ולדימיר שוקולד האט געשריבן:איינער ווייסט די מקור פון ארימגיין די גאס זיבען מאהל נאכן אויפשטיין פון די שבעה? כ"ק אדמו"ר מ'פשעווארסק שליט"א זאגט אז ס'איז נאר אן איינרעדעניש
עס איז דא א באקאנטע מעשה וואס מען פארציילט, איבער א פויער א בעל עגלה וואס האט געטראגן די חסידים צום הייליגן ר"ר אלימלך פון ליזענסק, און ער האט זוכה געווען צו זען זייער הייליגע עבודת התפילה
ווען ער איז געווען אין די עלטערע יארן האט אים א צדיק געבעטן אז ער זאל אים פארציילן וויאזוי עס האט אויסגעזען, ומחמת קט שכלו האט ער פארציילט, אז אלע חסידים האבן געטרינקען גאר שארפע משקה ווייל זיי האבן זיך ממש געווארפן ווי שיכורים ביים דאווענען, אבער די רבי אליין איז נאך געווען אסאך מער שיכור ווי יעדעם, עס האט אים ממש געשפריצט פינקען פיייער פון זיין גענאק מחמת די שטארקע משקה...
איינער ווייסט די מקור צו די מעשה? וואו ווערט עס געברענגט?
עילוי נפלא האט געשריבן:איז דא א מקור אז די אם התינוק זאל נישט זיין אנוועזנד בשעת'ן ברית?
אין די פוסקים איז משמע אז זי פלעגט יא זיין.
און ביי תעניתים האט זי געטרינקען די כוס.
מקור?
שו“ע או“ח סימן תקנט ס“ז יו“ד סימן רס“ה ס“ד
האסט זיך אמאל געווינדערט וואס איז די פשט פון מאכן אן הגפן און נישט טרינקען? דער תירוץ איז אז די הגפן איז לכתחילה נתתקן געוורען מוצא צו זיין די יולדת וואס זי טרינקט לרפואה, איז ביי אונז געבליבען די מנהג אז מען טראגט אהיים שיריים פארן יולדת.
חוץ פון חסידים איז דא נאך א קרייז ווי די יולדת קומט דוקא נישט צום ברית?
עילוי נפלא האט געשריבן:איז דא א מקור אז די אם התינוק זאל נישט זיין אנוועזנד בשעת'ן ברית?
אין די פוסקים איז משמע אז זי פלעגט יא זיין.
און ביי תעניתים האט זי געטרינקען די כוס.
מקור?
שו“ע או“ח סימן תקנט ס“ז יו“ד סימן רס“ה ס“ד
האסט זיך אמאל געווינדערט וואס איז די פשט פון מאכן אן הגפן און נישט טרינקען? דער תירוץ איז אז די הגפן איז לכתחילה נתתקן געוורען מוצא צו זיין די יולדת וואס זי טרינקט לרפואה, איז ביי אונז געבליבען די מנהג אז מען טראגט אהיים שיריים פארן יולדת.
מקור?
כאפט אריין טויזענטער מצות טעגליך:
ווען א יוד טוהט א מלאכה אינדערוואכען און ער טראכט אז אז ער טוהט עס יעצט ווייל יעצט מעג מען נאך אבער שבת גייט ער נישט הנה עשיית המלאכה הלזו למצוה יחשב תיכף כאלו עשה מצות עשה מעשיות בפועל ממשאגרא דכלה פרשת בהר
פעמון ורמון האט געשריבן:עס איז דא א באקאנטע מעשה וואס מען פארציילט, איבער א פויער א בעל עגלה וואס האט געטראגן די חסידים צום הייליגן ר"ר אלימלך פון ליזענסק, און ער האט זוכה געווען צו זען זייער הייליגע עבודת התפילה
ווען ער איז געווען אין די עלטערע יארן האט אים א צדיק געבעטן אז ער זאל אים פארציילן וויאזוי עס האט אויסגעזען, ומחמת קט שכלו האט ער פארציילט, אז אלע חסידים האבן געטרינקען גאר שארפע משקה ווייל זיי האבן זיך ממש געווארפן ווי שיכורים ביים דאווענען, אבער די רבי אליין איז נאך געווען אסאך מער שיכור ווי יעדעם, עס האט אים ממש געשפריצט פינקען פיייער פון זיין גענאק מחמת די שטארקע משקה...
איינער ווייסט די מקור צו די מעשה? וואו ווערט עס געברענגט?
י״ג אורות. נישט ממש די אלע פרטים, געוויסע זענען צו געלייגט אדער א אנדערע מקור
פעמון ורמון האט געשריבן:עס איז דא א באקאנטע מעשה וואס מען פארציילט, איבער א פויער א בעל עגלה וואס האט געטראגן די חסידים צום הייליגן ר"ר אלימלך פון ליזענסק, און ער האט זוכה געווען צו זען זייער הייליגע עבודת התפילה
ווען ער איז געווען אין די עלטערע יארן האט אים א צדיק געבעטן אז ער זאל אים פארציילן וויאזוי עס האט אויסגעזען, ומחמת קט שכלו האט ער פארציילט, אז אלע חסידים האבן געטרינקען גאר שארפע משקה ווייל זיי האבן זיך ממש געווארפן ווי שיכורים ביים דאווענען, אבער די רבי אליין איז נאך געווען אסאך מער שיכור ווי יעדעם, עס האט אים ממש געשפריצט פינקען פיייער פון זיין גענאק מחמת די שטארקע משקה...
איינער ווייסט די מקור צו די מעשה? וואו ווערט עס געברענגט?
י״ג אורות. נישט ממש די אלע פרטים, געוויסע זענען צו געלייגט אדער א אנדערע מקור
אוצר ישראל ערך רבי ר' אלימלך זי"ע אות י"ג - בשם בעל שומר אמונים זצ"ל
שמעתי שמובא מספרים [ קב הישר] לומר ביום כ"ז סיון פסוקים אלו - מה המקור ? מובא בחיד"א כל האומר 11 פסוקים אלו המתחילים באות נ' ומסתיימים באות נ', עם הבקשה המצורפת, ניצול מעין הרע ומכישוף, ומבריח שטן ממנו, ולכן אין בתוכן אות ס'.
כידוע איז דער חק יעקב - און דערנאך די מחצית השקל - א טעות הדפוס וועלכע איז נשתרבב געווארן ווען עס איז געשטאנען ר"ח און דער דרוקער האט עס בטעות מפנעח געווען אלס ראש השנה. האב איך אמאל געהערט אז אין ספינקא האט מען יא מקפיד געווען נישט צו עסן פון ראש השנה און ווייטער צו ווייזן די כח פון א מחצית השקל אפילו ווען עס איז א טעות.