מנינים לשחרית, מנחה, מעריב

[דארפסמאן]

איך גיי צי צו מוסף

[Anonymous]

מען האלט ביי הלל אזוי האט מען יעצט געזאקט

[דארפסמאן]

הלל האט מען געזאגט ווען די ביסט ארויסגעגאנגען

[א אידעלע]

לרחמים ולחיים ולשלום ביום חג הסוכות הזה, זכרנו וכו'

העי העי, ראש חודש, ראש החודש הזה!!!!

[יענטאשס_בחורל]

לאז אויסרעדן! איך האב דאס געוואלט זאגן!

[א אידעלע]

עס שטעלט זיך יעצט א מנין קידוש לבנה אינדרויסן, ווער עס האט נאכנישט מחדש געווען די לבנה זאל ביטע ארויסגיין


שלום עליכם , שלום עליכם , עליכם שלום



טובים מאורות שברא אלקינו וכו',

[דארפסמאן]

שלאק האסט צאמגעשטעלט א שיינע מנין =
אבער קידוש לבנה זאגט מען נאך מעריב

[א אידעלע]

מען קען שוין באלד נישט דאווענען קיין מנחה,
וואו איז דער עולם היינט, מען וועט בלית ברירה מוזן דאווענען היינט ביחודות, אבער אויף מארגן בעט מען א יעדעם נישט גיין דאווענען ערגעץ אנדערש, נאר דא אין אונזער בית המדרש, געוואלד מען דארף מנין

[דארפסמאן]

שלאק מען קען שוין נישט דאווענען קיין מנחה אפילו ביחידות

[איך_הער]

נישט פארגעסן צו זאגן ותן טל ומטר היינט ביי מעריב.

[דארפסמאן]

הלכות פליס אויב מען פארגעסט

[איך_הער]

אויב איך געדענק גוט אויסנווייניג, אויב מ'האט פארגעסן צו זאגן ותן טל ומטר, ביי ברך עלינו, און מ'דערמאנט זיך פאר תקע, זאגט מען דארט ותן טל ומטר לברכה און מ'דאווענט ווייטער, אויב מ'האט דארט אויך פארגעסן זאגט מען ביי שמע קולינו פאר כי אתה שומע, אויב מ'האט דארט אויך פארגעסן קען מען נאך זאגן פאר יהיו לרצון, אויב מ'האט שוין געזאגט יהיו לרצון דארף מען איבער דאווענען, אזוי מיין איך, איך האף אז איך מיש נישט אויס די הלכה מיט עפעס ענליכס.

[קרעמער]

איך האב געזען ערגעץ בשם דעם כף החיים (נישט געזען דערווייל אינעווייניג) אז אויב האט מען פארגעסן היינט ביי מעריב, אדער מארגן ביי שחרית און מנחה, ברויך מען נישט איבערדאווענען (איך ווייס נישט די טעם דערפון, ביטע מברר זיין מיט א דיין).

[איך_הער]

איך וויל צו לייגן צו מיין אויבן דערמאנטע הלכות, אויב מ'דערמאנט זיך פאר רצה קען מען נאך אויך זאגן אויפן פלאץ ותן טל ומטר לברכה, אויב מ'דערמאנט זיך פארן ענדיגן דארף מען אנפאנגען פון ברך עלינו.

[א אידעלע]

איך הער, אזוי ווי איך זעה, אז דו האסט יא אדורך געלערנט די הלכות ותן טל ומטר, האב איך דיך געוואלט פרעגן צו איך האב גוט געטוען היינט ביי שחרית.

אזוי ווי יאך בין (פערצופאל) געווען דער שליח ציבור, און איך האב פארגעסן צו זאגן "ותן טל ומטר" ביי שטילע שמונה עשרה, און אזוי ווי איך האב נישט דורך געלערנט הלכות ש"צ (ווייל עס איז מיר כמעט נישט נוגע) האב איך געקלערט צו מיר, אז דער ש"צ דארף מסתמא נישט עקסטער איבערדאווענען, נאר ער זאגט די הויעכע שמונע עשרה, און עס איז גענוג,

איך הער, האב איך ריכטיג געטוען?

[דארפסמאן]

שלאק האסט גיט געטיען די האסט טאקע נישט געדארפט איבערדאווענען

[איך_הער]

האסט אבער לכאורה געדארפט נאך שמונה עשרה זאגן שטילערהייט אלוקי נצור פאר תחנון אדער קדיש.

[קרעמער]

איך_בין מחולק מיט דיר.. ער האט נישט געדארפט זאגן שטילערהייט אלקי נצור פאר תחנון.

אגב, האב איך טאקע היינט געדאווענט מיט שלאק'ס מנין, זייער פיין האסטו געדאווענט, איך וויל נאר וויסן וויאזוי דו קענסט אלץ ענדיגן בעפאר מיר... האב איך טאקע אזא שטייטע חיתוך הדיבור?

[איך_הער]

איך האב געשריבן לכאורה, ווייל איך בין געווען מסופק, און איז די הלכה טאקע אז נישט, ער האט לכאורה נישט געדאווענט קיין שטילע שמונה עשרה?

[קרעמער]

יא געדאווענט שטילע שמונה עשרה אדער נישט, אלוקי נצור איז נישט מעכב, ובפרט אז ער האט עס שוין איינמאל געזאגט.

[שוועמל]

שלאק
זייער גוט געטון.

איך הער
דעס וואס מען קען זאגן פאר יהיו לרצון, מיינט צו זאגן אז מען דארף אנהייבן פון ברך עלינו אנטשטאט אנהייבן נאכאמאל שמו"ע. אבער נ ישט אז מען זאגט סתם אזוי 'ותן טל ומטר' פאר יהיו לרצון.

[דארפסמאן]

עיין במשנה ברורה הל' תפלה טאקע ביי הלכות ותן טל ומטר אז אלקי נצור איז נישט מעכב עס איז נאר תחנונים

[א אידעלע]

קרעמער, איך האב געמיינט פארקערט, אז איך האב א שטייטע חיתוך הדיבור, ווייל ביי די יום איז שוין א חלק פון די מנין געווען אינדרויסן.

אגב, האט מיך איינער געפערליך נערווירט נעכטן ווען איך האב געדאווענט פאר'ן עמוד, ווען איך האב שוין געהאלטן ביי ויברך דוד, האט ער זיך געשטעלט אונטער מיר, און אנגעהויבן ידיד נפש מיט א געוואלדיגע ברען, אז עס האט אויסגעקוקט כאילו עס שטעלט זיך דא עפעס א פרישע מנין...
(איך האב געטראכט צו מיר, אז בל"נ ביז די נעקסטע מאל ווען מען וועט אנהייבן צו זאגן ותן טל ומטר וועל איך מער נישט צו גיין צום עמוד...)

[יעקב אלי בראך]

וועין גייט מעען נאכאמאאל דאווענעין?

[דארפסמאן]

ווען מען וויל !! מען דארף נאר דערמאנען דעם עולם גולם