הארזים האט געשריבן:בינעך אמאל געגאנגען נעמען ליכט פאר כיתה ט' פון די רב'ס באנגעלא, דארטן איז עפעס דא צוויי טירן אריינצוגיין, די רב האט מיר אויפגעמאכט מיטן בלויזן טלית קטן געפרעגט וואס איך דארף אין צוריק אריין, פון די אנדערע טיר קומט ארויס די רעבעצען און הייבט אן אויספרעגען ווער די זיידע מיינער איז וכדו' הערשט ווען כ'בין שוין געווארן איר'ס א קרוב האט זי מיר געברענגט די ליכט,
געדענק איך די נירס הרב מטעטש מיט זיין קליינעם שטיבעל אין בעטל ווי אלע קינדער וואס האבן געדארפט אביסל אויפמערקזאמקייט פלעגן זיך קומען אפרעדן אז די קאפ זייערע טוט זיי וויי וכדו' ער פלעגט געבן א שמיר עפעס ארויף אין זאגן יעצט וועט שוין זיין בעסער,
די דריי בערג געדענקט נישט קיינער? מען פלעגט זיך דארט ארויפדראפעווען מיט די לעצטע כוחות אין זיך נעמען אראפלויפן מיט די נשמה אין די האנט,
וכדו' וכדו' מ'האמיר גוטע זכרונות פון דארטן,
איך האב אמאל געהאט א מירסע אויף מיין האלדז אין ער טעטש'ער איז געווען בשמחה אין געמאכט כמה מיני עקספרימענט'ן ווי אזוי מען קען אלץ ארויס שלעפען די אייטער געשמירט זאלץ וואסער פראקסייט וכהנה וכהנה אין געשריגען צים רעבעצין אז ער האט שוין ארויסגעשלעפט א לעפל אייטער....
ער האט געהאט ספעציעלע וואסער (לכאורה פון סינק) אין אזא האלטער ווען איינעם'ס קאפ האט וויי געטון האט ער געדארפט נעמען די טיילענאל אין צי טרינקען פון די וואסער
ווען איינער איז פויל געווען צו גיין צים טריפ אין האט געזאגט אז ער פילט זיך נישט גיט האט ער געדארפט שלאפען אין זיין בעטל אין די נורס רום
