מקור טעמי המצות פרשת ויחי, מען רעדט דייקא פין לייגן אבנים, גיסען צעמענט מיינט דאס. ביים דברי יואל האט מען בתוך השבעה לפי זכרוני ולפי הבילדער נישט געגאסען.
בבית החיים בקרית יואל גיסט מען נישט בתוך השבעה, אולי ביום השביעי אויב מען שמיעסט נישט אפ, הייבט מען אהן פארן אויפשטיין, וואס טויג אויכעט נישט
די פאונדעישען האט גארנישט מיט די חברה קדישא, נאר מיט די מצבה מאכער
אפשר ביסטו זעך טועה מיט די 2 טויבס וואס מען לייגט אריין צוקאפענס און דארט גיסט מען צעמענט, נישט פון דעם רעדט דער אר"י הקדוש, דאס דעקט נישט צו די מקום הקבורה, דאס איז לצד הגוף
אוהב ספרים האט געשריבן:מקור טעמי המצות פרשת ויחי, מען רעדט דייקא פין לייגן אבנים, גיסען צעמענט מיינט דאס. ביים דברי יואל האט מען בתוך השבעה לפי זכרוני ולפי הבילדער נישט געגאסען.
בבית החיים בקרית יואל גיסט מען נישט בתוך השבעה, אולי ביום השביעי אויב מען שמיעסט נישט אפ, הייבט מען אהן פארן אויפשטיין, וואס טויג אויכעט נישט
די פאונדעישען האט גארנישט מיט די חברה קדישא, נאר מיט די מצבה מאכער
אפשר ביסטו זעך טועה מיט די 2 טויבס וואס מען לייגט אריין צוקאפענס און דארט גיסט מען צעמענט, נישט פון דעם רעדט דער אר"י הקדוש, דאס דעקט נישט צו די מקום הקבורה, דאס איז לצד הגוף
אויב וויל מען לייגען די מצבה ביום השבעה, מוז מען גיסען שוין פארדעם.
"די וועלט זאגט אז מען קען ניט ארונטער דארף מען אריבער, און איך האלט אז מ'דארף לכתחילה אריבער" - אדמו"ר מהר"ש
אוהב ספרים האט געשריבן:מקור טעמי המצות פרשת ויחי, מען רעדט דייקא פין לייגן אבנים, גיסען צעמענט מיינט דאס. ביים דברי יואל האט מען בתוך השבעה לפי זכרוני ולפי הבילדער נישט געגאסען.
בבית החיים בקרית יואל גיסט מען נישט בתוך השבעה, אולי ביום השביעי אויב מען שמיעסט נישט אפ, הייבט מען אהן פארן אויפשטיין, וואס טויג אויכעט נישט
די פאונדעישען האט גארנישט מיט די חברה קדישא, נאר מיט די מצבה מאכער
אפשר ביסטו זעך טועה מיט די 2 טויבס וואס מען לייגט אריין צוקאפענס און דארט גיסט מען צעמענט, נישט פון דעם רעדט דער אר"י הקדוש, דאס דעקט נישט צו די מקום הקבורה, דאס איז לצד הגוף
אויב וויל מען לייגען די מצבה ביום השבעה, מוז מען גיסען שוין פארדעם.
כפי המבואר בספר וישב הים מהר"ר יעקב הלל, אז גם לפי המקובלים, גיסן דער יסוד, אויב איז דאס נישט בגובה טפח דאן הייסט דאס זיכער נישט קיין ציון, ער איז זיך מסתפק אויב איז דאס העכער פון א טפח, ודעתו נוטה לומר שאין זה נחשב לציון, ולהלכה למעשה שרייבט ער אויף העכער א טפח צו פרעגן א שאלה, ועיין גם בס' נשמת ישראל שהבאנו לעיל.
יונתי בחגוי הסלע בסתר המדרגה הראיני את מראיך השמיעני את קולך כי קולך ערב ומראיך נאוה: (שה"ש ב יד)
teibele1 at birdlover.com
לכתחלה, די 2 טובס וואס מען לייגט אריין ליגט נישט העכערן נפטר נאר ארויפציר פונעם קאפ, קומט אויס אז די שטייעדיגע מציבה וואס מען לייגט אויף די טובס ליגט בכלל נישט העכערן נפטר. די דין מציבה איז היינט לכאורה די ליגעדיגע שטיק פלאכע-צעמענט וואס מען לייגט העכערן נפטר. עכ"פ אזוי איז אין קר"י. אנדערע מקומות האבן אנדערע מנהגים בנוגע מצבות.
אוהב ספרים האט געשריבן:מקור טעמי המצות פרשת ויחי, מען רעדט דייקא פין לייגן אבנים, גיסען צעמענט מיינט דאס. ביים דברי יואל האט מען בתוך השבעה לפי זכרוני ולפי הבילדער נישט געגאסען.
בבית החיים בקרית יואל גיסט מען נישט בתוך השבעה, אולי ביום השביעי אויב מען שמיעסט נישט אפ, הייבט מען אהן פארן אויפשטיין, וואס טויג אויכעט נישט
די פאונדעישען האט גארנישט מיט די חברה קדישא, נאר מיט די מצבה מאכער
אפשר ביסטו זעך טועה מיט די 2 טויבס וואס מען לייגט אריין צוקאפענס און דארט גיסט מען צעמענט, נישט פון דעם רעדט דער אר"י הקדוש, דאס דעקט נישט צו די מקום הקבורה, דאס איז לצד הגוף
אויב וויל מען לייגען די מצבה ביום השבעה, מוז מען גיסען שוין פארדעם.
שטותים והבלים
דו רעדטס פון א פאקט? איך רעד פון א פאקט, וואס מען טוט.
יא די טובס איז טאקע נישט העכער די קאפ, נאר פארן קאפ. אבער דארט איז די מצבה. דארט איז די "צייכען". און במציאות לייגט מען צימענט דארט בתוך השבעה.
"די וועלט זאגט אז מען קען ניט ארונטער דארף מען אריבער, און איך האלט אז מ'דארף לכתחילה אריבער" - אדמו"ר מהר"ש
נישט אלע זענען מסכים. אבער עס גייט שוין מיט די אנדערע זאכען, ווי נישט איבערלאזען דריי טפחים פאר יעדע נפטר עקסטער - סך הכל 2 פוס - אין די זייט און פון אונטען וכו'.
אסאך תיקונים וואלט מען געדארפט איינפירן, אבער עס איז שוין אזוי אין סיסטעם, און עס איז שווער צו טוישן.
"די וועלט זאגט אז מען קען ניט ארונטער דארף מען אריבער, און איך האלט אז מ'דארף לכתחילה אריבער" - אדמו"ר מהר"ש
לכתחילה אריבער האט געשריבן:נישט אלע זענען מסכים. אבער עס גייט שוין מיט די אנדערע זאכען, ווי נישט איבערלאזען דריי טפחים פאר יעדע נפטר עקסטער - סך הכל 2 פוס - אין די זייט און פון אונטען וכו'.
אסאך תיקונים וואלט מען געדארפט איינפירן, אבער עס איז שוין אזוי אין סיסטעם, און עס איז שווער צו טוישן.
כ'האב פאר דיר נייעס. איך ווייסט קלאר פון עטליכע פעלער וואס אין ק"י ביה"ח (פרעג מיך ביטע נישט וועלעכע..) האט מען שוין געשטעלט די מצבה נאך אינמיטן די שבעה אנע וויסן פון די משפחה! רוב מאל איז די פשוטע סיבה צו דעם: ווייל איינמאל די מצבה קאמפאני איז שוין דארט צו שטעלן א מצבה פאר איינעם ככלות השבעה, ברענגט מען אויך מיט נאך א מצבה פאר א אנדערן וואס די משפחה זיצן נאך אלץ שבעה נאך אים
אוהב ספרים האט געשריבן:מקור טעמי המצות פרשת ויחי, מען רעדט דייקא פין לייגן אבנים, גיסען צעמענט מיינט דאס. ביים דברי יואל האט מען בתוך השבעה לפי זכרוני ולפי הבילדער נישט געגאסען.
בבית החיים בקרית יואל גיסט מען נישט בתוך השבעה, אולי ביום השביעי אויב מען שמיעסט נישט אפ, הייבט מען אהן פארן אויפשטיין, וואס טויג אויכעט נישט
די פאונדעישען האט גארנישט מיט די חברה קדישא, נאר מיט די מצבה מאכער
אפשר ביסטו זעך טועה מיט די 2 טויבס וואס מען לייגט אריין צוקאפענס און דארט גיסט מען צעמענט, נישט פון דעם רעדט דער אר"י הקדוש, דאס דעקט נישט צו די מקום הקבורה, דאס איז לצד הגוף
בבית החיים בק"י לייגט מען אסאך מאל די מציבה די לעצטע טאג פון די שבעה (א טאג פאר מ'שטייט אויף) און די משפחה קומט א טאג שפעטער בית החיים של קהילת מהרי"י לייגט מען בשום אין אופן נישט בתוך השבעה