מארבלס האט געשריבן:איך ווייס נישט צו איך בין גערעכט אבער איך וועל זאגען וואס איך טראכט.
הלוואי וואלט איך געוויסט פונקליך וויאזוי מען האט אמאל געלעבט, איך בין דאך נישט דארט געווען אבער עס קוקט זייער שטאַרק אויס אז דאס לעבן היינט איז זייער אַנדערש ווי אמאל, און איך רעד נישט פון די טעכנאלאגיע איך רעד פון חינוך.
אמאל איז יעדער טאטע געווען אינגאנצן אחריות אויף זיין שטוב ער האט אויסגעוועלט א מלמד פאר זיין קינד און ער איז געווען דער וואס האט געפירט די שטוב אטאמאטיש אויב האט געוואלט אז זיין שטוב זאל זיין גוט מחנך האט ער געדארפט אריינלייגן כוחות און ער האט געדארפט זיין גוט אויסגעקאכט און עניני אמונה וכו' , און האט זיך געווענליך געטראפן א רב וואס האט איהם געהאלפן
און ער האט פונקליך מיטגעהאלטן וויאזוי זיין שטוב ווערט געבויט און ווי זיין אינגעל האלט, און יעדן טאג געוויינט ביים תהלים אז זיין קינד זאל שטייגן און זיין קינד האט דאס אלעס מיטגעלעבט,
היינט איז די מצב אינגאנצען אנדערש מיר אלע וואוינען צוזאמען און עס איז דא אזא זאך ווי מוסדות וואס זיי האבן איבערגענומען א גרויס חלק פון חינוך.
וואס עס געשעהט איז. אז עס ווערט אזא זאך ווי א סטאנדארט. עס ווערט אזא זאך ווי נארמאל. עס ווערט אזא זאך ווי לעבלען מענטשן און קינדער. ווי כאילו א נפש פון א מענטש איז אזאך וואס מ'קען אפילו לעבלען.
און דאס איז א דירעקטע גורם וואס נעמט אוועק ליבשאפט פון איינער צום צווייטן און פון טאטע צי קינד.
ביישפיל:
אמאל איז געווען אזא זאך אז אויב אינמיטן לערנען האט דאס אינגעל שוין נישט געקענט איינזיצן און געוואלט אביסל שפאצירן אויפן בוים האט די רבי ווייטער געקענט לערנען און איהם פרעגן טייטש, און יא אויפן בוים.
היינט איז דא אזא זאך ווי סיסטעם און אויב א אינגעל איז נישט אויסגעהאלטן 100% לויט די סיסטעם ווערט ער א פראבלעמען. און ווען דער אינגל פילט אז זיין רבי אדער טאטע קוקט איהם אן אלץ א פראבלעם ווערט ער טאקע א פראבלעם. (אפילו מען זאגט איהם אז ער איז נישט קיין פראבלעם ער איז מוראדיג גוט.... עס ווענדט זיך וואס מען טראכט! )
אמאל און אפילו גלייַך נאך די מלחמה איז נאך דער טאטע געווען דער וואס האט גענומען די גאנצע אחריות פון חינוך און אפילו ער האט געקענט ארויס גיין פון די כלים און קולות'ן איז עס אבער נאך אלץ געווען זיין קינד נישט א גלעבעלטער קינד.
שפעטער ווען די קינדער האבן געהאט קינדער און זיי האבן געזען זאכן ביי די קינדער וואס זיי האבן נישט געוואלט זעהן,. די צווייטע חלק פון זיך בייזערן וכו' דאס האט מען גענומען בקבלה .אבער די ערשטע חלק פון א טיפע ליבשאפט נעמט זיך שוין נישט אזוי גרינג!
און צום לעצט!
רוב חולי נפש הייבן זיך אן אלץ קינד אדער בחור ווען זיי באקומען נישט די ריכטיגע אנערקענונג אז מען איז איהם מחשיב וכו' ( עס א לאנגע נושא וואס איך וועל יעצט נישט אריינגיין)
און איך רעדט נישט פון מחשיב זיין מיטן מויל איך רעדט פון מחשב זיין מיטן הארץ!!!!
ועל אלה עני בוכיה! טייערע טאטעס אייערע קינדער זענען אייערע קינדער און נישט אייערע לעבעלס יעדע קינד איז גוט וויאזוי ער איז ווייל אזוי האט איהם דער באשעפער באשאפן און עס איז נישטא אזא זאך אז א קינד צו בחור איז א פראבלעם פאר אייביג נישט קיין חילוק די מצב!
וויפיל קינדער ווערן דיגנאזט מיט ADHD אבער שפעטער בליען זיי וכו' וכו' וכו' וכו' וכו' וכו'
די שטערקסטע פראבלעמען קענען ווערן אויסגעהיילט מיטן אינערליכע אנערקענונג און ליבשאפט!
זאל שוין זיין הראנו השם חסדך און דער באשעפער זאל שוין ארויסווייזן זיין ליבשאפט און אונז אויסלייזן פון גלות!
גאר שטארק!