מיין צניעות'דיגע באנק ביכעלע
געשריבן: זונטאג יולי 03, 2016 5:36 pm
איך האב אינדערהיים א באנק ביכעלע וואו איך האלט אלע חשבונות פון הוצאות און הכנסות, לאו דוקא דאס געלט וואס גייט אין באנק, נאר יעדעס דאללער וואס קומט אריין אדער גייט ארויס ווערט נאטירט אין דעם ביכעלע.
למשל פאר פסח, מיש איך אויף דעם באנק ביכל ביי פסח, און איך קוק וואס פאראיאר האבן די הוצאות פארלאנגט, און איך מאך א בערך'דיגן חשבון כפי המצב וויאזוי עס קען אויסקוקן היי יאר, און דערנאך מאכט מען א קורצן איבערזיכט צו זעהן צו מ'איז געפארן קיין מזרח אדער מערב. און מ'אנאלאזירט די סיבות. אמאל זענען די סיבות אזוינע וואס מ'קען איבערן יאר פארמיידן אדער מינימיזירן, און אמאל זענען די הוצאות אויפריכטיג געשטיגן און דער באנק ביכעלע באשטעטיגט נאר דעם פרישן מציאות מיט וואס מ'דארף לעבן.
עס איז דא אמאל ווען מיין באנק ביכעלע ווערט אזוי אויפגעברויזט אז ער נעמט זיך מאכן גרימאזן, און איך מוז מיט אים כאפן א ליבליכן שמועס עם נישט ארויסצושלעפן פון גלייך געוויכט, איך מוז אים קענען ענטפערן פארוואס אדער וויאזוי עס האבן זיך אנגעפירקלט דריי בלעטער הוצאות אויף עפעס וואס ער האט נאך נישט איינגעזעהן פאר וויכטיג.
וואס אן אמת איך האב פון אים ווייניג מורא, איך בין בעה"ב און אז איך וויל, וועל איך קאטשקענען מיטן רויטן פעדער וויפיל דאס הארץ גלוסט זיך, און אז ער איז נישט צופרידן זאל ער בעטן ביים דאווענען אין קומענדיגן גלגול מגולגל ווערן אין א שענערן באנק ביכל, (ער קען גיין צום גביר פון שטאט, אדער צום שלעפער וועלכער האט אויך א ריינעם באנק ביכל ווייל ער ליגט נאך אינעם פלעסטיק פון דאס ערשטע מאל ווען מ'האט באשלאסן מ'גייט האלטן חשבון) אבער ס'דא אמאל ווען זיינע טענות קומען מיט ראיות און הוכחות, ווי אויך מיט עדים זוממין וועלכע פארלאנגען מ'זאל באצאלן די חובות וואס זאמלען זיך אן, וואס זיי קען איך שוין נישט סתם צומאכן און אריין לייגן אין הינטערשטן שופלאד, זיי קענען אלע מיינע טעלעפאן נומערן, און זיי ווייסן וואו איך וואוין, זיי זענען נישט גרייט סתם מיטצוגיין מיט מיינע שיקאנען. דאן דארף איך שוין יא זיך אראפזעצן און מסדר זיין א שיינעם סך הכל און אויפקומען מיט הארטע וואלוטע תירוצים.
---
געווען איז דאס אין יאר (הלואי איך ווייס וועלכע…) ווען איך בין צום ערשטן מאל געגאנגען אין די קאנטרי, ווען איך האב געמוזט נאכן סעזאן זיך אראפזעצן מיט מיין באנק ביכעלע און פארהאנדלען מיט אים א סטראטעגיע. ער האט געטענה'ט חי וקיים אז פאראיאר זומער האט מיר דאס לעבן געקאסט א נישטיגע 3 אלפים א חודש, און ער איז נישט דערביי צו דעקן פרישע 15 אלפים מיר נישט דיר נישט אן קיין געהעריגע שמועס און א פלאן פון פאראויס וויאזוי מ'גייט אים דעקן ער זאל נישט האבן בושות.
ווי איר זעהט שוין איז מיין באנק ביכעלע א צניעות'דיקע און איידעלע נשמה, גלייכט זייער צו זיין געדעקט, און וויל נישט זיין אויסגעשטעלט צו קיין בזיונות, איך קען נישט טון מער ווי אים מחנך זיין, און אויסלערנען אז אין די נייע "קאנטרי עפאכע" דארף מען זיין מער פריצות'דיג. איך קען נישט מער ווי אים פרובירן פארשטיין געבן אז די כללים פון פינאנץ גייען נישט אלס אן, גיי זיי אים מסביר אז צוויי חדשים א יאר זענען פלאס און מיינוס אומרעלעוואנט, און אז צוויי חדשים א יאר איז גרין און רויט דער זעלבער קאליר…
מיין באנק ביכעלע פרעגט מיך זייער קלאר: איך זעה דא אז דו צאהלסט רענט 2000 דאללער פאר די געוויינליכע דירה, און 4000 פאר עפעס א דירה אין פאלסבורג. מה פשט?
איך בין אים מסביר אז די 4000 דאללער איז נישט סתם אזוי א דירה, עס איז א "באנגעלוי".
ער פארשטייט נישט, אבער מער פון אלעם פארשטייט ער נישט פארוואס צו דער זעלבער צייט האלט איך אויף 2 דירות? און אויב יא אזוי פארוואס האלט איך נישט ביידע דירות א גאנץ יאר?
גיי זיי מסביר פאר א באנק ביכעלע, סטייל.
דערנאך וויל ער וויסן וואס די פרישע הוצאות פון שכר לימוד איז?
יא יא באנק ביכעלע, דאס איז קעמפ געלט, אלזא לאמיר דיר מסביר זיין: ווייל מיר אלע גייען אין קאנטרי, דארפן אונזערע מוסדות מאכן קעמפס, אויב נישט וואלטן די איבערגעליבענע צוריקגעשטאנענע וואס גייען נישט אין קאנטרי, נישט געהאט קיין חדר, און דערפאר מוזן מיר די קאנטרי פארער צאלן סיי פאר קאנטרי, סיי פארן שטאט, סיי שכר לימוד, און סיי קעמפ געלט.
פארשטייט ער ווייטער נישט דער דום קאפ. איך פלאן אים ערנסט צו אויפזאגן פון בוכהאלטעריי, דער פארדרייט מיר שוין צופיל דעם קאפ.
נאך לאנגע הסברים, פאנגט ער אן צו באגרייפן אז ס'איז א מכת מדינה, וואס נישט די מדינה האקט, נאר מיר האקן זיך קאפ אליינס אין וואנט, אבער איין שאלה האט ער נאך:
אלעס ביז אהער פארשטיי איך, איך פארשטיי פארוואס דו האלטסט אויף ביידע דירות, איך פארשטיי פארוואס דו צאלסט עקסטער שכר לימוד, איך פארשטיי פארוואס ס'קאסט עקסטערע הונדערטער דאללארן דאס אנקומען די טראנסטפארטאטציע אהין און צוריק, און איך פארשטיי אז דו טוסט עס נאר פארן חינוך פון די קינדערלעך און פארן שלום בית. אבער איין זאך פארשטיי איך נאך אלס נישט: וויאזוי איז מעגליך אז עסן און שאפפינג קאסט דיך דרייפאכיג מער ווי א גאנץ יאר???
איך האב נישט געהאט קיין תירוץ בין איך געלאפן דאווענען מנחה.
עני העלפ???
למשל פאר פסח, מיש איך אויף דעם באנק ביכל ביי פסח, און איך קוק וואס פאראיאר האבן די הוצאות פארלאנגט, און איך מאך א בערך'דיגן חשבון כפי המצב וויאזוי עס קען אויסקוקן היי יאר, און דערנאך מאכט מען א קורצן איבערזיכט צו זעהן צו מ'איז געפארן קיין מזרח אדער מערב. און מ'אנאלאזירט די סיבות. אמאל זענען די סיבות אזוינע וואס מ'קען איבערן יאר פארמיידן אדער מינימיזירן, און אמאל זענען די הוצאות אויפריכטיג געשטיגן און דער באנק ביכעלע באשטעטיגט נאר דעם פרישן מציאות מיט וואס מ'דארף לעבן.
עס איז דא אמאל ווען מיין באנק ביכעלע ווערט אזוי אויפגעברויזט אז ער נעמט זיך מאכן גרימאזן, און איך מוז מיט אים כאפן א ליבליכן שמועס עם נישט ארויסצושלעפן פון גלייך געוויכט, איך מוז אים קענען ענטפערן פארוואס אדער וויאזוי עס האבן זיך אנגעפירקלט דריי בלעטער הוצאות אויף עפעס וואס ער האט נאך נישט איינגעזעהן פאר וויכטיג.
וואס אן אמת איך האב פון אים ווייניג מורא, איך בין בעה"ב און אז איך וויל, וועל איך קאטשקענען מיטן רויטן פעדער וויפיל דאס הארץ גלוסט זיך, און אז ער איז נישט צופרידן זאל ער בעטן ביים דאווענען אין קומענדיגן גלגול מגולגל ווערן אין א שענערן באנק ביכל, (ער קען גיין צום גביר פון שטאט, אדער צום שלעפער וועלכער האט אויך א ריינעם באנק ביכל ווייל ער ליגט נאך אינעם פלעסטיק פון דאס ערשטע מאל ווען מ'האט באשלאסן מ'גייט האלטן חשבון) אבער ס'דא אמאל ווען זיינע טענות קומען מיט ראיות און הוכחות, ווי אויך מיט עדים זוממין וועלכע פארלאנגען מ'זאל באצאלן די חובות וואס זאמלען זיך אן, וואס זיי קען איך שוין נישט סתם צומאכן און אריין לייגן אין הינטערשטן שופלאד, זיי קענען אלע מיינע טעלעפאן נומערן, און זיי ווייסן וואו איך וואוין, זיי זענען נישט גרייט סתם מיטצוגיין מיט מיינע שיקאנען. דאן דארף איך שוין יא זיך אראפזעצן און מסדר זיין א שיינעם סך הכל און אויפקומען מיט הארטע וואלוטע תירוצים.
---
געווען איז דאס אין יאר (הלואי איך ווייס וועלכע…) ווען איך בין צום ערשטן מאל געגאנגען אין די קאנטרי, ווען איך האב געמוזט נאכן סעזאן זיך אראפזעצן מיט מיין באנק ביכעלע און פארהאנדלען מיט אים א סטראטעגיע. ער האט געטענה'ט חי וקיים אז פאראיאר זומער האט מיר דאס לעבן געקאסט א נישטיגע 3 אלפים א חודש, און ער איז נישט דערביי צו דעקן פרישע 15 אלפים מיר נישט דיר נישט אן קיין געהעריגע שמועס און א פלאן פון פאראויס וויאזוי מ'גייט אים דעקן ער זאל נישט האבן בושות.
ווי איר זעהט שוין איז מיין באנק ביכעלע א צניעות'דיקע און איידעלע נשמה, גלייכט זייער צו זיין געדעקט, און וויל נישט זיין אויסגעשטעלט צו קיין בזיונות, איך קען נישט טון מער ווי אים מחנך זיין, און אויסלערנען אז אין די נייע "קאנטרי עפאכע" דארף מען זיין מער פריצות'דיג. איך קען נישט מער ווי אים פרובירן פארשטיין געבן אז די כללים פון פינאנץ גייען נישט אלס אן, גיי זיי אים מסביר אז צוויי חדשים א יאר זענען פלאס און מיינוס אומרעלעוואנט, און אז צוויי חדשים א יאר איז גרין און רויט דער זעלבער קאליר…
מיין באנק ביכעלע פרעגט מיך זייער קלאר: איך זעה דא אז דו צאהלסט רענט 2000 דאללער פאר די געוויינליכע דירה, און 4000 פאר עפעס א דירה אין פאלסבורג. מה פשט?
איך בין אים מסביר אז די 4000 דאללער איז נישט סתם אזוי א דירה, עס איז א "באנגעלוי".
ער פארשטייט נישט, אבער מער פון אלעם פארשטייט ער נישט פארוואס צו דער זעלבער צייט האלט איך אויף 2 דירות? און אויב יא אזוי פארוואס האלט איך נישט ביידע דירות א גאנץ יאר?
גיי זיי מסביר פאר א באנק ביכעלע, סטייל.
דערנאך וויל ער וויסן וואס די פרישע הוצאות פון שכר לימוד איז?
יא יא באנק ביכעלע, דאס איז קעמפ געלט, אלזא לאמיר דיר מסביר זיין: ווייל מיר אלע גייען אין קאנטרי, דארפן אונזערע מוסדות מאכן קעמפס, אויב נישט וואלטן די איבערגעליבענע צוריקגעשטאנענע וואס גייען נישט אין קאנטרי, נישט געהאט קיין חדר, און דערפאר מוזן מיר די קאנטרי פארער צאלן סיי פאר קאנטרי, סיי פארן שטאט, סיי שכר לימוד, און סיי קעמפ געלט.
פארשטייט ער ווייטער נישט דער דום קאפ. איך פלאן אים ערנסט צו אויפזאגן פון בוכהאלטעריי, דער פארדרייט מיר שוין צופיל דעם קאפ.
נאך לאנגע הסברים, פאנגט ער אן צו באגרייפן אז ס'איז א מכת מדינה, וואס נישט די מדינה האקט, נאר מיר האקן זיך קאפ אליינס אין וואנט, אבער איין שאלה האט ער נאך:
אלעס ביז אהער פארשטיי איך, איך פארשטיי פארוואס דו האלטסט אויף ביידע דירות, איך פארשטיי פארוואס דו צאלסט עקסטער שכר לימוד, איך פארשטיי פארוואס ס'קאסט עקסטערע הונדערטער דאללארן דאס אנקומען די טראנסטפארטאטציע אהין און צוריק, און איך פארשטיי אז דו טוסט עס נאר פארן חינוך פון די קינדערלעך און פארן שלום בית. אבער איין זאך פארשטיי איך נאך אלס נישט: וויאזוי איז מעגליך אז עסן און שאפפינג קאסט דיך דרייפאכיג מער ווי א גאנץ יאר???
איך האב נישט געהאט קיין תירוץ בין איך געלאפן דאווענען מנחה.
עני העלפ???
