שוידערליכע שיסעריי אין דזשוירזי סיטי רח״ל - (ג' וישלח תש"פ)

[פארפלאנטערט]

האט איינער א בילד פון די מצבה פון מרת פערענץ ע"ה????

[ספרים שטוב]

זייער שיין געשריבן, גאר א גוטע ארבעט געמאכט פאר אזא סענסעטיווע מצבה.
אפאר נקודות בלויז אויסצושמועסן פון מיין פערספעקטיוו, וואס איך האב געטראכט בשעתן ליינען די מצבה, (מוז נישט זיין אז איך בין גערעכט).

די שורה: לילדיה לגדלם לתורה את הכל בצדה תשים, איז זייער קריעטיוו, אבער נישט אזוי שרייבעריש.
שורה "נ": לעזר לבעלה, כמדומה אז ס'וואלט געווען גענוג ווען מ'שרייבט עזר אן די למ"ד, עזר לבעלה.
שורה "ל": אשר שפך כמים, כמדומה אז ס'וואלט געווען מער רעכט אשר "נ"שפך כמים. (אדער נשפכה כמים).
"על ידי רוצחים נהרגה", און שפעטער "נרצחה בידי זדים" איז לכאורה דאפעלט.
"ויעשו" לה אבל כבד, וואלט לכאורה געדארפט זיין אדער "ועשו" לה, אדער "ונעשה" לה.

כ'קאן באשטיין צו הערן פון נאך שרייבערס צו איך בין גערעכט.
אבער נאכאמאל, ס'איז זייער גוט און רייך געשריבן, ארויסגעברענגט מיט די ריכטיגע ווערטער דער דמות, און דער געשיכטע אינטער דעם שטיין.

[גליטשעדיג]

לגדל ילדיה לתורה, וואלט בעסער געפארן. זייער גוט געשריבן, און מסתמא 50 מאל מגיה געווען, אבער ס'איז אלץ שייך בעסער יעדע מח וואס עס גייט דורך.

בדרך אגב די תמונות המצבות פון די בתי חיים האט מען שוין לאנג נישט אפדעיטעט ס'איז ממש א שאד.

[מענטשאלע]

הארציג, אבער ממש ממש נישט שרייבעריש.

[בוידעם]

אין מיינע אויגן איז עס דוקא זייער שרייבעריש. (איך בין א שרייבער).

[איסר האטלקי]

אין מיינע אויגן איז עס דוקא זייער שרייבעריש. (איך בין א שרייבער).

אין מיינע אויגן איז עס אויך שרייבעריש און גוט געשריבן. עס פעלט אבער א משהו פראפעסיאנאליזם.

[lebediger berel]

אין מיינע אויגן איז עס דוקא זייער שרייבעריש. (איך בין א שרייבער).

אין מיינע אויגן איז עס אויך שרייבעריש און גוט געשריבן. עס פעלט אבער א משהו פראפעסיאנאליזם.

איך מיין מען קען דאס אוועק טראגן פון די שיסעריי אשכול ערגעץ אין א שרייבעריי אשכול

[אור]

ami

[גולם פון וואשינגטאן]

זייער שיין געשריבן, גאר א גוטע ארבעט געמאכט פאר אזא סענסעטיווע מצבה.
אפאר נקודות בלויז אויסצושמועסן פון מיין פערספעקטיוו, וואס איך האב געטראכט בשעתן ליינען די מצבה, (מוז נישט זיין אז איך בין גערעכט).

די שורה: לילדיה לגדלם לתורה את הכל בצדה תשים, איז זייער קריעטיוו, אבער נישט אזוי שרייבעריש. לכאורה איז תשים טאקע א לשון עתיד און נישט עבר, אבער ביי חרוזים פאקוקט מען אפט מאל
שורה "נ": לעזר לבעלה, כמדומה אז ס'וואלט געווען גענוג ווען מ'שרייבט עזר אן די למ"ד, עזר לבעלה. די ל' איז זייער אין פלאץ פאר דער וואס קען לה"ק
שורה "ל": אשר שפך כמים, כמדומה אז ס'וואלט געווען מער רעכט אשר "נ"שפך כמים. (אדער נשפכה כמים).
"על ידי רוצחים נהרגה", און שפעטער "נרצחה בידי זדים" איז לכאורה דאפעלט. נא נא, אויך מיר א פראבלעם...
"ויעשו" לה אבל כבד, וואלט לכאורה געדארפט זיין אדער "ועשו" לה, אדער "ונעשה" לה. כמדומני אז דו האסט א טעות, אויב מען ליינט די ו' מיט א פת"ח, שטימט עס געוואלדיג, און עס איז זייער שיין

כ'קאן באשטיין צו הערן פון נאך שרייבערס צו איך בין גערעכט.
אבער נאכאמאל, ס'איז זייער גוט און רייך געשריבן, ארויסגעברענגט מיט די ריכטיגע ווערטער דער דמות, און דער געשיכטע אינטער דעם שטיין.

[בוידעם]

די 'תשים', כאטש וואס עס איז א לשון עתיד, קען מען עס אבער אויך ניצן צו אפמאלן א הוה. ובכן, די שורה דעסקרייבט איר מציאות אלס מאמע וויאזוי די הוה כשהוא האט אויסגעזעהן.

שפך וואלטן זיי געקענט שרייבן נשפך.

איך האף אז מען פארשטייט וואס איך האב געשריבן.

[חרוזים]

באמת איבעריג צו מגיב זיין, נאכדעם וואס דעם נוסח גייט מען שוין נישט טוישן

אבער לדעתי, איז דאס גאר א שיינע מציבה (ליידער), ס'ברענגט גוט ארויס אין קורצע שטריכטן די גאנצע געשיכטע, און די ריכטיגע דמות פון די נפטרת

נאר וואס דען, דאס איז געשריבן מיט מער הארץ, און ווייניגער שרייבעריש, נו דאס איז נישט קיים פאום, דאס איז א מציבה.

ס'איז אפשר נישט פאר 2020 אבער פאר 30 יאר צוריק, איז דאס גאר א רייכע מציבה.

[אפענע וועלט]

זייער שיין געשריבן, גאר א גוטע ארבעט געמאכט פאר אזא סענסעטיווע מצבה.
אפאר נקודות בלויז אויסצושמועסן פון מיין פערספעקטיוו, וואס איך האב געטראכט בשעתן ליינען די מצבה, (מוז נישט זיין אז איך בין גערעכט).

די שורה: לילדיה לגדלם לתורה את הכל בצדה תשים, איז זייער קריעטיוו, אבער נישט אזוי שרייבעריש.
שורה "נ": לעזר לבעלה, כמדומה אז ס'וואלט געווען גענוג ווען מ'שרייבט עזר אן די למ"ד, עזר לבעלה.
שורה "ל": אשר שפך כמים, כמדומה אז ס'וואלט געווען מער רעכט אשר "נ"שפך כמים. (אדער נשפכה כמים).
גאר גרויסע 'גרייז' אין דקדוק. שפך גייט ארויף אויף די פון וועם מ'רעדט. די שורה רעדט פונעם אויבערשטן, וואלו געדארפט שטיין נשפך, לשון נסתר.
"על ידי רוצחים נהרגה", און שפעטער "נרצחה בידי זדים" איז לכאורה דאפעלט.
"ויעשו" לה אבל כבד, וואלט לכאורה געדארפט זיין אדער "ועשו" לה, אדער "ונעשה" לה.

כ'קאן באשטיין צו הערן פון נאך שרייבערס צו איך בין גערעכט.
אבער נאכאמאל, ס'איז זייער גוט און רייך געשריבן, ארויסגעברענגט מיט די ריכטיגע ווערטער דער דמות, און דער געשיכטע אינטער דעם שטיין.

[מחנך]

זייער שיין געשריבן, גאר א גוטע ארבעט געמאכט פאר אזא סענסעטיווע מצבה.
אפאר נקודות בלויז אויסצושמועסן פון מיין פערספעקטיוו, וואס איך האב געטראכט בשעתן ליינען די מצבה, (מוז נישט זיין אז איך בין גערעכט).

די שורה: לילדיה לגדלם לתורה את הכל בצדה תשים, איז זייער קריעטיוו, אבער נישט אזוי שרייבעריש.
שורה "נ": לעזר לבעלה, כמדומה אז ס'וואלט געווען גענוג ווען מ'שרייבט עזר אן די למ"ד, עזר לבעלה.
שורה "ל": אשר שפך כמים, כמדומה אז ס'וואלט געווען מער רעכט אשר "נ"שפך כמים. (אדער נשפכה כמים).
גאר גרויסע 'גרייז' אין דקדוק. שפך גייט ארויף אויף די פון וועם מ'רעדט. די שורה רעדט פונעם אויבערשטן, וואלו געדארפט שטיין נשפך, לשון נסתר.
"על ידי רוצחים נהרגה", און שפעטער "נרצחה בידי זדים" איז לכאורה דאפעלט.
"ויעשו" לה אבל כבד, וואלט לכאורה געדארפט זיין אדער "ועשו" לה, אדער "ונעשה" לה.

כ'קאן באשטיין צו הערן פון נאך שרייבערס צו איך בין גערעכט.
אבער נאכאמאל, ס'איז זייער גוט און רייך געשריבן, ארויסגעברענגט מיט די ריכטיגע ווערטער דער דמות, און דער געשיכטע אינטער דעם שטיין.

יעדער ווערט א שרייבער און א מבין, די ווארט איז שפך מיט א שוריק, אזויווי שופך, נישט מיט א קמץ, און ס'שטימט פיין, מ'דארף רופען עוז והדר זאל אנהויבען פינטלען די ווערטער אויף די מצבות

[פלעסטיק]

היינט עס מען אינסטאלירט די ״סטאר פראנט״ פון די נייע דזשערסי סיטי גראסערי

[dont care]

היינט עס מען אינסטאלירט די ״סטאר פראנט״ פון די נייע דזשערסי סיטי גראסערי

Pictures please

[לעגאו מענטשעלע]

זייער שיין געשריבן, גאר א גוטע ארבעט געמאכט פאר אזא סענסעטיווע מצבה.
אפאר נקודות בלויז אויסצושמועסן פון מיין פערספעקטיוו, וואס איך האב געטראכט בשעתן ליינען די מצבה, (מוז נישט זיין אז איך בין גערעכט).

די שורה: לילדיה לגדלם לתורה את הכל בצדה תשים, איז זייער קריעטיוו, אבער נישט אזוי שרייבעריש.
שורה "נ": לעזר לבעלה, כמדומה אז ס'וואלט געווען גענוג ווען מ'שרייבט עזר אן די למ"ד, עזר לבעלה.
שורה "ל": אשר שפך כמים, כמדומה אז ס'וואלט געווען מער רעכט אשר "נ"שפך כמים. (אדער נשפכה כמים).
גאר גרויסע 'גרייז' אין דקדוק. שפך גייט ארויף אויף די פון וועם מ'רעדט. די שורה רעדט פונעם אויבערשטן, וואלו געדארפט שטיין נשפך, לשון נסתר.
"על ידי רוצחים נהרגה", און שפעטער "נרצחה בידי זדים" איז לכאורה דאפעלט.
"ויעשו" לה אבל כבד, וואלט לכאורה געדארפט זיין אדער "ועשו" לה, אדער "ונעשה" לה.

כ'קאן באשטיין צו הערן פון נאך שרייבערס צו איך בין גערעכט.
אבער נאכאמאל, ס'איז זייער גוט און רייך געשריבן, ארויסגעברענגט מיט די ריכטיגע ווערטער דער דמות, און דער געשיכטע אינטער דעם שטיין.

יעדער ווערט א שרייבער און א מבין, די ווארט איז שפך מיט א שוריק, אזויווי שופך, נישט מיט א קמץ, און ס'שטימט פיין, מ'דארף רופען עוז והדר זאל אנהויבען פינטלען די ווערטער אויף די מצבות

יויש, איך האב מיר איינגעהאלטן פון אנהויב דאס צו זאגן, ווייל איך בין פלעין נישט געווען גענוג קאנפידענט אריינצורעדן אין דעם נושא....
ולא הביישן....

[פעיק ניוז]

זייער שיין געשריבן, גאר א גוטע ארבעט געמאכט פאר אזא סענסעטיווע מצבה.
אפאר נקודות בלויז אויסצושמועסן פון מיין פערספעקטיוו, וואס איך האב געטראכט בשעתן ליינען די מצבה, (מוז נישט זיין אז איך בין גערעכט).

די שורה: לילדיה לגדלם לתורה את הכל בצדה תשים, איז זייער קריעטיוו, אבער נישט אזוי שרייבעריש.

קען זיין, אבער ער האט דאך געוואלט דעם א"ה (הגם איך ווייס נאכנישט וואס פאר א ראשי תבות דאס איז) סאו מען קען עס מוחל זיין. אבער אנשטאט "תשים" וואלט לכאורה געדארפט שטיין שָֹׂמָה.

שורה "נ": לעזר לבעלה, כמדומה אז ס'וואלט געווען גענוג ווען מ'שרייבט עזר אן די למ"ד, עזר לבעלה.

עגרי אבער מען טרעפט אסאך אזא לשון.

שורה "ל": אשר שפך כמים, כמדומה אז ס'וואלט געווען מער רעכט אשר "נ"שפך כמים. (אדער נשפכה כמים).

קלאר אזוי, דאס איז גרייזיג.

"על ידי רוצחים נהרגה", און שפעטער "נרצחה בידי זדים" איז לכאורה דאפעלט.

נישט געפערליך, די ערשטע איז א חלק פון די חרוזים און די צווייטע איז במקום "נפטרה בת ל"ב שנים ביום וכו'".

"וַיַעְשוּ" לה אבל כבד, וואלט לכאורה געדארפט זיין אדער "ועשו" לה, אדער "ונעשה" לה.

ויעשו איז א לשון פון זיי האבן געמאכט לויט דיר וואלט אוך געדארט שטיין "וספדו אותה" פון די אנדערע זייט שטייט והובאה אויב שרייבן זיי ויעשה וואלטן זיי געדארפט שרייבן ויביאו אותה.

אבער נאכאמאל, ס'איז זייער גוט און רייך געשריבן, ארויסגעברענגט מיט די ריכטיגע ווערטער דער דמות, און דער געשיכטע אינטער דעם שטיין.

[פעיק ניוז]

זייער שיין געשריבן, גאר א גוטע ארבעט געמאכט פאר אזא סענסעטיווע מצבה.
אפאר נקודות בלויז אויסצושמועסן פון מיין פערספעקטיוו, וואס איך האב געטראכט בשעתן ליינען די מצבה, (מוז נישט זיין אז איך בין גערעכט).

די שורה: לילדיה לגדלם לתורה את הכל בצדה תשים, איז זייער קריעטיוו, אבער נישט אזוי שרייבעריש.
שורה "נ": לעזר לבעלה, כמדומה אז ס'וואלט געווען גענוג ווען מ'שרייבט עזר אן די למ"ד, עזר לבעלה.
שורה "ל": אשר שפך כמים, כמדומה אז ס'וואלט געווען מער רעכט אשר "נ"שפך כמים. (אדער נשפכה כמים).
גאר גרויסע 'גרייז' אין דקדוק. שפך גייט ארויף אויף די פון וועם מ'רעדט. די שורה רעדט פונעם אויבערשטן, וואלו געדארפט שטיין נשפך, לשון נסתר.
"על ידי רוצחים נהרגה", און שפעטער "נרצחה בידי זדים" איז לכאורה דאפעלט.
"ויעשו" לה אבל כבד, וואלט לכאורה געדארפט זיין אדער "ועשו" לה, אדער "ונעשה" לה.

כ'קאן באשטיין צו הערן פון נאך שרייבערס צו איך בין גערעכט.
אבער נאכאמאל, ס'איז זייער גוט און רייך געשריבן, ארויסגעברענגט מיט די ריכטיגע ווערטער דער דמות, און דער געשיכטע אינטער דעם שטיין.

יעדער ווערט א שרייבער און א מבין, די ווארט איז שפך מיט א שוריק, אזויווי שופך, נישט מיט א קמץ, און ס'שטימט פיין, מ'דארף רופען עוז והדר זאל אנהויבען פינטלען די ווערטער אויף די מצבות

שֶפֶך איז די שם דבר פון גיסן אזוי ווי "שפך הדשן" דאס געגיסאכטץ פון די אש. שוֹפֵך איז א לשון 'הוה', און עס גייט ארויף אויפן גיסער, "ער גיסט" - הוּא שוֹפֵך.

סאו קיין איינע פון די צוויי מאכן נישט עכט קיין סענס דא.

[צייט שטיפער]

א נייע דערהער אין משפחת גמליאל, שוין אויך אויף לאחר מאה ועשרים...

[Goodmorning]

איי דאונט קעיר ווי שרייבעריש מיין מציבה איז, דזשאסט פאר די רעקארד

[ממוצע]

זייער שיין געשריבן, גאר א גוטע ארבעט געמאכט פאר אזא סענסעטיווע מצבה.
אפאר נקודות בלויז אויסצושמועסן פון מיין פערספעקטיוו, וואס איך האב געטראכט בשעתן ליינען די מצבה, (מוז נישט זיין אז איך בין גערעכט).

די שורה: לילדיה לגדלם לתורה את הכל בצדה תשים, איז זייער קריעטיוו, אבער נישט אזוי שרייבעריש.
שורה "נ": לעזר לבעלה, כמדומה אז ס'וואלט געווען גענוג ווען מ'שרייבט עזר אן די למ"ד, עזר לבעלה.
שורה "ל": אשר שפך כמים, כמדומה אז ס'וואלט געווען מער רעכט אשר "נ"שפך כמים. (אדער נשפכה כמים).
גאר גרויסע 'גרייז' אין דקדוק. שפך גייט ארויף אויף די פון וועם מ'רעדט. די שורה רעדט פונעם אויבערשטן, וואלו געדארפט שטיין נשפך, לשון נסתר.
"על ידי רוצחים נהרגה", און שפעטער "נרצחה בידי זדים" איז לכאורה דאפעלט.
"ויעשו" לה אבל כבד, וואלט לכאורה געדארפט זיין אדער "ועשו" לה, אדער "ונעשה" לה.

כ'קאן באשטיין צו הערן פון נאך שרייבערס צו איך בין גערעכט.
אבער נאכאמאל, ס'איז זייער גוט און רייך געשריבן, ארויסגעברענגט מיט די ריכטיגע ווערטער דער דמות, און דער געשיכטע אינטער דעם שטיין.

יעדער ווערט א שרייבער און א מבין, די ווארט איז שפך מיט א שוריק, אזויווי שופך, נישט מיט א קמץ, און ס'שטימט פיין, מ'דארף רופען עוז והדר זאל אנהויבען פינטלען די ווערטער אויף די מצבות

שֶפֶך איז די שם דבר פון גיסן אזוי ווי "שפך הדשן" דאס געגיסאכטץ פון די אש. שוֹפֵך איז א לשון 'הוה', און עס גייט ארויף אויפן גיסער, "ער גיסט" - הוּא שוֹפֵך.

סאו קיין איינע פון די צוויי מאכן נישט עכט קיין סענס דא.

ער טענה'ט אז עס דארף צו מאכן שֻפַך, מיט א שיריק, התפעל, עס איז פארגאסן געווארן.

אלי ציון ועריה... ועל דמם אשר שֻפך...

[כאפצעם]

בנוסף צו די ארטיקל, איז אויך געווען א נייעס רעפארט היינט ווי עס שטייט קלאר אז עס איז דא א ווידיא רעקארדירונג מיט אודיא פון אינסייד די געשעפט

Video recorded inside the kosher market also shows "Anderson saying, “They stole our heritage, they stole our birthright and they hired these guys to stop us,”

אויב איינער קען דאס קלארמאכן ביטע, לויט ווי איך האב געהערט נאכזאגן בשם הרב פערענץ איז נישטא קיין רעקארדירונג פון אינסייד די געשעפט.

ס'איז נישט געווען אינעווייניג אבער פונעם קאמארא אינדרויסן ממש ביים טיר האט מען געקענט עטוואס זעהן און הערן מהנעשה והנשמע אינעווייניג ה"י.

[פעיק ניוז]

זייער שיין געשריבן, גאר א גוטע ארבעט געמאכט פאר אזא סענסעטיווע מצבה.
אפאר נקודות בלויז אויסצושמועסן פון מיין פערספעקטיוו, וואס איך האב געטראכט בשעתן ליינען די מצבה, (מוז נישט זיין אז איך בין גערעכט).

די שורה: לילדיה לגדלם לתורה את הכל בצדה תשים, איז זייער קריעטיוו, אבער נישט אזוי שרייבעריש.
שורה "נ": לעזר לבעלה, כמדומה אז ס'וואלט געווען גענוג ווען מ'שרייבט עזר אן די למ"ד, עזר לבעלה.
שורה "ל": אשר שפך כמים, כמדומה אז ס'וואלט געווען מער רעכט אשר "נ"שפך כמים. (אדער נשפכה כמים).
גאר גרויסע 'גרייז' אין דקדוק. שפך גייט ארויף אויף די פון וועם מ'רעדט. די שורה רעדט פונעם אויבערשטן, וואלו געדארפט שטיין נשפך, לשון נסתר.
"על ידי רוצחים נהרגה", און שפעטער "נרצחה בידי זדים" איז לכאורה דאפעלט.
"ויעשו" לה אבל כבד, וואלט לכאורה געדארפט זיין אדער "ועשו" לה, אדער "ונעשה" לה.

כ'קאן באשטיין צו הערן פון נאך שרייבערס צו איך בין גערעכט.
אבער נאכאמאל, ס'איז זייער גוט און רייך געשריבן, ארויסגעברענגט מיט די ריכטיגע ווערטער דער דמות, און דער געשיכטע אינטער דעם שטיין.

יעדער ווערט א שרייבער און א מבין, די ווארט איז שפך מיט א שוריק, אזויווי שופך, נישט מיט א קמץ, און ס'שטימט פיין, מ'דארף רופען עוז והדר זאל אנהויבען פינטלען די ווערטער אויף די מצבות

שֶפֶך איז די שם דבר פון גיסן אזוי ווי "שפך הדשן" דאס געגיסאכטץ פון די אש. שוֹפֵך איז א לשון 'הוה', און עס גייט ארויף אויפן גיסער, "ער גיסט" - הוּא שוֹפֵך.

סאו קיין איינע פון די צוויי מאכן נישט עכט קיין סענס דא.

ער טענה'ט אז עס דארף צו מאכן שֻפַך, מיט א שיריק, התפעל, עס איז פארגאסן געווארן.

אלי ציון ועריה... ועל דמם אשר שֻפך...

אקעי נישט באמערקט, מיין מיסטעיק. גערעכט דאס שטימט יא.

[הודו לה']

זייער שיין געשריבן, גאר א גוטע ארבעט געמאכט פאר אזא סענסעטיווע מצבה.
אפאר נקודות בלויז אויסצושמועסן פון מיין פערספעקטיוו, וואס איך האב געטראכט בשעתן ליינען די מצבה, (מוז נישט זיין אז איך בין גערעכט).

[list]
די שורה: לילדיה לגדלם לתורה את הכל בצדה תשים, איז זייער קריעטיוו, אבער נישט אזוי שרייבעריש.

קען זיין, אבער ער האט דאך געוואלט דעם א"ה (הגם איך ווייס נאכנישט וואס פאר א ראשי תבות דאס איז) סאו מען קען עס מוחל זיין. אבער אנשטאט "תשים" וואלט לכאורה געדארפט שטיין שָֹׂמָה.

די א''ה איז א המשך פון אירע נאמען לאה וואס ווערט אויסגערעכנט ביים אנפאנג ווארט פון יעדע שורה

[אחד הרבנים]

יעדער ווערט א שרייבער און א מבין, די ווארט איז שפך מיט א שוריק, אזויווי שופך, נישט מיט א קמץ, און ס'שטימט פיין, מ'דארף רופען עוז והדר זאל אנהויבען פינטלען די ווערטער אויף די מצבות

שֶפֶך איז די שם דבר פון גיסן אזוי ווי "שפך הדשן" דאס געגיסאכטץ פון די אש. שוֹפֵך איז א לשון 'הוה', און עס גייט ארויף אויפן גיסער, "ער גיסט" - הוּא שוֹפֵך.

סאו קיין איינע פון די צוויי מאכן נישט עכט קיין סענס דא.

ער טענה'ט אז עס דארף צו מאכן שֻפַך, מיט א שיריק, התפעל, עס איז פארגאסן געווארן.

אלי ציון ועריה... ועל דמם אשר שֻפך...

אקעי נישט באמערקט, מיין מיסטעיק. גערעכט דאס שטימט יא.

זייער שיין געשריבן, גאר א גוטע ארבעט געמאכט פאר אזא סענסעטיווע מצבה.
אפאר נקודות בלויז אויסצושמועסן פון מיין פערספעקטיוו, וואס איך האב געטראכט בשעתן ליינען די מצבה, (מוז נישט זיין אז איך בין גערעכט).

[list]
די שורה: לילדיה לגדלם לתורה את הכל בצדה תשים, איז זייער קריעטיוו, אבער נישט אזוי שרייבעריש.

קען זיין, אבער ער האט דאך געוואלט דעם א"ה (הגם איך ווייס נאכנישט וואס פאר א ראשי תבות דאס איז) סאו מען קען עס מוחל זיין. אבער אנשטאט "תשים" וואלט לכאורה געדארפט שטיין שָֹׂמָה.

די א''ה איז א המשך פון אירע נאמען לאה וואס ווערט אויסגערעכנט ביים אנפאנג ווארט פון יעדע שורה

זאג נאר, איר קענט אפשר מסביר זיין וואס איר ווילט פון משפחת פערענץ/גרינפעלד? יא זיי זענען דורך גאר שווערע צייטן, געשטעלט א מציבה אויף זייער ווייב/טאכטער/שוועסטערס וכו׳ קבר נאך א טראגעדיע. צו דאס איז יא אדער נישט געמאכט אדער איבערגעקוקט געווארן דורך מומחים, וואס איז דאס אייער געשעפט?? איר זיצט דא און זענט עוסק אין א גאר סענסעטיווע מציבה טרייבענדיג אייער צייט דורך ליפטערן ווי פרופעציאנאל יענעם׳ס קרבן׳ס מציבה איז?? איר פארמאגט עפעס אידישע געפילן? דער מציבה איז דא און אזוי בלייבט עס ביז משיח׳ס טאג. יעצט האט איר נישט בעסער וואס צו טוהן ווי פירקלען אויף איי וועלט אייערע הגהות זיך אויסצוגעבן אייער האבי אדער טאלאנט אין שרייבעריי צו מאכן יענעם שפירן אז מען האט יא אדער נישט גוט געשריבן!!?
עס פאסט נישט פאר איי וועלט!