די דורכגעפאלענע פייערלעשער פארטי.

[גרויס בריטאניע]

ננאאאהההה...

א דערקוטשענדע הויכהילכיג ברום האט מיר אויפגעלאזט פון מיין קלאצונג מיט א גערויש. ס'איז געוועהן א טיפיקעל פרייטאג צונאכטס נאך די סעודה, די דיינונג רום לייט האט זיך שוין פון לאנג אויסגעלאשן, פאלגענדיג תמימות'דיגערהייט איר אנשטעלער. און איך האב ענדליך שוין אנגעהויבן צו לעקן ביסלעכווייז דעם טעם פונעם בא שבת בא מנוחה. נאך א גאנצע פארפלאגטער ארבעטס וואך, מיט א צופארענע פאריאגטע פרייטאגדיגע פרייטאג, האלט שוין כלל ישראל ביים אונטערשטן פאזע בעפארן זיך אריינרוילן אין בעט צום שבת ביינאכט שלאף. אונז זיץ מיר אויפן ריקליינער מיט א רואיגקייט, ווען א ווילדע געפילדער אין פארעם פון א קוויטשע בלאנזשעט אריין אין מיינע געמיטע מחשבות.

קודם האט זיך עס געהערט פון גאר ווייט, אבער מיט יעדן מינוט וואס האט אדורך געוואקט איז עס געווארן וואס אמאל נענטער, כאניש געהאט קיין צווייפל אז מ'רעדט דא פון א פייער טראק צילוב איר אייגנארטיגע קול וואס זי טראגט, אבער כ'האב כאטש געהאפט אז ער העט זיך נישט אפשטעלן דא אינפארנט פון מיין הויז. ער דארף פארשטיין, איך בין משוגע אויסגעמוטשעט, איך האב נישט קיין פינטל כח ארויסצוגיין יעצט.

נאך לערך א האלבע מינוט זיך העכערן אין פריידן, האט זיך עס אנגעהויבן צו פארשטילערן, עכ"פ זוי האבעך געמיינט, ווייל נאך דריי סקונדען האט זיך געהערט די באקאנטע פייערטראק זינגען געטראסקע, דארט ווען ס'טוישט זיך פון א מעידזשער צו א מיינער (ביי קליינע קינדער (ליין: אידן) איז עס באקאנט אלס די פייף וואס טוט אנדייטן אז בא הזמן און דער פייער טראק האט היינט געפיקט דעם בלאק אנצוזייען א מצב כאאס).

ווי נאר איך האב דאס דערהערט איז מיין גאנצע געטראכט אריין אין א צונאמי סיטואציע, פון איין זייט איז געשטאנען די יצר טוב און געשריגן מיט אום-באנעמירליכע קולות אז איך זאל מיר שוין אויפהייבן און ארויסשמייסן מיט אפאר נייגעריגע אויגן קוקן אויב ס'נאך דא פלאץ ווי אריינצושטעקן מיין הזאת נאמי נאז. אבער פון די צווייטע זייט האט זיך דער יצר הרע אראפגעשטעלט און געשלעפט מיינע נערוון מיט אייזערנע קייטן מאכענדיג פילן יעדע סקונדע וואס איך זיץ נאך יא מיט די פיס ארויף באקוועמער פונעם פארגייער.

אבער נישט געזארגט כ'בין נישט פאר צו לאנג געזעצן אויפן ריקליינער זיך ווייקענדיג אין ספיקות, ווייל נאך געציילטע מינוט האט א צווייטע פייער טראק פראקלעמירט זיין אנקום, נאכפאלגענדיג מיטן דריטן און א פערטען ביז ס'איז געווארן א פולער באלאגאן מיך מאכנדיג פארלירן חשבון.

ס'האט נישט לאנג גענומען און די יצר טוב איז ארויס א זיגרייכער טאטאל. איך בין שנעל געלאפן אנטון מיינע שבת קראקס, און ארויס געשמיסן פונדערהיים מיט א מיסל ספיד.

אנקומענדיג אהין זעה איך אז איך בין זייער נישט אפדעיטעד מיט דעי גאנצע מצב געטומל, און אלע מיינע שכינים האבן שוין פון לאנג געכאפט פלעצער פארנט פונעם הויז ווי ס'איז געשעהן די קאל (ב"ה מ'רעדט פון א גוי'אישע).

כ'שטופ מיר אריין אין א גרופע פון אפאר קליינע בחורים'לעך (מסתם זענען זיי שוין געקומען כאפן א פלאץ ביים ערשטן פייער טראק), ווען פלוצים: בלופ! מיין נאז האט געקריגן א פרעזענדליכע גריס פון א נאסליכע טראפ רעגן, איך כאפ א בליק ארום אויפן גרעסערן פיקטשער, און כ'באמערק אז ס'גייט אן א פולקאמער געהעריגער רעגן כאילו לא היה. פראבעבלי האב איך מיר צו שטארק געיאגט צום עמערדשענסי רוף האבעך אינגאנצן נישט באמערקט דעי פאקט.

שטיי איך דארט א נאס ווערנדער אינעם צענטער פונעם געראטשקע ווען א סקרוך לויפט מיר דורך מיינע ביינער! איך כאפ מיר אז איך ווייס נאך ניטאמאל פארוואס איך בין דא.

האלא. וואסי דא געשעהן? שיק איך ארויס די שוין לאנג באקאנטע וועלטליכע נייגער פרעגונג, אין ריכטונג פון די באנדע פרייליכע בחורים.
די עולם קוקט זיך אן איינער דעם צווייטן און ביסלעכווייז כאפט מען זיך אז קיינער ווייסט נאכנישט וואס ס'האט דא פאסירט, ניטאמאל א מה שהוא.
מיין נייגער האט זיך אנגעהויבן בויען מיט שטארקע ציגלעך, ווען צו מיין גוטע מזל באמערקט זיך מיר דער אלץ ווייסער פון מיין גאס, ר'אהרן עוזר גראזוואטע'שפינער (נישט זיך פארמישן מיט די באקאנטע ירושלים'ער משפחה גראזוואטעשפינער אן די שטרעכל) קומען צולויפן פון אקעגן איבער, אנגעטון מיט א בלויזער מעיל.

''ר' אהרן עוזר וואס האט פאסירט?'' שריי איך אויס מיט אלע מיינע כוחות, פרובירנדיג איבער צושרייען די פייער דעפארטמענט קווייער.

''וואס? כ'האב נאך מיין שלאף קאפל? בושות!!...'' עה.. כאנישט מיין שלאף קאפל.

''כ'האב געפרעגט וואס ס'איז דא געשעהן''. זאג איך עס איבער שוין צום צווייטן מאל.

''אה''- הייבט ער אן זיין לאנגן פירוש הסיבורא פארשטייט זיך נישט פארגעסנדיג צו מדים זיין מיט א לענגערע הקדמה, (אלעס נאך בעפארן אפילו גרייכן דעם מצב סייט) - די בילדונג איז בעצם א פרייוועט, אבער אזוי ווי די לעצטע פאר חדשים איז שוין נישט אין קראפט די עוויקשן מעדאטאריעם געזעץ, האבן זיך דא אריינגעצויגן פילע שטאטישע ארבייטערס, און זיי האבן אויף א פארדרייטער לעגאלן אופן אקופייט דעי סייט. סוי זייט זיי זענען דא קומט עס אויס אז יעדעס מאל ווען איינער קלינגט די פייער בעל אויף די גאס ווי זיי פלעגן וואוינען הערט מען עס אין פייער סטעיש......


העעמממ...

איך געב מיר א דריי ארום, אין כ'זעה נישט מער און נישט ווייניגער די פייער טראקער איינס ביי איינס פאקן זיך פעק און יאגן אפ פון שטח.
(נאך עפעס א בארינג פייער קאל וואס זיי האבן געדארפט ריספאנדן ווייל איינער האט גע'חלום'ט רויעך.)

נאך א פיר מינוט איז אדורך און די גאס הייבט אן זיך ביסלעכווייז אויסצוקלארן, אויף די פנימ'ער פון אלעס איז אויסגעשפרייט אנטריסטונג און אנטוישונג, יעדער גייט צוריק מיט לאנגזאמע טריט די וועג אהיים, ווען פונעם גאנצן באלאגאן ווירטשאפט האט זיך אויסגעלאזט א פאלטשע אלארעם.

איי ווי ביטער איז געוועהן די מינוט וואס איך האב אריינגעטראטן צוריק אינדערהיים. די ריקליינער איז נאך געזעצן אויף די זעלבע ארט ווי ווען כ'האב איר איבער געלאזט געציילטע מינוט צוריק, זי האט נאך ניטאמאל עספיעט איינצוציען אירע אויסגעשטרעקטע פיס. ווען כ'בין איר אריבער געגאנגען האב איך געפילט ווי זי לאכט פון מיר, איך ווייס נישט פארוואס.

א'חוץ פון נאס מאכן מיין זיידענע טיש בעקיטשע, און צוזאמברענגען און העלפן פראווען א קראקס מסיבה מיט אלע שכינים, ווייס איך נישט וואס די פייער דעפארטמענט האט דא אויפגעטאן.

האב איך אבער נישט געקענט פארשטיין איין זאך. ס'איז דא גענוג טעג אין די וואך וואס איך וואלט עניוועיס נישט ארויס געלאפן פאר די מצב פארשיקעניש, ס'דא גענוג זמנים ווען זיי קענען זיך ווען אנרוקן. און פונקט פרייטאג צונאכטס האבן זיי געוועהלט זיך אנצוריקן און איבער דרייען די לויזע געזעלשאפט...

אזעלכע אנטיסעמיטן זיי...

[דרייטצעך]

[קרית יואל פלייש]

[איש האשכולות]

געוואלדיג!

[אחר חצות]

פיין געלאכט וואויל געלאכט גוט שבת

[עכט היימיש]

א זאפטיגע ארטיקל מיט א זאפטיגע שפראך! גאר גוט געשריבן.

האסט א פיינעם טאלאנט.

[הארי פלארי]

נעעעעעבבבבעעעךךךך

אויפגעוועקט פון דיין קלאצונג אומזיסט......




דער פעדער'ל ארבעט גוט שרייב מער

[עירין קדישין]

ניש מסודר דער דאזיגער..... שרייבסט אייזן

ביסט זיכער אז די מיט די שטרעכל אין די אן די שטרעכל זענען אנדערע משפחות?

[מפוזר]

יצר הרע מיט יצר טוב האבן גענומען א שטעלונג......



עניוועיס.... יוי שרייבסטו פיין

[יאנאש]

נייס ווארק פייער דיפארטמענט, טענקס פארן ערוועקן מר. בריטאניע פונעם באוואוסלאזן צושטאנד...

[שלאגצ'עם]

שטארקע סחורה. וואס קען זיך נישט מאכן אין א שווערן פרייטיג צונאכט'ס.....

[ממש יעצט]

ביסט שוין טריקן?! ווייל איך נישט. נייס דזשאב.


בריטישער פאר נעקסט טיים זאסטע וויסן אז אין ענגלאנד רעגנט אלץ.

[ס’שפעט]

שיקער זיס!....

[חיים ברוך]

[פרעכטיג]

נעקסט לעוועל דער!!!

[כבר היה]

Very very good

Keep on

[בעל מדרגה]

די לשונות זענען געוואלדיג.

[האסטו וועסטו]

יישר כח פאר’ן מאכן לאכן

די האסט א פיינער פען. שיק איהם א גריס

[אוראייניקל]

האמיר א נייעם פשט אינעם 'לא תבערו אש בכל מושבותיכם (דער ריקליינער) ביום השבת..

[א נייער]

היכי תימצא,
א פייער וואס מאכט יעדעם שמייכלען.

[אבי דוד]

יויש האסטו דעיס גוט אראפגעלייגט.... איך האב זיך געשפירט ממש דארט! לעבעדיג! כאילו הוא יצא ממושבותיו ביום (ליל) השבת

[גרויס בריטאניע]

שכח אלע מיינע דאנקער, עטס געבטס מיר געז...

[טעוועליך]

[אוראייניקל]

שכח אלע מיינע דאנקער, עטס געבטס מיר געז...

מ'גיסט צו געז צום פייער?!

[גרויס בריטאניע]

שכח אלע מיינע דאנקער, עטס געבטס מיר געז...

מ'גיסט צו געז צום פייער?!

נו וואדען? צום פייער רענדזשער?