רעביש מעשה האט געשריבן:סאררי 27 פוס א יארד איז 3 פוס ממילא איז עס 27 פוס
דאס מאכט דעם אויסדרוק מער אדער ווייניגער צוגעפאסט פאר ערליכע אידען ?
די אחראים: יאנאש,אור המקיף,אחראי,געלעגער
קיקיון האט געשריבן:סתם האט געשריבן:א פיינע מענטש האט געשריבן:און וואס איז ווען מען הערט פון א יוד "אה מיי ג ......" ? דאס איז אויך עקלדיג און גויאיש.
געזעהן אמאל באשריבן פון א הימישע איד פאר די אלגעמיינע גאס די חילוק פון א אידיש אינגל און א גוישע ווען עס גייט אים עפעס נישט גוט. די איד וועט זאגן אוי מיי ג ...... א ט אדער אוי טאטע-אוי באשעפער אזוי ווי א יעדע נארמאלע מענטש האט געזאגט פאר 20 יאר צוריק, משא"כ די גוי וועט נוצן די פ ווארט
זאגען שם השם (ג___ט) אין אידיש און סיי וועלכע שפראך איז פראבלעמאטיש חייי אדם כלל ה הלכה א
געשיקטער האט געשריבן:יאך פארשטיי נישט !!
אויב דו ווייסט נישט די טיטש אדער מקור פארוואס נוצט דו עס אפילו צו פרעגין די מומחים אויף אייוועלט
אזוי וויכטיג איז עס ?
סתם האט געשריבן:יישר כח האט געשריבן:אמאל געהערט אז די ניגן א רינג אראנד ארויזי וכו' האט אפעס מיט ע"ז
עס האט מיט די שווארצע מגיפה איך געדענק נישט די פונקטליגע אפטייטש אבער בערך גייט דאס אזוי רינגע ראגעראזי וכולי זענען די סימטאמען און בלאטערן
All fall down מיינט א יעדער שטארבט רח"ל
הענדימען האט געשריבן:סתם האט געשריבן:יישר כח האט געשריבן:אמאל געהערט אז די ניגן א רינג אראנד ארויזי וכו' האט אפעס מיט ע"ז
עס האט מיט די שווארצע מגיפה איך געדענק נישט די פונקטליגע אפטייטש אבער בערך גייט דאס אזוי רינגע ראגעראזי וכולי זענען די סימטאמען און בלאטערן
All fall down מיינט א יעדער שטארבט רח"ל
שוין דא אן אשכול איבער דעם
געשיקטער האט געשריבן:יאך פארשטיי נישט !!
אויב דו ווייסט נישט די טיטש אדער מקור פארוואס נוצט דו עס אפילו צו פרעגין די מומחים אויף אייוועלט
אזוי וויכטיג איז עס ?
צו געזונט האט געשריבן:ווענציך וויאזוי די קוקסט אן די זאך וואס רופפט זיך ספארטס. ספארטס איז איבונגען דורך א וועב. צ.ב.ש. שווימען, לויפן, שפרינגען, אדער נאך וועגן.
אבער סתם אזוי צו זוכען פון אונטער דער ערד איז אביסל קראנק
פלאחותיך האט געשריבן:דרך אגב דערמאנט מיר דעם שמועס א מעשה צום אנדערע עקסטרעם (וואס גייט שוין אריין נאר אין "לשון סגי-נהור" אויף די אידיש/ לשה"ק)
טאהש'ער רבי זי"ע ווען ער פלעגט רעדן וועגן ר' אברהם שארר (געווען דארט מנהל הישיבה עטליכע זמנים)
פלעגט אים רופן "ר' אברהם שיר", אפילו נאכדעם וואס מ'האט אים פארראכטן אז די נאמען איז שארר און ווי אזוי עס שרייבט זיך האט ער נאך אלץ נישט געקענט זיך ברענגען צו רופן א מענטש מיטן נאמען וואס הערט זיך ווי שור