הויעך האט געשריבן:האט ער געטראכט א מינוט און געזאגט אז די קאמפיוטער האט גערעכענט "ואם ימעט הבית מהיות משה" (פרשת בא, שמות יב. ד.) און "לא יגוש את רעהו כל בעל משה ידו" (פרשת ראה דברים טו. ב.)
ס'איז א באקאנטע זאך אז 'משה' שטייט אין די תורה בערך 613 מאל (עי' מעשה רקח סו"פ האזינו), און ווען דער חיפוש פון 'בר אילן' (פרויקט השו"ת) איז ארויסגעקומען כמעט 40 יאר צוריק האט מען געטראפן אז ס'שטייט צוויי מאל מער (אבער דער ניקוד איז אנדערש כנ"ל). און די רעסט איז היסטערי. גארנישט מיט רבי חיים.
עס שטייט 654 מאל 'משה' אין די תורה, וואס צוויי דערפון מיינט נישט משה רבינו.. (בנוסף 'ומשה' 15, 'במשה' 4..)
איך געדענק 3 אויף די מינוט די צוויי הנ"ל און על כל דבר אבידה משה ועד שלמה
געדענקסט נישט גוט. אזא פסוק איז נישט פארהאן אין תנ"ך
פילייכט זענט איר זיך טועה מיט דעם פסוק: על כל דבר פשע על שור על חמור על שה על שלמה על כל אבדה אשר יאמר כי הוא זה
ס'איז א באקאנטע זאך אז 'משה' שטייט אין די תורה בערך 613 מאל (עי' מעשה רקח סו"פ האזינו), און ווען דער חיפוש פון 'בר אילן' (פרויקט השו"ת) איז ארויסגעקומען כמעט 40 יאר צוריק האט מען געטראפן אז ס'שטייט צוויי מאל מער (אבער דער ניקוד איז אנדערש כנ"ל). און די רעסט איז היסטערי. גארנישט מיט רבי חיים.
עס שטייט 654 מאל 'משה' אין די תורה, וואס צוויי דערפון מיינט נישט משה רבינו.. (בנוסף 'ומשה' 15, 'במשה' 4..)
איך געדענק 3 אויף די מינוט די צוויי הנ"ל און על כל דבר אבידה משה ועד שלמה
געדענקסט נישט גוט. אזא פסוק איז נישט פארהאן אין תנ"ך
פילייכט זענט איר זיך טועה מיט דעם פסוק: על כל דבר פשע על שור על חמור על שה על שלמה על כל אבדה אשר יאמר כי הוא זה
די חובות האט ער קיינמאל נישט פארפאסט אפילו אין שפיטאל קראנקערהייט
ער פלעגט האבן חברותות דערויף און זיי צוגעזאגט אז אויב וועלן זיי זיין שטארק מיט די קביעות וועלן זיי די גאנצע צייט נישט האבן קיין קראנקהייטן און מיחושים וואס וועט זיי אפהאלטן פון קענען קומען
ביי איינע פון די שבע ברכות פון זיינע זון האט ער געזאגט פארן מחותן אז צו די היינטיגע שבע ברכות קען ער נישט קומען ווייל ער איז א בעל חוב און ער דארף באצאלן זיינע חובות די מחותן האט צום ערשט געמיינט אז ער איז א בעל חוב אין געלט וועגן די חתונה מאכן, אבער נאכדעם האט ער געזען אז ער איז א בעל חוב אין זיינע תורה חובות.....
חוח בין השושנים האט געשריבן:ייש"כ פאר דעם שיינעם מראה מקום. מיר זעט אבער אויס אז דער מהרש"ל האט געפרעגט די קשיא נאכן וויסן דעם תירוץ, כדי ארויסצוברענגען שטערקער זיין פוינט. אבער דער שואל דא האט געפרעגט ווייל ער האט באמת געהאלטן אז יצחק אבינו איז פשוט ארויס געפאלן פון א"י.
לענ"ד איז די קשיא דא שטערקער ווי ביי די מהרש"ל, ווייל ביי יצחק איז דאך אויכט די עיקר נאר נישט צו זיין אין טומאת חו"ל און אויב איז די גאנצע כח פון ארץ ישראל נקפל געווארן אינטער יעקב קומט אויס אז יצחק אבינו איז נישט אין קדושת ארץ ישראל (נאר אויף דעם האט הגר"ח גארנישט געענטפערט און לכאורה איז דאס נישט געווען די כוונת השואל)
הנה אנכי שולח מלאך. זאגט רש"י כאן נתבשרו שעתידין לחטוא. די בשורה איז געווען אז אעפ"י שיחטאו לא תסתלק שכינה מביניהם, אזוי ווי די תרגום טייטשט כי לא אעלה בקרבך; לא אסלק שכינתי מבינך!
דאס איז די טיפיקעל בליק פון תורה פרעמדע אידן (איידל גערעדט) וואס קוקן מיט שפאט אויף אינז אידן וואס ווילן זיין ערליך און לעכצען צו נהנה זיין מאורם פון גדולי ישראל
ולפלא ווי עולם גולם זאגט איבער און איבער דעם קארני וויץ מיט עקסטאז אין יעדן אשכול בשייכות צו מרן הגר"ח זצוק"ל
הנה אנכי שולח מלאך. זאגט רש"י כאן נתבשרו שעתידין לחטוא. די בשורה איז געווען אז אעפ"י שיחטאו לא תסתלק שכינה מביניהם, אזוי ווי די תרגום טייטשט כי לא אעלה בקרבך; לא אסלק שכינתי מבינך!
פשוט און קלאר! די חסיד'ישע ספרים זענען א געוואלד פארנומען איבער די מדרגות וואס א צדיק דערגרייכט דוקא דורכ'ן מבטל זיין פון זיין עבודה און זיך אראפלאזן צו עמך אידן.
הנה אנכי שולח מלאך. זאגט רש"י כאן נתבשרו שעתידין לחטוא. די בשורה איז געווען אז אעפ"י שיחטאו לא תסתלק שכינה מביניהם, אזוי ווי די תרגום טייטשט כי לא אעלה בקרבך; לא אסלק שכינתי מבינך!
כ'האב א ווידיא ווי איינער פרעגט ר' חיים זצ"ל, אויב איינער האט געלערנט א מסכתא גמרא אין חלום, צו דארף ער מאכן א סעודת סיום. ר' חיים: ער זאל מאכן די סיום סעודה אויך אין חלום.
בעיני ראיתי ובאזני שמעתי, זייענדיג ביים גאון אין א געלעגנהייט. א איד וואס איז ערוועלט געווארן פאר עפעס א תפקיד אין די שטאטראט פון שיקאגו [דאכצעך], איז געקומען אפנעמען זיין ברכה. די אייניקל האט איהם אויסגערוהמט אז ער גייט יעצט טוהן אסאך טובות פאר אידן. ר' חיים: ביטול תורה. איד (מיט אן אמעריקאנע צוקראכטע העברעאיש): כמה שעות הרב רוצה שאני ילמוד ביום? ר' חיים: עשרים וארבע.