וואס שעמסטו זיך מיט דיין נאמען?

[רעגנדיג]

טררררר.. טררררר.. טרררררר.. דער שארפער קלינג רייסט מיר ארויס פון מיין טיפן שלאף, אוי פונקט ביים הויכפונקט פונעם זיסן חלום האט ער זיך געמוזט אריינמישן? נו שוין, נישט באשערט. איך בין דאך נאך אזוי מיד, ס'ווילט זיך שטארק צוריקלייגן פאר נאך אביסל, אבער די ציפערן פונעם זייגער שרייען מיר אן אז כ'האלט שוין נאך 2 מאל סנוזן. אינטערעסאנט טאקע אז כ'געדענק נישט, זעט אויס אז כ'האב געסנוזט ערגעץ צווישן די זעקסטע און זיבעטע חלום, אדער האט זיך ס'ווייבל מרחם געווען אויף מיר און געסנוזט אנשטאט מיר.

עכ"פ ס'איז שוין היבש שפעט, שטיי איך שנעל אויף, מאך מיך שנעל גרייט, אלעס אויף די שפיץ פינגער שטייצעך נישט אויפצואוועקן דעם שלאפנדן ציבור, און מ'לאזמיר זיך ארויס צום ביהמ"ד.

מ'קומט אן, די ערשטע זאך גייט מען תיכף אין מקוה. איך קום אן צום געיט שטייט פארנט פון מיר א יונגערמאן וואס כ'זעה כמעט יעדן טאג אין ביהמ"ד אבער וויאזוי ער הייסט ווייס איך דערווייל נישט, אינסטינקטיוו פאלן מיינע אויגן אויפן סקרין, לאו דוקא ווייל כ'בין אויסן צו דערגיין וויאזוי ער הייסט, נאר פשוט ס'איז א שאד די 2 סעקונדעס וואס כ'ווארט דא ער זאל אריינגיין און פריי לאזן דאס פלאץ, אז כ'קען אין די צייט געוואויר ווערן זיין נאמען. אבער ער איז סאך קלוגער ווי מיר, ער לייגט צו דאס פינגער, און נאך איידער איך האב צייט צו קענען אפליינען זיין נאמען געט ער זיך א פלינקן דריי דורך דעם געיט ווי ער אנטלויפט יעצט פונעם שלאכטפעלד אין אוקריינע, אזוי אז איך האב שוין נישט אנגעיאגט צו זען זיין נאמען. נו, נישט איז נישט טראכט איך צו מיר. אבער דא האב איך שוין אנגעהויבן ווערן באמת אביסל נייגעריג, כ'מיין וואס פונקטליך באהאלט ער, וועלכע עבירות איז ער באגאנגען אז ער שעמט זיך אזוי מיט זיין נאמען אז ער מוז מיט אזא אויסטערלישע זריזות דרייען דעם געיט אז מ'זאל חלילה וחס נישט אנטדעקן זיין אידענטיטעט?

שוין, עניוועי איז שוין דערנאך, גיי מיר זיך טובל'ן און ביני לביני האב איך שוין פארגעסן פון דעם יונגערמאן. אבער פונקט ווען איך קום ארויס פון מקוה באמערק איך ווי ער שפאצירט דארטן דורך, ווארשיינליך גייט ער יעצט דאווענען, נו אפשר וועט מיר געלונגען צו כאפן א בליק אויף זיין טלית בייטל. זעה איך אז ער האט זיך חלילה נישט געוואגט עס אריינצוברענגן פריער אין ביהמ"ד און פלאצירן ערגעצוואו, ער גייט יעצט צוריק ארויס צו זיין קאר ברענגען דאס טו"ת. דא בין איך שוין געווארן ערנסט נייגעריג וואס אזוינס דער יונגערמאן באהאלט אונטער זיין נאמען, גיי איך אים נאך פונדערווייטנס ער זאל מיך נישט באמערקן, איך זעה ער גייט צום קאר און זעצט זיך אריין, נעמט דעם טלית בייטל און דרייט עס ארום מיט די נאמען צו זיך און דריקט עס שטארק צו צום הארץ ווי ער זאל עס וועלן איינקריצן על לוח לבו, און אזוי גייט ער ארויס פונעם קאר צוריק אריין אין ביהמ"ד.

איך בין נישט געווארן איבערראשט, כ'האב שוין יעצט ערווארטעט אז ער וועט נישט אזוי גרינג מפרסם זיין זיין נאמען בפני כל עם ועדה, אבער איך האב נאכנישט אויפגעגעבן. מיין נייגער האט זיך נאר געשטארקט און כ'האב באשלאסן אז כ'וועל אים נאכקוקן פון דערווייטנס, און אזוי האב איך אים נאכשפאצירט אריין אינעם שטיבל און זיך געשטעלט גענוג נאנט צו כאפן די געלעגנהייט ווען ס'וועט זיך אנטדעקן די נאמען און עס קענען אפליינען אבער אויך גענוג ווייט אז ער זאל נישט אויפכאפן אז איך קוק אים נאך.

שוין, ער כאפט שטארק אן זיין טלית ותפילין און נאך פאר ער לייגט עס אראפ הייבט ער אויף א סידור פון טיש און שמוגלט עס אריין צווישן זיין הארץ און דאס בייטל, און אזוי לייגט ער עס אראפ אויפן טיש מיט די נאמען שוין צוגעדעקט. ביי דעם שטאפל האט זיך שוין אנגעהויבן דרייען אין מיין מח כל מיני טעאריעס מיט וועם מ'האנדלט דא, וואס האט דער יונגערמאן שוין געטון אין זיין קורצן לעבן אז ער שעמט זיך אזוי מיט זיין נאמען? אפשר האט ער אנגעזעצט א האלבע שטאט, אפשר איז ער א בעל תשובה, אדער זאגאר א גר צדק, אפשר א מסור גאר? איך וויל נישט ח"ו חושד זיין בכשרים, אבער ס'זעט אויס ווי דער באהאלט עפעס א גרויסע מיסטעריע אונטער זיין נאמען.

איך ריק מיך צו א צוויי טישן נענטער אז כ'זאל בעסער קענען מיטהאלטן און קענען זען דעם נאמען אין פאל ס'ווערט אנטפלעקט לאור היום, איך ווארף ארויף מיין טלית אויף די פלייצע און הייב אן חזנות'ן ברכי נפשי און אזוי שפאציר איך אין זיין ריכטונג, אולי וועט מיר געלונגען צו כאפן א בליק.

אינצווישן באמערק איך אז דאס גאנצע סידור ארויפלייגעכץ איז געווען בלויז צו באהאלטן זיין נאמען פון אומגעוואונטשענע אויגן, און באמת האט ער א אייגענע סידור וואס ער נוצט ביים דאווענען. און דא ווער איך געוואויר נאך א ווערטפולע שטיקל אינפארמאציע, נעמליך, דער סידור זיינע האט זיין נאמען איינגעקריצט אויפן דעקל! פון וואו ווייס איך? ער איז דאך עס אוודאי נישט מגלה. זייער פשוט, איך זעה ווי ער עפנט אויף דעם סידור בעת ס'געפינט זיך נאך אינעם בייטל און אזוי נעמט ער עס ארויס שוין געעפנטערהייט, פארשטיי איך אליינס אז דער סידור פארציילט אויך דער מיסטריעזער סוד פונעם יאר הונדערט - דעם יונגערמאן'ס נאמען, און ממילא מוז עס ווערן פארשטעקט נאך איידער ער נעמט עס ארויס.

דא האב איך שוין געהאלטן ביים אויפגעבן, מסתם האב איך דא צו טון מיט איינער וואס איז נישט אינגאנצן מיט אלעמען, און אים איז אריין א זשוק אין קאפ אז זיין נאמען איז א גרעסערע געהיימניס ווי די קלאסיפיצירטע דאקומענטן וואס אמעריקאנע פרעזידענטן נעמען אהיים. מיין נייגער האט אבער גובר געווען און כ'האב ממשיך געווען צו האלטן א נאנטן אויג אויף אים.

איך טראכט צו מיר אז פון די תפילין בייטלעך וועל איך קענען געוואויר ווערן די ר"ת פון זיין נאמען און דאס וועט מיר מעגליך ברענגען נענטער צו ברעכן דעם געהיימניס. אבער דער האט פון דעם אויך געטראכט, ער שמוגלט אריין דעם רש"י תפילין בייטל אונטער דעם סידור בעת ער באדעקט עס מיט זיין האנט אז אין די סעקונדע ביז ס'קומט אן אהין זאל עס חלילה נישט קענען געזען ווערן, און תיכף נאכן לייגן תפילין פלאצירט ער די שיידעלעך ארום זיין סידור אלץ א הוספה צו די שטרענגע וואך ארום זיין נאמען, אזוי אז אפילו זיין סידור וועט זיך חלילה אוועקרירן פון ארט (כ'קען גאראנטירן אז דאס גייט נישט פאסירן, אבער זעט אויס מ'דארף זיך באווארענען אז אפילו אין פאל פון א ערדציטערניש ח"ו זאל די נאמען בלייבן צוגעדעקט) זאלן די שיידלעך היטן אויפן סוד.

פארשטייט זיך אז ביים לייגן ר"ת תפילין איז פארגעקומען בערך די זעלבע פראצעדור, און הגם דא איז עס שוין געווען היבש שווערער ווייל ער האט אין די זעלבע צייט געדארפט אכטונג געבן אז די רש"י בייטל זאל זיך נישט אויפדעקן, אבער ער האט עס באוויזן מיט סוקסעס. און בעת איך נעם נישט אראפ קיין אויג פון זיין טלית בייטל, פארלירט ער זיך נישט אויף קיין רגע און מאכט זיכער אז די סוד ווערט נישט אנטפלעקט.

איך טראכט צו מיר אפשר נאכן דאווענען ביים צוזאמלייגן די טלית ותפילין וועט זיין א גוטע געלעגנהייט געוואויר צו ווערן זיין נאמען, פאר א גוט יאר. אבער ער שוויצט דאס אויך דורך. דא האט ער שוין געדארפט נעמען הילף פון דעם סידור וואס ער גענוצט צו פארדעקן דאס בייטל פארן דאווענען, אזוי אויך דארף ער דא דארט צולייגן א האנט צו פארדעקן א מעגליכן לעכל, און פארשטייט זיך ביים ענדע ווען ער הייבט אויף דעם טלית בייטל פון טיש דארף ער גאר שטארק אכטונג געבן אז ס'זאל בלייבן צוגעדעקט. אבער למעשה איז איז עס אים געלונגען און קיין איין רגע איז זיין נאמען נישט געווען אויפגעדעקט, און אזוי שפאצירט ער ארויס זיגרייך פונעם שטיבל מיטן טלית בייטל צוגעדרוקט צום הארץ בשעת איך פלאץ פאר נייגער.

יעצט האב איך שוין מחליט געווען אז עד כאן, איך מוז געוואויר ווערן די נאמען פון דעם יונגערמאן, עפעס א גרויסע סוד באהאלט ער דא. איך גיי צו צו א חבר מיינער וואס האט אויך געדאוונט אינעם זעלבן מנין און כ'פרעג אים; זאג נאר, די יונגערמאן וואס איז געזיצן 2 טישן ארויף פון מיר די לינקע זייט ביים עק, ווייסטו אפשר ווער דאס איז און וואס איז זיין נאמען? ער קראצט זיך דאס קאפ און פרובירט צו כאפן וועם איך מיין אבער קען זיך נישט דערמאנען ווער ס'איז דארטן געזיצן. איך פרוביר אים פארצושטעלן, א יונגערמאן מיט א שטאפענע היט, אנע גלעזער, א שווארץ בערדל. נע, צו טיפיקל זאגט ער מיר, כ'קען נישט כאפן פון וועם דו רעדסט.

און אזוי שמועסנדיג שפאציר איך ארויס צוזאמען מיט דעם חבר פון ביהמ"ד און איך זעה והנה, דער יונגערמאן פארט יעצט דורך פארנט פון אונזערע אויגן. איך זאג שנעל פאר מיין חבר, קוק אריין אין דעם קאר, פון דעם יונגערמאן רעד איך, זאג מיר שנעל וויאזוי ער הייסט. מיין חבר כאפט א בליק אויף יענעם, קוקט מיר אזוי אן און זאגט מיר: אה, ער? ער הייסט יואלי ווייס.

[א ברעקעלע שכל]

[אחשוורוש דער דריטער]

[דרייטצעך]

גוט און געשמאק, שרייב אפטער!

[השקפה ברורה]

זיס געשריבן..

[באקסער בוים]

[בא שבת בא מנוחה]

האהא… מוירעדיג… געוואלדיג !!!!

[נ.ג.ה.ש]

[בעסטע חבר]

מעכטיגע פאנטש ליין!

[שטויביג]

[יכולתי]

[מיניטשער וועלט]

[תשבחתא ונחמתא]

ואפשר לומר הערשט מיט דעם נאמען שעהמט ער זיך... ער ארבעט אין יעדע נפ"ט אויף פארסענעדש , זיין אימעיל אדרעסס באשטייט פון אלעס חוץ זיין נאמען, ער באקומט מזל טוב'ס יעדע זיבען חודשים למקוטעין, ער הערט נאך מעשות אויף זיך אשר לא היה ולא יהיה...

איך וואלט זיך אויך געשעהמט מיט אזא נאמען...

[יצחק זאב]

[פרומע לבוש]

ער קען רואיג שרייבן ראשי תבות אדער גארנישט... די נאמען אויפן טלית בייטל איז נישט קיין הלכה...

[ענדשוי]

גאר גוט, שרייב אפטער!!

[בוקר]

[שמחת עולם]

זייער פיין. שטארק הנאה געהאט און זיך עטליכע מאל צולאכט!

[עלינו לשבח]

א גוטע פעדער און גוטע שפראך!

[באשיינפערליך]

די האסט געמאכט סיריעס ריסערטש....
האסט א פליסיג פעדער, געשמאקע שריפט, קום אריין אפטער!!

[Mezofzef]

געמיינט אז דו גייסט ארויסגעגעבן דיין נאמען...

[קלאָצקאָפּ]

[בר דעת]

ספאלט דיר ביי ער שעמט זיך, פארקערט ער ווייסט אז עס איז די בעסטע נאמען וואס מען קען האבן, און ער וויל נישט אז נאך מענטשן זאלן עס נאכקאפירן

[להחיות]

[א נייער]

פיין געלאכט.