חול אחר מועד

[אסותא]

נאך א צוויי טאג אים האלטן פארשטומט האט זיך מיין זייגער צושריגן מיט א סאדיסטישן נצחון צעווארפנדיג אלע שפילצייג מענטשעלעך פון מיין זיסן חלום.

איך האב פארהאקט דעם עזות פנים'דיגן פיסקל זיינעם מיט א זעץ. ער וואלט געמעגט אליין פארשטיין אז ווען איך האב אים נעכטן געזאגט אז איך וויל אויפשטיין אין צייט איז עס נישט געווען מער ווי א נארישן וויץ.

ס'איז אסרו חג היינט, ניין?

היינט איז פון די געציילטע טעג אינעם לאנגן יאר וואס יעדער אין ביהמ''ד פארשטייט וואספארא גוטע סיבה איך האב צו פארשלאפן. כאטש למען האמת ווייסט מען אלע טעג אז עפעס א גוטע סיבה האב איך, כ'מיין אויב נעכטן, אייער נעכטן, און וויפיל דאזענס אייער איר זאלט נאר צולייגן, האט ער א גוטע תירץ פארוואס זאל ער פונקט היינט נישט האבן... אבער דאך, אסרו חג איז דא א ספעצילע פארשטענדעניש, און אפי' א שטיקל מיטגעפיל.

אזוי צו אזי, דער זייגער מיינע האט געכאפט דעם מעסידזש, און זיך צוריק געצויגן אן אנגעשריגענעם קינד. איבער געצויגן דעם דאכענע אריבער מיין ווייעדיגע אויגן, זיך באשיצנדיג דערינטער ווי די פארשעמטע חלה הינטערן חלה דעקל, ונצחו אראלים את המצוקים. איך בין פארשווינדען אינעם עולם שכולו טוב וכולו תענוג, א וועלט ווי מען ווערט נישט אויסגעמיטשעט און מיד פארן בלויזן זינד פון עקזעסטירן.

אויב האב איך געמיינט אז דאס איז עס מיטן זייגער, האב איך א טעות געהאט. דער האט געארבעט אינטער מיין ריקן, פלינק און שלעכט ווי דעם טייוול, אזש וואס פאר א צווייטע זייגער נעמט דריי פיר שעה אנצויאגן האט דער באוויזן אין געציילטע מינוט, און נאך איידער איך האב רעכט הנאה געהאט פון מיין פונדאסניי אויפגעבויטן חלום, איז ער שוין אנגעקומען צו --:- (נומערן פארמעקט צוליב תקנת הפארום)! און מיט א דייטשע גלייכגילטיגע מינע מיר געוויזן ''אויפשטיין ביטע...''

איך האב מיר ארויס געשלעפט פון מיין שינת פועלים ווי פון א הייסן מקוה, צוקרעכנדיג זיך ווי דעם זיידן נאך א וואגיגן שלש סעודות. די רעקל האט מר אנגעקוט פרעמד און קאלט ''אה, האסט זיך דערמאנט אין מיר?...'' אויך די טלית און תפילין וועלכע איז ביז איצט געליגן פארלאזט אינעם שאפע און געוויינט אזש די דובנע מגיד האט געקענט צוגיין פאר רחמנות, איז געווען בייז אויף מיר, און זיך נישט געלאזט איבערבעטן ביז איך האב אים געצייגט ווי מיינע הדסים וועלקן, און מיין אתרוג ברוינט.

איך בין ארויס אויפן גאס, און געקוקט אינעם חלל אריין. גארנישט. נישט קיין יום טוב, ארבעט, רעגן, זון, עפעס שטאקיגן גארנישט. די בית המדרש איז פול, האלב אומעטיג, האלב לויז, האלב מיד האלב אויסגעריט, תחנון זאגט מען נישט, גוט מארגן אויך נישט געהעריג, און איך דריי מיר אין מיין וואכענדיגע שיך הין און צוריק זיכנדיג עפעס סובסטאנץ זיך אנצוכאפן, זאל עס זיין וואס עס זאל נאר זיין.

מעג עס אפילו זיין אייוועלט.

[שמאטע]

חחחח!!!!

זיצען זיך די פוסן פינגער על מי מניחות. אדער על "סיר הבשר" ווי דער פאריגע רעבע פלעגט עס רופן מיט פארגעניגען. און אט שפרינגען זיי אינטער מיט א ווילדקייט דורך א נערוו וואס שיקט אירע כוואליעס צי זיי אז זי זאל זוכן שוץ אין א געגענשטאנד.

נאכן אנאלעזירען וואס איז דא פארגעקומען, שטעלט זיך ארויס אז דאס איז געווען א דירעקטע תוצאה דערפאר וואס דער שוך-און-זאקן אידל וואס שלעפט שוין ארום די פינגער מיט זיך פאר א חודש צייט אן אפשטעל האט אזוי ליינענדיג, און לאכעוודיג דעם אסותא ארטיקעל געהאט א קייט רעאקציע ווען די ווערטער וואס זענען ווארשיינליך יוצאים מן הluagh זענען נכנסים געווארען אל הluagh הענקי וואס וואלט געווען א בושה אפילו בזמן הבית שימלא שחוק פינו!!!!!

זאג, דו ווייסט ווי מעסט אפ דו בוסט?

[ענדע צדיק!]

חחחחח סארא אויסדרוקן!!

[פלטיאל]

חחחחח.... (וויאזוי שרייבט מען חחחח/ככככ מיט א חחחח אדער מיט א כככככ? חחחחכככחחח אידעיס א גוטס)

#נידער מיט די זייגערס

[סמארט גאי]

אסותא שרייבט און שמאטע ענטפערט...

בלייבט נאר איבער א שמייכל צוטאן, און לאזן דעם שמועס פארן ווייטער.

[אויסערן מיניסטער]

וואף!!!! וויפיל מאל דו האסט מיר צעשמייכלט!!! קיפ איט אפ!

[לוי יצחק]

וווואאאאףףףףף האט דער אויסדרוקן!!!

זאג נאר, מאך זיי מוחל אן ארטיקל פון יעדע איינס פון דיינע משלים דא... זיי'זשע מיר מסביר, ווי אזוי ציט זיך צוריק אן אנגעשריגענע קינד?? ווי אזוי ווערט מען אויסגעמוטשעט און מיד פארן בלויזן חטא פון עקזיסטירן?? וויזוי פילט זיך די פארשעמטע חלה אונטערן חלה דעקל??

זיי מוחל שרייב אן ארטיקל אויף יעדע איינס...

[AHA]

פיין פיין...

לוי יצחק, אפשר R-לעדי-גיסטע ביי די באהערדע ארויסצוגעבן די דם נאמבערס וואס מען האט אוועקגעלייגט און גרויזיס ביזעם טאש און אין וויקיס בעק פאקעט.

סיז מיר נוגע צוליב די קלאגע וואס מען גיט איצט אריין קעגן אלע דייטשע גלייכגילטיגע זייגער מאכערס.

[לכתחילה אריבער]

יעע

[מחותן]

וואף!!!! וויפיל מאל דו האסט מיר צעשמייכלט!!! קיפ איט אפ!

[לכאורה]

אט דאס מיינע פריינט הייסט שרייבעריי

אלעס וואס איר האט ביז הויטע געליינט איז אומזינסט געווען, דען ריכטיגע שרייבעריי ליגט ביי אסותא אליינס

[אפטימיסט]

מיך געמאכט לאכן! האהאהאהאהאהא!!!!!

[שנאפס]

פיין געלאכט!!

[יאנקעל פעדראטשיק]

פיין געלאכט!!

[אויסערן מיניסטער]

דשורנאל אלערט!

[א גראם מיט טעם]

אסותא שרייבט און שמאטע ענטפערט...

בלייבט נאר איבער א שמייכל צוטאן, און לאזן דעם שמועס פארן ווייטער.

[נודה לך]

פיין געלאכט!!