וואו איז דער מקור?....

[איינס]

איינער קען מיר ביטע ציווייזען עפעס א ספר וואס רעדט איבער די מזל פון די חדשים אין יעדע מזל איוף וועלכע זאכן זענען זיי א מזל אלעס ארום און ארום יישר כח למפרע

פון ארטסקרול איז דא אויף ענגליש צוויי בענדער
https://www.artscroll.com/Books/9781422608982.html

א גרויסען ייש''כ! און יודיש איז אויך דא?

נישט וויפיל איך ווייס
קען זיין אויף לשה"ק אביסעלע אין די לוח דבר בעתו, אבער כמעט גארנישט
די איינציגסטע ספר איז הנ"ל פון ארטסקרול אויף ענגליש

אסור לעונן אע"פ שלא עשה מעשה אלא הודיע אותן הכזבים שהכסילים מדמין שהן דברי אמת ודברי חכמים. וכל העושה מפני האצטגנינות וכיון מלאכתו או הליכתו באותו העת שקבעו הוברי שמים הרי זה לוקה שנאמר לא תעוננו וכן האוחז את העינים ומדמה בפני הרואים שעושה מעשה תמהון והוא לא עשה הרי זה בכלל מעונן ולוקה.

"ודברים האלו כולן דברי שקר וכזב הן והם שהטעו בהן עובדי כוכבים הקדמונים לגויי הארצות כדי שינהגו אחריהן ואין ראוי לישראל שהם חכמים מחוכמים להמשך בהבלים אלו ולא להעלות על לב שיש תועלת בהן שנאמר כי לא נחש ביעקב ולא קסם בישראל ונאמר כי הגוים האלה אשר אתה יורש אותם אל מעוננים ואל קוסמים ישמעו ואתה לא כן וגו' כל המאמין בדברים האלו וכיוצא בהן ומחשב בלבו שהן אמת ודבר חכמה אבל התורה אסרתן אינן אלא מן הסכלים ומחסרי הדעת ובכלל הנשים והקטנים שאין דעתן שלימה אבל בעלי החכמה ותמימי הדעת ידעו בראיות ברורות שכל אלו הדברים שאסרה תורה אינם דברי חכמה אלא תהו והבל שנמשכו בהן חסרי הדעת ונטשו כל דרכי האמת בגללן ומפני זה אמרה תורה כשהזהירה על כל אלו ההבלים תמים תהיה עם ה' א-להיך".

לפי שאני יודע שרוב בני אדם כולם נפתים בזה פתוי גדול מאד ובדברים דומה להם ומחשבים שיש להם ענינים אמתיים ואין הדבר כן עד כי הטובים החסידים מבני דתנו חושבים שהם דברים אמתיים אלא שהם אסורין מצד התורה בלבד ואינם יודעים שהם דברים בטלים כוזבים ונצטוינו בתורה שלא לעשותם כמו שהזהירה על הכזב והם דברים נתבררה להם פרסום גדול אצל העובדי כוכבים ועיקר זה באומה הנקראת צאבים והם האומה שיצא אברהם אבינו ע"ה מביניהם וחלק על טעותם וסברתם המקולקלת במה שנתן הא-להים בלבו מן החכמה והיו מגדלין ומכבדין הכוכבים ומיחסין בהם פעולות שאינן להם והם שכתבו ספרים בדיני הכוכבים והכשוף וההשבעה והמזלות הרוחניות ודבר הכוכבים והשדים והגדת העתידות ומעונן ומנחש על רוב מיניהם ושאלת המתים והרבה מכיוצא בזה ששלפה התורה האמיתית חרבה עליהם והכריתה אותם והם עיקר עבודת כוכבים וענפיה וזה שהכזב הראשון גזירת הכוכבים שנתברר במופת בחכמת הטבע בטול הקדמותיו הראשונה באמרם הכוכב הפלוני רע ונקשה וכוכב פלוני טוב ומצליח והחלק הפלוני מן הגלגל יאות הכוכב הפלוני והוא הפך הכוכב הפלוני עם היות הגלגל כולו גוף אחד מתדמת החלקים אין בו שינוי ולא כזב ושתי הקדמות אלו הם עמודי גזירת הכוכבים אשר בהתברר בטולם כמו שנתברר בטלו חלקים עד סופם:

סאיז אבער דא פון די ראשונים וואס האלטן אז באיז יא דברים בגו

[מתוקים]

אין געוויסע מקומות (סאטמער) איז מען מקפיד (קצת) נישט צו ענדיגן די קריאה וואס איז איינס פאר אחרון דארט ווי עס הייבט זיך אן דער מפטיר, דער עולה אחרון וועט אלעמאל אנהייבן אביסל פריער ווי עס איז אנגעצייכענט מפטיר.

האט דאס א מקור?

כ'האב מיך אמאל אינטערעסירט און נישט געטראפן א מקור. איינער האט געוואלט זאגן די טעם איז ווייל מ'פראבירט צו ליינען מער ווי דריי פסוקים פאר יעדעם ווייל די גמרא זאגט אז דער וואס באקומט 4 פסוקים איז משובח, און פון מפטיר ביז סוף סדרה איז געווענטליך נאר 3 פסוקים.

אמאל געהערט אז די סיבה איז ווייל עז איז דא א קפידה נישט צו ליינען גענוי די זעלבע פסוקים פאר צוויי מענטשן,
מען זאל נישט זאגן אז די פריערדיגע איז נישט גוט געווען ליינט מען איבער,
א בחינה פון נישט אויפרופען כהן אחר כהן

[דריידל]

אין געוויסע מקומות (סאטמער) איז מען מקפיד (קצת) נישט צו ענדיגן די קריאה וואס איז איינס פאר אחרון דארט ווי עס הייבט זיך אן דער מפטיר, דער עולה אחרון וועט אלעמאל אנהייבן אביסל פריער ווי עס איז אנגעצייכענט מפטיר.

האט דאס א מקור?

כ'האב מיך אמאל אינטערעסירט און נישט געטראפן א מקור. איינער האט געוואלט זאגן די טעם איז ווייל מ'פראבירט צו ליינען מער ווי דריי פסוקים פאר יעדעם ווייל די גמרא זאגט אז דער וואס באקומט 4 פסוקים איז משובח, און פון מפטיר ביז סוף סדרה איז געווענטליך נאר 3 פסוקים.

אמאל געהערט אז די סיבה איז ווייל עז איז דא א קפידה נישט צו ליינען גענוי די זעלבע פסוקים פאר צוויי מענטשן,
מען זאל נישט זאגן אז די פריערדיגע איז נישט גוט געווען ליינט מען איבער,
א בחינה פון נישט אויפרופען כהן אחר כהן

פון ווי שטאמט די קפידה, האט דאס א מקור?
און וואס איז די אויפטי אז מ'שעלט זיך אפ אביסול פריער, ווען מ'ליינט מפטיר קען מען אויך זאגן אז די לעצטע דריי פסוקים איז נישט גוט געליינט געווארן און פארדעם ליינט מען איבער.

[טייבעלע]

עס שטייט אין או"ח סי קל"ז.

אויף מפטיר ליינט מען יא איבער וואס מען האט שוין געליינט פריער, ווייל דאס איז נישט מגוף הקריאה (עיין ש"א ש"ז סע' ל"ד).

אבער אחרון איז מגוף הקריאה שמוסיפין על הקרואים פראבירט מען לכתחילה ער זאל ליינען עטליכע פסוקים וואס מען גייט נישט ליינען אויף מפטיר.

אויף די פרשיות וואס שביעי מפטיר זענען די זעלבע עיין לבוש"מ או"ח תנ' סי' ק"א.

[טייבעלע]

עס שטייט אין או"ח סי קל"ז אז מען ליינט נישט איבער די זעלבע פסוקים.

[דריידל]

עס שטייט אין או"ח סי קל"ז.

וואס שטייט דארט?

[קלאָצקאָפּ]

דאכט זיך אז פ' יתרו ליינט מען געוענליך יא די זעלבע קריאה פאר אחרון און מפטיר. (אויב מ'וויל מאכן די עשרת הדברות ביי ששי)

[דריידל]

עס שטייט אין או"ח סי קל"ז אז מען ליינט נישט איבער די זעלבע פסוקים.

די מיינסט סעיף ו'?

הקורא בתורה ראשון וקרא השני מה שקרא הראשון אם הוסיף על מה שקרא הראשון ג' פסוקים או אפילו שנים במקום דלא אפשר אותו שני עולה מן המנין ואם לאו אינו עולה מן המנין חוץ מפרי החג משום דלא אפשר

דארט שטייט אז די צווייטער מוז ליינען עפעס מער ווי דער ערשטער, נו וואס טיט מען אויף מיט סטאפן פריער ווי מפטיר.

(חוץ פון דעם וואס די גאנצע סעיף איז נישט נוגע לעניננו ווי מ'האלט שוין נאך שבעה קרואים, און כ"ש מפטיר)

[מיגו]

ניין, די טעם איז נישט צו איבערליינען גענוי די זעלבע קריאה.

הא גופא טעמא בעי. פארוואס זאל דאס זיין א פראבלעם?

אין פ' עקב למשל איז שביעי און מפטיר די זעלבע.

אבער אויב וויל מען מוסיף זיין אן אחרון קען מען מפסיק זיין פריער פאר שביעי און שביעי וועט זיין אחרון און דערנאך מפטיר.

אגב, אין פר' קדושים איז נישטא קיין דריי פסוקים צווישן שביעי און מפטיר.

[עפעס א מענטש]

איך האב אמאל געהערט אז עס איז דא א סגולה קעגן שריפות אויסצוברענען די הבדלה ליכט נאך הבדלה, פון ווי שטאמט עס? האט עס א מקור?

[נחום וואהלינער]

איך האב אמאל געהערט אז עס איז דא א סגולה קעגן שריפות אויסצוברענען די הבדלה ליכט נאך הבדלה, פון ווי שטאמט עס? האט עס א מקור?

שמעתיו פעם מהגה"ח ר' נטע פריינד זצ"ל
בעת שהוא ז"ל עשהו

[קיקיון]

אז דער רב/רבי צאלט ספירה נישט דער ש"ץ

[ניס קראכער]

קומט עכט נישט דא, אבער נישט געטראפן ווי יא
אז א סנדק רופט מען נישט אויס ווער ס'איז מכובד דערמיט

[דריידל]

אז דער רב/רבי צאלט ספירה נישט דער ש"ץ

אמאל געזעהן ברענגן די טעם ווייל טאמער די ש"ץ האט אויסגעלאזט איין טאג קען ער מער נישט ציילן און כדי שלא לביישו האט מען איינגעפירט אז די רב ציילט אייביג

[קיקיון]

image001.jpg (40.51 KiB) געזען 4289 מאל

שאלה איך האב זיך געשטעלט דאווענען מעריב ביים עמוד, און אינמיטן מעריב האב איך זיך דערמאנט, אז נעכטן ביינאכט האב איך א טעות געהאט ביים ציילן, איך האב נישט ארויסגעזאגט דעם ריכטיגן נומער פון דעם טאג - וואס די הלכה איז, אז איך האב נישט יוצא געווען, און איך קען נישט ווייטער ציילן מיט א ברכה - איז די שאלה, אויב איך מעג היינט ציילן ספירה ביים עמוד.

תשובה עס זענען דא וואס האלטן, אז אלס אן עצה טובה, זאל מען בעטן איינעם פון די מתפללים, ער זאל נישט ציילן ספירה מיט א ברכה, און ער - דער בעל תפלה, וואס קען נישט ציילן מיט א ברכה - וועט אים מוציא זיין. אנדערע האלטן, אז די עצה העלפט נישט, וויבאלד ער איז שוין נישט מחוייב מיט ציילן ספירה - צוליב זיין טעות - קען ער נישט מוציא זיין א צווייטן. דערפאר איז לכתחילה מער אויסגעהאלטן, צו בעטן עמיצן, ער זאל ציילן ספירה ביים עמוד, אנשטאט אים. אבער אויב ער שעמט זיך, קען ער זיך סומך זיין אויף די מתירים, און בעטן אדער ווינקען פאר דעם וואס שטייט נעבן אים, אז ער זאל נישט ציילן מיט א ברכה, און ער וועט אים שוין מוציא זיין.

[נתן בן ופסי]

משום כבוד הבריאות איז מען מתיר אפי' צו ארויס טראגן שבת און רשה''ר , פאר א רב איז דא וואס זענען מתיר

[קיקיון]

איך האב באקומען אויף בליץ פאסט פון HAKHEL

Screenshot 2019-06-04 09.42.12.png (392.54 KiB) געזען 4164 מאל

ווער איז שערי ציון השלם

[שפיגליצקי]

נישט פון הרה"ק ר' נטע האנוב'ער?

קומט עכט נישט דא, אבער נישט געטראפן ווי יא
אז א סנדק רופט מען נישט אויס ווער ס'איז מכובד דערמיט

אין דיין ביהמ"ד רופט מען נישט אויס, אין מיין ביהמ"ד יא.

[קיקיון]

נישט פון הרה"ק ר' נטע האנוב'ער?

געזוכט אין HEBREWBOOKS און געטראפען שערי ציון אבער נישט שערי ציון השלם
א נייע מהדורה? ווער איז דער מו"ל?

[בטיש בטישין]

ווי איז די מקור אז דער בכורים גייען ארבעטן אין בית המקדש השלישי שיבנה במהרה?

[פערפעקט]

אן אלטע מבוכה.

דער אוה"ח הקדוש ברענגט דאס עטליכע מאל בשם חז"ל.

געוויסע אחרונים צייכענען צו א ספרי אין פר' בהעלותך.

[בטיש בטישין]

ייש''כ
ווי אין אור החיים הקדוש וועט עס דערמאנט

[המחפש]

ייש''כ
ווי אין אור החיים הקדוש וועט עס דערמאנט

א) אור החיים הק' פ' ויחי (מ"ט כ"ח) ד"ה אשר דבר וגו'. / במדבר (ג'-מ"ה) ד"ה והיו לי הלוים
ב) עי' בבעלי התוס' ובחזקוני פ' תולדות עה"פ מכרה כיום וגו'.
ג) יש מביאין ספרי בהעלותך - פ' אספה לי - שבכל מקום שנאמר "לי" קיים לעלם ולעולמי עולמים, בכהנים הוא אומר וכו' בבכורות הוא אומר כי לי כל בכור בבני ישראל וכו'.
ד) יש מציינים שמבואר ענין זה בכתבי האריז"ל והוא בספר הגלגולים פכ"ג וז"ל קין היה הבכור בסוד אשת חיל עטרת בעלה בתחילה היה העבודה בבכורים שהם מבחינת הגבורות ולעתיד כשיתוקנו הגבורות תחזור העבודה אל הבכורות שהם הלוים.
ה) מדרש לפירושים, דרוש י"ט
ו) ספרי מהרי"א מקאמארנא זצ"ל בהרבה מקומות

[אילו זכינו]

ווער קען צוצייכענען ווי מרן רבינו מסאטמאר שרייבט אין ויואל משה אז ס'וועט נאך קומען א צייט ווען אלע וועלן איינזעהן דעם ריינעם אמת?

[כעלעם'ר מגיד]

ווער קען צוצייכענען ווי מרן רבינו מסאטמאר שרייבט אין ויואל משה אז ס'וועט נאך קומען א צייט ווען אלע וועלן איינזעהן דעם ריינעם אמת?

אין די הקדמה, מער צום סוף. איין מאל אין ד"ה 'ומבואר מכל זה', ויבוא עוד זמן שיפתחו איזה לבבות ישראל ויפקחו עיניהם ויגיעו לאזניהם הקולות המצלצלים מדרך הראשונים שבקשו אמת ואמונה כראוי דארט רעדט ער נישט פון 'אלע'. אביסל ווייטער אין ד"ה 'וכתב החת"ס', דארט רעדט שוין ער פון לעתיד לבוא, שרייבט ער עד ישקיף וירא ה' משמים וירחם עלינו להוציאינו מגלות המר והנמהר הזה ויפקחו עיני ישראל לראות האמת ולשוב אל השי"ת ולתורתו הקדושה.