"רוב" - א שאלה איבער א פאר'סמ'טע לעבען

[יידישע קהילות]

מיר אלע ווייסן אז 'אחרי רבים להטות'!
להבדיל גויים פארשטייען אויך אז מ'גייט נאך רוב.
ביי אלע (או-קיי, כמעט אלע) הלכות פון די תורה גייט מען נאך רוב. אפילו ביי דיני נפשות גייט מען נאך רוב. אבער דאס איז קלאר אז אויב עס מישט זיך אריין איין שטיקל טריפה-פלייש צווישן הונדערט כשר פלייש - מעג מען עסן אלע הונדערט שטיקלעך. אפילו מיר זענען זיכער אז איינער גייט עסן טרפה!
איך וויל אייך פרעגן א שאלה.
דער גראסערי-מאן זאגט אייך אז מהדרין האט איהם מודיע געווען אז איין שאכטל "לעבען" איז פאר'סמ'ט.
ער ווייסט נישט וואו עס איז אהינגעקומען. צו וועלכע געשעפט ער האט עס פארקויפט. אפילו אויב עס איז אין דעם געשעפט, איז דאס בלויז איין שאכטל צווישן הונדערטע גוטע שאכטלעך.
קלאר ווי דער טאג אז דו גייסט היינט קיין לעבען נישט עסן.
מיין שאלה איז:
פארוואס נישט?
איך וויל פארשטיין אייער הסבר. ביטע קארג נישט קיין ווערטער און זיי מסביר באריכות.

[שטיגליץ]

מיר אלע ווייסן אז 'אחרי רבים להטות'!
להבדיל גויים פארשטייען אויך אז מ'גייט נאך רוב.
ביי אלע (או-קיי, כמעט אלע) הלכות פון די תורה גייט מען נאך רוב. אפילו ביי דיני נפשות גייט מען נאך רוב. אבער דאס איז קלאר אז אויב עס מישט זיך אריין איין שטיקל טריפה-פלייש צווישן הונדערט כשר פלייש - מעג מען עסן אלע הונדערט שטיקלעך. אפילו מיר זענען זיכער אז איינער גייט עסן טרפה!
איך וויל אייך פרעגן א שאלה.
דער גראסערי-מאן זאגט אייך אז מהדרין האט איהם מודיע געווען אז איין שאכטל "לעבען" איז פאר'סמ'ט.
ער ווייסט נישט וואו עס איז אהינגעקומען. צו וועלכע געשעפט ער האט עס פארקויפט. אפילו אויב עס איז אין דעם געשעפט, איז דאס בלויז איין שאכטל צווישן הונדערטע גוטע שאכטלעך.
קלאר ווי דער טאג אז דו גייסט היינט קיין לעבען נישט עסן.
מיין שאלה איז:
פארוואס נישט?
איך וויל פארשטיין אייער הסבר. ביטע קארג נישט קיין ווערטער און זיי מסביר באריכות.

ווען עס איז דא איין גיפטיגע לעבען איז עס נישט קיין ספק, עס איז א וודאי סכנה,, די שאלה איז נאר וועמען עס גייט אנטרעפן, און קיינער וויל נישט נעמען קיין שאנס אז אפשר איז ער דער איינער.

די שאלה איז פארקערט, פארוואס ביי טריפות מאכט מען נישט דעם חשבון, אויף דעם איז די תירוץ פשוט, הפה שאסר הוא הפה שהתיר, די זעלבע תורה וואס זאגט אז טריפות איז א פראבלעם זאגט אז יעצט איז עס נישט קיין פראבלעם.

[יידישע קהילות]

מיר אלע ווייסן אז 'אחרי רבים להטות'!
להבדיל גויים פארשטייען אויך אז מ'גייט נאך רוב.
ביי אלע (או-קיי, כמעט אלע) הלכות פון די תורה גייט מען נאך רוב. אפילו ביי דיני נפשות גייט מען נאך רוב. אבער דאס איז קלאר אז אויב עס מישט זיך אריין איין שטיקל טריפה-פלייש צווישן הונדערט כשר פלייש - מעג מען עסן אלע הונדערט שטיקלעך. אפילו מיר זענען זיכער אז איינער גייט עסן טרפה!
איך וויל אייך פרעגן א שאלה.
דער גראסערי-מאן זאגט אייך אז מהדרין האט איהם מודיע געווען אז איין שאכטל "לעבען" איז פאר'סמ'ט.
ער ווייסט נישט וואו עס איז אהינגעקומען. צו וועלכע געשעפט ער האט עס פארקויפט. אפילו אויב עס איז אין דעם געשעפט, איז דאס בלויז איין שאכטל צווישן הונדערטע גוטע שאכטלעך.
קלאר ווי דער טאג אז דו גייסט היינט קיין לעבען נישט עסן.
מיין שאלה איז:
פארוואס נישט?
איך וויל פארשטיין אייער הסבר. ביטע קארג נישט קיין ווערטער און זיי מסביר באריכות.

ווען עס איז דא איין גיפטיגע לעבען איז עס נישט קיין ספק, עס איז א וודאי סכנה,, די שאלה איז נאר וועמען עס גייט אנטרעפן, און קיינער וויל נישט נעמען קיין שאנס אז אפשר איז ער דער איינער.

די שאלה איז פארקערט, פארוואס ביי טריפות מאכט מען נישט דעם חשבון, אויף דעם איז די תירוץ פשוט, הפה שאסר הוא הפה שהתיר, די זעלבע תורה וואס זאגט אז טריפות איז א פראבלעם זאגט אז יעצט איז עס נישט קיין פראבלעם.

איידער מיר גייען צוריק צו די הלכה'דיגע שמועס, וויל איך קודם גוט פארשטיין די סברא, די בעלבתישע סברות.
למשל אז עס איז פאראן 2,000,000 - צוויי מיליאן שאכטלעך, און 1 - איינס איז פאר'סמ'ט. ד.ה. מיר האבן 1/2,000,000 טשענס פון א סכנה.
נו, נעמט דען נישט א מענטש אזא ריזיקע?

ווען איינער גייט אין גאס, אינישט דא א 1/2,000,000 טשענס פון סכנה. ווער רעדט נאך פון גייט אין א קאר, א באס א עראפלאן!
סא - זאגט דער גראסערי-מאן - אויב נעמסטו אזא טשענס, פ"וו ווילסטו נישט קויפן איין שאכטל לעבען?

[גפת]

ס'איז איז א אנדערע מין טשענס, א מענטש גייט לויט ווי ווייט זיין מחשבה גייט, און ווען מ' גייט אויפן גאס
1.מ'וואטש'ט ווי מ'גייט סאו וואס עפעס זאל א קאר אריינפארן פונקט און עם משא''כ א לעבען טראכט ער אז איינס איז פאר'סמט
2. גיין אויפן גאס אין און לעבן ווי א נארמאלע מענטש מוז מען, משא''כ א לעבען מוז מען נישט עסן, מ'קען עסן א יאגערט
3. מ' קען שטארבן אן גיין אויףן גאס אויך

[יידישע קהילות]

ס'איז איז א אנדערע מין טשענס, א מענטש גייט לויט ווי ווייט זיין מחשבה גייט, און ווען מ' גייט אויפן גאס
1.מ'וואטש'ט ווי מ'גייט סאו וואס עפעס זאל א קאר אריינפארן פונקט און עם משא''כ א לעבען טראכט ער אז איינס איז פאר'סמט
2. גיין אויפן גאס אין און לעבן ווי א נארמאלע מענטש מוז מען, משא''כ א לעבען מוז מען נישט עסן, מ'קען עסן א יאגערט
3. מ' קען שטארבן אן גיין אויףן גאס אויך

1. וואס קען מען וואטשען ווען מ'פארט אין א עראפלאן?
2. אויב למשל וואלט די מעשה פאסירט נישט מיט א יאגארט נאר מיט ברויט וואלסטו געזאגט דאס זעלבע?
און מ'מוז נישט פארן מיט א עראפלאן אדער אריינגיין אין א עלעוועיטאר.
3. און אויך אן עסן לעבען.

[גפת]

ס'איז איז א אנדערע מין טשענס, א מענטש גייט לויט ווי ווייט זיין מחשבה גייט, און ווען מ' גייט אויפן גאס
1.מ'וואטש'ט ווי מ'גייט סאו וואס עפעס זאל א קאר אריינפארן פונקט און עם משא''כ א לעבען טראכט ער אז איינס איז פאר'סמט
2. גיין אויפן גאס אין און לעבן ווי א נארמאלע מענטש מוז מען, משא''כ א לעבען מוז מען נישט עסן, מ'קען עסן א יאגערט
3. מ' קען שטארבן אן גיין אויףן גאס אויך

1. וואס קען מען וואטשען ווען מ'פארט אין א עראפלאן?
2. אויב למשל וואלט די מעשה פאסירט נישט מיט א יאגארט נאר מיט ברויט וואלסטו געזאגט דאס זעלבע?
און מ'מוז נישט פארן מיט א עראפלאן אדער אריינגיין אין א עלעוועיטאר.
3. און אויך אן עסן לעבען.

1.מ'קען טאקע נישט וואטש'ן, אבער דיין מח טראכט נישט פון דעם, ווייל די זעי'סט נישט די טויט(סם) פאר די אויגן הגם ס'איז די זעלבע פראצענט, משא''כ די לעבען
ס'זענען טאקע דא מענטשן וואס טראכטן יא פון דעם אין האבן טאקע מורא צו פארן אויף א פליגער
2.אויב ס' וואלט פאסירט מיט ברויט וואלט איך געגעסן רייסקעיק, אז די ווילסט קענסטו פרעגן וואס וואלט געווען ווען אלע קאמפעניס( ס'וואלט נישט געווען) קומען ארויס מיט א ריקאל, אז איינ'ס פון א מיליאן איז פאר'סמט וואלטען ווען אסאך מענטשן יא געגעסן

[נארמאליזעם]

די הלכה איז נישט אזוי פשוט
א שארפע זאך ווערט נישט אזוי שנעל בטל
ווייטער פלייש מיט פלייש איז א יבש ביבש אבער אלעס צוזאמען

די לעבען גייט נאר ווערן בטל אויב די גיסט אויס אלע באטלעך אז סזאל ווערן איין גאנצע גרויסע חתונה פון לעבען דעמאלטס גיי איך נישט מורא האבן אויב סאיז דא געניג צו עס מבטל זיין ווייל די טבע איז אז סווערט אויסגעוועפט

[צולייגער]

אנבעליוועבל וואס צייט קען טוהן.

[נאר מיט שמחה]

די תירוץ איז נהפך האיסור להיות היתר, ס'ווערט א צווייטע מהות. א בחינה פון א פליג אין האניג וואס ווערט א שטיק האניג און מ'מעג עס עסן.

ס'דא א מעשה דאכט זיך מיטן קאצקער זי"ע (אדער מבית בריסק?), א עגונה איז געקומען און געוויינט אז איהר מאן איז שוין נישטא א לענגערע צייט און דער רבי זאל איהר זאגן וואס צו טוהן ווייל זי טרעפט נישט קיין היתר צו חתונה האבן.
די רבי האט איר מחזק געווען און בארוהיגט און געוואונטשן א ווארעמ'ס... איידער זי גייט ארויס קומט צום צום רבין און פרעגט איהם, כ'וויל פרעגן איין שאלה פונעם רבין, 'מיין מאן לעבט נאך?'...
די רבי פארטראכט זיך און זאגט 'יא!'
זי שטייט שוין ביים טיר לויפט זי צוריק, 'רבי נאך איין שאלה, ער איז נאך פרום?'.. די רבי פארטראכט זיך און זאגט 'יא!'..
זי שטייט ווידער ביים טיר לויפט זי צוריק 'רבי, צו גייט ער נאך צוריק קומען צו מיר אהיים?..' ענטפערט דער רבי א פעסטן יא.
צוויי טאג שפעטער איז אנגעקומען די מאן, געזונט און פרום... די חסידים זענען געלאפן צום רבין פארציילן דעם מופת, זאגט ער ס'נישט קיין שום מופת, זי האט מיר געפרעגט צו די מאן לעבט נאך, נו אז מ'פרעגט מיר א שאלה פסקן איך ווי די תורה, און ס'דא א חזקה אז ער לעבט... און די זעלבע צו ער איז פרום, ס'דאך א חזקה אויף איהם אז ער איז געווען פארדעם פרום.. און דעם לעצטן שאלה האט ער געמאכט א פשוט'ער חשבון, טאמער לעבט ער נאך און ער איז פרום פארוואס זאל ער נישט אהיימקומען?..

די תורה איז א מציאות, און א פסק טוישט א מציאות!

און כ'גלייב אז אין קאצק וואלט מען געקויפט רוהיגערהייט די פלייש, ס'דאך בטל ברוב, און כ'גיי נישט אריין אויב ס'טאקע בטל, ס'דא כידוע אסאך תנאים צום ביטול, א דבר חריף, א חשוב'ע שטיקל וכו'...

[לאנדאן שטופער]

חמירא סכנתא מאיסורא

[zibala]

מיר אלע ווייסן אז 'אחרי רבים להטות'!
להבדיל גויים פארשטייען אויך אז מ'גייט נאך רוב.
ביי אלע (או-קיי, כמעט אלע) הלכות פון די תורה גייט מען נאך רוב. אפילו ביי דיני נפשות גייט מען נאך רוב. אבער דאס איז קלאר אז אויב עס מישט זיך אריין איין שטיקל טריפה-פלייש צווישן הונדערט כשר פלייש - מעג מען עסן אלע הונדערט שטיקלעך. אפילו מיר זענען זיכער אז איינער גייט עסן טרפה!
איך וויל אייך פרעגן א שאלה.
דער גראסערי-מאן זאגט אייך אז מהדרין האט איהם מודיע געווען אז איין שאכטל "לעבען" איז פאר'סמ'ט.
ער ווייסט נישט וואו עס איז אהינגעקומען. צו וועלכע געשעפט ער האט עס פארקויפט. אפילו אויב עס איז אין דעם געשעפט, איז דאס בלויז איין שאכטל צווישן הונדערטע גוטע שאכטלעך.
קלאר ווי דער טאג אז דו גייסט היינט קיין לעבען נישט עסן.
מיין שאלה איז:
פארוואס נישט?
איך וויל פארשטיין אייער הסבר. ביטע קארג נישט קיין ווערטער און זיי מסביר באריכות.

וואס וועט זיין די דין אויב איימס פון מיליאן שטארבען פונעם פארסמטע יוגערט אבער 100 פון א מיליאן שטארבען פון נישט עסן דעם יוגערט?

[sheetrock]

כ'מיין אזדי טורי זהב ביי בשר וחלב איז מסביר אז די תורה האט א כח עס איבערצודרייען אויף כשר פלייש. משא"כ ביי פאר'סם'טע עסן האבן מיר נישט קיין מקור אז די תורה דרייט עס איבער אויף אומפאר'סם'ט

[פנימחדשות]

מיר אלע ווייסן אז 'אחרי רבים להטות'!
להבדיל גויים פארשטייען אויך אז מ'גייט נאך רוב.
ביי אלע (או-קיי, כמעט אלע) הלכות פון די תורה גייט מען נאך רוב. אפילו ביי דיני נפשות גייט מען נאך רוב. אבער דאס איז קלאר אז אויב עס מישט זיך אריין איין שטיקל טריפה-פלייש צווישן הונדערט כשר פלייש - מעג מען עסן אלע הונדערט שטיקלעך. אפילו מיר זענען זיכער אז איינער גייט עסן טרפה!
איך וויל אייך פרעגן א שאלה.
דער גראסערי-מאן זאגט אייך אז מהדרין האט איהם מודיע געווען אז איין שאכטל "לעבען" איז פאר'סמ'ט.
ער ווייסט נישט וואו עס איז אהינגעקומען. צו וועלכע געשעפט ער האט עס פארקויפט. אפילו אויב עס איז אין דעם געשעפט, איז דאס בלויז איין שאכטל צווישן הונדערטע גוטע שאכטלעך.
קלאר ווי דער טאג אז דו גייסט היינט קיין לעבען נישט עסן.
מיין שאלה איז:
פארוואס נישט?
איך וויל פארשטיין אייער הסבר. ביטע קארג נישט קיין ווערטער און זיי מסביר באריכות.

וואס וועט זיין די דין אויב איימס פון מיליאן שטארבען פונעם פארסמטע יוגערט אבער 100 פון א מיליאן שטארבען פון נישט עסן דעם יוגערט?

איך זעי אז דו האסט באלד געכאפט צו וואסארא וואקסין קאנספיראציעס דער אשכול ווייזט אויס צו ציען...

[יידישע קהילות]

חמירא סכנתא מאיסורא

ווי געשריבן, איך בין נישט דן מצד די הלכה נאר מצד פראקטישן שכל.

[יידישע קהילות]

מיר אלע ווייסן אז 'אחרי רבים להטות'!
להבדיל גויים פארשטייען אויך אז מ'גייט נאך רוב.
ביי אלע (או-קיי, כמעט אלע) הלכות פון די תורה גייט מען נאך רוב. אפילו ביי דיני נפשות גייט מען נאך רוב. אבער דאס איז קלאר אז אויב עס מישט זיך אריין איין שטיקל טריפה-פלייש צווישן הונדערט כשר פלייש - מעג מען עסן אלע הונדערט שטיקלעך. אפילו מיר זענען זיכער אז איינער גייט עסן טרפה!
איך וויל אייך פרעגן א שאלה.
דער גראסערי-מאן זאגט אייך אז מהדרין האט איהם מודיע געווען אז איין שאכטל "לעבען" איז פאר'סמ'ט.
ער ווייסט נישט וואו עס איז אהינגעקומען. צו וועלכע געשעפט ער האט עס פארקויפט. אפילו אויב עס איז אין דעם געשעפט, איז דאס בלויז איין שאכטל צווישן הונדערטע גוטע שאכטלעך.
קלאר ווי דער טאג אז דו גייסט היינט קיין לעבען נישט עסן.
מיין שאלה איז:
פארוואס נישט?
איך וויל פארשטיין אייער הסבר. ביטע קארג נישט קיין ווערטער און זיי מסביר באריכות.

וואס וועט זיין די דין אויב איימס פון מיליאן שטארבען פונעם פארסמטע יוגערט אבער 100 פון א מיליאן שטארבען פון נישט עסן דעם יוגערט?

איך זעי אז דו האסט באלד געכאפט צו וואסארא וואקסין קאנספיראציעס דער אשכול ווייזט אויס צו ציען...

שוין איר נעמט דאס צו ווייט.
איך רעד נישט אויב עס איז אויך דא א ריזיקע אויף די אנדערע זייט, בפרט א גרעסערע ריזיקע. (לייג - דערווייל - די וואקסין שאלה אין א זייט. ).
קוקט ווי עס איז גארנישט אזוי פשוט די ענטפער צו מיין שאלה. ווען מיר וועלן אנקומען צו די ריכטיגע תשובה וועלן מיר גיין צום נעקסטן שטאפל.

[יום אחד]

ד

ווי געשריבן, איך בין נישט דן מצד די הלכה נאר מצד פראקטישן שכל.

ווי די שב שמעתתא איז דאס מסבר חמירא סכנתא מאיסורא מיטן פראקטישן שכל אז די זעלבע תורה וואס זאגט אז א טריפה איז אסור זאגט אז די פלייש איז נהפך להיתר, אבער ביי א סכנה איז דאס נישט שייך.

[יידישע קהילות]

ד

ווי געשריבן, איך בין נישט דן מצד די הלכה נאר מצד פראקטישן שכל.

ווי די שב שמעתתא איז דאס מסבר חמירא סכנתא מאיסורא מיטן פראקטישן שכל אז די זעלבע תורה וואס זאגט אז א טריפה איז אסור זאגט אז די פלייש איז נהפך להיתר, אבער ביי א סכנה איז דאס נישט שייך.

דער גוי קען שב שמעתא?
איך פרעג פ"וו גייט א גוי נישט קויפן דעם לעבען אבער אין אנדערע זאכן גייט ער זיך יא פארלאזן אויף רוב?

[פנימחדשות]

שוין איר נעמט דאס צו שנעל.
איך רעד נישט אויב עס איז אויך דא א ריזיקע אויף די אנדערע זייט, בפרט א גרעסערע ריזיקע. (לייג - דערווייל - די וואקסין שאלה אין א זייט. ).
קוקט ווי עס איז גארנישט אזוי פשוט די ענטפער צו מיין שאלה. ווען מיר וועלן אנקומען צו די ריכטיגע תשובה וועלן מיר גיין צום נעקסטן שטאפל.

אהא. איז דער אשכול גארנישט אזוי תמימות'דיג, נו נו.

די תשובה צו דיין שאלה איז מסתמא ווייל דאס איז נישט א סכנה וואס איז מדרך העולם, אזויווי די סכנה פון דרייוון א קאר און גיין אויף א עראפלאן אד"ג, און דערפאר איז די מענטשנ'ס מח נישט אימיונט צו דעם, און דערפאר וועט ער חושש זיין צו דער סכנה, אויך אויב סיז גאר א ווייטע חשש וואס אפילו מצד ההלכה דארף מען נישט חושש זיין צו דעם.

[יידישע קהילות]

שוין איר נעמט דאס צו שנעל.
איך רעד נישט אויב עס איז אויך דא א ריזיקע אויף די אנדערע זייט, בפרט א גרעסערע ריזיקע. (לייג - דערווייל - די וואקסין שאלה אין א זייט. ).
קוקט ווי עס איז גארנישט אזוי פשוט די ענטפער צו מיין שאלה. ווען מיר וועלן אנקומען צו די ריכטיגע תשובה וועלן מיר גיין צום נעקסטן שטאפל.

אהא. איז דער אשכול גארנישט אזוי תמימות'דיג, נו נו.

די תשובה צו דיין שאלה איז מסתמא ווייל דאס איז נישט א סכנה וואס איז מדרך העולם, אזויווי די סכנה פון דרייוון א קאר און גיין אויף א עראפלאן אד"ג, און דערפאר איז די מענטשנ'ס מח נישט אימיונט צו דעם, און דערפאר וועט ער חושש זיין צו דער סכנה, אויך אויב סיז גאר א ווייטע חשש וואס אפילו מצד ההלכה דארף מען נישט חושש זיין צו דעם.

פעיק ניוז. איך האב נישט געשריבן איר נעמט דאס צו *שנעל*!
דער אשכול איז אבסולוטלי נישט איבער וואקסינס. עס איז בנוגע די פילאזאפישע שאלה פון אויף וואס פארלאזן זיך מענטשן יא און אויף וואס נישט. אוודאי איז די וואקסין שאלה אויך פארבינדן מיט וואס די תשובות זענען אויף מיין שאלה, אבער נישט איבער דעם וויל איך דן זיין.
ביטע פארדריי נישט מיינע ווערטער און נישט די שמועס דא.

[כאניש וואס צו טון]

קודם כל, מ'מעג נישט עסן אלע 100 שטיקער פלייש,
נאר איינס מוז מען אוועק ווארפן, ווייל אז נישט עסטו דאך בהכרח א טריפה'נע שטיקל פלייש.

און צו דיין שאלה, אויב מ'רעדט פון בעסיק נידס איז איין זאך, און ווען מ'רעדט פון א לעבען איז א צווייטע זאך,
דאס הייסט אז איך גיי מיך נישט איבערדרייען מיין טאג טעגליכן לעבן פאר א 1/1,000,000 ספק, ווייל באמת איז סייווי דא א טשענס אין אלע עסן אז ס'איז גיפטיג, פארדארבן, פארפעסטעד וכו', חוץ אויב איך וויל ממש אליינס פלאנצן און האדעווען מיינע מאכלים, און דאן בין איך אויך נישט פארזיכערט.

[פנימחדשות]

שוין איר נעמט דאס צו שנעל.
איך רעד נישט אויב עס איז אויך דא א ריזיקע אויף די אנדערע זייט, בפרט א גרעסערע ריזיקע. (לייג - דערווייל - די וואקסין שאלה אין א זייט. ).
קוקט ווי עס איז גארנישט אזוי פשוט די ענטפער צו מיין שאלה. ווען מיר וועלן אנקומען צו די ריכטיגע תשובה וועלן מיר גיין צום נעקסטן שטאפל.

אהא. איז דער אשכול גארנישט אזוי תמימות'דיג, נו נו.

די תשובה צו דיין שאלה איז מסתמא ווייל דאס איז נישט א סכנה וואס איז מדרך העולם, אזויווי די סכנה פון דרייוון א קאר און גיין אויף א עראפלאן אד"ג, און דערפאר איז די מענטשנ'ס מח נישט אימיונט צו דעם, און דערפאר וועט ער חושש זיין צו דער סכנה, אויך אויב סיז גאר א ווייטע חשש וואס אפילו מצד ההלכה דארף מען נישט חושש זיין צו דעם.

פעיק ניוז. איך האב נישט געשריבן איר נעמט דאס צו *שנעל*!
דער אשכול איז אבסולוטלי נישט איבער וואקסינס. עס איז בנוגע די פילאזאפישע שאלה פון אויף וואס פארלאזן זיך מענטשן יא און אויף וואס נישט. אוודאי איז די וואקסין שאלה אויך פארבינדן מיט וואס די תשובות זענען אויף מיין שאלה, אבער נישט איבער דעם וויל איך דן זיין.
ביטע פארדריי נישט מיינע ווערטער און נישט די שמועס דא.

איך האב געטוישט די קאליר פון די ווארט "שנעל" צו אנווייזען אז דאס האב איך געטוישט פון אייער ארגינעלער "ווייט", ווייל פון די המשך פון דיין תגובה קומט אויס אז איך האב נישט גענומען דיין שאלה צו ווייט, נאר צו שנעל, ווייל דו ווילסט ערשט דארכטאן דער פילאזאפישער שאלה (סיז נאר אביסל אינטרעסאנט אז פונקט יעצט איז דיר איינגעפאלן דער שאלה, און אז די אשכול האט באקומען אזא באמבאסטישער קעפל), און נאכדעם ווילסטו גיין צום נעקסטער שטאפל, ד. ה. כנראה וואקסינען, ווייל דו שרייבסט אז איך זאל נאר אויף "דערווייל" לייגען די וואקסין שאלה אין א זייט.

עכ"פ איך האב אויך פארענטפערט דיין פילאזאפישע שאלה, ביסטו צופרידען פון די ענטפער?

ווי אויך טאמער איז דיין כונה נישט געווען וועגען וואקסינען, דאן אנטשולדיג איך זיך פארן פארדרייען דער אשכול.

[איינס]

איך וואלט נישט געגעסן דעם לעבען
אבער דאס איז נאר ווען סאיז זיכער
וואס טוט זיך ווען דער גראסערי-מאן זאגט אייך אז מהדרין האט איהם מודיע געווען אז איין שאכטל "לעבען" איז פאר'סמ'ט און 100 מענטשן זאגן מיר אז מהדרין האט קיינמעל געמאלדן אזא זאך, דענסמאל וואלט איך שוין רואיגערהייט געגעסן דעם לעבען
ווער רעדט נאך ווען מהדרין זעלבסט לייקנט דעם שמועה (כאטש דער בעל הגראסערי טענהט אז זיי האבן א נגיעה...)

[כאניש וואס צו טון]

קודם כל, מ'מעג נישט עסן אלע 100 שטיקער פלייש,
נאר איינס מוז מען אוועק ווארפן, ווייל אז נישט עסטו דאך בהכרח א טריפה'נע שטיקל פלייש.

און צו דיין שאלה, אויב מ'רעדט פון בעסיק נידס איז איין זאך, און ווען מ'רעדט פון א לעבען איז א צווייטע זאך,
דאס הייסט אז איך גיי מיך נישט איבערדרייען מיין טאג טעגליכן לעבן פאר א 1/1,000,000 ספק, ווייל באמת איז סייווי דא א טשענס אין אלע עסן אז ס'איז גיפטיג, פארדארבן, פארפעסטעד וכו', חוץ אויב איך וויל ממש אליינס פלאנצן און האדעווען מיינע מאכלים, און דאן בין איך אויך נישט פארזיכערט.

און לגבי די הלכה, איז טאקע הפה שאסר הפה שהיתור, ביי דבר לח איז דא סברה, איז די איסור צו עסן דעם גאנצן זופ ווייל ס'איז אריינגעפאלן אביסל טריפה, איז נאר וויבאלד כ'זאג טעם כעיקר, ווייל אז נישט איז נישטא קיין סיבה צו אסר'ן.
און ביי 60 האבן די חכמים געשאצט אז דער טעם ווערט בטל.
און טאקע ביי זאלץ אדער עני אנדערע זאך וואס האט א שארפע טעם 'מילתא דעבידא לטעמא' איז אפי באלף לא בטול, וויבאלד דער טעם בלייבט יא.

ווייטער ביי דבר יבש ווי מ'גייט פשוט נאך רוב, און מ'ווארפט אוועק איינס, איז די סברה טאקע שווערער, אבער היות דער איסור איז בלויז ווייל די תורה ערלויבט נישט, איז דא ערלויבט די תורה יא, איז אויס איסור.

משא"כ ביי גיפט, דער סכנה איז נישט אויס ווייל איך בין מסופק, איז אויב איך וויל פערצופאל באקומען דעם גיפטיגן לעבען וועל איך די זעלבע ווערן פארגיפטעט אפגעזעהן וויפול פראצענט ס'דא...

נאר ווי געשריבן, ביי טאג טעגליכן לעבן קען מען זיך נישט רעכענען מיט ספק ספיקות וואס איז 1 פון א מיליאן פראצענט, ווייל דאן ביסטו מיט יעדן ריר, אדער אפי' נישט ריר, איינגעשטעלט, אבער ביי א עקסטרע זאך, וואס די ווערסט נאטיפייד פון א ספעציפישע סכנה, איז אנדערשט.

[כאניש וואס צו טון]

איך וואלט נישט געגעסן דעם לעבען
אבער דאס איז נאר ווען סאיז זיכער
וואס טוט זיך ווען דער גראסערי-מאן זאגט אייך אז מהדרין האט איהם מודיע געווען אז איין שאכטל "לעבען" איז פאר'סמ'ט און 100 מענטשן זאגן מיר אז מהדרין האט קיינמעל געמאלדן אזא זאך, דענסמאל וואלט איך שוין רואיגערהייט געגעסן דעם לעבען
ווער רעדט נאך ווען מהדרין זעלבסט לייקנט דעם שמועה (כאטש דער בעל הגראסערי טענהט אז זיי האבן א נגיעה...)

[קאנטרי מאוד]

צ/ק פחד פון א מענטש איז בכלל נישט געבויעט אויף שכל, ס'איז א געפיל וואס דער באשעפער האט אריינגעבויעט אין א מענטש. א מענטש האט מורא צו שפאצירן אויף א גלאזערנע פלאר ווען די גיהנם איז אפן פון אונטן, אפילו ער קען אפילו נישט אריינפאלן. יעדע זאך וואס פאר'ן מענטשליכן געפיל זעהט אויס שרעקעדיג וועט ער זיך אפהאלטן פון טון.נישט קיין חילוק צי ע"פ שכל דארף מען מורא האבן.
גיין און גאס אדער אויף א פליגער שפירט ער נישט ווי עס גייט היינט אראפפאלן א פליגער ס'קען נאר אפשר געשען. ווי אויך איז ער ציגעוואונט אז מטוט עס יעדן טאג, בארואיגט עס די געפילן. אויב ווייסט ער אבער אז א דבר מסוכן דרייט זיך יעצט ארום, אפילו ביי פליגער אויב ווייסט ער אז א טעראריסט גייט די וואך אויפרייסן א פליגער ערגעץ אין די וועלט וועט קיינער נישט פליען אין ערגעץ. פחד האט מיט געפיל בכלל נישט מיט שכל ופשוט הוא.