זייענדיג אונטערן איינדרוק פון די בין המצרים פעריאדע איז מיר אויסגעקומען זיך אביסל דערגרינטעווען אין די מערערע ביכער און שריפטן פון יוסף בן מתתיהו, און צו מיין שטוינונג האב איך געזען אז נישט נאר רימט ער אזוי אויס דעם טיראן און אכזר טיטוס שר"י, וואס איז בניגוד צו חז"ל'ס הגדרה אויף דעם אותו רשע, נאר אין אסאך פאקטן איז ער פשוט מוחלק מיט חז"ל, צי מיט די פרשה פון נירון קיסר, ווי ער אנערקענט נישט אז ער געווארן א בעל תשובה, נאר נעמט אן די גוי'אישע ווערסיע אז ער איז צוריק קיין רוים און דארט האט ער ווייטער רעגירט.
פון רבי צדוק מלובלין איז באקאנט אז וויבאלד יוסיפונ'ס ספרים זענען נישט געשריבן געווארן מיט רוה"ק, דערפאר האט ער נישט באגריפן דעם אמת'ן כאראקטער פן טיטוס און לויבט אים. משא"כ חז"ל האבן געזען ברוח קדשם וואס עס ליגט אינטער זיין שלייער.
ווי מ'זעט פון זיינע ספרים און בעיקר זיין אויטאביאגראפיע האט ער זיך באזעצט אין רוים. די אידן דארט האבן אים נישט פארגעבן פאר זיין (מכלומר'שטע) פארראט פארן העלפן די רוימער, און האב אים געפייניגט און אנגעטאן צרות און דער קיסר האט זיי באשטראכט און גע'הרג'ט און ער שרייבט עס נאך אלס שבח.
עס דארף א ש שטיקל פירוש פארוואס מ'האט במשך די אלע יארן געלאזט ליינע זיינע ביכער, כאטש ס'איז דא דערין בפירוש'ע סתירות'ן צו חז"ל.
יוסיפונ'ס אפענע סתירות מיט חז"ל
די אחראים: יאנאש,אחראי,געלעגער
-
אלץ-ווייסער
ליינענדיג אין ספר ו' פרק ד', ווי ער באשרייבט וואס עס האט זיך אפגעטאן פון שבעה עשר בתמוז ביז תשעה באב, ועד בכלל, קומט פשוט צו לאכן, ווי ער שילדערט די שרעקליכע מלחמה ביים בית המקדש ביום המר והנמהר, שרייבט ער דארט במתק לשונו: "איינער פון די אנשי הצבא האט נישט אויסגעווארט, און האט נישט געווארט אויפן באפעל פונעם גענעראל-שטאב, און האט אריינגעווארפן א ברענענדיגן פאקל אינעם "חלון הזהב", און עס ארויפגעווארפן צו די לשכה וואס נעמט ארום דעם היכל."
"ווי נאר דער ביהמ"ק האט אנגעהויבן ברענען איז איינער געלאפן דערציילן טיטוס'ן, וועלכער האט זיך דערווייל אפגערוהט. ווי טיטוס האט דאס דערהערט איז ער ספאנטאן אויפגעשפרונגען און שנעל געלאפן פרובירן אויסלעשן דאס פייער פון ביהמ"ק. אבער ער האט נישט געהאט ווער ס'זאל אים אויסהערן, ווייל צוליב די געשרייען און שרעקליכע מהומות פונעם מיליטער האט קיינער נישט געהערט דעם קול פון טיטוס - פארקערט גאר. די מיליטערלייט זענען געווען אין א רציחה שטימונג קעגן די אידן, און האבן צוגעגאסן אויל צום פייער, און האבן נישט געוואלט הערן דעם באפעל פון טיטוס, צו פארלעשן דאס פייער." עכ"ד יוסף בן מתתי', הנקרא יוספוס פלביוס.
אין מיינע אויגן קוקט דאס אויס ווי פוסטע חנופה וואס איז פשוט א שאנדע צו רופן היסטאריע!
מ'קען נאך אפשר פארשטיין אז, זייענדיג אן אינטערטאן פאר די רוימער און א ידיד פאר די פלביוס דינאסטיע פון אספיאנוס אן, און שפעטער ביי זיין זון טיטוס און דערנאך ביים אייניקל דומיטיאנוס קיסר, האט יוסף בן מתתי' געמוזט שרייבן דיפלאמאטיש אויף די רוימיש'ע רוצחים און טיראנען, אבער צו שרייבן אזעלכע זינלאזע רייד, און מאכן טיטו'ס פאר א גאלדענעם און נאבעלען פערשין, דאס לאזט זיך נישט באגרייפן.
"ווי נאר דער ביהמ"ק האט אנגעהויבן ברענען איז איינער געלאפן דערציילן טיטוס'ן, וועלכער האט זיך דערווייל אפגערוהט. ווי טיטוס האט דאס דערהערט איז ער ספאנטאן אויפגעשפרונגען און שנעל געלאפן פרובירן אויסלעשן דאס פייער פון ביהמ"ק. אבער ער האט נישט געהאט ווער ס'זאל אים אויסהערן, ווייל צוליב די געשרייען און שרעקליכע מהומות פונעם מיליטער האט קיינער נישט געהערט דעם קול פון טיטוס - פארקערט גאר. די מיליטערלייט זענען געווען אין א רציחה שטימונג קעגן די אידן, און האבן צוגעגאסן אויל צום פייער, און האבן נישט געוואלט הערן דעם באפעל פון טיטוס, צו פארלעשן דאס פייער." עכ"ד יוסף בן מתתי', הנקרא יוספוס פלביוס.
אין מיינע אויגן קוקט דאס אויס ווי פוסטע חנופה וואס איז פשוט א שאנדע צו רופן היסטאריע!
מ'קען נאך אפשר פארשטיין אז, זייענדיג אן אינטערטאן פאר די רוימער און א ידיד פאר די פלביוס דינאסטיע פון אספיאנוס אן, און שפעטער ביי זיין זון טיטוס און דערנאך ביים אייניקל דומיטיאנוס קיסר, האט יוסף בן מתתי' געמוזט שרייבן דיפלאמאטיש אויף די רוימיש'ע רוצחים און טיראנען, אבער צו שרייבן אזעלכע זינלאזע רייד, און מאכן טיטו'ס פאר א גאלדענעם און נאבעלען פערשין, דאס לאזט זיך נישט באגרייפן.
-
scy4851
- שר ששת אלפים
- תגובות: 6806
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יאנואר 29, 2008 11:57 am
- לאקאציע: אפשר קען איינער מיר זאגען וויא!
אלץ-ווייסער האט געשריבן:מ'קען נאך אפשר פארשטיין אז, זייענדיג אן אינטערטאן פאר די רוימער און א ידיד פאר די פלביוס דינאסטיע פון אספיאנוס אן, און שפעטער ביי זיין זון טיטוס און דערנאך ביים אייניקל דומיטיאנוס קיסר, האט יוסף בן מתתי' געמוזט שרייבן דיפלאמאטיש אויף די רוימיש'ע רוצחים און טיראנען,
הרב ווייסער
דער רעיון זאגען די היסטאריקער, און איבערדעם, נעמען זיי נישט אלעס אהן פון יוסיפין אלטץ תורה מן השמים
the SCY is the limit
-
scy4851
- שר ששת אלפים
- תגובות: 6806
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יאנואר 29, 2008 11:57 am
- לאקאציע: אפשר קען איינער מיר זאגען וויא!
דא אז דא נאך צי לאכען
דער 'ידען' וויל פארקויפען די זעלבע תורות לאקשען, נאך דערצי, וויל ער זאגען אז חז"ל האבען אויך נישט געזעהן דעם טיטוס אלטס א שלעכטער.
ליינטס און לאכטס
http://www.hayadan.org.il/wp/blame-on-t ... q-1102071/
דער 'ידען' וויל פארקויפען די זעלבע תורות לאקשען, נאך דערצי, וויל ער זאגען אז חז"ל האבען אויך נישט געזעהן דעם טיטוס אלטס א שלעכטער.
ליינטס און לאכטס
http://www.hayadan.org.il/wp/blame-on-t ... q-1102071/
the SCY is the limit
-
אלץ-ווייסער
שמחה'לע, א שקויעך פאר דעם ארטיקל.
אייגענטליך איז אבער דער ידען נישט ספעציעל מחדש, ער ציטירט אלעס פון יוסיפון, און נעמט עס אן אלס תורת לאקשן.
גראדע ס'איז דא נאך א פאני זאך פון דעם יוסף בן מתתיהו.
ס'איז באקאנט די גמרא אין גיטין פון רבי יוחנן בן זכאי ווי ער האט זיך ארויסגעכאפט פון שטאט און זיך געטראפן מיט אספסיאנוס'ן און האט אים נביאות געזאגט אז ער גייט ווערן קעניג.
קומט דא יוסיפון און שרייבט אז ער האט גאר געזאגט פאר אספסיאנוס'ן די זעלבע נביאה (?) אין יודפת, און דערפאר האט אים אספסיאנוס ליב באקומען, אים געלאזט לעבן און אים געמאכט פאר א גאנצער ליבלונג ביי די רוימער, און האט איבערגעגעבן די ליבשאפט צו זיין בנ'אק טיטוס'ן.
יוסיפון דערציילט נישט אז טיטוס איז אריין אין קדשי קדשים און ארויסגענומען די ספר תורה און עס צעשפרייט אויף דר'ערד און דארט געטאן דאס ארגסטע רח"ל. ער דערציילט נאר אז טיטוס האט גאר געוואלט לעשן דאס פייער, ווייל ס'פאסט נישט אויסצוגעבן ס'כעס אויף א בנין פון אבנים (!)
אייגענטליך איז אבער דער ידען נישט ספעציעל מחדש, ער ציטירט אלעס פון יוסיפון, און נעמט עס אן אלס תורת לאקשן.
גראדע ס'איז דא נאך א פאני זאך פון דעם יוסף בן מתתיהו.
ס'איז באקאנט די גמרא אין גיטין פון רבי יוחנן בן זכאי ווי ער האט זיך ארויסגעכאפט פון שטאט און זיך געטראפן מיט אספסיאנוס'ן און האט אים נביאות געזאגט אז ער גייט ווערן קעניג.
קומט דא יוסיפון און שרייבט אז ער האט גאר געזאגט פאר אספסיאנוס'ן די זעלבע נביאה (?) אין יודפת, און דערפאר האט אים אספסיאנוס ליב באקומען, אים געלאזט לעבן און אים געמאכט פאר א גאנצער ליבלונג ביי די רוימער, און האט איבערגעגעבן די ליבשאפט צו זיין בנ'אק טיטוס'ן.
יוסיפון דערציילט נישט אז טיטוס איז אריין אין קדשי קדשים און ארויסגענומען די ספר תורה און עס צעשפרייט אויף דר'ערד און דארט געטאן דאס ארגסטע רח"ל. ער דערציילט נאר אז טיטוס האט גאר געוואלט לעשן דאס פייער, ווייל ס'פאסט נישט אויסצוגעבן ס'כעס אויף א בנין פון אבנים (!)
-
זארעכפעפער
- שר האלפיים
- תגובות: 2176
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אוגוסט 24, 2006 2:28 pm
ר' אלץ-ווייסער ור' שמחה,
קודם דער 'יוסיפון' איז יוסף בן גריון הכהן און נישט יוסף בן מתתיהו. דער לעצטער איז דער פערפארסער פונעם באקאנטן 'פלאביוס יוספיס'. הגם ס'דא, פון די פריערדיגע נאך, וואס ווילן זאגן אז דער גאנצער יוסיפין איז נישט מער ווי אן איבערטייטש אויף לשה"ק פונעם יוסיפיס. אבער לפי ווי די קורא הדורות האבן אנגענומען קוקט נישט אויס אזוי.
לעצם אייער טענה וועגן די סתירות פון יוסיפין צו חז"ל. דער סדר הדורות ברענגט בשם דעם צמח דוד טאקע די טענה אז די גמרא אין הנזקין בענין טיטוס איז זיך סותר מיט די דברי יוסיפין, אבער ער פירט אויס אז ער איז געווען א צדיק א חכם ועוד. ער איז דארט שטארק מפליג בשבחו. ער טענה'ט אז ער איז געווען עטליכע הונדערט יאר פאר די חכמי התלמוד און ער איז א באגלייבטער שרייבער, און דעריבער זענען די גדולי תורה אויסן צו פארענטפערן זיינע ווערטער בכדי ס'זאל זיך נישט סותר זיין לדברי חז"ל. עיי"ש.
קודם דער 'יוסיפון' איז יוסף בן גריון הכהן און נישט יוסף בן מתתיהו. דער לעצטער איז דער פערפארסער פונעם באקאנטן 'פלאביוס יוספיס'. הגם ס'דא, פון די פריערדיגע נאך, וואס ווילן זאגן אז דער גאנצער יוסיפין איז נישט מער ווי אן איבערטייטש אויף לשה"ק פונעם יוסיפיס. אבער לפי ווי די קורא הדורות האבן אנגענומען קוקט נישט אויס אזוי.
לעצם אייער טענה וועגן די סתירות פון יוסיפין צו חז"ל. דער סדר הדורות ברענגט בשם דעם צמח דוד טאקע די טענה אז די גמרא אין הנזקין בענין טיטוס איז זיך סותר מיט די דברי יוסיפין, אבער ער פירט אויס אז ער איז געווען א צדיק א חכם ועוד. ער איז דארט שטארק מפליג בשבחו. ער טענה'ט אז ער איז געווען עטליכע הונדערט יאר פאר די חכמי התלמוד און ער איז א באגלייבטער שרייבער, און דעריבער זענען די גדולי תורה אויסן צו פארענטפערן זיינע ווערטער בכדי ס'זאל זיך נישט סותר זיין לדברי חז"ל. עיי"ש.
-
אלץ-ווייסער
זארעכ,
1) מיר רעדן טאקע פון יוסף בן מתתיהו נישט פון יוסף בן גוריון. יוסף בן מתתיהו איז דער פערפאסער פון ספר מלחמות. ווייל לויט ווי אסאך זאגן איז יוסף בן גוריון קיינמאל נישט געשטויגן, ס'האט זיך פשוט אריינגעזעצט ביי די פילע איבערטייטשער פונעם יוסיפון.
2) יוסף בן מתתיהו (פלביוס) איז געווען אין איין זעלבן דורך ווי רבי יוחנן ב"ז, רבן גמליאל הזקן, עקביא בן מהללאל, ר' יונתן ב"ע, ראב"ע, אביה חלקיה און נאך. א דור נאך הלל און שמאי.
3) ס'איז אמת אז דער צמח דוד שרייבט אז ער איז געווען א צדיק וחכם, און ס'איז אויך אמת אז ער געווען מיט לאנגע הונדערטער יארן פאר די חכמי הגמרא (רבינא ורב אשי), אבער דאס איז אויך קלאר אז ער איז קלאר מחולק אויף די גמרא מיט גאר אסאך וויכטיגע פרטים. פיל מער ווי די פרטי פרטים ווי זיין מיינונג איבער טיטוס' כאראקטער.
1) מיר רעדן טאקע פון יוסף בן מתתיהו נישט פון יוסף בן גוריון. יוסף בן מתתיהו איז דער פערפאסער פון ספר מלחמות. ווייל לויט ווי אסאך זאגן איז יוסף בן גוריון קיינמאל נישט געשטויגן, ס'האט זיך פשוט אריינגעזעצט ביי די פילע איבערטייטשער פונעם יוסיפון.
2) יוסף בן מתתיהו (פלביוס) איז געווען אין איין זעלבן דורך ווי רבי יוחנן ב"ז, רבן גמליאל הזקן, עקביא בן מהללאל, ר' יונתן ב"ע, ראב"ע, אביה חלקיה און נאך. א דור נאך הלל און שמאי.
3) ס'איז אמת אז דער צמח דוד שרייבט אז ער איז געווען א צדיק וחכם, און ס'איז אויך אמת אז ער געווען מיט לאנגע הונדערטער יארן פאר די חכמי הגמרא (רבינא ורב אשי), אבער דאס איז אויך קלאר אז ער איז קלאר מחולק אויף די גמרא מיט גאר אסאך וויכטיגע פרטים. פיל מער ווי די פרטי פרטים ווי זיין מיינונג איבער טיטוס' כאראקטער.
-
זארעכפעפער
- שר האלפיים
- תגובות: 2176
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אוגוסט 24, 2006 2:28 pm
ר' אלץ-ווייסער, אז 'פלאביוס' איז מחולק מיט חז"ל איז נישט מוכרח אז מיר וועלן אים אננעמען קעגן חז"ל. לויט די אנגענומענע ווערסיע אז יוסיפין איז 'נישט' פלאביוס האבן זיך גדולי ישראל כלל נישט באצויגן צו פלאביוס'ן נאר צו יוסיפין. רש"י ווען ער בויעט אויף זיינע ווערטער, ווי אויך אלע גדולי ישראל צוגלייך, האבן געהאט אנגענומען אז יוסיפין איז יוסף 'בן גריון'. דער סדר הדורות שרייבט קלאר יוסיפין בן 'גריון', און אויף דעם ארויף באציען זיך זיינע ווערטער שאיש חכם וצדיק הי' וכו וכו'. (יוסף בן מתתיהו ווערט כלל נישט דערמאנט אין די סדרי הדורות).
ביי דעם ענין פון טיטוס אליין איז - דאכט זיך - אין פלאביוס דא מער סתירות צו חז"ל ווי אין יוסיפין, און כמדומה ווערט טאקע דאס זעלבסט גענוצט אלס איינע פון די ראיות אז יוסיפין איז נישט דער זעלבער ווי דער פלאביוס.
ביי דעם ענין פון טיטוס אליין איז - דאכט זיך - אין פלאביוס דא מער סתירות צו חז"ל ווי אין יוסיפין, און כמדומה ווערט טאקע דאס זעלבסט גענוצט אלס איינע פון די ראיות אז יוסיפין איז נישט דער זעלבער ווי דער פלאביוס.
-
אלץ-ווייסער
אט וואס דער הייליגער מהר"ל שרייבט אין נצח ישראל פ' ה'.
דע כי טיטוס הרשע, אי אפשר שלא היה רשע, והרי על ידו חרב הבית הקדוש, הוא בית אלקינו, ולפיכך רשע גמור היה. ומה שמספר עליו ביוסיפון שלא היה רשע, אבל היה מרחם על הבריות, כל זה אינו, כי דבר שאי אפשר הוא, כי מי שהוא טוב לא יבא ממנו רע כלל, ואיך יבוא רע, כמו זה, ממי שיש בו דבר טוב מה. ואם תאמר, למה לא אירעו דברים אלו לנבוכדנצר, שגם הוא הרשיע ושרף בית אלקינו, ולמה לא אירע לו כל אשר אירע לטיטוס, והלא בית המקדש ראשון יותר בקדושה עוד מן בית שני. ויש לך לדעת, כי נבוכדנצר שהחריב את הבית, לא עשה זה רק בשביל שלא היו רוצים להיות כפופים תחתיו, שהרי מרדו בו, כדכתיב בקרא (מ"ב כד, א). ולפיכך לא היה נבוכדנצר מתנגד אל קדושת בית אלקינו כמו זה, שהרי בבית שני היו רוצים להיות כפופים תחתיו, ובו לא מרדו מעולם. כי הקיסר שמרדו בו בדבר הקרבן, אף שאינו כל כך מרידה, כבר מת. רק כי כל כונתו היה רק להשחית ולקלקל בלא טעם כלל, ולפיכך עשה לו הקב"ה כדינו, וכמו שיתבאר בסמוך:
ואפילו אם נודה לבעל יוסיפון שדיבר טוב מלשרוף בית המקדש, זה כדרך הרשעים מדברים בפיהם, ולבם אין אתם. או שעשה כל זה כדי לעשות בבית המקדש כרצונו, להשתבח ולהתפאר בו שיהיה הבית הגדול והקדוש תחת ידו. והוא יתברך גרם שלא יהיה בית קדשנו ותפארתנו ביד הערל והטמא הזה, ולכך נשרף. כי אין ראוי למעלת קדושתו של בית המקדש, אשר שמו יתברך נקרא על הבית, שיהיה תחת זרים ורשעים כמו אלו אף זמן מה, שהרי בסוף בודאי יהיה שורפו, ולכך נשרף מיד. אבל בודאי הוא היה ראש המשחיתים שהשחית בית אלקינו, ואיך יבוא דבר כזה אם לא על ידי ראש המשחיתים, שהיה מוכן להשחתה. ולפיכך מתחלה כי שדר עלייהו לנירון קיסר, שהוא לא היה בתכלית הרשעה, והיה מצות הקיסר עליו שיהיה מחריב ירושלים, אי אפשר רק שיתגייר.
מאחר שהקיסר רצה להכריחו לדבר רע שאינו מוכן לו, וכל מי שרוצה להכריח אחד לדבר שאינו מוכן ומסוגל אליו, כמו הקיסר שהיה רוצה להכריח את נירון קיסר שילחם עם ישראל וישרוף הבית, ולפיכך היה מתחזק נירון קיסר כנגד זה, והיה מתגייר לגמרי. אבל טיטוס הרשע מוכן היה אל הרשעות
דע כי טיטוס הרשע, אי אפשר שלא היה רשע, והרי על ידו חרב הבית הקדוש, הוא בית אלקינו, ולפיכך רשע גמור היה. ומה שמספר עליו ביוסיפון שלא היה רשע, אבל היה מרחם על הבריות, כל זה אינו, כי דבר שאי אפשר הוא, כי מי שהוא טוב לא יבא ממנו רע כלל, ואיך יבוא רע, כמו זה, ממי שיש בו דבר טוב מה. ואם תאמר, למה לא אירעו דברים אלו לנבוכדנצר, שגם הוא הרשיע ושרף בית אלקינו, ולמה לא אירע לו כל אשר אירע לטיטוס, והלא בית המקדש ראשון יותר בקדושה עוד מן בית שני. ויש לך לדעת, כי נבוכדנצר שהחריב את הבית, לא עשה זה רק בשביל שלא היו רוצים להיות כפופים תחתיו, שהרי מרדו בו, כדכתיב בקרא (מ"ב כד, א). ולפיכך לא היה נבוכדנצר מתנגד אל קדושת בית אלקינו כמו זה, שהרי בבית שני היו רוצים להיות כפופים תחתיו, ובו לא מרדו מעולם. כי הקיסר שמרדו בו בדבר הקרבן, אף שאינו כל כך מרידה, כבר מת. רק כי כל כונתו היה רק להשחית ולקלקל בלא טעם כלל, ולפיכך עשה לו הקב"ה כדינו, וכמו שיתבאר בסמוך:
ואפילו אם נודה לבעל יוסיפון שדיבר טוב מלשרוף בית המקדש, זה כדרך הרשעים מדברים בפיהם, ולבם אין אתם. או שעשה כל זה כדי לעשות בבית המקדש כרצונו, להשתבח ולהתפאר בו שיהיה הבית הגדול והקדוש תחת ידו. והוא יתברך גרם שלא יהיה בית קדשנו ותפארתנו ביד הערל והטמא הזה, ולכך נשרף. כי אין ראוי למעלת קדושתו של בית המקדש, אשר שמו יתברך נקרא על הבית, שיהיה תחת זרים ורשעים כמו אלו אף זמן מה, שהרי בסוף בודאי יהיה שורפו, ולכך נשרף מיד. אבל בודאי הוא היה ראש המשחיתים שהשחית בית אלקינו, ואיך יבוא דבר כזה אם לא על ידי ראש המשחיתים, שהיה מוכן להשחתה. ולפיכך מתחלה כי שדר עלייהו לנירון קיסר, שהוא לא היה בתכלית הרשעה, והיה מצות הקיסר עליו שיהיה מחריב ירושלים, אי אפשר רק שיתגייר.
מאחר שהקיסר רצה להכריחו לדבר רע שאינו מוכן לו, וכל מי שרוצה להכריח אחד לדבר שאינו מוכן ומסוגל אליו, כמו הקיסר שהיה רוצה להכריח את נירון קיסר שילחם עם ישראל וישרוף הבית, ולפיכך היה מתחזק נירון קיסר כנגד זה, והיה מתגייר לגמרי. אבל טיטוס הרשע מוכן היה אל הרשעות
מען מוז נעמען אין באטראכט אז יאסעפוס האט געשריבן זיינע ביכער אין רוים מיט דער שטיצע פונעם קייסער זעלבסט וואס האט געליבט ליטעראטור. עס איז זעלבסטפארשטענדליך אז ער האט איינפאך נישט געקענט שרייבן קיין שלעכט ווארט אויף טיטוס. זיין נאמען "פלאוויוס" האט ער אפילו צובאקומען אלס געשאנק פונעם מלך ווערנדיג באטראכט פון דער מלוכה'שע פאמיליע (טיטוס און וועספאסיאן [אספסינוס] זיין זון האבן געהאט דעם צונאמען "פלאוויוס"). אזוי אז זיינע ווערטער איבער טיטוס קענען אינגאנצן נישט געמשפט ווערן, נישט אויף היסטאריע און אוודאי נישט אויף צו אטאקירן.
חוץ פון דעם איז אויך באקאנט אז ער איז גאר נישט געווען אינעווייניג אין ירושלים בעת מ'האט אונטערגעצינדן דעם הייליגן ביהמ"ק, און ס'איז זייער מעגליך אז אויף דעם חלק האט ער גענומען זיינע ידיעות פון רוימער. יעדנפאל איז קלאר אז עס איז נישט פארהאן קיין מקום אויף קריטיק וועגן דעם חלק.
לגבי זיין פערזענליכקייט זעלבסט ווייזט זיך קלאר ארויס פון פיל פלעצער אז ער איז געווען פון די פרושים, און ממילא א מאמין בתורה שבע"פ און אין דברי חז"ל. וואס עס איז סותר דברי חז"ל (ווי צום ביישפיל וואס לויט אים האט הורדוס געהאט קינדער פון מרים פון דער חשמונאישער פאמיליע און לויט חז"ל נישט) איז ער אינגאנצן נישט שולדיג אויב ער האט נישט ריכטיג ערהאלטן די היסטאריע, דא וועט אלזא נאר זיין א שאלה צו מ'קען צופאסן זיינע ווערטער פון חז"ל ס'זאל נישט זיין קיין סתירה אדער נישט, אבער קיין קריטיק איז אוודאי נישט שייך צו זאגן ווייל קיין ש"ס איז נאך דעמאלט נישט געווען געשריבן, און עס איז גאנץ פשוט אז ער האט אוודאי נישט געזען פאר קיין פראבלעם בודק צו זיין א שטיקל היסטאריע צו הערן קודם וואס חז"ל זאגן, ווייל היסטאריע איז נישט קיין תורה (עכ"פ וווילאנג ס'איז נישט געשריבן אין דער גמרא).
לגבי זיין באגלויבטקייט צו דעם יידישן פאלק איז טאקע פארהאן פארשידענע ווערסיעס ביי די פארשער, עס זעט זיך אבער קלאר פון זיינע ביכער זיין אויסערגעווענליכע ליבשפט צו כלל ישראל און צו דער תורה. (זיין ספר "נגד אפיון" ווי ער ווייזט איבער דעם אמת פון אונזער תורה איז א היסטארישע ווערק, אויך מיט'ן ספר"קדמוניות היהודים" און נאך ווייזט ער ארויס זיין אונגעהויערע ליבשאפט צו זיין פאלק). ער איז אן קיין שום ספק געווען אן איידעלער טייערער מענטש וועמען מיר דארפן געדענקן לטובה. ער אליין איז למעשה מסביר זיין אונטערגעבן זיך פאר די רוימער ווי אן אקט וואס ער איז מחוייב געווען עפ"י הלכה האלטנדיג אז מען טאר קיין זעלבסטמארד נישט באגיין. ביז אהין האט ער געטריי געקעמפט קעגן די רוימער, אזוי אז קיין ראיות איז זיכער נישטא אז ער איז געווען א פאררעטער. עס וועט אלזא זיין א "פארראט" פון אונזער זייט צו באשמוצן אונזער געטרייען קעמפער און ליבער "יאסעפוס" און אים באשוליגן אלס פאררעטער אן קיין שום באווייז, אין דער צייט וואס עס ווייזט זיך ארויס פון זיינע ספרים דאס פארקערטע.
חוץ פון דעם איז אויך באקאנט אז ער איז גאר נישט געווען אינעווייניג אין ירושלים בעת מ'האט אונטערגעצינדן דעם הייליגן ביהמ"ק, און ס'איז זייער מעגליך אז אויף דעם חלק האט ער גענומען זיינע ידיעות פון רוימער. יעדנפאל איז קלאר אז עס איז נישט פארהאן קיין מקום אויף קריטיק וועגן דעם חלק.
לגבי זיין פערזענליכקייט זעלבסט ווייזט זיך קלאר ארויס פון פיל פלעצער אז ער איז געווען פון די פרושים, און ממילא א מאמין בתורה שבע"פ און אין דברי חז"ל. וואס עס איז סותר דברי חז"ל (ווי צום ביישפיל וואס לויט אים האט הורדוס געהאט קינדער פון מרים פון דער חשמונאישער פאמיליע און לויט חז"ל נישט) איז ער אינגאנצן נישט שולדיג אויב ער האט נישט ריכטיג ערהאלטן די היסטאריע, דא וועט אלזא נאר זיין א שאלה צו מ'קען צופאסן זיינע ווערטער פון חז"ל ס'זאל נישט זיין קיין סתירה אדער נישט, אבער קיין קריטיק איז אוודאי נישט שייך צו זאגן ווייל קיין ש"ס איז נאך דעמאלט נישט געווען געשריבן, און עס איז גאנץ פשוט אז ער האט אוודאי נישט געזען פאר קיין פראבלעם בודק צו זיין א שטיקל היסטאריע צו הערן קודם וואס חז"ל זאגן, ווייל היסטאריע איז נישט קיין תורה (עכ"פ וווילאנג ס'איז נישט געשריבן אין דער גמרא).
לגבי זיין באגלויבטקייט צו דעם יידישן פאלק איז טאקע פארהאן פארשידענע ווערסיעס ביי די פארשער, עס זעט זיך אבער קלאר פון זיינע ביכער זיין אויסערגעווענליכע ליבשפט צו כלל ישראל און צו דער תורה. (זיין ספר "נגד אפיון" ווי ער ווייזט איבער דעם אמת פון אונזער תורה איז א היסטארישע ווערק, אויך מיט'ן ספר"קדמוניות היהודים" און נאך ווייזט ער ארויס זיין אונגעהויערע ליבשאפט צו זיין פאלק). ער איז אן קיין שום ספק געווען אן איידעלער טייערער מענטש וועמען מיר דארפן געדענקן לטובה. ער אליין איז למעשה מסביר זיין אונטערגעבן זיך פאר די רוימער ווי אן אקט וואס ער איז מחוייב געווען עפ"י הלכה האלטנדיג אז מען טאר קיין זעלבסטמארד נישט באגיין. ביז אהין האט ער געטריי געקעמפט קעגן די רוימער, אזוי אז קיין ראיות איז זיכער נישטא אז ער איז געווען א פאררעטער. עס וועט אלזא זיין א "פארראט" פון אונזער זייט צו באשמוצן אונזער געטרייען קעמפער און ליבער "יאסעפוס" און אים באשוליגן אלס פאררעטער אן קיין שום באווייז, אין דער צייט וואס עס ווייזט זיך ארויס פון זיינע ספרים דאס פארקערטע.
אלץ-ווייסער האט געשריבן:זארעכ,
1) מיר רעדן טאקע פון יוסף בן מתתיהו נישט פון יוסף בן גוריון. יוסף בן מתתיהו איז דער פערפאסער פון ספר מלחמות. ווייל לויט ווי אסאך זאגן איז יוסף בן גוריון קיינמאל נישט געשטויגן, ס'האט זיך פשוט אריינגעזעצט ביי די פילע איבערטייטשער פונעם יוסיפון.
3) ס'איז אמת אז דער צמח דוד שרייבט אז ער איז געווען א צדיק וחכם, און ס'איז אויך אמת אז ער געווען מיט לאנגע הונדערטער יארן פאר די חכמי הגמרא (רבינא ורב אשי), אבער דאס איז אויך קלאר אז ער איז קלאר מחולק אויף די גמרא מיט גאר אסאך וויכטיגע פרטים. פיל מער ווי די פרטי פרטים ווי זיין מיינונג איבער טיטוס' כאראקטער.
סאיז מיר דער שבת קודש אינטערגעקומען אן אויסגאבע מיטן נאמען קולמות (א ביילאגע צים מאגאזין משפחה) פון חודש כיסלו, ווי ער ברענגט אראפ די פילע אויבענדערמאנטע קשיות אין נאך אסאך מער, זיין שפיץ וואס ער קימט צי מכוח די קשיות איז אז דער יוסף איז געווען א פאלנער צדוקי!!! אין ציגאב דערצי אויך א מלשין ומסור, ער ברענגט אייזערנע ראיות וואס כפי ראות עיני איז דאס שטארק ווי אייזען וואס לויט זיין הנחה קלאפט אלעס אין סיי זיין חנפענען זיך צי טיטוס הרשע אין זיין איגנארירען די פרושים אין נאך אין נאך.
אגב אינעם אנהייב פונעם יענעם ארטיקעל שטעלט ער ציזאם יוסףבן מתתיהו אין יוסף בן גריון אלס איין פערזאן.
רש"י און אנדערע ראשונים האבען נישט געהאט קיין אנדער מקור.
למעשה איז יוסיפון א בעארבעטונג פון יוסף בן מתתיהו שריפטען קדמוניות און מלחמת היהודים.
און פריער פון ספרי המכבים.
און אנדערע א זעלכע ספרים.
די איבערארבעטונג איז נישט פון הויכע קוואליטעט (QUALITY)
דער מחבר איז איינער פאר ארום טויזנט יאהר.
דער דורות ראשונים "שיסט" שטארק אף פלאוויוס (בן מתתיהו), אבער ער טענה'ט אז פון די ליגנס קען מען אנקומען צו אמת צואווישן זיינע סתירות.
למעשה איז יוסיפון א בעארבעטונג פון יוסף בן מתתיהו שריפטען קדמוניות און מלחמת היהודים.
און פריער פון ספרי המכבים.
און אנדערע א זעלכע ספרים.
די איבערארבעטונג איז נישט פון הויכע קוואליטעט (QUALITY)
דער מחבר איז איינער פאר ארום טויזנט יאהר.
דער דורות ראשונים "שיסט" שטארק אף פלאוויוס (בן מתתיהו), אבער ער טענה'ט אז פון די ליגנס קען מען אנקומען צו אמת צואווישן זיינע סתירות.
אין דעם אויבען דערמאנטע ארטיקען ברענגט ער טאקע אז דער דורות הראשנים האט אויך געהאלטען אז דער יוסף בן גריון (פלאוויס) איז געווען א פארעטער אין נאנט מיט די צדוקים,
ער פירט דארט אויס אז וואס איז שייך אין אראפ מאלען ירושלים אין די מציאות'ער איז פלאוויס 100 פראצענט גערעכט, אין פון ארכילאגישע געפינסען אין די לעצטע יארן ווערט דאס נאך מער באפעסטיגט,
אבער ווען סקימט צי אינערליכע ענינים צווישען אידען האט ער געהאט אן אגענדע.
ער פירט דארט אויס אז וואס איז שייך אין אראפ מאלען ירושלים אין די מציאות'ער איז פלאוויס 100 פראצענט גערעכט, אין פון ארכילאגישע געפינסען אין די לעצטע יארן ווערט דאס נאך מער באפעסטיגט,
אבער ווען סקימט צי אינערליכע ענינים צווישען אידען האט ער געהאט אן אגענדע.
-
אברמלע דער עין יעקב יוד
ספר יוסיפון
די ספר יוסיפון- עס איז דאך א מחבר נאך מזמני הבית..עס ווערט געברענגט און רש"י תוס' ועוד
פארוואס זענען דא אזעלכע וואס נישט צופרידען פון דעם ספר???
זענען דא פריערדיגע ספרים וואס רעדן דערוועגן?
פארוואס זענען דא אזעלכע וואס נישט צופרידען פון דעם ספר???
זענען דא פריערדיגע ספרים וואס רעדן דערוועגן?
-
ברוך_שמו
מדרש וישלח? מיר נישט באקנט,
וואס איך האב יא באמערקט איז אז די מלחמות פון די שבטים פון ספר הישר זענען טיילוויס אראפגעבראכט אין ילקוט שמעוני.
דארט איז דוכט זיך דערמאנט "אניבל" און אפשר נאך נעמען, ווס זענען באקאנט אין יוסיפון דערציילנדיג אנהויב היסטאריע פון רוים.
דער אניבל אי "חניבעל" פון צפון אפריקע קרתגו (היינט טוניס) וואס איז ארוי מיט עלעלפאנטען קעמפען געגען רוים.
דער רמב"ן רופט דאס "מלחמות בני יעקב" אויך רש"י אויף בחרבי ובקשתי איז מרמז.
קיין אנדער שייכות מיטן מדרש איז מיר נישט באקאנט.
ר' דויד לאזט וויסן וואס איר געפינט.
וואס איך האב יא באמערקט איז אז די מלחמות פון די שבטים פון ספר הישר זענען טיילוויס אראפגעבראכט אין ילקוט שמעוני.
דארט איז דוכט זיך דערמאנט "אניבל" און אפשר נאך נעמען, ווס זענען באקאנט אין יוסיפון דערציילנדיג אנהויב היסטאריע פון רוים.
דער אניבל אי "חניבעל" פון צפון אפריקע קרתגו (היינט טוניס) וואס איז ארוי מיט עלעלפאנטען קעמפען געגען רוים.
דער רמב"ן רופט דאס "מלחמות בני יעקב" אויך רש"י אויף בחרבי ובקשתי איז מרמז.
קיין אנדער שייכות מיטן מדרש איז מיר נישט באקאנט.
ר' דויד לאזט וויסן וואס איר געפינט.
-
וואדקע
- שר האלף
- תגובות: 1042
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג נאוועמבער 18, 2007 11:47 pm
- לאקאציע: זיי נישט אזא נאזיבאדי
אליהו האט געשריבן:
דער מחבר איז איינער פאר ארום טויזנט יאהר.
דער דורות ראשונים "שיסט" שטארק אף פלאוויוס (בן מתתיהו), אבער ער טענה'ט אז פון די ליגנס קען מען אנקומען צו אמת צואווישן זיינע סתירות.
סא די מחבר פון יוסיפין איז נישט יוסף בן גריון און נישט יוסף בן מתתיהו נאר עפעס א מלקט?
וואדקע דארף נישט קיין הכשר
איך קען נישט גלייבען, אז עס איז דא נישט מער און נישט וויינגער א אשכול אפצולאכן פון א ספרוואס ווערט געברענג אין די ראשונים מיט אחרונים, אלץ אן אנגענומענער ספר.
חז"ל זאגן אז מגלת אסתר איז געשריבען מיט רוח הקודש, פון וווייסן זיי דאס? ווייל עס שטייט "ויאמר המן בלבו", המן האט געטראכט, וויאזוי האבן זיי געוואוסט וואס המן האט געטראכט?, מיט רוח הקודש.
יוסיפון, איז געווען זייער אן ארנטליכער יוד, ער האט באלאנגט צו די ערלכיע גרופע "פרושים", און איז געווען נישט מער און נישט וייניגער דער "כהן משוח מלחמה" פון כלל ישראל, מען רעדט פון די סאמע שטערקסטע פאזאציעס פון כלל ישראל, נאך א מלך, כהן גדול!
ווען מען ליינט זיין פריוואטע התנהגות, זעהט זיך שטארק אן זיין ערליכקייט, אינדערצייט וואס אנדערע זענען באגאנגען "זעלבסט-מארד" נישט אריינצופאלן ביי רוימער, האט ער נישט געוואלט הערן דערפון אין מיט זיין חכמה זיך ארויסגעדרייט דערפון.
יוסיפון איז געשריבען געווארן "אסאך" פאר חז"ל האב געשריבען זייערע ווערסיע, אינדערצייט וואס חז"ל לייגן עם אראפ פון טיטוס אינרעליכן פוינט אף וויו, מיט רוח הקודש, האט יוסיפון עס אראפ געלייגט פון א פאליטישען פוינט אף וויו, עס איז בכלל נישט קיין סתירה, יוסיפון פארציילט טיטו'ס אויסערליכן התנהגות, אינדערצייט וואס חזל שרייבען זיין אינערליכען התנהגות.
ווען יוסיפון וואלט געשריבען זיין ספר "נאך" חז"ל, וואלט געווען א שטארקע קשיא" אבער למעשה האט ער עס געשריבען אסאך פריער...
נישט קיין וואונדער אז אונזערע הייליגער רבי'ס רש"י וכדומה, האבן פארברענגט פון זייערע טייערע צייט און עס געליינט, און האבן זיך מטריח געווען לציין דברים בשם אומרם.
חז"ל זאגן אז מגלת אסתר איז געשריבען מיט רוח הקודש, פון וווייסן זיי דאס? ווייל עס שטייט "ויאמר המן בלבו", המן האט געטראכט, וויאזוי האבן זיי געוואוסט וואס המן האט געטראכט?, מיט רוח הקודש.
יוסיפון, איז געווען זייער אן ארנטליכער יוד, ער האט באלאנגט צו די ערלכיע גרופע "פרושים", און איז געווען נישט מער און נישט וייניגער דער "כהן משוח מלחמה" פון כלל ישראל, מען רעדט פון די סאמע שטערקסטע פאזאציעס פון כלל ישראל, נאך א מלך, כהן גדול!
ווען מען ליינט זיין פריוואטע התנהגות, זעהט זיך שטארק אן זיין ערליכקייט, אינדערצייט וואס אנדערע זענען באגאנגען "זעלבסט-מארד" נישט אריינצופאלן ביי רוימער, האט ער נישט געוואלט הערן דערפון אין מיט זיין חכמה זיך ארויסגעדרייט דערפון.
יוסיפון איז געשריבען געווארן "אסאך" פאר חז"ל האב געשריבען זייערע ווערסיע, אינדערצייט וואס חז"ל לייגן עם אראפ פון טיטוס אינרעליכן פוינט אף וויו, מיט רוח הקודש, האט יוסיפון עס אראפ געלייגט פון א פאליטישען פוינט אף וויו, עס איז בכלל נישט קיין סתירה, יוסיפון פארציילט טיטו'ס אויסערליכן התנהגות, אינדערצייט וואס חזל שרייבען זיין אינערליכען התנהגות.
ווען יוסיפון וואלט געשריבען זיין ספר "נאך" חז"ל, וואלט געווען א שטארקע קשיא" אבער למעשה האט ער עס געשריבען אסאך פריער...
נישט קיין וואונדער אז אונזערע הייליגער רבי'ס רש"י וכדומה, האבן פארברענגט פון זייערע טייערע צייט און עס געליינט, און האבן זיך מטריח געווען לציין דברים בשם אומרם.
-
צים פינטעל
- שר ארבעת האלפים
- תגובות: 4988
- זיך איינגעשריבן אום: פרייטאג יולי 31, 2009 11:07 am
-
SPUSMN
- שר עשרת אלפים
- תגובות: 12993
- זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג יוני 06, 2011 11:01 am
- לאקאציע: בתוך עמי אנכי ישבת
ר' איטשע, דעס אז ער איז געווען א "כהן משוח מלחמה" איז קיין ראיה נישט. ווער האט אים געמאכט א משוח מלחמה? רבן יוחנן בן זכאי זיכער נישט, און אפילו נישט רבן גמליאל הזקן. פון וואס ער שרייבט ווייסען מיר אז עס זענען געווען דריי גענערעלער (משוח מלחמה'ס) די אנדערע צוויי האבען זיך געהארגעט איינער דעם צווייטען און ירושלים עיר הקודש, קען מען זיך שוין פארשטעלען וואסארע משוח מלחמה'ס זיי זענען געווען. לויט דעם, איז משה דיין אויך געווען א משוח מלחמה, פון די סאמע שטערקסטע פאזאציעס פון כלל ישראל, נאך א מלך, און א כהן גדול. זעהט מען דאך קלאר אז עס מיינט גארנישט
עת לחשות ועת לדבר - קהלת ג ז
