"נשתכחה תורת הבעש"ט"???

[ישרן]

איין זאך וואס איך האב נאך ליידער נישט זוכה געווען לירד לעומק דעתו הרחבה של ארגינעלער, וואס איז דער דבר והיפוכו פון "דרך" הבעש"ט ביזן "שיטת" החת"ס?
וואס האט הוידל מיט בוידל?
איינס איז א דרך בעבודת ה', און איינס איז א שיטה בעניני הנהגת הכלל והתקופה.
עס איז בכלל נישט קיין סתירה.
וויאזוי ריפלעיסטו דעם דרך החסידות מיטן שיטת החת"ס?
האסט נאך דערווייל נישט מגלה געווען דעם דרך החת"ס בעבודת השם.
למעלה האט שוין בארירט די נקודה, איך שמועס עס נאר אויס.
אגב זאגן אסאך אסאך ווערטער אין אסאך אסאך תגובות מיט א לאנגע לאנגע חתימה מאכט נאכנישט מאכן א מענטש וויסן וואס ער רעדט.

[פיבער מעסטער]

פארשטיי איך נישט ווי אזוי קען מען זיך טענען אויף אזאך וואס איז נשתכח צו עס איז דא, דארפסט דאך קודם וויסן וואס דאס איז צו קענען זיך דינגען צו עס איז נשתכח צו נישט,
איי די האלסט די זעהסט אין חסידישע ספרים א שטארקע דרך, עס ווארעמט דיך אין העלפט דיך און עבודת השם, אמת קיינער האט דאס קיינמאל געלייקענט אבער ווער זאגט די דאס איז דרך הבעש" ט אפשר איז נאר איין צווייג פין זיין גרויסער דרך

ערגעץ האלט איך שוין מיט דיר... "מען זעהט אין חסידישע ספרים א שטארקע דרך, עס ווארעמט דיך אין העלפט דיך און עבודת השם, אמת קיינער האט דאס קיינמאל געלייקענט"

אפשר די האסט עס נישט געלייקענט אבער אין די חדר ווי די האסט געלערנט האט מען עס יא געלייקנט שטיין און ביין, מען האט געהאלטן אז מען טרעפט נישט דארט קיין שום דרך חוץ עפעס הויכע מדריגות וואס דארף ארויסברענגען ביי א מענטש אזא סארט ענוה צו זעהן ווי ווייט איך בין, און דאס איז עס! מער זעהט מען נישט גארנישט דארט. ווילסט דאס לייקענען? איך קען דיר ווייזן די אלע כתבים פון די סאטמארע תלמידים אנגעפאנגען ביי ר' נ.י. מיט ר' מ.פ. און געענדיגט ביי ר' ש. ש. ט. וואס יעדער ברענגט ארויס אז חסידישע ספרים איז נישט מער ווי צו כאפן א ווארימקייט, אבער בכלל נישט קיין דרך אין עבודת השם, אז די קענסט שוין שרייבן אז מען טרעפט דארט א שטארקע דרך, ביסטו שוין צו אויפגעקלערט....

און וואס די שרייבסט "אפשר איז נאר איין צווייג פון זיין גרויסער דרך" נו נו, נישט אפשר נאר זיכער, חסידות איז עמוק עמוק און עס איז דא סאך טיפער'ס וואס צדיקים האבן משיג געווען, אבער נישט ווי די לייגסט עס אראפ אז דאס איז א צווייג, נאר דאס איז די דרך (ווילסט עס רופן צווייג, רוף עס אזוי, לגבי די חלק העבודה איז עס נישט צופיל משנה).

[פרידן]

פארשטיי איך נישט ווי אזוי קען מען זיך טענען אויף אזאך וואס איז נשתכח צו עס איז דא, דארפסט דאך קודם וויסן וואס דאס איז צו קענען זיך דינגען צו עס איז נשתכח צו נישט,
איי די האלסט די זעהסט אין חסידישע ספרים א שטארקע דרך, עס ווארעמט דיך אין העלפט דיך און עבודת השם, אמת קיינער האט דאס קיינמאל געלייקענט אבער ווער זאגט די דאס איז דרך הבעש" ט אפשר איז נאר איין צווייג פין זיין גרויסער דרך

ערגעץ האלט איך שוין מיט דיר... "מען זעהט אין חסידישע ספרים א שטארקע דרך, עס ווארעמט דיך אין העלפט דיך און עבודת השם, אמת קיינער האט דאס קיינמאל געלייקענט"

אפשר די האסט עס נישט געלייקענט אבער אין די חדר ווי די האסט געלערנט האט מען עס יא געלייקנט שטיין און ביין, מען האט געהאלטן אז מען טרעפט נישט דארט קיין שום דרך חוץ עפעס הויכע מדריגות וואס דארף ארויסברענגען ביי א מענטש אזא סארט ענוה צו זעהן ווי ווייט איך בין, און דאס איז עס! מער זעהט מען נישט גארנישט דארט. ווילסט דאס לייקענען? איך קען דיר ווייזן די אלע כתבים פון די סאטמארע תלמידים אנגעפאנגען ביי ר' נ.י. מיט ר' מ.פ. און געענדיגט ביי ר' ש. ש. ט. וואס יעדער ברענגט ארויס אז חסידישע ספרים איז נישט מער ווי צו כאפן א ווארימקייט, אבער בכלל נישט קיין דרך אין עבודת השם, אז די קענסט שוין שרייבן אז מען טרעפט דארט א שטארקע דרך, ביסטו שוין צו אויפגעקלערט....

און וואס די שרייבסט "אפשר איז נאר איין צווייג פון זיין גרויסער דרך" נו נו, נישט אפשר נאר זיכער, חסידות איז עמוק עמוק און עס איז דא סאך טיפער'ס וואס צדיקים האבן משיג געווען, אבער נישט ווי די לייגסט עס אראפ אז דאס איז א צווייג, נאר דאס איז די דרך (ווילסט עס רופן צווייג, רוף עס אזוי, לגבי די חלק העבודה איז עס נישט צופיל משנה).

לערן מיך נישט אויס וואס מען האט מיר אויסגעלערענט, האסט געלערענט א שטיקל תניא אין האלסט דאך שוין פאר א גאנצע טיפער קאפ און פארשטייער צו חסידות
איך בין געבוירען ביי א סאטמערער עלטערו און געלערענט אין סאטמאר, אונז האלט מער ביי סירקול 1 איך האב געשריבען מען זעט אין חסידושע ספרים א שטארקער דרך האסט געזען די ווארט דרך ביסטו געווארן העפי,
יא מען האט אונז יא אויסגעלערענט צו לערנען חסידושע ספרים און ארויס נעמען אוועג ווי אזוי צו לעבן אבער מען האט אונז אויך אויסגעלערנט נישט צו דמיונען אז ווייל איך האב געלערענט א שטיקל חסידות צו מיינען אז איך פליע אין הימעל און ווין איך ווער ווען געבוירן אפאר יאר פריער וואלט איך געווען פין די תלמידי הבעש"ט
(יעצט געראדע איז דא א עקסטערע חילוקי דעות שוין פין אסאך פריער צו מען זאל לערנען קבלה מיט בחורים און אינגעלייט וואס כידוע אין סיגוט האט מען געהאלטן א נישט און דאס איז נישט נוגע אהער און קבלה איז נישט דרך הבעש"ט)

[פיבער מעסטער]

פארשטיי איך נישט ווי אזוי קען מען זיך טענען אויף אזאך וואס איז נשתכח צו עס איז דא, דארפסט דאך קודם וויסן וואס דאס איז צו קענען זיך דינגען צו עס איז נשתכח צו נישט,
איי די האלסט די זעהסט אין חסידישע ספרים א שטארקע דרך, עס ווארעמט דיך אין העלפט דיך און עבודת השם, אמת קיינער האט דאס קיינמאל געלייקענט אבער ווער זאגט די דאס איז דרך הבעש" ט אפשר איז נאר איין צווייג פין זיין גרויסער דרך

ערגעץ האלט איך שוין מיט דיר... "מען זעהט אין חסידישע ספרים א שטארקע דרך, עס ווארעמט דיך אין העלפט דיך און עבודת השם, אמת קיינער האט דאס קיינמאל געלייקענט"

אפשר די האסט עס נישט געלייקענט אבער אין די חדר ווי די האסט געלערנט האט מען עס יא געלייקנט שטיין און ביין, מען האט געהאלטן אז מען טרעפט נישט דארט קיין שום דרך חוץ עפעס הויכע מדריגות וואס דארף ארויסברענגען ביי א מענטש אזא סארט ענוה צו זעהן ווי ווייט איך בין, און דאס איז עס! מער זעהט מען נישט גארנישט דארט. ווילסט דאס לייקענען? איך קען דיר ווייזן די אלע כתבים פון די סאטמארע תלמידים אנגעפאנגען ביי ר' נ.י. מיט ר' מ.פ. און געענדיגט ביי ר' ש. ש. ט. וואס יעדער ברענגט ארויס אז חסידישע ספרים איז נישט מער ווי צו כאפן א ווארימקייט, אבער בכלל נישט קיין דרך אין עבודת השם, אז די קענסט שוין שרייבן אז מען טרעפט דארט א שטארקע דרך, ביסטו שוין צו אויפגעקלערט....

און וואס די שרייבסט "אפשר איז נאר איין צווייג פון זיין גרויסער דרך" נו נו, נישט אפשר נאר זיכער, חסידות איז עמוק עמוק און עס איז דא סאך טיפער'ס וואס צדיקים האבן משיג געווען, אבער נישט ווי די לייגסט עס אראפ אז דאס איז א צווייג, נאר דאס איז די דרך (ווילסט עס רופן צווייג, רוף עס אזוי, לגבי די חלק העבודה איז עס נישט צופיל משנה).

לערן מיך נישט אויס וואס מען האט מיר אויסגעלערענט, האסט געלערענט א שטיקל תניא אין האלסט דאך שוין פאר א גאנצע טיפער קאפ און פארשטייער צו חסידות
איך בין געבוירען ביי א סאטמערער עלטערו און געלערענט אין סאטמאר, אונז האלט מער ביי סירקול 1 איך האב געשריבען מען זעט אין חסידושע ספרים א שטארקער דרך האסט געזען די ווארט דרך ביסטו געווארן העפי,
יא מען האט אונז יא אויסגעלערענט צו לערנען חסידושע ספרים און ארויס נעמען אוועג ווי אזוי צו לעבן אבער מען האט אונז אויך אויסגעלערנט נישט צו דמיונען אז ווייל איך האב געלערענט א שטיקל חסידות צו מיינען אז איך פליע אין הימעל און ווין איך ווער ווען געבוירן אפאר יאר פריער וואלט איך געווען פין די תלמידי הבעש"ט
(יעצט געראדע איז דא א עקסטערע חילוקי דעות שוין פין אסאך פריער צו מען זאל לערנען קבלה מיט בחורים און אינגעלייט וואס כידוע אין סיגוט האט מען געהאלטן א נישט און דאס איז נישט נוגע אהער און קבלה איז נישט דרך הבעש"ט)

אבער דאס זעה איך האט מען דיך יא אויסגעלערנט אז לערנען חסידישע ספרים גייט פאראלעל מיט לעבן אין דמיונות... רחמנא ליצלן.... ווער עס האלט אזוי לעבט טאקע אין גרויסע דמיונות נעבעך

[פרידן]

דיין תשובה האט מיט חכמה בינה דעת גארנישט ניטאמאל מיט גבורה

[גם אתה יכול]

מען ברויך נעמען די פיבער מעסטער צו מעסטן ווי הויכען די היץ איז ארויף, דאן וועט מען דארפן זיכן א וועג ווי אזוי אריינצוברענגן אביסל פרידן
די היץ איז ארויף צו הויעך
ביטע באלטן די טענער געמאכט

[פיבער מעסטער]

מען ברויך נעמען די פיבער מעסטער צו מעסטן ווי הויכען די היץ איז ארויף, דאן וועט מען דארפן זיכן א וועג ווי אזוי אריינצוברענגן אביסל פרידן
די היץ איז ארויף צו הויעך
ביטע באלטן די טענער געמאכט

נעה, את והב בסופה... נאך אביסל קומט דאך שוין משיח צדקינו וואס דעמאלס וועט ממילא נתגלה ווערן בשלימות תורת הבעש"ט כמבואר בויואל משה... ממילא דעמאלס וועלן מיר אלע שטיין אייניג בשלום ובשלוה.... ויטו שכם אחד לעבדך.

[צווייער]

האסט נישט פארשטאנען וואס כהאב געפרעגט
איך האב געפרעגט אויף דעם וואס די זאגסט אז 100 פראצענט חסידים האבן געהאלטן אז דרך הבעש"ט איז כאפן שיריים אויף דעם האבעך געפרעגט צי די מיינסט אז די רביס און חסידים דעמאלט האבן טאקע אזוי געהאלטן(אדער אז רביה"ק זי"ע האט געמיינט אז זיי האלטן אזוי)

גערעכט מהאט נישט געמיינט אז כאפן שיריים מיינט חסידות אבער מהאט למעשה נאר או'פגעפיקט די חיצוניתדיגע חלק דערפון אפ'לו פרעגן ארבי וואס א נאמען צו געבן פאר א ניי געבוירן קינד איז אויך א חיצוניתדיגער חלק פון דרך הבעל שם און זיך שאקלען ביים טיש איז טאקע א שיינע זאך אבער סאיז נאך אלס נישט דער ענין פון התקשרות נאר א טפל און דאס האט אמאל געהייסן דרך הבעש"ט

[צווייער]

פארשטיי איך נישט ווי אזוי קען מען זיך טענען אויף אזאך וואס איז נשתכח צו עס איז דא, דארפסט דאך קודם וויסן וואס דאס איז צו קענען זיך דינגען צו עס איז נשתכח צו נישט,
איי די האלסט די זעהסט אין חסידישע ספרים א שטארקע דרך, עס ווארעמט דיך אין העלפט דיך און עבודת השם, אמת קיינער האט דאס קיינמאל געלייקענט אבער ווער זאגט די דאס איז דרך הבעש" ט אפשר איז נאר איין צווייג פין זיין גרויסער דרך

עני וועי די טענה׳ן אז נישט נשתכח איז נישט פין גרויס פארשטאנד און חסידות, נאר ענדערש אין מיעוט השגה און דרך הבעש"ט, מען האלט מען ווייסט וואס דא איז ווייל אז מען פארשטייט נישט ווי הויעך אין גרויס די דרך איז געווען און מען פארשטייט נישט די גאר גרויסע גרויסקייט פין די תלמידי הבעש"ט וואס אונזער השגה קען אפי׳ נישט משיג וואס מען מען קען נישט משיג זיין, און ווער עס איז משיג אז ער איז נישט משיג פארשטייט פשוט אז עס איז נשתכח

יא "תורת" החסידות איז דא אין דאס האט קיינער נישט געזאגט אז עס איז נשתכח די הייליגע ווערטער אין תורות פין די תלמידי הבעש"ט וואס האבן זיך דערהויבן גאר גרויס דורך דעם דרך הבעש"ט דאס איז דא

איך רעד נישט פון די מוסר חלק וואס ליגט אין חסידישע ספרים נאר פונעם ענין פון התקשרות לצדיקים וואס צו דעם דארף מען נישט זיין קיין גרויסער בעל השגה מדארף זיך נאר היטן פון א טעות

[לעגאו מענטשעלע]

אוי אוי... סארא שטותים מען רעדט דא צוזאם...

[farshlufen]

היבש שווער צו אויסארטירן דא יעדן איינעמס מיינונג און הסבר, מן הסתמא געוואנדן אין מקור מוצאו און אפשטאם, וכו' ועוד.

אלענפאלס א שאד זיך צו מוטשען, ענדערש פארנוצן די צייט אויף צו וועלן פארשטיין כאטש איין שמעתי ממורי.

[נו גוט נו שוין]

הרב פארשלאפן, איז דא איין שמעתי ממורי וואס איר פארשטייט שוין?
קענט איר עס אפשר דא מסביר זיין אז מיר זאלן אויך פארשטיין?
אבער נאר איינס ביטע

[farshlufen]

ענדערש פארנוצן די צייט אויף צו וועלן פארשטיין כאטש איין שמעתי ממורי.

[נשמה]

בס"ד

וואס פונקטליך האט דער רבי זצ"ל געוואלט אז מענטשן זאלן טון למעשה מיט די 'נשתכח דרך הבעל שם טוב'? אויף למעשה? וואס האט ער געוואלט דערמיט?

לויט וויאזוי עס קוקט מיר אויס מיינט נשתכח דרך הבעל שם טוב אין אנדערע ווערטער, נעם נישט א שטיקל פון א חסידי'ש ספר אדער עפעס א חסידי'שע מעשה און טו דערמיט פארקערט ווי ס'שטייט אין א הלכה ספר אדער איז מקובל אלץ הלכה מיטן אויסרייד אז דאס איז דער דרך הבעל שם טוב, ווייל די הלכה ווייסטו יא, און דאס ווייסט קיינער נישט. סאו אויף למעשה זאלסטו אכטונג געבן נישט טון פארקערט ווי ס'שטייט אין די הלכה מיט'ן אויסרייד אז דאס איז דער דרך הבעל שם טוב.

ס'איז א גרויסע חילוק ווען איינער זאגט נעם נישט א זאך וואס איז פארקערט ווי די הלכה, און זאג אז דאס איז דער דרך הבעל שם טוב, ווייל קיינער ווייסט נישט וואס דער בעל שם טוב'ס דרך איז געווען. צו איינער זאגט סתם 'קיינער ווייסט נישט וואס דער בעל שם טוב'ס דרך איז געווען'.

די ערשטע מיינט, "דער עיקר איז טו נישט פארקערט ווי די הלכה", און די צווייטע מיינט "דער עיקר איז האב נישט קיין שייכות מיט חסידישע ספרים".

ס'קוקט מיר נישט אויס פון די גאנצע שקלא וטריא דארט אז מער ווי "טו נישט פארקערט ווי די הלכה" איז אים געגאנגען בנפשו. דעם רבי'ן איז אנגעגאנגען ווען איינער טוט למעשה פארקערט ווי די הלכה און ער זאגט אז דאס איז דער דרך הבעל שם טוב. דאס אלעס פאר ווער ס'לערנט גוט אפ יענעם שטיקל ארום און ארום.

יעצט וואס?

[מי יודע]

בס"ד

וואס פונקטליך האט דער רבי זצ"ל געוואלט אז מענטשן זאלן טון למעשה מיט די 'נשתכח דרך הבעל שם טוב'? אויף למעשה? וואס האט ער געוואלט דערמיט?

לויט וויאזוי עס קוקט מיר אויס מיינט נשתכח דרך הבעל שם טוב אין אנדערע ווערטער, נעם נישט א שטיקל פון א חסידי'ש ספר אדער עפעס א חסידי'שע מעשה און טו דערמיט פארקערט ווי ס'שטייט אין א הלכה ספר אדער איז מקובל אלץ הלכה מיטן אויסרייד אז דאס איז דער דרך הבעל שם טוב, ווייל די הלכה ווייסטו יא, און דאס ווייסט קיינער נישט. סאו אויף למעשה זאלסטו אכטונג געבן נישט טון פארקערט ווי ס'שטייט אין די הלכה מיט'ן אויסרייד אז דאס איז דער דרך הבעל שם טוב.

ס'איז א גרויסע חילוק ווען איינער זאגט נעם נישט א זאך וואס איז פארקערט ווי די הלכה, און זאג אז דאס איז דער דרך הבעל שם טוב, ווייל קיינער ווייסט נישט וואס דער בעל שם טוב'ס דרך איז געווען. צו איינער זאגט סתם 'קיינער ווייסט נישט וואס דער בעל שם טוב'ס דרך איז געווען'.

די ערשטע מיינט, "דער עיקר איז טו נישט פארקערט ווי די הלכה", און די צווייטע מיינט "דער עיקר איז האב נישט קיין שייכות מיט חסידישע ספרים".

ס'קוקט מיר נישט אויס פון די גאנצע שקלא וטריא דארט אז מער ווי "טו נישט פארקערט ווי די הלכה" איז אים געגאנגען בנפשו. דעם רבי'ן איז אנגעגאנגען ווען איינער טוט למעשה פארקערט ווי די הלכה און ער זאגט אז דאס איז דער דרך הבעל שם טוב. דאס אלעס פאר ווער ס'לערנט גוט אפ יענעם שטיקל ארום און ארום.

יעצט וואס?

נשמה

[לב בשר]

בס"ד

וואס פונקטליך האט דער רבי זצ"ל געוואלט אז מענטשן זאלן טון למעשה מיט די 'נשתכח דרך הבעל שם טוב'? אויף למעשה? וואס האט ער געוואלט דערמיט?

לויט וויאזוי עס קוקט מיר אויס מיינט נשתכח דרך הבעל שם טוב אין אנדערע ווערטער, נעם נישט א שטיקל פון א חסידי'ש ספר אדער עפעס א חסידי'שע מעשה און טו דערמיט פארקערט ווי ס'שטייט אין א הלכה ספר אדער איז מקובל אלץ הלכה מיטן אויסרייד אז דאס איז דער דרך הבעל שם טוב, ווייל די הלכה ווייסטו יא, און דאס ווייסט קיינער נישט. סאו אויף למעשה זאלסטו אכטונג געבן נישט טון פארקערט ווי ס'שטייט אין די הלכה מיט'ן אויסרייד אז דאס איז דער דרך הבעל שם טוב.

ס'איז א גרויסע חילוק ווען איינער זאגט נעם נישט א זאך וואס איז פארקערט ווי די הלכה, און זאג אז דאס איז דער דרך הבעל שם טוב, ווייל קיינער ווייסט נישט וואס דער בעל שם טוב'ס דרך איז געווען. צו איינער זאגט סתם 'קיינער ווייסט נישט וואס דער בעל שם טוב'ס דרך איז געווען'.

די ערשטע מיינט, "דער עיקר איז טו נישט פארקערט ווי די הלכה", און די צווייטע מיינט "דער עיקר איז האב נישט קיין שייכות מיט חסידישע ספרים".

ס'קוקט מיר נישט אויס פון די גאנצע שקלא וטריא דארט אז מער ווי "טו נישט פארקערט ווי די הלכה" איז אים געגאנגען בנפשו. דעם רבי'ן איז אנגעגאנגען ווען איינער טוט למעשה פארקערט ווי די הלכה און ער זאגט אז דאס איז דער דרך הבעל שם טוב. דאס אלעס פאר ווער ס'לערנט גוט אפ יענעם שטיקל ארום און ארום.

יעצט וואס?

נשמה, דיין שפראך איז גאלד!
להערה: דו זאגסט אז ס׳איז אים אנגעגאנגען די למעשה. באמת איז אים ׳בעיקר׳ אנגעגאנגען די לב, דהיינו משבח זיין רשעים (עיקר היסוד הוא בלב), וואס ער רעדט במקומו בויא״מ.
ווי אויך איז נשתכח ביי אנדערע עניני הלב, דהיינו התקשרות לצדיקים, אהבת ישראל שכנגד התורה, וכמובן אלע אמונות טפילות.

ווי אויך האט ער כסדר ארויסגעברענגט אז מיר זענען אין אזא חשכות אז מיר ווייסן ניטאמאל ווי טיף, ווען ס׳וועט לעכטיג ווערן וועלמער געוואויר ווערן אין וואסערע חשכות מיר זענען געווען.
ועוד ועוד ענינים... וקוטב הכל אז די לב זאל נישט זיין אין שקר...
(זה יסוד הראשון של תשובה, וכשיבוא אליהו נזכה לתשובה שלימה, והשתוקקות של עכשיו בתוך החושך, יעזור לנו ואכהמ״ל)

[נשמה]

נשמה, דיין שפראך איז גאלד!
להערה: דו זאגסט אז ס׳איז אים אנגעגאנגען די למעשה. באמת איז אים ׳בעיקר׳ אנגעגאנגען די לב,


דהיינו משבח זיין רשעים (עיקר היסוד הוא בלב), וואס ער רעדט במקומו בויא״מ.
ווי אויך איז נשתכח ביי אנדערע עניני הלב, דהיינו התקשרות לצדיקים, אהבת ישראל שכנגד התורה, וכמובן אלע אמונות טפילות.

ווי אויך האט ער כסדר ארויסגעברענגט אז מיר זענען אין אזא חשכות אז מיר ווייסן ניטאמאל ווי טיף, ווען ס׳וועט לעכטיג ווערן וועלמער געוואויר ווערן אין וואסערע חשכות מיר זענען געווען.
ועוד ועוד ענינים... וקוטב הכל אז די לב זאל נישט זיין אין שקר...
(זה יסוד הראשון של תשובה, וכשיבוא אליהו נזכה לתשובה שלימה, והשתוקקות של עכשיו בתוך החושך, יעזור לנו ואכהמ״ל)

א יוד דארף זיין ארומגענומען מיט גאר אסאך אמת'ע אור, גאר גאר אסאך אמת'ע השתוקקות, כדי צו האבן די זכי' ארויסצוזאגן די אויבנדערמאנטע דיבורים. די דיבורים פלעגט דער רבי ז"ל זאגן ביי שלוש סעודות. ווען ס'איז א זמן פון א געוואלדיגע 'ליכטיגקייט'. די נשמה ציהט. סתם אזוי אז מ'זאגט די דיבורים אן די מצב ארום קען מען אויף דעם אויך זאגן "נשתכח דרך הבעל שם טוב". ס'איז אמת אז מ'איז אין אזא חשכות אז מיר ווייסן ניטאמאל ווי טיף און אז ווען ס'וועט ליכטיג ווערן וועלמער געוואויר ווערן אין וואסערע חשכות מיר זענען געווען. אבער נאר אין א זמן פון 'אור' קען מען דאס זאגן, נאר אין א זמן פון אור טוט דאס אויף. די רבי זצ"ל האט געוואוסט וויאזוי צוצוקומען ביים יוד צו די אמת'ע פנימיות'דיגע נקודה און עס ברענגען לאבינו שבשמים. ער האט געוואוסט וויאזוי משפיל צו זיין די קליפה און אנקומען ביז די נקודה האמיתית און דייקא יענץ אויפהייבן און נישט די ארומיגע קליפות. די רבי איז געווען א ארטיסט אין דעם ענין.

אזאנע דיבורים אן די מצב ארום האט שוין אומריכטיג אוועקגעשלעפט אסאך יודן פון די אמת'ע דרך וואס דער רבי זצ"ל האט פארקויפט. אין די צייט ווען די רבי האט געוואוסט ווען דאס צו זאגן.

מ'איז אזוי אין חשכות, אז מ'איז ניטאמאל משיג דעם גרויסן שפלות ווי נידריג מ'איז, נאר אעפ"כ איז דער רצון הבורא ב"ה, אין דער חשכות אין דעם שפלות, זאל מען דינען דעם באשעפער וויפיל מ'קען, וויפיהל ס'איז א מציאות. מ'זאל זיך דראפן און אנכאפן. (בראשית תשכ"ז) (אזוי זעה איך דא אינעם ספר חזק ויאמץ לבך שטיקלעך חיזוק פונעם רבי'ן)

[ביללער]

נשמה, דיין שפראך איז גאלד!
להערה: דו זאגסט אז ס׳איז אים אנגעגאנגען די למעשה. באמת איז אים ׳בעיקר׳ אנגעגאנגען די לב,


דהיינו משבח זיין רשעים (עיקר היסוד הוא בלב), וואס ער רעדט במקומו בויא״מ.
ווי אויך איז נשתכח ביי אנדערע עניני הלב, דהיינו התקשרות לצדיקים, אהבת ישראל שכנגד התורה, וכמובן אלע אמונות טפילות.

ווי אויך האט ער כסדר ארויסגעברענגט אז מיר זענען אין אזא חשכות אז מיר ווייסן ניטאמאל ווי טיף, ווען ס׳וועט לעכטיג ווערן וועלמער געוואויר ווערן אין וואסערע חשכות מיר זענען געווען.
ועוד ועוד ענינים... וקוטב הכל אז די לב זאל נישט זיין אין שקר...
(זה יסוד הראשון של תשובה, וכשיבוא אליהו נזכה לתשובה שלימה, והשתוקקות של עכשיו בתוך החושך, יעזור לנו ואכהמ״ל)

א יוד דארף זיין ארומגענומען מיט גאר אסאך אמת'ע אור, גאר גאר אסאך אמת'ע השתוקקות, כדי צו האבן די זכי' ארויסצוזאגן די אויבנדערמאנטע דיבורים. די דיבורים פלעגט דער רבי ז"ל זאגן ביי שלוש סעודות. ווען ס'איז א זמן פון א געוואלדיגע 'ליכטיגקייט'. די נשמה ציהט. סתם אזוי אז מ'זאגט די דיבורים אן די מצב ארום קען מען אויף דעם אויך זאגן "נשתכח דרך הבעל שם טוב". ס'איז אמת אז מ'איז אין אזא חשכות אז מיר ווייסן ניטאמאל ווי טיף און אז ווען ס'וועט ליכטיג ווערן וועלמער געוואויר ווערן אין וואסערע חשכות מיר זענען געווען. אבער נאר אין א זמן פון 'אור' קען מען דאס זאגן, נאר אין א זמן פון אור טוט דאס אויף. די רבי זצ"ל האט געוואוסט וויאזוי צוצוקומען ביים יוד צו די אמת'ע פנימיות'דיגע נקודה און עס ברענגען לאבינו שבשמים. ער האט געוואוסט וויאזוי משפיל צו זיין די קליפה און אנקומען ביז די נקודה האמיתית און דייקא יענץ אויפהייבן און נישט די ארומיגע קליפות. די רבי איז געווען א ארטיסט אין דעם ענין.

אזאנע דיבורים אן די מצב ארום האט שוין אומריכטיג אוועקגעשלעפט אסאך יודן פון די אמת'ע דרך וואס דער רבי זצ"ל האט פארקויפט. אין די צייט ווען די רבי האט געוואוסט ווען דאס צו זאגן.

מ'איז אזוי אין חשכות, אז מ'איז ניטאמאל משיג דעם גרויסן שפלות ווי נידריג מ'איז, נאר אעפ"כ איז דער רצון הבורא ב"ה, אין דער חשכות אין דעם שפלות, זאל מען דינען דעם באשעפער וויפיל מ'קען, וויפיהל ס'איז א מציאות. מ'זאל זיך דראפן און אנכאפן. (בראשית תשכ"ז) (אזוי זעה איך דא אינעם ספר חזק ויאמץ לבך שטיקלעך חיזוק פונעם רבי'ן)

יש להמליץ על הדיבורים הנועזים שלך שלא לשנן האמת חלילה רק בעת שלש סעודות, ודברי חסידות אלו לכאורה נגד ההלכה.. ורבינו הרי רצה שיעשו כהלכה ולא לומר דברי חסידות שמוציא הדברים מפשוטם.. אולי כיון שהוא לא יום ולא לילה לא שייך והגית וכמ"ש בגמרא ילמדנו בשעה שאינו לא יום ולא לילה

[נשמה]

יש להמליץ על הדיבורים שלך שלא לשנן האמת חלילה רק בעת שלש סעודות, ודברי חסידות אלו לכאורה נגד ההלכה.. ורבינו הרי רצה שיעשו כהלכה ולא לומר דברי חסידות שמוציא הדברים מפשוטם.. אולי כיון שהוא לא יום ולא לילה לא שייך והגית וכמ"ש בגמרא ילמדנו בשעה שאינו לא יום ולא לילה

דעם ויואל משה דארף מען אלעמאל חזר'ן.

וואס ווילסטו מיר זאגן אז ער האט עס נישט געזאגט ביי שלוש סעודות? נאר ביי א מלווה מלכה?

[לב בשר]

נשמה, דיין שפראך איז גאלד!
להערה: דו זאגסט אז ס׳איז אים אנגעגאנגען די למעשה. באמת איז אים ׳בעיקר׳ אנגעגאנגען די לב,


דהיינו משבח זיין רשעים (עיקר היסוד הוא בלב), וואס ער רעדט במקומו בויא״מ.
ווי אויך איז נשתכח ביי אנדערע עניני הלב, דהיינו התקשרות לצדיקים, אהבת ישראל שכנגד התורה, וכמובן אלע אמונות טפילות.

ווי אויך האט ער כסדר ארויסגעברענגט אז מיר זענען אין אזא חשכות אז מיר ווייסן ניטאמאל ווי טיף, ווען ס׳וועט לעכטיג ווערן וועלמער געוואויר ווערן אין וואסערע חשכות מיר זענען געווען.
ועוד ועוד ענינים... וקוטב הכל אז די לב זאל נישט זיין אין שקר...
(זה יסוד הראשון של תשובה, וכשיבוא אליהו נזכה לתשובה שלימה, והשתוקקות של עכשיו בתוך החושך, יעזור לנו ואכהמ״ל)

א יוד דארף זיין ארומגענומען מיט גאר אסאך אמת'ע אור, גאר גאר אסאך אמת'ע השתוקקות, כדי צו האבן די זכי' ארויסצוזאגן די אויבנדערמאנטע דיבורים. די דיבורים פלעגט דער רבי ז"ל זאגן ביי שלוש סעודות. ווען ס'איז א זמן פון א געוואלדיגע 'ליכטיגקייט'. די נשמה ציהט. סתם אזוי אז מ'זאגט די דיבורים אן די מצב ארום קען מען אויף דעם אויך זאגן "נשתכח דרך הבעל שם טוב". ס'איז אמת אז מ'איז אין אזא חשכות אז מיר ווייסן ניטאמאל ווי טיף און אז ווען ס'וועט ליכטיג ווערן וועלמער געוואויר ווערן אין וואסערע חשכות מיר זענען געווען. אבער נאר אין א זמן פון 'אור' קען מען דאס זאגן, נאר אין א זמן פון אור טוט דאס אויף. די רבי זצ"ל האט געוואוסט וויאזוי צוצוקומען ביים יוד צו די אמת'ע פנימיות'דיגע נקודה און עס ברענגען לאבינו שבשמים. ער האט געוואוסט וויאזוי משפיל צו זיין די קליפה און אנקומען ביז די נקודה האמיתית און דייקא יענץ אויפהייבן און נישט די ארומיגע קליפות. די רבי איז געווען א ארטיסט אין דעם ענין.

אזאנע דיבורים אן די מצב ארום האט שוין אומריכטיג אוועקגעשלעפט אסאך יודן פון די אמת'ע דרך וואס דער רבי זצ"ל האט פארקויפט. אין די צייט ווען די רבי האט געוואוסט ווען דאס צו זאגן.

מ'איז אזוי אין חשכות, אז מ'איז ניטאמאל משיג דעם גרויסן שפלות ווי נידריג מ'איז, נאר אעפ"כ איז דער רצון הבורא ב"ה, אין דער חשכות אין דעם שפלות, זאל מען דינען דעם באשעפער וויפיל מ'קען, וויפיהל ס'איז א מציאות. מ'זאל זיך דראפן און אנכאפן. (בראשית תשכ"ז) (אזוי זעה איך דא אינעם ספר חזק ויאמץ לבך שטיקלעך חיזוק פונעם רבי'ן)

כ׳האב בכלל נישט געמיינט די עומק פון די ענינים. כ׳האב עס נאר גענוצט אלס דוגמה, און געוואלט ארויסברענגען אז זיין עיקר עבודה איז געווען אריינצוברענגען אמת׳דיגע דעת אינעם ציבור.
צו דיין עצם הערה, ביסט 100% גערעכט, א יעדע איידעלע/האקעלע ענין דארף געזאגט ווערן אין די ריכטיגע זמן.

ס׳איז דא פון רבי׳ן אזאנע סענסעטיווע זאכן (גאנץ ווייניג), כ׳זע אבער נישט אין מיין תגובה ס׳זאל זיין אין דעם כלל. אויב מענטשען (למעלע מגיל 25) שפירן אנדערש, צו איך צוריק.
(בד״וו, די רבי קלאפט קיינמאל נישט אראפ, ווען ער רעדט ווי קליין מיר זענען, רעדט ער מלא רחמנות, און אז אונזער עצה איז זיך צו בעטן ביים טאטן אין הימל...)

[נשמה]

כ׳האב בכלל נישט געמיינט די עומק פון די ענינים. כ׳האב עס נאר גענוצט אלס דוגמה, און געוואלט ארויסברענגען אז זיין עיקר עבודה איז געווען אריינצוברענגען אמת׳דיגע דעת אינעם ציבור.
צו דיין עצם הערה, ביסט 100% גערעכט, א יעדע איידעלע/האקעלע ענין דארף געזאגט ווערן אין די ריכטיגע זמן.

ס׳איז דא פון רבי׳ן אזאנע סענסעטיווע זאכן (גאנץ ווייניג), כ׳זע אבער נישט אין מיין תגובה ס׳זאל זיין אין דעם כלל. אויב מענטשען (למעלע מגיל 25) שפירן אנדערש, צו איך צוריק.
(בד״וו, די רבי קלאפט קיינמאל נישט אראפ, ווען ער רעדט ווי קליין מיר זענען, רעדט ער מלא רחמנות, און אז אונזער עצה איז זיך צו בעטן ביים טאטן אין הימל...)

ש'כח פאר דיין הגדרה. בכלל אזאנע דיבורים זעהט מען שוין אין די פריערדיגע אויך. די הייליגע יושר דברי אמת וואס האט זיך געדרייט אין חדרים וואס האט נאך שטארק געשמעקט פון בעל שם טוב, שרייבט שוין אזוי אין זיין ספר, "ווי נידריג מ'איז וכו'" און מ'זעהט אין ספר יושר דברי אמת אריינצוברענגען די ריכטיגע דעת.

[יידישע קהילות]

ווען איז געווארן נשתכחה? למשל 100 יאר צוריק, איז שוין געווען נשתכחה?

[נשמה]

ווען איז געווארן נשתכחה? למשל 100 יאר צוריק, איז שוין געווען נשתכחה?

דער פיאסעצנאר זצ"ל רעדט זיך שוין אפ אז מ'דארף צוריק באנייען דעם דרך הבעל שם טוב. הונדערט יאר צוריק איז תרפ.

דו מוזט בהכרח זאגן אז דער רבי האט בערך געוואוסט וואס דאס דארף צו זיין. ווען א מענטש זאגט 'נשתכח' מיינט עס אז ער ווייסט וואס ער וויל זעהן, און אז דאס זעהט ער נישט. אויב וואלט ער גארנישט געוואוסט וואס דאס איז, וויאזוי ווייסט ער אז ס'איז נשתכח געווארן? והדברים פשוטים.

ס'איז לכאורה געווארן נשתכח בהמשך הזמן. אזוי ווי אסאך זאכן ווערן נשתכח מדור לדור. די היינטיגע דור איז דען אזוי ווי די פאריגע דור?

איך האב א דמיון אז דער רבי זצ"ל פלעגט נאכקוקן און נאכשמעקן די פנימיות העבודה פון אלטע עובדים וואס האבן נאך געלעבט אין זיינע צייטן זעהן צו זיי האבן עס יא. אזוי מוז זיין. אז נישט וויאזוי זאגט ער 'נשתכח'? און זעהט אויס אז ער פלעגט מיט זיי כאפן אזא שמועס'עלע, און ער האט זיך איבערצייגט נאך אנאנד אז יא, די דרך הבעל שם טוב איז 'נשתכח'. קיינער ווייסט נישט וואס דאס איז געווען. ס'מוז זיין אז ער האט יא געוואוסט בערך וואס דאס דארף צו זיין. וויאזוי דאס דארף אויסזעהן.

דאס וואס מענטשן צייגן אן אין ספרים וואס דאס איז געווען, מיינט אזוי ווי א בלינדער וואס האט נאך קיינמאל גארנישט געזעהן, און ער זאל זאל נאכזאגן מיט א געוואלדיגע קלארקייט וויאזוי די זוהן זעהט אויס, די זוהן זעהט זיך אלץ א באלי, ס'איז זייער ליכטיג, ס'הייס, און ס'שיקט שטראלן. ער זאגט נאך פונקטליך וויאזוי די זוהן זעהט אויס, און ס'זעהט טאקע אזוי אויס. אבער ער ווייסט דאך נישט וואס ער רעדט. ווען ער זאל זעהן א לייט אין א הויז, וועט ער זאגן: יא, דאס איז עס. ווייל ער האט נאך קיינמאל נישט עקספיריענסד די זוהן. נאכזאגן פון א ספר וואס די דרך הבעל שם טוב איז געווען מיינט נאכנישט אז ס'איז נישט נשתכח.

נשתכח מיינט נישט אז מ'ווייסט נישט וואס דאס איז געווען. א בלינדער ווייסט אויך וואס מ'דערציילט אים וועגן די זוהן. אבער וויבאלד ער האט דאס נישט עקספיריענסד, ווייסט ער נישט צוזאגן אויף א געוויסע ערשיינונג אז דאס איז עס נישט, און דאס מיינט 'נשתכח'. דערפאר זאגט מען "דאס און דאס איז די דרך הבעל שם טוב", איי, ווער זאגט דיך? ווייל אזוי שטייט קלאר אין די ספר.

כדי צו וויסן וואס דער דרך הבעל שם טוב איז, איז נישט גענוג צו וויסן אז אלעס איז אלוקות. מיט דעם אז דו ווייסט אז אלעס איז אלוקות, און אז מ'קען טרעפן אלוקות אין יעדע זאך, און דו ווייסט אפילו וויאזוי מ'טרעפט עס, מיינט נאכנישט אז מ'ווייסט פון וואס ער רעדט. אזוי ווי דו פארשטייסט ווען איינער זאגט דיך, ווילאנג דו ביסט נישט דארט געווען וועסטו עס נישט פארשטיין. דאס מיינט נשתכח.

והשם הטוב יעזור

[ידיעות שונות]

כ׳האב בכלל נישט געמיינט די עומק פון די ענינים. כ׳האב עס נאר גענוצט אלס דוגמה, און געוואלט ארויסברענגען אז זיין עיקר עבודה איז געווען אריינצוברענגען אמת׳דיגע דעת אינעם ציבור.
צו דיין עצם הערה, ביסט 100% גערעכט, א יעדע איידעלע/האקעלע ענין דארף געזאגט ווערן אין די ריכטיגע זמן.

ס׳איז דא פון רבי׳ן אזאנע סענסעטיווע זאכן (גאנץ ווייניג), כ׳זע אבער נישט אין מיין תגובה ס׳זאל זיין אין דעם כלל. אויב מענטשען (למעלע מגיל 25) שפירן אנדערש, צו איך צוריק.
(בד״וו, די רבי קלאפט קיינמאל נישט אראפ, ווען ער רעדט ווי קליין מיר זענען, רעדט ער מלא רחמנות, און אז אונזער עצה איז זיך צו בעטן ביים טאטן אין הימל...)

ש'כח פאר דיין הגדרה. בכלל אזאנע דיבורים זעהט מען שוין אין די פריערדיגע אויך. די הייליגע יושר דברי אמת וואס האט זיך געדרייט אין חדרים וואס האט נאך שטארק געשמעקט פון בעל שם טוב, שרייבט שוין אזוי אין זיין ספר, "ווי נידריג מ'איז וכו'" און מ'זעהט אין ספר יושר דברי אמת אריינצוברענגען די ריכטיגע דעת.

געדרייט אין חדרים וכו'?? (מאדנע לשון)
היושר דברי אמת, הי' תלמיד מובהק להמגיד הק' מזלאטשוב, ונסע להמגיד ממעזריטש ועוד. בקיצור תלמיד מובהק של תלמידי הבעש"ט.
דעמאלטס איז שוין אויך נאר געבליבן א שמעק פון חסידות?

---
בספה"ק יושר דברי אמת נאך אלע שארפע ווערטער (קרוב לסוף של חלק ראשון, בערך מן אות כ"ט) רעדט ער שטארק ארום איבער ענוה פסולה, און ברענגט דאס ארויס געבויט אויף דברי קדשו פונעם הייליגן בעל שם הק' זי"ע, מיט הדרכה ווי אזוי בראשית העבודה דארף מען צוגיין מיט א ויגבה לבו, עיי"ש.

[נשמה]

כ׳האב בכלל נישט געמיינט די עומק פון די ענינים. כ׳האב עס נאר גענוצט אלס דוגמה, און געוואלט ארויסברענגען אז זיין עיקר עבודה איז געווען אריינצוברענגען אמת׳דיגע דעת אינעם ציבור.
צו דיין עצם הערה, ביסט 100% גערעכט, א יעדע איידעלע/האקעלע ענין דארף געזאגט ווערן אין די ריכטיגע זמן.

ס׳איז דא פון רבי׳ן אזאנע סענסעטיווע זאכן (גאנץ ווייניג), כ׳זע אבער נישט אין מיין תגובה ס׳זאל זיין אין דעם כלל. אויב מענטשען (למעלע מגיל 25) שפירן אנדערש, צו איך צוריק.
(בד״וו, די רבי קלאפט קיינמאל נישט אראפ, ווען ער רעדט ווי קליין מיר זענען, רעדט ער מלא רחמנות, און אז אונזער עצה איז זיך צו בעטן ביים טאטן אין הימל...)

ש'כח פאר דיין הגדרה. בכלל אזאנע דיבורים זעהט מען שוין אין די פריערדיגע אויך. די הייליגע יושר דברי אמת וואס האט זיך געדרייט אין חדרים וואס האט נאך שטארק געשמעקט פון בעל שם טוב, שרייבט שוין אזוי אין זיין ספר, "ווי נידריג מ'איז וכו'" און מ'זעהט אין ספר יושר דברי אמת אריינצוברענגען די ריכטיגע דעת.

געדרייט אין חדרים וכו'?? (מאדנע לשון)
היושר דברי אמת, הי' תלמיד מובהק להמגיד הק' מזלאטשוב, ונסע להמגיד ממעזריטש ועוד. בקיצור תלמיד מובהק של תלמידי הבעש"ט.
דעמאלטס איז שוין אויך נאר געבליבן א שמעק פון חסידות?

---
בספה"ק יושר דברי אמת נאך אלע שארפע ווערטער (קרוב לסוף של חלק ראשון, בערך מן אות כ"ט) רעדט ער שטארק ארום איבער ענוה פסולה, און ברענגט דאס ארויס געבויט אויף דברי קדשו פונעם הייליגן בעל שם הק' זי"ע, מיט הדרכה ווי אזוי בראשית העבודה דארף מען צוגיין מיט א ויגבה לבו, עיי"ש.

דאס האב איך געמיינט צו זאגן, אז ער איז ממש פון יענע חדר. כמעט א תלמיד פון בעל שם טוב. און דאך רעדט ער אויך דעס לשון פון צעבראכנקייט. און דאס וואס דו זאגסט וועגן ענווה פסולה, דאס זאג איך אז דערפאר האט עס דער רבי ז"ל געזאגט נאר אז ס'זאל שטומען מיט דעם שטיקל יושר דברי אמת. אז בשעת א מענטש הייבט אן צו ציען צו עבודת השם, ער הייבט שוין אן צו זיין נאנט, ער וויל שוין, דאן איז שוין אנגעצינדן זיין אור ה', אור הנשמה, און דאן נעמט מען אוועק די קליפות הגאווה. אזוי ברענגט ער דארט. אז מ'זאל וויסן אז אלעס איז דער אייבערשטער.

אבער פאר מ'האט נאך אפילו נישט אנגעהויבן, ווען דער מענטש איז אין א בחינה פון עצבות וכבידות, און עס זעהט זיך נישט אן אינעם מענטש א אור ה', דאן איז די צייט זיך צו באנוצן מיט די גאווה דקדושה. כדי אנצוצינדן דעם אור ה'. אבער די רגע ס'איז אנגעצינדן, דאן קען מען שוין אוועקנעמען די חלקים וואס איז 'רע'.

והשם הטוב יעזור.