ר' איד, ס'שוין העכסט טאג אינדרויסן!

[פופציגער]

בתוך עמי אנכי יושבת, מיט ביינער וואס האבן נאך וויי געטון פונעם פורים געטענץ און שוין וויי געטון פונעם ערבי פסחים מהפיכה, בין איך איינגעשפארט געווארן אין מיין פינעף רומיגע צעל, איך מיט מיינע בני בית, ווען מען ווארנט אונז מיטן לעבן אז אויב וואגט זיך איינער ארויסצוגיין איז אחת דתו לקאראנע!

די ערשטע טאג צוויי איז געווען סיריעס פאן, עפעס א בחורישע בין הזמנים געפיל האט זיך צוגאסן אין די ביינער, דער געפיל אז מען דארף נישט גיין אין דער ארבעט, מען דארף נישט אנטון די שוך און מאכן די פיאות ווי גרויס דער טאג איז, קענסט דאווענען שחרית ביינאכט און מעריב צוועלעווע נאכמיטאג און קיינער קוקט דיך ניטאמאל אן, אלע דיעטעס זענען אינדערזייט געלייגט, מען האקט שטיקער אנע רחמנות, און ואחרון הכביד - בערך פיר אזייגער נאכמיטאג הייבט מען אן פילן ווי א טריקענע מעלאונע, ניטאמאל האט מען נאך כח זיך צו סטרעטשן נאכאמאל אויף דעם געפרעסטן קאוטש וואס האט דיך שוין היינט סובל געווען אויף אלע דיינע פאזיציעס וואס שייך,

למעשה האט זיך געשאפן עפעס א מנין'דל וואו איך האב מיך באטייליגט די פאר טעג ביז דער קאראנע מאנסטער איז מיר באפאלן, דאן האב איך מיטאמאל אויפגעהערט שפורן א טעם און עסן, און איך האב שוין אנגעהויבן מוותר זיין אויף דער גאנצער בין הזמנים…

ב"ה איך האב זיך שנעל ארויסדעזעהן דערפון - נישט פארן מזכה זיין מיינע ב"ב שטייציך, און מען האט זיך אריינגעשטעלט אין דעם קאראנע רעדל, נישט וואוסענדיג ווי לאנג עס וועט נאך נעמען און וואס מארגן וועט זיין,

אזוי איז אויף מיר דורך דער תקופת קאראנע אזויווי ביי רוב פון מיינע פריינט, ליידער בין איך געווען מער ווי איין מאל ביי א לוי' פון א נאנטן אדער באקאנטן, און אויך ביי מיר איז דער טרערן קאנאל היבש פארטרוקנט געווארן אין א סעלף-דעפענס מאוו פון מייינע געפילישע נערוון,

ווען עס איז געקומען פסח איז מען ביי אונז געווען היבש אראפגעלאט פונעם פאקט אז דער יום טוב פסח פון יעדע יאר איז היי יאר נישט אנגעקומען, אבער ווי חסידישע אידן האט מען זיך באקוועם געמאכט און אקצעפטירט דעם יו"ט פסח נוסח תש"פ,
_ _ _

ויהי ערב ויהי בוקר, און דאן נאכאמאל, און אזוי צענדליגע מאל, ביז דער כאלעמויד קאראנע האט אנגעהויבן קריכן פון די נערוון, מען האט זיך אנגעהויבן צוריק בענקען צו די טעג ווען זעקסע אינדערפרי לויפט מען ארויס פונדערהיים מיט די פארקלעפטע פאות א פארסאפעטער, צו די צייטן ווען צייט איז א ממשות און א ווערדפולע ארטיקל, נישט בלויז נאך א איבריגע נוצלאזער אייטעם,

מען האט אנגעהויבן אריינרופן דעם באלעבאס פרעגן אפשר דאך עפנסטו שוין מארגן? ביסט זיכער ס'נאכנישט דא קיין ארבעט פאר מיר? אפשר דאך??

דער קליינער מנין ווי עס פלעגט הערשן א עקסטאז ווען דער נייער גבאי האט אויסגערופן עליות מיטן נישקשה'דיגן חיתוך הדיבור און ווען דער נייער רב'עלע האט געזאגט ה' מלך און של"ס תורה האט שוין אויך פארלוירן דעם מאמענטום, ס'שוין געווארן רוטין און מען האט זיך שוין אפילו אנגעהויבן קריגן ביי די תיקון אויף די פאזיציעס, ברענגענדיג כמעט צו וואלן אין די קהלה,

שוין אפגעליינט ווייסעכוויפיל אלטע אייוועלט ארטיקלען און אשכולות, שוין באשריבן מיינע קאראנע געפילן אויף אלע סארטן אספעקטן [און נישט געהאט ווי צו פובליצירן, נאך וואס יעדער וואס האט א פענע אין די האנט האט דאס שוין געטון], און יעצט ווארט מען אויף…. כ'ווייס נישט וואס, דער מוסד אדמיניסטראטאר זאגט ער ווייסט נישט, דער גבאי אין ביהמ"ד ווייסט נישט, דער גאווערנער זאגט גראדע יא זייער קלאר אבער טוישט יעדן טאג מיינונג, אינעם אשכול אויף אייוועלט איבער ניו יארקס ערעפענונגס פלאן רעדט מען אויך בלויז שאצונגען און פעקי ניוז, נאר מיין קליינע ישיבה קטנה ברודערל ברענגט מיר קראנטע ערשט האנטיגע נייעס פון א יונגל פון זיין קלאס, נו שוין…

פיינעלי הייבט מען אן הערן איבער א מקוה'לע וואס האט געעפנט א אונטער-טירל, א געשעפטל ביי מיין קארנער האט זיך שוין אויך נישט געקענט איינהאלטן און געווארן עסענשאל, פון א חבר הער איך אז נעכטן האט ער שוין געהערט א קריאת התורה ביי אונז אין ביהמ"ד מיט א שיינער מנין, און עס הייבט זיך און צוריק אויפבלאזן דער געפלאצטער באלון, די ב"ב אטעמט אפ זייענדיג זיכער אז ביז א טאג צוויי הייבט זיך געהעריג אן דער באסעס רוט און די קינדער גייען אין חדר אריין, און מען גייט מסדר זיין זייער צימער מיט א שהחיינו די ערשטע מאל אין צענדליגע וואכן,

למעשה, זאכן שלעפן זיך, און סשלעפט זיך ווייטער, און ווייטער, און עס זעהט אויס ווי דער ערהוילונג פונעם קאראנע וועט נעמען פילפאכיג מער ווי דער קאראנע זעלבסט,
_ _ _

ויהי ממחרת, די מנינים אין ביהמ"ד גייען שוין געהעריג אן, די מקוה איז שוין אפען און עס איז שוין דא קאווע מיט תיקון אין ביהמ"ד, דער משמש האלט נאך אינמיטן קווענקלען צו ער זאל איבערראשן דעם ציבור און צוריקלייגן די האנטוכער ביי די סינקס, אבער אווער אלל איז אלעס צוריק אין דערארדענונג,

איז אבער דא די סארט אידן, לכאורה די זעלבע וואס גייען נישט אין דער ארבעט אסרו חג און א טאג נאך אסרו חג שטייט ער אויף צוועלעווע ווייל נעכטן איז געווען אסרו חג, און דער זעלבער וואס גייט מיט א מאנטל און הענטשוך ביז שבועות, און מיט די בגדי חול ביז צוואנציג מינוט נאכן זמן הדלה"נ, - די סארט מענטשן וועלכע קענען נישט אזוי שנעל פושט צורה ולובש צורה זיין, וועלכע האבן נאכנישט אקצעפטירט אדער נאכנישט אויפגעכאפט אז די פארכמארעטע קאראנע צייטן זענען אווער,

מיין שכן דרייט זיך נעבעך ארום מיט בלויע קראקס און מיט די שלאף ציצית פארנט פון זיין הויז מיטן ציגארעטל אין מויל, דאס הארץ גייט מיר ממש אויס פאר אים, ר' איד, ס'שוין העכסט טאג אינדרויסן! קום ארויס פון דעם קאראנע-באקס! טוה דיר אן דיינע עקאו שיך, נעם ארויס דיין שטויביגע וואלענעם טלית קטן, און ווער צוריק א מענטש! איך ווייס דאך יא ווי נישט געשמאק ס'איז דיר דאס גיין ליידיג,

מיין קוזין א ישיבה קטנה בחור ראולט ארום מיט זיין קאראנע סעלפאון, בעיסיקלי זיצט ער א-ג-א-נ-צ-ן טאג און הערט קול מבשר, און רייסט זיך פאר געלעכטער פון די פאריעריגע פורים אפטיילונג אדער וואס, טעקסט זיינע חברים 'גוד מארנינג' יעדע צופרי און 'גוד נייט' יעדע נאכט און רעפלייט 'יו טו' צו יעדן פון זיינע חברים וואס טוען די זעלביגע און שיקן אים זייערע ווארימע ברכות, און אה, דער סאמע געהויבנסטע צייט איז ווען ער גייט שבת ביינאכט אין שוהל מיט זיין וואכענדיג שוך און א טיש בעקיטשע… ר' איד, ס'שוין העכסט טאג אינדרויסן! קום ארויס פון דעם קאראנע-באקס! לייג אוועק די קאראנע שיכלעך און ווער צוריק א מענטש! אויף וואס ווארטסטו? ס'איז אווער די קאראנע בין הזמנים!

מיין קאלעגע שרייבער זיצט לעצטנס אויף אייוועלט און שמייסט אריין איין תגובה נאכן צווייטן, ברענגט ארויף זיינע צומישטע געפילן אין יעדן אשכול וואו שייך, דער עולם אנטלויפט און עפנט פרישע אשכולות פרובירנדיג צו רעדן תכלית אבער אלעס ווערט פארכאפט אין דעם געיעג פון די פאר שרייבעליך וואס האבן נישט קיין פרנסות אין די יעצטיגע קאראנע תקופה און כאפן נאכנישט אז ס'געענדיגט די גוטע צייטן, מענטשן גייען צוריק אין פארעם פונקט ווי פריער האפענטליך, קיינער האט נישט קיין טענות אויף א קאראנע שוועריגקייט וואס האט זיך איבערגעגאסן דא אויפן וועלטל, אבער ר' איד, ס'שוין העכסט טאג אינדרויסן! קום ארויס פון דעם קאראנע-באקס! ביטע לייג אוועק דעם נארישן קינדערישן פעדער און פרוביר צו פארנעמען דיין צייט מיט עפעס אינטערסאנטערס,

און צום לעצט צו דיר פופציגער, פיין געמאלן וואסער דא, אבער יעצט תכלית, איך פארשטיי דו ביסט דורך שוועריגקייטן אין קאראנע מיט דאווענען מיט מנין - האסטעך דא דארט מתיר געווען, איך פארשטיי אז מיט די מקוה ביסטו אויך נישט שולדיג געווען - יוצא געווען מיטן שויער בדיעבד, דיין לימוד התורה אין קאראנע פארדינט א אשכול פאר זיך אבער שוין, לאמיר נישט קוקן וויאזוי עס איז געווען אינעם שעת חירום, קרי"ש בזמנה וועלמיר אויך נישט יעצט דן זיין - הגם ס'קומציך גוטע פעטש פאר דעם אויכעט, און דאס איז זיכער אמאל אז אין דער ארבעט האסטו נישט געמוזט זיין אן טיים - כ'מיין סידאך בכלל נישט געווען קיין ארבעט, אבער יעצט; ר' איד, ס'שוין העכסט טאג אינדרויסן! קום ארויס פון דעם קאראנע-באקס! צייט אויפצושטיין!! וואס איז יעצט די תירץ??? פון היינט און ווייטער איז נישטא די אלע תירוצים און פוילע שטיקעס!! אלעס איז צוריק צום נארמאל, און דו פופציגער זאלסט מוחל זיין און ווער צוריק א מענטש!

בלי נדר.

[IMBZ]

[ישיבה בחור]

[להודיע]

זעלטן ווען ס'איז מיר אויסגעקומען לעצטנס צו ליינען אזא באזעסענע, אינהאלטסרייכע און גוט געשריבענע ארטיקל. אויסטערליש זיס אראפגעלייגט אסאך מצבים אויף א פראפעסיאנאלן געשמאקן שטייגער. ירבו כמותך אזעלכע שרייבער ביים היימישן ציבור.

[פופציגער]

זעלטן ווען ס'איז מיר אויסגעקומען לעצטנס צו ליינען אזא באזעסענע, אינהאלטסרייכע און גוט געשריבענע ארטיקל. אויסטערליש זיס אראפגעלייגט אסאך מצבים אויף א פראפעסיאנאלן געשמאקן שטייגער. ירבו כמותך אזעלכע שרייבער ביים היימישן ציבור.

זעלטן אזא זאפטיגער קאמפלימענט... ירבו כמותך!

[חוח בין השושנים]

מאסיוו. הערליך!!

[מטעמים]

קנאקעדיג!!!!

[עכט היימיש]

wow!

גאר גאר שטארק הנאה געהאט! שרייב אפטער ביטע!

שוין לאנג נישט אזוי הנאה געהאט פאר א אייוועלט ארטיקל.

[סטאוו יא פיטא]

זייער שטארק! ארטיקל רייך מיט אלע נויטיגע ספייסעס!!

[פאקטען]

פיין געזאגט

[מארגן]

איך האף אז די שרייבסט א ארטיקל פאר די פארמעסט
דאס איז פיינע נייעס

[איינס]

איז דאס אויך א קעארנא נאכוויי
א פרישער שרייבער דא, מיט א נייע געשמאק

יהא בואך לברכה להמשכת שלשלשלשלשלשלשלת השרייבערס באייוועלט!

[שטומפיג]

נישטא קיין פלאץ פאר אלע גרינע.
מעכטיג!

[קלאָצקאָפּ]

לייק!

[מחשב]

זייער שיין!

נאר געוויסע שורות וואס קענען מעגליך וויי טוהן אנדערע אידן וואלט מען געקענט לאזן אינדרויסן.

[פופציגער]

יישר כח אייך אלע פאר די קאמפלימענטן

[פופציגער]

זייער שיין!

נאר געוויסע שורות וואס קענען מעגליך וויי טוהן אנדערע אידן וואלט מען געקענט לאזן אינדרויסן.

יישר כח, גערעכט.
פארראכטן האפענטליך,
נישט געמיינט קיינעם, און זיכער נישט געמיינט צו דן זיין איינעם אין זיין מצב

[בלא בלא בלא]

זעלטן ווען ס'איז מיר אויסגעקומען לעצטנס צו ליינען אזא באזעסענע, אינהאלטסרייכע און גוט געשריבענע ארטיקל. אויסטערליש זיס אראפגעלייגט אסאך מצבים אויף א פראפעסיאנאלן געשמאקן שטייגער. ירבו כמותך אזעלכע שרייבער ביים היימישן ציבור.

[שמו]

שיין געשריבן, א גוטע נקודה.

[שמארטיקל]

פופציגער פיינע נייעס

[נו גוט נו שוין]

@פופציגער איין שורה איז מיטגעפארן...

פאריגע וואך געזען איינעם קומען אין בית מדרש מיט א מאסק כמעט שלא כהאבאיםארויסגעטראגן

[פופציגער]

@פופציגער איין שורה איז מיטגעפארן...

פאריגע וואך געזען איינעם קומען אין בית מדרש מיט א מאסק כמעט שלא כהאבאיםארויסגעטראגן

דער משוגענער....

איך ווייס דאך יא ווי אומבאקוועם עס איז צו גיין מיט דעם פארדאמפטן מאסק... יוי נעבעך... נאך דא אזאנע משוגעים...

[בלעכענער פנים]

כ'האלט אינמיטן דורכליינען דיינע תגובות...
די ביסט גוטע נייעס, נאך אפאר אזאנע און אייועלט באקומט צוריק איר גלאנץ !!
בד''וו, ווי אזוי איז די תגובה געשריבן געווארן נאך פאר די ביסט געווען אנגענומען?

[פופציגער]

כ'האלט אינמיטן דורכליינען דיינע תגובות...
די ביסט גוטע נייעס, נאך אפאר אזאנע און אייועלט באקומט צוריק איר גלאנץ !!
בד''וו, ווי אזוי איז די תגובה געשריבן געווארן נאך פאר די ביסט געווען אנגענומען?

א גאנצע מעשה געווען, כהאב עס געשריבן אונטער א ניק וועלכע איז צוליב טעכנישע סיבות ארויס פון דינסט נאך אפאר טעג,

דאן האב איך געעפנט די פופציגער ניק, און אריבערגעלייגט אלע תגובות אהער, ולאורו נסע ונלך

[את פתח לו]

גאר גאר שטארק הנאה געהאט!