די אחראים: אחראי,גבאי ביהמד
מיללער האט געשריבן:חייקל,
די מודעה איז זייער היסטאריש און אינטערעסאנט, וואס איז די חילוק פון 'טאהש' און 'ניר-טאהש'?
זאנוויל האט געשריבן:אויף דעם קארטל קען מען אויך באמערקן אז דעמאלטס האט מען געשריבן טאשש, אנדערש ווי היינט ווען מ'שרייבט טאהש.
חייקל האט געשריבן:מיללער האט געשריבן:א גרויסן יישר כח ר' חייקל פאר די דעטאלן, עטליכע שאלות נוספות;
ר' חיים יוסף אורענשטיין, וואו האט ער געוואונט? איז ער געווען א רב/רבי וכדו'?
דו פרעגסט שנעלער ווי איך קען ענטפערן
די אנדערע שאלה האב איך שוין געהאט געענטפערט, האב איך דארט אריינציטירט די שאלה.
ר' חיים יוסף איז נישט געווען קיין רבי רב, ער איז געווען א חשוב'ער בעל הבית, געוואינט אין בארא פארק, און געדאווענט אין ארטיגן טאהשער בית במדרש.
ר' חיים יוסף איז געווען שטארקע רודף צדקה וחסד, ער האט אסאך געהאלפן זיין ברודער דעם רבי'ן אין די ערשטע יארן, און זיין נאמען האט פיגורירט גאר פראמינענט אויף אלע משולחים ליסטעס אלץ "טאהשער רבי'ס ברודער" כאטש רוב האבן ניטאמאל געוויסט זין שייכות קיין טאהש, און זיך געווינדערט וואס עפעס מען רופט איהם אזוי.... ער האט זייער שיין אויף גענומען יעדן איד, און פארטיילט פיל צדקה בסבר פנים יפות.
זיין זוהן איז הרה"ח ר' יצחק אורענשטיין הי"ו הולך בדרכי אבותיו, אויך גאר א חשוב'ער רודף צדקה וחסד, וואס האט אויפגעשטעלט שיינע חסידישע דורות לתפארת בית אבותיו.
מען דערציילט אז ווען זיין ברודער דער טאהשער רבי איז ארויסגעקומען קיין קאנאדא האט ער עם מיט זיין גוט הארץ פארשאפט א גוטן דזשאב, און ערקלערט פאר'ן רבי'ן אז דאהי גייט נישט די זאכן ווי אין דערהיים, און אז מען האט נישט קיין זשאב האט מען נישט פון ווי צו לעבן.... דער רבי האט זיך שטארק באדאנקט, און אנגעגאנגען מיט זיין עבודה, פון דאווענען און פראווען עבודת ה' א גאנצן טאג... גאנץ שנעל האט דער ברודער איינגעזעהן אז דעם טאהשער רבינ'ס פול טיים דזשאב איז עבודת ה'. און פאר זיין פרנסה זארגט שוין דער זן ומפרנס לכל בשר, ווי ס'שטייט ולא ראיתי צדיק נעזב....
אף הוא בחיים
אף אביו הק' עמד לו לעזר מגנזי מרומים שיכונן כסא רבנותו, ושיאחז ברסן הנהגת הקהילה בחזקה, ומסופר על כך עובדא נוראה, ומעשה שהיה כך היה:
בין ראשי קהילת טאהש, היה תלמיד חכם ועתיר נכסין אשר מפני סיבות אישיות התנגד למינויו של רבינו, ואף שהודה הלה על גדלותו בתורה צדקות וחסידות, עכ”ז יצא לשטן נגדו.
ויהי באחד הלילות נתגלה אליו רבינו מהרמ”פ בחלום הלילה, והזהירו לבל יהין ברוחו לחלוק על בנו ממשיך דרכו, כי יענש על זה מרה, והתרה בו באמרו: "די טשעפעסט מיט מיין זון, איך וועל דיר דערלאנגען”!
האיש ההוא נתיירא מאיומיו, והשיבו שהוא מתחרט על מעשיו, והבטיחו ששוב לא יתנגד על הנהגתו. למחרת בא האיש לבית הכנסת, וסיפר לתושבי העיר על החלום הנורא שהיה לו אתמול בלילה. וחילק אחרי התפילה יי”ש ומזונות להמתפללים, על שזכה לשוב מדרכו הרעה, ולהינצל מהקפדת רבינו מהרמ”פ.
ברם כבר אמרו חז”ל (סוטה ג.) 'אין אדם חוטא אא”כ נכנס בו רוח שטות'. אש המחלוקת הורה ובערה באיש ההוא ביתר שאת ועוז, ואף שידע שבנפשו היא, עכ”ז גברה עליו תאוות הנצחון, ואחרי שעברו ימים אחדים, התחיל שוב לחרחר ריב.
אז נתגלה אליו רבינו מהרמ”פ שנית בחזיון הלילה, והתרה בו באמרו: ”דו טשעפעסט מיט מיין זון, איך וועל דיר דערלאנגען"! והבטיח הלה שוב שיפסיק את תעלוליו הרעים. באשמורת הבוקר סיפר האיש לתושבי העיר את מה שעבר עליו בלילה, ושקיבל על עצמו שלא יפריע עוד לרבינו.
לא עברו ימים מועטים, ושוב תקפתו יצרו והחל להצית מדנים נגד רבינו. ברם אחרי תקופה קצרה נגעה בו יד ה' ונכוה ברותחין, ובאחד הימים יצא מדעתו ונשתגע ל”ע.
כתוצאה מהשתגעותו מיאן להניח תפילין, באמרו שהוא מפחד שהרצועות יחנקוהו, ולא נתרצה בשום אופן להניחם, רק אם רבינו יקשרם עליו, ואכן לזמן ממושך היה רבינו מסייע לו בכל יום להניח תפילין.
לבסוף אירע מקרה ביש, שברח האיש לבית החיים ושלח שם יד בנפשו רח”ל, ותהי לחרדת אלקים, וכל תושבי העיר הכירו והודו כי אין להרהר אחרי הנהגת רבינו, ולו יאתה שרביט ההנהגה. ואף בניו של האיש ההוא קבלו את מרותו, ולימים התקרבו אליו והיו לחסידיו הנאמנים.
יואב בן צרויה האט געשריבן:געווען די יארצייט דעם שבת. אדמו״ר מטאהש שליט״א האט צוליב דעם געוויילט אין טאהש-אונגארן מיט א קבוצה תלמידים וחסידים.
בענקעל האט געשריבן:יואב בן צרויה האט געשריבן:געווען די יארצייט דעם שבת. אדמו״ר מטאהש שליט״א האט צוליב דעם געוויילט אין טאהש-אונגארן מיט א קבוצה תלמידים וחסידים.
אה, דאס איז געווען די מעסעדזש וואס איז ארומגעגאנגען איבער די נירטאש ביה"ח. דאס האט מען יענע וואך ערלעדיגט?
"מיט גרויס פרייד טוהן מיר מעלדן אז נאך אפאר יאר אויף שווערע הארוואניע איז די ביה״ח אין ניר-טאהש געווארען איבער געשריבען אונטער די נאמען פון חצר הקודש טאהש און קהל אור החיים ד׳טאהש מיט א ליעס פון 50 יאר וואס מיינט אז מען וועט בעזרת השם קענען צוריק שטעלן די לעקטער אין ביה״ח און איבערפיקסען די אהלים אינסטאלירען עיר קאנדישען מיט הייצונג און פארעכטען אלע אומגעפאלנע מציבות אין די קומענדיגע חדשים".
@MarechesTosh
