ויהי בימי אחשורוש הוא אחשורוש המולך און אזוי ווייטער און ווייטער.
חברה, די אטמאספארע דא אויפן שרייב-טישל איז אזוי הויעך אז מ'קען הערן א פליג דזשאָמפן.. די גמ' אין מס' מגילה (י:) הייבט אן אז "אין ויהי, אלא לשון צער"... די גרעסטע דזשאק פון די גאנצע מגילה..
ס'רידערט דער מוח, די געדאנקן שפינען א מין געוועבעכץ וואס האט נאך בימי יגר'ל קיינמאל פאסירט, ס'ווילט זיך צוזאמקלויבן די מחשבות, ווי איינער זאגט: לאז מיך שוין אנהייבן דער פראגראם, און פאָפ'ס ושתי ליגט אויסגעצויגן א פייגער... כ'מיין ווי קען מען אזוי שרייבן?
לולא תורתך שעשועי אז אבדתי בעניי, ווען נישט מרדכי זאל שרייבן די מגילה, אסתר זאל עס אפטייפן, און די גמרא אין מס' מגילה זאל עס איינקנעטן, וואלט ויזתא געווען אויפן בוים איידער אחשורוש האט געפאקט בגתן רעד-הענדעט...
עטס – די חברה וואס גייען ליינען דעם ארטיקל, זענטס די גרעסטע רחמנות אין דעם גאנצן קיגל וואס מיינע פינגער'ס גייען דא אנווערטשאפן, דער מצב איז אזוי קאמפליצירט, לאמיר נעמען, גארנישט, מ'נעמט זיך גארנישט אליין, לאמיר גיין אין א סדר.
ראשית כל, וואס ס'באדערט יעדעם איינעם, ווער איז דער אחשורוש? די גמ' האט אזויפיל טייטשן אויף דעם ווארט אז איך מיין אז פון דעם אליין איז ער געווארן א "מלך הפכפך"..
און ווער איז ושתי? ווער איז זרש און ווער איז אספתא?
לבי אומר לי, ס'איז אייגנס און דערפאר לאזט זיך זאגן אזוי, אז די גמ' זאגט (יא:) [כאכאכאכאכא, א חוצפה! איך טייפ עס יעצט אין וואָרד, און ווען כ'האב געמאכט ":)" האט ער זיך געטוישט צו א "סמיילי"... נישט שלעכט...] זאגט די גמ' אויף אחשורוש אז ער הייסט אזוי כי בימיו הושחרו פניהם של ישראל כשולי קדירה, א מימרא פון שמואל, ווער ס'איז באקאנט אינעם מלבי"ם אויפן מגילה, זאגן דאך אלע נאך – אנגעהויבן פונעם אלטן טעיפקערדאר ביזן נייעם פארגעשריטענעם איי-פאד – אז דער "המלכה ושתי" מיט "ושתי המלכה" איז געווען דער פייט צווישן אחשורוש אין ושתי.
נו, ס'אויב אזוי, ושתי לויט רוב מפרשים איז געווען א לעדי, און אחשורוש דער שווארצער איז געלאפן קעגן איר, האט איר אן אפענער רוח הקודש וואס ס'גייט געשען אין די קומענדיגע וואלן 2008!! דער לעדי מיטן שווארצער האבן א סכסוך האסטע געהערט אזוינס, אבער צו וואס דארף דאס כלל ישראל מיטהאלטן? און מקוה און אין ביהמ"ד איבעראל איז מען ביזי דערמיט, מי יתן לנו תמורתו, כ'מיין צו פרעגן ווי האט מען גענומען דעם היתר גאנצערטע וואכן צו פארברענגן און זיך פארפלאטשקענען מיט די שמוציגע נייעס? דאס פרעגן דאך אלע מפרשים דא אין די מגילה' פארוואס הייבט זיך אן די מגילה ביי ויהי בימי אחשורוש ווען דאס שייכות צו אידן הייבט זיך ערשט אן ביי אחר הדברים האלה פון המן'ען טראךכךכךאחטראאכךכךטרטתאתרךךךךך (גארנישט כ'האב מיך נישט געקענט איינהאלטן)..
ובפרט ווי פריער געשריבן אז אמאמאמ איינער געדענקט נאך? עניוועי, די מפרשים פרעגן פארוואס הייבט זיך אן די מגילה פון אזוי פרי פון ויהי בימי אחשורוש, אהה, אז "ויהי" איז לשון צער, נו צו וואס הייבט זיך אן די מגילה אזוי פרי?
לולא התמהמנו וואלט איך געזאגט, פאר ושתי'ס וויידל אליין'ס האט זיך געלוינט ס'גאנצע מגילה, אקיצור מכאן יש ראי' לסתור, אז כלל ישראל קען און מעג מיטהאלטן ס'פאליטיק פונעם עם הדומה לחמור.
סאוי די גאנצע וועלט קומט צו די סעודה! כ'מיין ווי איז דא פלאץ? די גמ' מיטשטעט זיך און זאגט אז קודם האט מען געשטעלט דעם עולם "בחצר", נאמאר פלאץ געווען האט מען אויך געברענגט טישן און בענק אינעם "גינת" און דערנאך האט מען אויך גע"ביסן" אזוי האט יעדער געהאט פלאץ. אבער רבוש"ע ס'איז דאך די גאנצע וועלט, דאס מיינט די אינדיאנער'ס מעקסיקאנער און יעדער! יא! סאוי ווי האט "יעדער" געהאט פלאץ? דער "סערווער" האט דאך געקענט פלאצן...
ס'קען זיין, נאכאמאל מיין הארץ מאכט מיך אזוי טראכטן, אז מעגליך ס'געווען אזא מינע, נו, אמאמא, אזא נו וויאזוי זאגט מען עס (אן קיינעם טשעפענען...), אזא "קום און גיי" סעודה..
ווי זאגט מען אויף שושן'ניש? יו קען נעווער נאוי.
*
איך קום נאך צוריק, ס'ליגט נאך אסאך אסאך אין די קושקעס, ביזדערווייל זעצט אייך אראפ און מאכט'ס אייך באקוועם.
נו, חור, קומט אריין, העי, "כרפס", וואס זוכסט "דו" דא?