kyshtiper האט געשריבן:איי ס'טוט וויי
HAHA
Which newspaper is it
??
די אחראים: יאנאש,אחראי,געלעגער
מגיה האט געשריבן:די וואך האבן מיר אן אפענע מחלוקת צווישן "דער איד" און "דער בלאט", טאקע אין דעם גרויסן הויפט קעפל אויפ'ן קאווער. נישט קיין נארישע מחלוקה'לע אין פאליטיק (דאס איז אפשר באהאלטן צווישן די שורות), נאר איך רעד א מחלוקת אין גראמאטיק.
דער בלאט שרייבט: שלומי אמוני ישראל גרייט זיך צום 37'סטן יומא דהילולא קדישא פון מרן רביה"ק רשכבה"ג הדברי יואל מסאטמאר זי"ע (פארוואס פעלט אויס "הדברי יואל"? א גוטע קשיא)
דער איד שרייבט: הכנה דרבה ביים יהדות החרדית צו 37'סטער יומא דהילולא פון רשכבה"ג מרן רביה"ק מסאטמאר זי"ע דינסטאג פ' ראה, כ"ו אב (פארוואס פעלט אויס "דינסטאג פ' ראה, כ"ו אב"? א גוטע קשיא)
רבותי, איז יומא דהילולא א לשון זכר אדער א לשון נקיבה? נאך א מעגליכקייט איז אז דער איד האלט אויך אז עס איז א לשון זכר, אבער דעמאלט איז אומריכטיג צו שרייבן "צו 37'סטער". וועלכע פון די צוויי הויכגעשעצטע צייטונגען איז גערעכט?
אי-רעלעווענט האט געשריבן:לעצטענס געהערט א כלל: נעמען וואס ווערן דערמאנט אין תנ״ך ענדיגט זיך מיט א 'ה׳ און וואס נישט מיט א ׳א׳, ווייסט איינער א מקור?
קיקיון אמאל האט געשריבן:היינט אינדערפרי האב איך זיך ג'מיזט איינהאלטען מיט אייזענע קייטען
הנהלת הבה"מ האט ארויסג'שטעלט א מודעה
יום ב תרומה א דר"ח אדר …….
ביז איך האב אמאל באקומען א פליק "נו! המלבין פני חברו ברבים" איז ביי מיר ג'ווען אינסטינקטיוו צו פירקלען א תיקון טעות
אי-רעלעווענט האט געשריבן:לעצטענס געהערט א כלל: נעמען וואס ווערן דערמאנט אין תנ״ך ענדיגט זיך מיט א 'ה׳ און וואס נישט מיט א ׳א׳, ווייסט איינער א מקור?
מיללער האט געשריבן:אי-רעלעווענט האט געשריבן:לעצטענס געהערט א כלל: נעמען וואס ווערן דערמאנט אין תנ״ך ענדיגט זיך מיט א 'ה׳ און וואס נישט מיט א ׳א׳, ווייסט איינער א מקור?
פשוט, לשון הקודש בה' ולשון ארמי ולע"ז בא', על השם 'עקיבא' יש טעמים לכותבו בה' (משהו בראשי תיבות, ועוד משום שהי' מי' הרוגי מלכות כמ"ש בשו"ת חת"ס ועי' בארוכות באשכול על שמות אנשים ובשמו של רבי עקיבה יוסף שלעזינגער זצ"ל)
קושר כתרים האט געשריבן:אי-רעלעווענט האט געשריבן:לעצטענס געהערט א כלל: נעמען וואס ווערן דערמאנט אין תנ״ך ענדיגט זיך מיט א 'ה׳ און וואס נישט מיט א ׳א׳, ווייסט איינער א מקור?
כ"כ בבית שמואל הל' שמות נשים, לענין כתיבת שמות בגיטין, דשם קודש (דבורה, רבקה, צפורה) כותבין בה', ושם חול (פיגא, רויזא, זעלדא) כותבין בא', עיי"ש.
קושר כתרים האט געשריבן:אי-רעלעווענט האט געשריבן:לעצטענס געהערט א כלל: נעמען וואס ווערן דערמאנט אין תנ״ך ענדיגט זיך מיט א 'ה׳ און וואס נישט מיט א ׳א׳, ווייסט איינער א מקור?
כ"כ בבית שמואל הל' שמות נשים, לענין כתיבת שמות בגיטין, דשם קודש (דבורה, רבקה, צפורה) כותבין בה', ושם חול (פיגא, רויזא, זעלדא) כותבין בא', עיי"ש.
יוראפ האט געשריבן:קושר כתרים האט געשריבן:אי-רעלעווענט האט געשריבן:לעצטענס געהערט א כלל: נעמען וואס ווערן דערמאנט אין תנ״ך ענדיגט זיך מיט א 'ה׳ און וואס נישט מיט א ׳א׳, ווייסט איינער א מקור?
כ"כ בבית שמואל הל' שמות נשים, לענין כתיבת שמות בגיטין, דשם קודש (דבורה, רבקה, צפורה) כותבין בה', ושם חול (פיגא, רויזא, זעלדא) כותבין בא', עיי"ש.
ביי בני ארץ ישראל איז אנדערש?
טריסקער האט געשריבן:יוראפ האט געשריבן:קושר כתרים האט געשריבן:אי-רעלעווענט האט געשריבן:לעצטענס געהערט א כלל: נעמען וואס ווערן דערמאנט אין תנ״ך ענדיגט זיך מיט א 'ה׳ און וואס נישט מיט א ׳א׳, ווייסט איינער א מקור?
כ"כ בבית שמואל הל' שמות נשים, לענין כתיבת שמות בגיטין, דשם קודש (דבורה, רבקה, צפורה) כותבין בה', ושם חול (פיגא, רויזא, זעלדא) כותבין בא', עיי"ש.
ביי בני ארץ ישראל איז אנדערש?
די ספעלינג פון בני א"י איז א פרשה פאר זיך.
וויאזוי איז פון א דוגמא 'באהוש' געווארן 'בוהוש', אדער 'נדבורנא' צו 'נדבורנה' וכו', נאר ביי זיי איז די אידישע וואקאלן א לא ייזכר ולא ישמע בגבולינו, און די גאנצע שרייבעריי גייט קאליע, ווי ס'ווערט אידיש מיט גראמאטיק פון עברעייש.
געדענק איך אז ביי מיר אין ישיבה (א קליינע ישיבה מיט נאר 2 חוצ'ניקים) איז מען געקומען צו מיר א גאנצן צייט כדי איך זאל שרייבן די מודעות, ווייל אויב נישט איז דאס געווען בנוסח כזה:
"מורגן וט זין א אוטובוס צים ציון נוכן דעוענן, פריז זקס שקל", און כ'בין גאנץ ערענסט, זייער אידישע ספעלינג איז ווי מיינע ידיעות אינעם אבאמאקעיר...
בסופו של דבר: די בני א"י שרייבן פשוט נישט ריכטיג, און פון 'גאלדא' ווערט 'גולדה' וכדו', בלשונם: מעברת געווען (איבערגעדרייט אויף עברית). אבער לפי ידיעתי ביי די כתובות לאזט מען דאס נישט צו און מ'שרייבט עס אזויווי אין חו"ל.