פסקי הלכות פון מרן הגה"ק הגרי"ט ווייס זצוק"ל גאב"ד ירושלים

[ליבי ובשרי]

קודם כל איז עס בודאי געווען בצירוף נאך היתירים, והעיקר ער האט אויך געגעסן פון די זופ און ער האט געהאט די רעכט צו זאגן אז די יונגל דמיון'ט אויפן חשבון פון דער וואס האט געמאכט די טעות,
לדעתי איז די גדלות פון די מעשה מער די מדות דערפון...

[הרוגוצובר]

א חידוש עצום!

, אבער דאס וואס ער האט געזאגט אז ס'זיכער דמיונות איז א גרויסער חידוש.

.

א קינד האט א נאמנות?

[פנימחדשות]

די עיקר שוועריגקייט איז די לשון וואס מ'האט דא נאכגעברענגט אז ווייל די גמרא זאגט אז ביי ששים איז נישטא קיין טעם, דערפאר מוז זיין אז די קינד האט נאר געהאט א דמיון, און דאס איז קעגן א ש"ך און אלע פוסקים, וואס זאגען קלאר אז די גמרא מיינט נאר אז בסתמא איז נישטא א טעם בששים, אבער טאמער שפירט מען יא א טעם איז עס אסור אפילו ביותר מששים, והארכתי ליישב הפסק של הגאב"ד, ואכן יש להוסיף שאולי לא חוששים לטעם של ילד, אבל עדיין קשה הלשון שהביאו משמו.