תגובהדורך נו גוט נו שוין » פרייטאג מאי 31, 2019 1:11 am
זאגט ער אזוי ..
און תורת כהנים, רש"י ברענגט דאס, זאגן זיי אזוי, פון פסוק אם בחקתי, העט מען ווען פארשטאנען, אז דאס רעדט די תורה דא ,פון מצות, שטייט אבער באלד דערויף, ואת מצותי תשמרו, שטייט דאך שוין מצות, מוז מען איינזעצן "בחקתי" אז דאס מיינט מען, אז איר זאלט אייך פלאגן און די תורה, ביז אהער פון תורת כהנים.
זאגט און דעם דער הייליגער אור החיים א הסבר, פארוואס עפעס הייסט, דאס זיך פלאגן אין תורה, א חק?
דאס איז ווייל ס'איז א מצוה פשוט צו לערנען תורה, אפילו זאכן וואס מ'האט שוין געלערנט צוויי דריי מאל, און זיי זענען שוין באקאנט ביי אים, איז נאכאלץ דא א חיוב צו לערנען תורה, און דאס איז א חק, ( לכאורה איז דער הסבר, ווייל די תורה איז געגעבן געווארן, צו טון די מצות וואס זענען דארט געשריבן, און אז מ'ווייסט שוין די מצות, וואס ברויך מען נאך לערנען? נאר וואס, חקה חקק ה') און מיר טרעפן אין חז"ל אז צוליב דעם טעם,אז דער אויבשטער וויל, אז מיר זאלן שטענדיג לערנען מיט חשק און געשמאק, האט ער און אונז געגעבן די שוואכקייט פון שכחה, אזוי לערנט מען געשמאקער,
און דאס ענין וואס דער פסוק זאגט חקתי לשון רבים, איז מרמז אויף די געשריבענע תורה, און אויף די תורה וואס גייט אריבער פון מויל צו אויער, און די כתיב איז לשון יחיד, ווייל ס'איז קיין ואו פארהאן, צו זאגן אז די אויסענווייניגע תורה איז געבויעט, און איז איינס מיט די געשריבענע תורה.
נאך א רמז, אויף דעם לשון רבים איז, ווייל דער חיוב לימוד התורה, גייט אן בייטאג און ביינאכט, איי דער כתיב? איז אויך נישקשה ווייל די טאג מיט'ן נאכט, זענען אין איין מעת לעת.
נאך א טעם אויפן לשון רבים, ווייל דער חיוב איז צו לערנען אליינס, און אויך מיט אנדערע, און לשמור ולעשות, שטייט ווייטער, ואת מצותי תשמרו, ועשיתם אותם.
און תלכו קומט זאגן אז אפילו אויפן וועג גייענדיג, ברויך מען אויך עוסק זיין אין תורה, ( ווי דא ביי אונזער מעשה, וואס האט טאקע פאסירט אינמיטן וועג, ווי באקאנט)על דרך אומרו, ובלכתך בדרך באהבתה ישגה תמיד וגו'.
א פרייליכן ליכטיגן שבת
. . . . . . .
