באלאנגט ציבור'ישע ענינים צו ווערן אויסגעשמועסט דורך יחידים?

[HelpMe]

לדעתי ווען מען רעדט ציבורשע נושאים מיינט מען נישט רוחניות וואס דאס באלאנגט אויסדריקלעך פאר די רבנים, א יחיד דארף זיין גענצליך אונטערגעוואפן צום דעת תורה

[יער]

לדעתי ווען מען רעדט ציבורשע נושאים מיינט מען נישט רוחניות וואס דאס באלאנגט אויסדריקלעך פאר די רבנים, א יחיד דארף זיין גענצליך אונטערגעוואפן צום דעת תורה

אבער וועלעכע דעת תורה ווענדט זיך שוין ווייטער אינעם יחיד'ס דעסידזשען...

[HelpMe]

אז מען האט אנגעכאפט די נושא פון חתונה תקנות, אן אריין גיין אין די נושא בפרטיות, סהאט זיך ארויס געשטעלט אז די וואס מאכן די תקנות זענען מער פון די העכערע פונעם שטייסל (ליין בודזשעט) און מען מאכט תקנות וואס הייבט די מיטעלעסטע קלאס אויף א גרויסע פארנעם,
סא פארוואס זאל דאס נישט ווערן אויס געשמועסט ברבים פארן מאכן די תקנה אדער גאר זאל זיין וואלן פאר אזא זאך, אבער לכה"פ הערן די דעת הקהל פון די פשוטי המון עם

[HelpMe]

לדעתי ווען מען רעדט ציבורשע נושאים מיינט מען נישט רוחניות וואס דאס באלאנגט אויסדריקלעך פאר די רבנים, א יחיד דארף זיין גענצליך אונטערגעוואפן צום דעת תורה

אבער וועלעכע דעת תורה ווענדט זיך שוין ווייטער אינעם יחיד'ס דעסידזשען...

אונטער וועלכע דעת תורה די ביהמ"ד ווי די דאווענסט, און וועלכע מוסד די שיקסט, אז ביזט נישט צופרידן קענסטו טוישן מוסד / קהילה / ביהמ"ד

[פעיק ניוז]

איי פארוואס נוצטו נישט דיין אייגענע דזשעלי?

די תירוץ דערויף איז, ווייל אונזערע עלטערן האבן נישט גענוצט!

חוץ פון דעם וואס דיין תגובה איז נישט צום נושא האשכול, איז סתם אזוי א שאלה: דו קענסט היסטאריע?

היסטאריע דערציילט עפעס אנדערש.

ר' יום טוב. פון וועלכע יארן באציסטו דיך און אין וועלכע שטעט?

לדעתי ווען מען רעדט ציבורשע נושאים מיינט מען נישט רוחניות וואס דאס באלאנגט אויסדריקלעך פאר די רבנים, א יחיד דארף זיין גענצליך אונטערגעוואפן צום דעת תורה

לדעתי ווען מען רעדט ציבורשע נושאים מיינט מען נישט רוחניות וואס דאס באלאנגט אויסדריקלעך פאר די רבנים, א יחיד דארף זיין גענצליך אונטערגעוואפן צום דעת תורה

אבער וועלעכע דעת תורה ווענדט זיך שוין ווייטער אינעם יחיד'ס דעסידזשען...

[יער]

לדעתי ווען מען רעדט ציבורשע נושאים מיינט מען נישט רוחניות וואס דאס באלאנגט אויסדריקלעך פאר די רבנים, א יחיד דארף זיין גענצליך אונטערגעוואפן צום דעת תורה

אבער וועלעכע דעת תורה ווענדט זיך שוין ווייטער אינעם יחיד'ס דעסידזשען...

אונטער וועלכע דעת תורה די ביהמ"ד ווי די דאווענסט, און וועלכע מוסד די שיקסט, אז ביזט נישט צופרידן קענסטו טוישן מוסד / קהילה / ביהמ"ד

העי!

איך האב יא די רעכט צו נוצן מיין דזשעלי??

[חבר]

ב"ה די אנקעטע צייגט ס'איז נאך דא א איבערוויגנדע מערהייט מענטשן וואס נוצן נאך זייער דשעלי וואס דער רבוש"ע האט זיי געגעבן. כה לחי

[HelpMe]

לדעתי ווען מען רעדט ציבורשע נושאים מיינט מען נישט רוחניות וואס דאס באלאנגט אויסדריקלעך פאר די רבנים, א יחיד דארף זיין גענצליך אונטערגעוואפן צום דעת תורה

אבער וועלעכע דעת תורה ווענדט זיך שוין ווייטער אינעם יחיד'ס דעסידזשען...

אונטער וועלכע דעת תורה די ביהמ"ד ווי די דאווענסט, און וועלכע מוסד די שיקסט, אז ביזט נישט צופרידן קענסטו טוישן מוסד / קהילה / ביהמ"ד

העי!

איך האב יא די רעכט צו נוצן מיין דזשעלי??

אוודאי, קענסט עס ניצן צו דעסיידען צו די ווילסט מקבל זיין די דעת תורה,
אבער קענסט עס נישט ניצן איינצוטיילן פאר יענעם וואס צו טון (יענער האט דאך אויכט אביסל שכל אין מוח)
קלאר?

[פעיק ניוז]

לדעתי ווען מען רעדט ציבורשע נושאים מיינט מען נישט רוחניות וואס דאס באלאנגט אויסדריקלעך פאר די רבנים, א יחיד דארף זיין גענצליך אונטערגעוואפן צום דעת תורה

אבער וועלעכע דעת תורה ווענדט זיך שוין ווייטער אינעם יחיד'ס דעסידזשען...

אונטער וועלכע דעת תורה די ביהמ"ד ווי די דאווענסט, און וועלכע מוסד די שיקסט, אז ביזט נישט צופרידן קענסטו טוישן מוסד / קהילה / ביהמ"ד

עטליכע שאלות:
1. ווער האט מיר אהינגעטראגן דאווענען?
2. וואס אויב שיק איך מיינע קינדער אין איין מוסד, דאוון אין אן אומפארטייאישן שול, און טאנץ כ"א כסלו ביי א דריטער קהלה?
3. טוט די ביהמ"ד וואו מען דאוונט קובע זיין פון וועלכער דעת תורה מקבל מרות צו זיין?

[יער]

לדעתי ווען מען רעדט ציבורשע נושאים מיינט מען נישט רוחניות וואס דאס באלאנגט אויסדריקלעך פאר די רבנים, א יחיד דארף זיין גענצליך אונטערגעוואפן צום דעת תורה

אבער וועלעכע דעת תורה ווענדט זיך שוין ווייטער אינעם יחיד'ס דעסידזשען...

אונטער וועלכע דעת תורה די ביהמ"ד ווי די דאווענסט, און וועלכע מוסד די שיקסט, אז ביזט נישט צופרידן קענסטו טוישן מוסד / קהילה / ביהמ"ד

העי!

איך האב יא די רעכט צו נוצן מיין דזשעלי??

אוודאי, קענסט עס ניצן צו דעסיידען צו די ווילסט מקבל זיין די דעת תורה.

אבער קענסט עס נישט ניצן איינצוטיילן פאר יענעם וואס צו טון (יענער האט דאך אויכט אביסל שכל אין מוח)

קלאר?

זייער קלאר.

וואס האט עס אבער צום שמועס דא?

[פעיק ניוז]

לדעתי ווען מען רעדט ציבורשע נושאים מיינט מען נישט רוחניות וואס דאס באלאנגט אויסדריקלעך פאר די רבנים, א יחיד דארף זיין גענצליך אונטערגעוואפן צום דעת תורה

אבער וועלעכע דעת תורה ווענדט זיך שוין ווייטער אינעם יחיד'ס דעסידזשען...

אונטער וועלכע דעת תורה די ביהמ"ד ווי די דאווענסט, און וועלכע מוסד די שיקסט, אז ביזט נישט צופרידן קענסטו טוישן מוסד / קהילה / ביהמ"ד

העי!

איך האב יא די רעכט צו נוצן מיין דזשעלי??

אוודאי, קענסט עס ניצן צו דעסיידען צו די ווילסט מקבל זיין די דעת תורה,
אבער קענסט עס נישט ניצן איינצוטיילן פאר יענעם וואס צו טון (יענער האט דאך אויכט אביסל שכל אין מוח)
קלאר?

איך האב נישט באמערקט אז מען זאל דא רעדן איבער איינטיילן יענעם. קען זיין מען האט שוין פארמעקט די תגובות?

[קיטשי]

לשיטתו פונעם בריוו שרייבער ווייס איך נישט צי ער האט געמעגט שרייבן דעם בריוו פאר'ן ברייטן ציבור. ס'איז דאך נוגע פאר'ן ציבור און עס דארף אויסדרוקליך באשלאסן ווערן דורך די אויבערשטע פונעם שטייסל

[פעיק ניוז]

לשיטתו פונעם בריוו שרייבער ווייס איך נישט צי ער האט געמעגט שרייבן דעם בריוו פאר'ן ברייטן ציבור. ס'איז דאך נוגע פאר'ן ציבור און עס דארף אויסדרוקליך באשלאסן ווערן דורך די אויבערשטע פונעם שטייסל

[שיינע שטריימעל]

ב"ה די אנקעטע צייגט ס'איז נאך דא א איבערוויגנדע מערהייט מענטשן וואס נוצן נאך זייער דשעלי וואס דער רבוש"ע האט זיי געגעבן. כה לחי

ריכטיג מען דארף נוצן די אייגענע דזשעלי,
אונזער דזשעלי זאגט אונז אז נישט אלעס ווייסן מיר און מיר קענען נישט זאגן קיין מיינוגען פאר מען איז מברר אלע פרטים פונעם ענין
אנדערשט ווי געוויסע וואס נוצן נישט זייער דזשעלי און האבן גלייך מיינוגען אויף א יעדע זאך,

[Mezofzef]

ציבורישע ענינים באלאנגט נישט צו ווערן אויסגעשמועסט אין פובליק, תקנות איז נישט קיין ציבורישע ענין.

[יער]

ציבורישע ענינים באלאנגט נישט צו ווערן אויסגעשמועסט אין פובליק, תקנות איז נישט קיין ציבורישע ענין.

דעיס איז א רעטעניש.

[אורח הכבוד]

לדעתי ווען מען רעדט ציבורשע נושאים מיינט מען נישט רוחניות וואס דאס באלאנגט אויסדריקלעך פאר די רבנים, א יחיד דארף זיין גענצליך אונטערגעוואפן צום דעת תורה

אבער וועלעכע דעת תורה ווענדט זיך שוין ווייטער אינעם יחיד'ס דעסידזשען...

לאו דוקה, אבער אפילו ווען יא איז עס ווידער נישט צו אויסשמיעסן דורך יחידים, נאר א איינמאליגע קריטישע החלטה בינו לבין קונו און פון דאן און ווייטער לייגט מען אייביג אוועק די אייגענע דזשעלי (און נגיעות) און מ'איז זיך גענצליך מבטל צום יענעם דעת תורה וואס ער זעלבסט האט זיך בוחר געווען און א ניכטערע מינוט.
(א מענטש וואס טוישט דעת תורה לויטן ענין אז ס'זאל פיטען זיין אייגענע מיינוג אויך דעם לאקאלע ענין האט בעסיקלי בכלל נישט קיין דעת תורה)

[זארג נישט]

ציבורישע ענינים באלאנגט נישט צו ווערן אויסגעשמועסט אין פובליק, תקנות איז נישט קיין ציבורישע ענין.

וואס דען איז עס?

תקנות וויאזוי חתוונה צו מאכן דארף ווערן אויס געשמועסט ברבים פארוואס און פאר ווען, און אויב איינער האלט אנדערש דארף מען אים אויך אויס הערן, און אדער אים מסביר זיין פארוואס ער איז נישט גערעכט אדער טוישן טיילן פן די תקנות.

תקנות איז א פראסעס, נישט סתם א חוק, און אן דער אינפוט פון קהל איז עס גארנישט ווערט. פארשטייט זיך אז נאכן באשטעטיגן די תקנות מוז מען עס איין האלטן צו מען איז מסכים אדער נישט אדער זיך זיכען א אנדערע קהילה.

צו פארמאכן דאס מויל פון קהל (אז ער האט נישט וואס אריין צו רעדן) ארבעט קיינמאל נישט, די הנהלת הקהלה וועט נאר פארלירן די טראסט.

[פעיק ניוז]

לדעתי ווען מען רעדט ציבורשע נושאים מיינט מען נישט רוחניות וואס דאס באלאנגט אויסדריקלעך פאר די רבנים, א יחיד דארף זיין גענצליך אונטערגעוואפן צום דעת תורה

אבער וועלעכע דעת תורה ווענדט זיך שוין ווייטער אינעם יחיד'ס דעסידזשען...

אבער אפילו ווען יא איז עס ווידער נישט צו אויסשמיעסן דורך יחידים, נאר א איינמאליגע קריטישע החלטה בינו לבין קונו און פון דאן און ווייטער לייגט מען אייביג אוועק די אייגענע דזשעלי (און נגיעות) און מ'איז זיך גענצליך מבטל צום יענעם דעת תורה וואס ער זעלבסט האט זיך בוחר געווען און א ניכטערע מינוט.
(א מענטש וואס טוישט דעת תורה לויטן ענין אז ס'זאל פיטען זיין אייגענע מיינוג אויך דעם לאקאלע ענין האט בעסיקלי בכלל נישט קיין דעת תורה)

[סמעטענע]

פאר מיר איז דייקא יא זייער געפאלן די בריוו, הגם איך בין גראדע נישט צופרידן פון פונקטן אין די חתונה תקנות.

דער שרייבער ברענגט ארויס זייער א וואלידע פונקט, אז אינעם נישט ווייטן אמאל האבן אונזערע תמימות'דיגע עלטערן זיך גענצליך צוגעשטעלט צו דעת תורתם פון זייערע רבי'ס און זענען געווען פאראייניגט אויף וואס די קהילה באשליסט. מען האט כמעט נישט פאליטיזירט מיט אייגענע מיינונגען. ווער ס'איז נישט געווען צופרידן האט געקענט גיין ווי די אויגן טראגן אים.

למשל אויף אזא נושא ווי חינוך. וויפיל קול קורא'ס און אויפקלערונגען דו וועסט מיר שיקן און וויפיל דו וועסט מיר פראבירן אויפצוקלערן, איז עס ביי מיר כחספא בעלמא. איך האב א רבי, איך האב א קהילה, און איך שטעל מיך צו גענצליך אויב זיי פארלאנגען עפעס איבער דעם הינזיכט.

צו זאל עס זיין אויף טעכנעלאגיע, כשרות, צניעות, אדער סיי וואספארא שערורי' עס באלאנגט היסטאריש פאר העכערע פון אונז שוקל צו זיין. וויפיל אנינאמיע בלעטלעך פון איסורים און חרמות עס זאל נאר ארויסקומען גייט עס מיר נישט בארירן קיין כל שהוא.

איי פארוואס נוצטו נישט דיין אייגענע דזשעלי?

די תירוץ דערויף איז, ווייל אונזערע עלטערן האבן נישט גענוצט! און איך וויל אז מיינע קינדער זאלן עס אויך נישט נוצן! פארוואס טאקע? ווייל נישט אלעס ווייסן מיר. נישט אלעס פארשטייען מיר. טיילמאל איז דא א שטארקע פראפאגאנדע קאמפיין אויף איין זייט, און דאן מוזן מיר האבן די הילף פון שטערקערע פון אונז צו מאכן אן אחריות'דיגע באשלוס. טיילמאל איז אונז נישט באקאנט אלע ריכטיגע פאקטן. דא צייטן ווען א סוקסעספולע קאמפיין דורך יחידים מיט פריוואטע אינטערעסן פראבירן ברעינוואשן די דעת הקהל.

איצט, דאס מיינט נישט אז איך מוז מסכים זיין מיט יעדע זאך וואס קהל טוט פראקלאמירן. עס מיינט נישט אז אין די הויכע פענסטער איז נישטא קיין איינזייטיגע אינטערעסן. אבער איך וועל האבן די פולסטע רעספעקט דערפאר. אפילו איך וועל נישט פאלגן וועט דאס זיין אויף א פריוואטן פארנעם, ח"ו נישט ארומהעצן.

ווייל אויב נישט, האבן מיר אלעס פארלוירן. אויב יעדער זאל מאכן זיין באשלוס לויט וויאזוי זיין יצר באגערט, דאן זענען מיר אויף ביטערע צרות.

לכ' איז די אלע זאכן תלוי ווי מען שלאגט כפרות ביי וועלכע בוטשער מען קויפט איין וכו'
געווענליך טיילן זיך די מהלך המחשבות נאך פונעם פלייש געשעפט.

[Mezofzef]

ציבורישע ענינים באלאנגט נישט צו ווערן אויסגעשמועסט אין פובליק, תקנות איז נישט קיין ציבורישע ענין.

וואס דען איז עס?

תקנות וויאזוי חתוונה צו מאכן דארף ווערן אויס געשמועסט ברבים פארוואס און פאר ווען, און אויב איינער האלט אנדערש דארף מען אים אויך אויס הערן, און אדער אים מסביר זיין פארוואס ער איזי נישט גערעכט אדער טוישן טיילן פן די תקנות.

תקנות איז א פראסעס, נישט סתם א חוק, און אן דער אינפוט פון קהל איז עס גארנישט ווערט. פארשטייט זיך אז נאכן באשטעטיגן די תקנות מוז מען עס איין האלטן צו מען איז מסכים אדער נישט אדער זיך זיכען א אנדערע קהילה.

צו פארמאכן דאס מויל פון קהל (אז ער האט נישט וואס אריין צו רעדן) ארבעט קיינמאל נישט, די הנהלת הקהלה פארלירט נאר דאס טראסט.

מר אמר חדא ומר אמר חדא ולא פליגי.

[יער]

ציבורישע ענינים באלאנגט נישט צו ווערן אויסגעשמועסט אין פובליק, תקנות איז נישט קיין ציבורישע ענין.

וואס דען איז עס?

תקנות וויאזוי חתוונה צו מאכן דארף ווערן אויס געשמועסט ברבים פארוואס און פאר ווען, און אויב איינער האלט אנדערש דארף מען אים אויך אויס הערן, און אדער אים מסביר זיין פארוואס ער איזי נישט גערעכט אדער טוישן טיילן פן די תקנות.

תקנות איז א פראסעס, נישט סתם א חוק, און אן דער אינפוט פון קהל איז עס גארנישט ווערט. פארשטייט זיך אז נאכן באשטעטיגן די תקנות מוז מען עס איין האלטן צו מען איז מסכים אדער נישט אדער זיך זיכען א אנדערע קהילה.

צו פארמאכן דאס מויל פון קהל (אז ער האט נישט וואס אריין צו רעדן) ארבעט קיינמאל נישט, די הנהלת הקהלה פארלירט נאר דאס טראסט.

מר אמר חדא ומר אמר חדא ולא פליגי.

א טראפקעלע אנדערש.

מר אמר חדא ומר לא אמר כלום...

[אורח הכבוד]

ציבורישע ענינים באלאנגט נישט צו ווערן אויסגעשמועסט אין פובליק, תקנות איז נישט קיין ציבורישע ענין.

וואס דען איז עס?

תקנות וויאזוי חתוונה צו מאכן דארף ווערן אויס געשמועסט ברבים פארוואס און פאר ווען, און אויב איינער האלט אנדערש דארף מען אים אויך אויס הערן, און אדער אים מסביר זיין פארוואס ער איזי נישט גערעכט אדער טוישן טיילן פן די תקנות.

תקנות איז א פראסעס, נישט סתם א חוק, און אן דער אינפוט פון קהל איז עס גארנישט ווערט. פארשטייט זיך אז נאכן באשטעטיגן די תקנות מוז מען עס איין האלטן צו מען איז מסכים אדער נישט אדער זיך זיכען א אנדערע קהילה.

צו פארמאכן דאס מויל פון קהל (אז ער האט נישט וואס אריין צו רעדן) ארבעט קיינמאל נישט, די הנהלת הקהלה פארלירט נאר דאס טראסט.

מר אמר חדא ומר אמר חדא ולא פליגי.

א טראפקעלע אנדערש.

מר אמר חדא ומר לא אמר כלום...

שאלה בלייבט נאר ווער איז די ערשטע מר און ווער די צווייטער..

[מענדל זאב]

ציבור איז נישט צוזאמען געשטעלט פון אסאך יחידים ?!

[Mezofzef]

ציבורישע ענינים באלאנגט נישט צו ווערן אויסגעשמועסט אין פובליק, תקנות איז נישט קיין ציבורישע ענין.

וואס דען איז עס?

תקנות וויאזוי חתוונה צו מאכן דארף ווערן אויס געשמועסט ברבים פארוואס און פאר ווען, און אויב איינער האלט אנדערש דארף מען אים אויך אויס הערן, און אדער אים מסביר זיין פארוואס ער איזי נישט גערעכט אדער טוישן טיילן פן די תקנות.

תקנות איז א פראסעס, נישט סתם א חוק, און אן דער אינפוט פון קהל איז עס גארנישט ווערט. פארשטייט זיך אז נאכן באשטעטיגן די תקנות מוז מען עס איין האלטן צו מען איז מסכים אדער נישט אדער זיך זיכען א אנדערע קהילה.

צו פארמאכן דאס מויל פון קהל (אז ער האט נישט וואס אריין צו רעדן) ארבעט קיינמאל נישט, די הנהלת הקהלה פארלירט נאר דאס טראסט.

מר אמר חדא ומר אמר חדא ולא פליגי.

א טראפקעלע אנדערש.

מר אמר חדא ומר לא אמר כלום...

הה"ד ותוציאנו מגלות המר