעלאגיע וואלט עס ערמעגליכט.

ביטע ברענגט סמוכין צו אייערע ווערטער.

מיט דאנק פון פאראויס.

איך בין געגאנגען קוקען אין שכיינעס אין גראסערי אין איך האב געזען טאקע אז די פארפרוירענע סטראבעריס האבען אין דעם לעיבל נאר פשוט “סטראבעריס” פאר אינגרידיענס, אבער די פילינג קענס פון סטראבעריס האבען יא סיי קאליר סיי פלעיווער פון ארטיפישעל מקורות.

דער מקור פון מיין תגובה האב איך גענומען פשוט פון א רב וואס גייט צו א סאך מיטינגס איבער כשרות אין ער האט מיר אזוי פארציילט אז עס איז בוסר אין מ’קאלירט עס כנ”ל. איך האב אויך גערעדט מיט א משגיח תולעים וואס ארבעט אין א באקאנטע ריזיגע גורמעי געשעפט און זיי פארקויפען כשר געמאכטע רויע סטראבעריס אין עס קען נישט כשר געמאכט ווערן נאר אויב מ’שיילט אפ די שאלעכץ פון די גאנצע פרי [נישט נאר דעם קאפ] אנדערש איז נישט מעגליך פטור צו ווערן פון די תולעים.

לפי זה קומט מיר אויס לכאורה [ומכל מלמדי השכלתי קען זיין עס איז באמת נישט אזוי], אבער לכאורה מיז מען זאגען אדער די קאמפאניס זאגען נישט אויס אז זיי פארבען די פרוכט [לא מסתבר אבל מיצר גדול של מאכלים אחרים הודה לי פעם שהם משקרים בענין זה הרבה ובעלי הכשר מעלימים עין מזה שזה לא ענין שלהם כל זמן שהיא כשרה] ומי יודע...אבער עס קען זיין אז זיי האבען א טעכניק וואס קען יא רייניגען [קען זיך פרעגען א קשיא פארוואס פארקויפען זיי נישט פרישע געפיצטע?] בלייבט א קשיא ווייל דער משגיח זאגט עס איז נישט מעגליך

איך האב אויך באקומען א לינק צו א זייער אן אינטערעסאנטע קונטרס פון איינם רב איתם הנקין ווי ער איז מתיר סטראבעריס פלעין פשוט. פארשטייט זיך אז איך נעם נישט דא קיין שטעלע לכאן או לכאן.

עס איז כדאי פאר דעם עולם צו וויסען אז ווען עס קומט צו פסק'ענען פאר דעם ציבור איז נישט נאר דא דער טריקענער הלכה. איך וויל נישט דא ווערן א פוסק ח"ו אבער לידיעת הרבים דארף מען וויסען אז נישט אלע מאל האבען די גדולי הפוסקים געהאלטן אז מ'דארף מפרסם זיין איסורים איבער תולעים אפילו ווען רוב פוסקים מחמירים ליינט דא אן אינטערעסאנטע תשובה פון דעם נודע ביהודה [יו"ד סי' כז מהד"ק] ווי ער שרייבט "קל וחומר שאין צריך לדרוש ברבים לאסור"

דאס איז דבר נפלא מאד: רוב פוסקים אסר'ן א זאך אין אויב עס איז פארהאן א היתר איז נישט שייך מוחה צו זיין - דאס איז דעם נודע ביהודה'ס צוגאנג צו פסק הלכה, כאטש ער פערזענליך האלט אז דער היתר איז נישט אויסגעהאלטן במקום שרוב חולקים עליו!

[פאטאקי08]

א פלא, מ'קען נעמען א פרוכט וואס האט א חזקה שאין בו תולעים, און מאכן ווערמיג אויף איייביג, אין אלע סיזענס, אין אלע מקומות, אין איין רגע,
משא"כ ביי סימני טריפה (כגון צומו הגידין וכו'') נעמט יארן ביז ווילאנג מ'מאכט אים פאר א חזקת מצוי, כאטש מ'טרעפט כסדר,
וויאזוי ארבעט דאס? קען מיר איינער מסביר,
איז טאקע אזוי אז ווען אין א געוויסע סיזען האט מען געטראפן ווערעם אז דאס איז א כלל היוצא אויף אייביג?

הרב שאץ
די קשיא איז מיר זייער זייער שווער געווען שוין א לאנגע צייט
ביז איך האב אויסגעפיגורט אז די טרויבן ביזנעס איז נישט אזוי גרויס ווי די פלייש ביזנעס

[פאטאקי08]

און וואס טוט זיך מיט א שטייגער די אלע ווערעמיגע געוואוקסן וואס קאמפאניס לייגן אריין אין זייערע פראדוקטן און זיי האבן א פארלעסליכע הכשר פון די זעלבע רב וואס זאגט אז די געוואוקס איז ווערעמיג, צב"ש שטיקער סטראבעריס אין די יאגורטס און אין אייסעס אד"ג, יונגע צוויבל אין טונא סעלעד מיט די הכשר פון התאחדות, וויאזוי געבן זיך די קאמפאניס אן עצה דערמיט? זיי שטייען און וואשן מיט זייף יעדע סטראבערי/צוויבל?

פון יאוגארט איז נישט קיין ראיה ווייל סאיז נישט עכט סטראבעריס סאיז פארהאטעוועטע שטיקלעך יאגוארט וואס מען קען דמיונען אז סאיז גאנצע שטילעך פרוכט די זעלבע איז מיט רעסבעריס

אייסעס וועסטו טאקע נישט טרעפן (מיט גוטע הכשרים) סטראבעריס גאנצע שטיקלעך פרוכט נאר פון אנדערע פרוכט

[היפאקריט]

דאס איז דבר נפלא מאד: רוב פוסקים אסר'ן א זאך אין אויב עס איז פארהאן א היתר איז נישט שייך מוחה צו זיין - דאס איז דעם נודע ביהודה'ס צוגאנג צו פסק הלכה, כאטש ער פערזענליך האלט אז דער היתר איז נישט אויסגעהאלטן במקום שרוב חולקים עליו!

האט כבודו פארזען "אבל בצירוף קולא הנ״ל בספק אס פירשו כלל"
והעיקר (אף בלי טענת צירוף), שכתב וז"ל: "אך אף דמסתבר טעמיה אין להקל נגד שאר הפוסקים שכולם מחמירין" הרי שבעיקר הדין (בסברא) מסכים עם הפר"ח, רק שלא רצה להקל נגד רוה"פ. נו, איך יתכן לכתוב ע"ז באופן כללי?

לידיעת הרבים דארף מען וויסען אז נישט אלע מאל האבען די גדולי הפוסקים געהאלטן אז מ'דארף מפרסם זיין איסורים איבער תולעים אפילו ווען רוב פוסקים מחמירים ליינט דא אן אינטערעסאנטע תשובה פון דעם נודע ביהודה [יו"ד סי' כז מהד"ק] ווי ער שרייבט "קל וחומר שאין צריך לדרוש ברבים לאסור"

לדעתי, זה "out of context". זה כלל לא כלל, וכמובן לא משהו ש "לידיעת הרבים דארף מען וויסען"

?or I'm missing something

link to hebrew books

[farshlufen]

און וואס טוט זיך מיט א שטייגער די אלע ווערעמיגע געוואוקסן וואס קאמפאניס לייגן אריין אין זייערע פראדוקטן און זיי האבן א פארלעסליכע הכשר פון די זעלבע רב וואס זאגט אז די געוואוקס איז ווערעמיג, צב"ש שטיקער סטראבעריס אין די יאגורטס און אין אייסעס אד"ג, יונגע צוויבל אין טונא סעלעד מיט די הכשר פון התאחדות, וויאזוי געבן זיך די קאמפאניס אן עצה דערמיט? זיי שטייען און וואשן מיט זייף יעדע סטראבערי/צוויבל?

פון יאוגארט איז נישט קיין ראיה ווייל סאיז נישט עכט סטראבעריס סאיז פארהאטעוועטע שטיקלעך יאגוארט וואס מען קען דמיונען אז סאיז גאנצע שטילעך פרוכט די זעלבע איז מיט רעסבעריס

אייסעס וועסטו טאקע נישט טרעפן (מיט גוטע הכשרים) סטראבעריס גאנצע שטיקלעך פרוכט נאר פון אנדערע פרוכט

זכרנו ימים מקדם, ווען די פאליצעס אין די היימישע געוועלבלעך זיינען נאך א יעדעס ענדע וואך געוועזן איבערגעלאדענט מיט פרישע נארהאפטיגע תותים אדומים הנקראים סטראבעריס בלשון המדינה 3 שאכטלען פאר פיר טאלער, פלעגן דאך נאך די "מהדרין מן המהדרין" יאגורט אנטהאלטן ריכטיגע שטיקער זאפטיגע סטראבעריס בתבנותן ובצלמן, זינט אבער נתגלה חרפתם אז זיי זענען נעבעך לקוי ונגוע מיט די קליינע פיצינקע קריכערס האט מען זיך גענומען צו זיי און צעמאלן אויף משקה ממש און דאס שוין אויך נאכן קוקן וואשן און זעך אנפלאגן זיי צו זויבערן.

[יונה כהן]

דאס איז דבר נפלא מאד: רוב פוסקים אסר'ן א זאך אין אויב עס איז פארהאן א היתר איז נישט שייך מוחה צו זיין - דאס איז דעם נודע ביהודה'ס צוגאנג צו פסק הלכה, כאטש ער פערזענליך האלט אז דער היתר איז נישט אויסגעהאלטן במקום שרוב חולקים עליו!

האט כבודו פארזען "אבל בצירוף קולא הנ״ל בספק אס פירשו כלל"
והעיקר (אף בלי טענת צירוף), שכתב וז"ל: "אך אף דמסתבר טעמיה אין להקל נגד שאר הפוסקים שכולם מחמירין" הרי שבעיקר הדין (בסברא) מסכים עם הפר"ח, רק שלא רצה להקל נגד רוה"פ. נו, איך יתכן לכתוב ע"ז באופן כללי?

לידיעת הרבים דארף מען וויסען אז נישט אלע מאל האבען די גדולי הפוסקים געהאלטן אז מ'דארף מפרסם זיין איסורים איבער תולעים אפילו ווען רוב פוסקים מחמירים ליינט דא אן אינטערעסאנטע תשובה פון דעם נודע ביהודה [יו"ד סי' כז מהד"ק] ווי ער שרייבט "קל וחומר שאין צריך לדרוש ברבים לאסור"

לדעתי, זה "out of context". זה כלל לא כלל, וכמובן לא משהו ש "לידיעת הרבים דארף מען וויסען"

?or I'm missing something

link to hebrew books

ניין איך האב נישט פארזען. דער נודע ביהודה איז טאקע מסכים מיט דעם פר"ח אין דעם פאל. און איך האב דאס נאר צו געברענגט צו ווייזען אז כאטש דער נו"ב האלט אז מ'דארף זיך רעכענען מיט דעם "רוב" אין מחמיר זיין, אבער מ'קען נישט דרש'ן ברבים דארט ווי עס איז דא א סברא להקל. דאס אלעס איך פארשטיי נישט וואס איר מיינט מיט out of context ווען איך רעד נאר פונעם exact context.

מיר האט א בעל מכשיר געזאגט אז ער מיט זיין בי"ד האלט אז די תולעים פון די פיש זענען מותר אבער ווי באלד רב וואזנער אין רב אלישב האלטען אז עס איז אסור פסק'נט ער ווי זיי. לענ"ד איז עס דאס זעלבע, ואולי אפשר לחלק אבל לי נראה שלכאורה נראה שדעת נו"ב שיש למורה הוראה אחריות מחיוחדת לא להחמיר לאחרים באם אפשר להקל כנראה מפשטת לשונו

איך האלט נישט אז מ'דארף צו באהאלטן פון ידיעת הרבים ענינים כאלו. בפרט פון די חשוב'ע מלומדים פון דא.

[farshlufen]

לידיעה בעלמא, תולעים בדגים איז ע"פ הלכה כרחוק מזרח ממערב פון די אין די טרויבן, ואכמ"ל.

[היפאקריט]

ניין איך האב נישט פארזען. דער נודע ביהודה איז טאקע מסכים מיט דעם פר"ח אין דעם פאל. און איך האב דאס נאר צו געברענגט צו ווייזען אז כאטש דער נו"ב האלט אז מ'דארף זיך רעכענען מיט דעם "רוב" אין מחמיר זיין, אבער מ'קען נישט דרש'ן ברבים דארט ווי עס איז דא א סברא להקל. דאס אלעס איך פארשטיי נישט וואס איר מיינט מיט out of context ווען איך רעד נאר פונעם exact context.

מיר האט א בעל מכשיר געזאגט אז ער מיט זיין בי"ד האלט אז די תולעים פון די פיש זענען מותר אבער ווי באלד רב וואזנער אין רב אלישב האלטען אז עס איז אסור פסק'נט ער ווי זיי. לענ"ד איז עס דאס זעלבע, ואולי אפשר לחלק אבל לי נראה שלכאורה נראה שדעת נו"ב שיש למורה הוראה אחריות מחיוחדת לא להחמיר לאחרים באם אפשר להקל כנראה מפשטת לשונו

איך האלט נישט אז מ'דארף צו באהאלטן פון ידיעת הרבים ענינים כאלו. בפרט פון די חשוב'ע מלומדים פון דא.

טאקע מסכים מיט דעם פר"ח אין דעם פאל. און איך האב דאס נאר צו געברענגט צו ווייזען
אבער מ'קען נישט דרש'ן ברבים דארט ווי עס איז דא א סברא להקל

הוא אשר דיברתי, מ'קען דאס נישט צוברענגען באופן כללי, לערן נישט פון דא אז "אלעמאל ווי עס איז דא א סברא להקל" קען מען נישט דרש'ן ברבים, ס'געווענד זיך אסאך במה דברים אמורים, ביי די דאזיגע שאלה האט דער נו"ב בעיקרון געהאלטן אז מען קען מקיל זיין און עכ"ז מחמיר געווען לכתחלה. (די מעשה מיט'ן בעל מכשיר און זיין בי"ד איז שוין מער דומה, אויב דאס איז אוריגינעלי געווען אייער פוינט, איז די מעשה אנדערש. אבער סאט ניט אזוי משמע געווען)

איך זע עס נישט בפירוש אין נו"ב, אבער עס לאזט זיך זייער זאגן אז במקום שוודאי פירש -באופן שצריכים להקל לגמרי כהפר"ח נגד רוה"פ- וואלט דער נו"ב אפילו מחייב געווען מוחה זיין! דער נו"ב ניצט דעם פר"ח בקמום ספק ספיקא (שמא לא חיישינן שפירש -מחלו' מחבר רמ"א- ואת"ל חיישינן שמא התערובת מותרת אף להרמ"א, ולהפר"ח מותר התולע עצמו כשמונח בכלי אף כשוודאי פירש בתוך הכלי. וע"ז אמר שהפר"ח חזי לאצטרופי לכה"פ שלא למחות) בקיצור נמרץ: דער תשובה אין נודע ביהודה איז א פרט און נישט קיין כלל בכלל, ואין בכלל אלא מה שבפרט. לערנען פון דא אז "אויב עס איז פארהאן א היתר איז נישט שייך מוחה צו זיין" איז אינגאנצן חוץ לתחום...

אגב, הנו"ב גם כתב: "מי שבא לשאול יאמר רוב הפוסקים מחמירין ואם אעפ״כ ירצה השואל להקל לעצמו לא ימחה בידו" איה האחריות המחיוחדת לא להחמיר לאחרים באם אפשר להקל?

ומ"ש "וכמובן לא משהו ש "לידיעת הרבים דארף מען וויסען" חלילה נישט געוואלט בעהאלטן, נאר אזוי ווי לדעתי זה כלל לא כלל, איז עס ניט עפעס וואס מען דארף וויסען, אבער אוואדע מעג מען עס וויסן... בפרט די חשוב'ע מלומדים דא.

מקען נאך אסאך מאריך זיין, אבער מיין פוינט איז קלאר און איר זענט דאך א די לחכימא ברמיזא, סיז היום קצר וכו' ובעל הבית דוחק. אויכעט קומט עס מיר אן שווערליך (איידל גערעדט) צו טייפן היברו... און די חשוב'ע מלומדים דא, הבחירה בידם

[קליינע טאטע]

וואס איז די מצב מיט די טרובען יעצט

[להודיע]

באקומען פון די חלוקה דריי ריזיגע באנטשס טרויבן, וואס זאגן די רבנים המכשירים ? מען עסט דאס געהעריג ?

[הלבלר בקולמסו]

וואס איז די מצב מיט די טרובען יעצט

איך מיין די אפיציעלע הוראה יעצט איז, צו צעטיילן אויף קלענערע שטיקלעך און אפשווענקען 3 מאל אונטער א שטראם וואסער.

[sheetrock]

וואס איז די מצב מיט די טרובען יעצט

טרויבן פאר וויין אדער צום עסן? די עסן טרויבן איז שוואכע קוואךעטי דעם סיזען

[מסתמא]

וואס איז די מצב מיט די טרובען יעצט

איך מיין די אפיציעלע הוראה יעצט איז, צו צעטיילן אויף קלענערע שטיקלעך און אפשווענקען 3 מאל אונטער א שטראם וואסער.

נישט צישניידן די טרויבן אין קלענערע שטיקלעך נאר עס אראפנעמען פון געהענגל און גוט אפרייבן אינטער א שטראם וואסער און עס 3 מאל אפשווענקען

[הלבלר בקולמסו]

וואס איז די מצב מיט די טרובען יעצט

איך מיין די אפיציעלע הוראה יעצט איז, צו צעטיילן אויף קלענערע שטיקלעך און אפשווענקען 3 מאל אונטער א שטראם וואסער.

נישט צישניידן די טרויבן אין קלענערע שטיקלעך נאר עס אראפנעמען פון געהענגל און גוט אפרייבן אינטער א שטראם וואסער און עס 3 מאל אפשווענקען

טשולדיגט,
צעטיילן די געהענגל אויף קלענערע געהענגלעך.
אראפנעמען אינגאנצן איז לכאו' נאך בעסער (צי די זעלבע גוט).

[blue moon]

אין בערך א חודש (מיד סעפטעמבער) וועט זיין די הארוועסט סיעזאן פון די קאנקארד טרויבען.

קלוגע אידן זענען מהדר צו מאכן די מאסט אויף פסח שוין יעצט, ווילאנג מען קען באקומען די געשמאקע נ.י. קאנקארד גרעיפס.

(די טישליען טרויבן וואס פארקויפט אלע יארן לכבוד פסח, האט במחילת כבודכם קיין אידישען טעם, און דערצו איז עס זייער שווער צו טרינקען פאר "אלע" ארבע כוסות. נאר וואס דען, אזוי ווי און מרץ-אפריל איז נישטא עפעס אנדערש, מאכט מען א שווייג.)

די שאלה איז נאר ווער עס ווייסט ווי מען באקומען די געשמאקע נ.י. קאנקארד גרעיפס און באלק פעקעדזשינג.

אויפן ברייטען נעץ איז נישטא קיין אפענע מארקעט פארדעם. האנטס פוינט ברעגט עס אויך נישט אריין. אפשר קען דא איינע פון די פרוכט סוחרים מאכן א דיעל מיט א לאקעלן פארמער? אדער איז אפשר א גוטע איידיע פאר א טיכטיגער אינגערמאן אהער צו לאדענען א קאנטעינער פון אפסטיעט נ.י.?

נ.י. קאנקארד גרעיפס איז רעלעטיוו זייער ביליג. עס וואקסען אין די מאסען און אונזער בעק יארד, גאנץ אפסטיעט נ.י. איז געפאקט מיט די סחורה.

עס דארפ קאסטן בערך .50 סענט א פונט און פארגלייך צו די טישליען טרויבן וואס מען פארקויפט אלע יארן לכבוד פסח 1.35 א פונט. (בפשטות צאלט מען נישט ארויף אויף די פריזער קאסטן).
----------

פאר די וואס ווילן וויסן ווי עס פילט די טעם פון די געשמאקע נ.י. קאנקארד גרעיפס מאסט? טרונק א גלעזעל פון סיי וועלכע פירמע גרעיפ דזושס, פרובירט זיך פארצו שטעלן ווי אזוי די משקה פילט זיך ווען מען איגנארירט די עקסטערע וואסער און געזאלצענע סולפער. אטא דאס איז די ריכטיגע קאנקארד מאסט.

-----------

צוריק צום ענין: די שאלה איז נאר ווער עס ווייסט ווי מען באקומען די געשמאקע נ.י. קאנקארד גרעיפס און באלק פעקעדזשינג.

[פלוני]

אסאך יודן גייען ארויף קיין אפסטעיט קויפן אין פארעם, למשל אין מעלבערא נעבן קדם איז דא א פארעם FINO טעל 845-532-4581
אדער קענט איר פרובירן ר' יעקב הערש לעווי 917-584-5672
האט א זיסן לעכטיגן כשר'ן פסח ומועדי השנה

[סארקאזי]

אסאך יודן גייען ארויף קיין אפסטעיט קויפן אין פארעם, למשל אין מעלבערא נעבן קדם איז דא א פארעם FINO טעל 845-532-4581
אדער קענט איר פרובירן ר' יעקב הערש לעווי 917-584-5672
האט א זיסן לעכטיגן כשר'ן פסח ומועדי השנה

וצ''ל לאזטס מיר וויסען ווי אזוי עס איז געווען

[פלוני]

איך ווייס שוין ווייל איך מאך עס ב"ה