מילי טובינא דחכימי

[קיקיון]

י״מ בדרך צחות , ןיאמר מי אלה לך , הלא אתה התם יושב אוהלים איך נשאת נשים הרבה , ויאמר הילדים אשר חנן ונו׳, נשאתים להקים זרע אלקים אשר חס ה׳ עלי במתנה
להעמיד ממני הי"ב שבטים
דמשק אלעזר

[קיקיון]

כאשר ביקר האדמו"ר מהאלוואן בפעם הראשונה בביתו של האדמו”ר מאוטוואן ביקש האדמו”ר מאוטוואן את האורח הדגול שישב בראש השולחן, האדמו"ר אמר כי מקום זה מיועד לבעה"ב להאדמו”ר מאוטוואן בכבודו ובעצמו, ואילו הוא ישב במקום המיועד לאורחים, כאשר ראה האדמו”ר מאוטוואן שסירובו של האדמו"ר מוחלט הוא, החליט להשתמש בדבר גמרתנו, וכה אמר לאדמו"ר מהאלוואן "כל מה שיאמר לך בעה"ב עשה". נענה האדמו"ר מהאלוואן ואמר כך: בהמשך שם נאמר – "חוץ מצא", והכוונה לאותם שלושת דברים עליהם אמר התנא באבות שהם מוציאם את האדם מן העולם: הקנאה, התאווה והכבוד. לשבת בראש השולחן במקומו של רבה הראשי של א"י, יש בה מידה כה גדושה של כבוד העלולה להוציא את האדם מן העולם. ועל כך התכוון התנא לומר: חוץ מצא, יש אמנם לשמוע בקולו כבעה"ב, אבל בדברים כאלה שעליהם נאמר שהם מוציאים את האדם מן העולם בזה אין חובה לשמוע בקולו של בעה"ב...

האלוואן
אוטוואן

[קיקיון]

אבד"ק נייפעסט זצ"ל האט געהאט אן אויסטערלישען הומאר (שווער געווען צו זיצען מיט אים ביי ד"ת)
א"א ז"ל איז אמאל ארויף אויף דעם טאמפקינס עוו בוס
אבד"ק נייפעסט איז שוין געזעסען אויף דעם בוס און געהאט א ליידיגען זיץ דערנעבען
ווינקט ער פאר א"א ער זאל זיך ציזעצען
א"א האט אים בעדאנקט פאר די זכי'
ענטפערט ער טוֹב תִּתִּי אֹתָהּ לָךְ וכ'

[בנימין הלוי]

אמאל אריין א איד פאריאגט און פארסאפעט פון זיין שווערע ארבעט צום גאון רבי אלעזר לעוו דער שמן רוקח זצ"ל וואס איז געזיצן און געלערנט מיט א געשמאק און דער איד רופט זיך אן רבי, כ'וועל זיין א מחוצף אבער דער רבי גייט נישט האבן קיין עולם הבא! דער רבי האט דאך עולם הזה! איך שוויץ און מוטשע זיך פאר פרנסה האב איך נישט עולם הזה וועל איך מן הסתם האבן עולם הבא!

זאגט אים דער גאון פונקט קאפויער מעיקרא דדינא פירכא... והלא דברים ק"ו מה דאך עולם הזה וואס איך אינוועסטיר אין דעם גארנישט; האב איך, כ"ש עולם הבא וואס איז מיין גאנצער הארעוואניע וועל איך זיכער האבן.
דו אבער, אין עולם הזה וואס דו לייגסט אריין אלע דיינע כוחות, זאגסטו אז דו האסט נישט, עולם הבא וואס דו ביסט נישט משקיע פונקט דאס וועסטו האבן?? אתמהה

[שערי-תירוצים]

סאיז אמאל געקומען א איד צו א געוויסן גדול נאך אן הסכמה אויף חיבורים וואס ער האט געשריבן אויף קהלת משלי און איוב, האט אים די רב געגעבן אויף איוב, אבער אויף משלי און קהלת האט ער אים נישט געשריבן אן הסכמה. וואונדערט זיך דער מחבר - וואס איז פשט דא?

זאגט אים די רב, וואס פארשטייסטו נישט, איוב האט געליטן פון אסאך צרות, נו שוין, וועט ער האבן נאך א צרה, אבער וואס ווילסטו פון שלמה המלך?

[קיקיון]

הג"ר יצחק שלמה אונגער מחוג חתם סופר האט קאנדידאטירט אויף די רבנות פאסטן אין אן אוסטראלישער קהלה. דורכאויס די פראצעדור פון איינגעבן די אמט פאפירן אויף צו לויפן אין די קהל'ישע וועהלן האבן די פארשטאנד געשיקט א פארלאנג אז דער רב זאל צושיקן זיין פארטרעיט. האט דער רב צוריקגעשיקט די פאלגענדע ענטפער: לא יעשה כן במקומינו לתת הצורה לפני הבחירה...

[בנימין הלוי]

פיין!

[קיקיון]

טאקע אנדערש פון פרערדיגע תגובות אין דעם אשכול
אבער עז פאסט זייער גוט צום קעפיל
------------
קטעי מכתבים בעניני נישואין שכתב כ"ק האדמו"ר בעל פני מנחם מגור זצ"ל אל מחותנו גאב"ד אונגוואר זצ"ל
כעת אנחנו בה"י מתחילים בהכנות להחתונה אי"ה, ואם חז"ל אמרו כי "כד רמו שערי באסינתא", צריך כבר להודות להש"י שהשמחה במעונו (כתובות ח'.) - הגם שהפוסקים כתבו כי האידנא ערבה כל שמחה, ולא מברכים אלא בז' ימי המשתה, - מ"מ הודאה להשי"ת צריך, וראי' לדבר כי להבדיל בגויים אי' במס' ע"ז דף ח': דגוי שעשה משתה לבנו, דאסור מכד רמו שערי באסינתא - וק"ו לבני ישראל להבדיל אלף הבדלות - שצריכים להודות להשי"ת שהוא אמתי, בעת ההכנות להחתונה, אי"ה...
בענין ההזמנות לחתונה, הנה מעכת"ר אמר שמסכים להדפיס הזמנות משותפות - הנה גם בזה לבאר את כל צדדי הענין לכאן ולכאן: אם כי אני מרוצה מאוד, ושמח מעצם הסכמתו להיות באחדות ובקשר של ידידות ואהבה עד עולם, וכמים הפנים לפנים גם אני רוצה להיות באחדות ובקשר הזה מתוך שמחה, אבל אבאר לפניו את ספקותי ואם כת"ר יחליט אסכים אני לכל מה שיחליט בענין הזה. א) הנה בכל הזמנות החתונה שלי הקודמות הדפסתי בין השאר: "הננו קוראים לכל אוהבינו וידידנו ומוקירי בית אבא זצ"ל", אני כתבתי כך כמאחז"ל (קידושין ל"א:) הנשמע בדבר אביו צריך לומר מהרוני בשביל אבא, שלחוני בשביל אבא, פטרוני בשביל אבא", וזה עורר גל של התרגשות בין אנ"ש (הותיקים בעיקר שהכירו עוד את אאמו"ר זצללה"ה), (ומבלעדי אף אחד מן המשפחה לא ראיתי שכתב כך) - אמנם אחז"ל בתלתא זימני הוה חזקה, בכ"ז לא איכפת לי לשנות את הנוסח, אם הדברים הנ"ל יפריעו.
ב) ראיתי הזמנה לבר מצוה של בנו היקר דוד שלמה נ"י בו חותם מעכת"ר בגפו, והנה גם אצל בני בכורי יעקב מאיר נ"י בבר מצוה שלו גם אני חתמתי כך. אבל בשמחות האחרונות שניתי בגלל הפראבלעם שהי' לי עם כמה עשרות נשים אלמנות (- וכעת יש קרוב למאה, של אנ"ש שנפטרו ונשארו אלמנות) אשר אני לא יכול לשלחם בשמי, ולפיכך בהזמנות של שאר בני כתבתי כמנהג העולם וחתמתי "פנחס מנחם בהה"ק מגור זצ"ל ורעייתו" ועל הענוועלאף שאלמנות הי' כתוב שם המשלח של הרבנית שלי בלבד. וכאן השאלה אם חתימה כזאת תהי' מקובלת על מעכת"ר, גם כאן אני מסכים ברצון לשינוי אם מעכת"ר יידרש, אבל איך פותרים את הבעי' של האלמנות (הדפסה מיוחדת של הרבנית בלבד תהי' מגוחכת ולצחוק) - ולא לשלוח לגמרי לאלמנות עלולה ח"ו לפגוע בהם, ותחת ת"ח ולא יתום ואלמנה, שבת י"א. (וע"ש ברש"י). מאידך גיסא הזמנה משותפת הוא לכבוד ולתפארת מצד עצמה, והיא גם מונעת הרבה פראבלעמען אחרים. בכל אופן אני מסכים להרכיב נוסח טיוטא של הזמנה...
יש דברים שראיתי בהזמנות של אבותי הק' בעל השפ"א זצ"ל, אאמו"ר זצ"ל, ודודי בני השפ"א זצ"ל הי"ד, אשר הקפידו לא לכתוב את המלים "בשעה טובה ומוצלחת" אלא או "בשעה מוצלחת" (-או בכלל לא המלים הללו-) אולי בגלל מאחז"ל, שלא יאמר שעה זו טובה ושעה זו אינה טובה (עי' סנהדרין ס"ה:).
אצל ההזמנות של זקיני השפ"א זצ"ל, ראיתי שכתב רק "החתן" ו"הכלה" בלי התואר המקובל הבחור המופלג כו'.
רגילים גם לכתוב "אי"ה" (במקום ברצות) עד עכשיו לא כתבתי תאריך למספרם מטעמים הידועים: אולם אם מעכת"ר חושב שיש צורך בגלל אנשים שונים להדפיס גם התאריך למספרם - נוסיף, ובחת"ס התיר וכן אאמו"ר זצ"ל במכתביו כ' להתיר מפני הצורך, אם מצרפים גם תאריך יהודי...
אולי כדאי להשמיט תיבת "לבוא", (כי יש אנשים כאן שהזמנה כזאת עלולים לחשוב שעליהם לטרוח ולבוא בדוקא גם מא"י)...
נ.ב. הבנתי כי מעכת"ר שליט"א רגיל לכתוב במכונת "שרייב מאשין" ובתחילה כתב כך ובאשר אני רגיל לכתוב יותר מהר במכונה שחנני השי"ת בידי לפיכך במכתביו האחרונים, טרח מעכת"ר במו ידיו, ואני איני כדאי כי בגללי ישנה מהרגלו, ובפרט כי זה עלול לגזול מזמנו ולגרום לבטול תורה כי הרגילים במכונה כותבים מהר יותר, ואנשים אחים אנחנו...

[קיקיון]

2882
זאלען נאך א פאר אידען זעהן די חכמה אויסגערכענטקייט און גוטסקייט פון אן אדם גדול

[גאלדענע פעדער]

געהערט א מאל גאר א גיט ווארט אויף די ענין פון די צפרדעים וואס ס'שטעלט זיך לכורה א מורה'דיגע קשיא ווי קען זיין אז נאך דעם וואס די מצרעים האבן געהאלטען און איין שלאגען די גרוסע צפרדע (ווי רש'י ברענגט פון חז''ל) האבען זיי דאך געזען אז ס'קימט נאר צי נאך און נאך פרעש, איז וואס גייען זיי און שלאגען ווייטער ??? ... ס'וואלט זיך איינער געדארפט נעמען שרייען קולות טיפשים וואס עטס זענטס ! ... הערטס שוין אויף, און ברענגטס נישט אן אויף אינז א נייע מכה בידים ??? ...
נאר כ'האב געהערט א תרוץ נפלא אויף דעם. מ'זעט אייביג ווען אסאך מענטשען שטייען ציזאמען און פרעבירען עפעס א שווערע זאך אויספירען, וועט א יעדער פראבירען ווייזען דער אנכי איך קען יא אפי די אנדערע קענען נישט ... א מציאות ...
איז וועגען דעם יעדע נארמאלע מענטש וואס האט געזען איין שיינעם אינדערפרי דער ריזען גרוסען פראש קימט צי שפאצירען, האט אוואדעי געלאפען ברענגען א שטעקן צי וואס אימער ער האט געקענט, עיהם צי ערלעדיגען.
און ס'האט זיך אנגעהובען א געלוף'עכטס, די נייעס איז אנגעפאנגען ארום צי פארן, און אסאך מענטשען האבן אנגעפאנגען זיך ציזאם לויפען און אנגעפאנגען האקען אויף דעם גרוסען פראש. און ווען ס'האט אנגעפאנגען ארוס צי קימען נאך און נאך פרעש, האבען אלע חכמים פרעבירט צי ווייזען אז זיי קענען. דער זאגט מען דארף קלאפען פון אינטען, דער זאגט פון אובען, א אנדערע זאגט גאר אז מען דארף גאר קלאפען שטערקער. ביז ס'איז פשוט אראס געקימען א גאנצע נייע מכה פון דעם ...
גאר טיפע מחשבה אויף למעשה ! ....

[לכאורה]

טאקע אנדערש פון פרערדיגע תגובות אין דעם אשכול
אבער עז פאסט זייער גוט צום קעפיל
------------
קטעי מכתבים בעניני נישואין שכתב כ"ק האדמו"ר בעל פני מנחם מגור זצ"ל אל מחותנו גאב"ד אונגוואר זצ"ל
כעת אנחנו בה"י מתחילים בהכנות להחתונה אי"ה, ואם חז"ל אמרו כי "כד רמו שערי באסינתא", צריך כבר להודות להש"י שהשמחה במעונו (כתובות ח'.) - הגם שהפוסקים כתבו כי האידנא ערבה כל שמחה, ולא מברכים אלא בז' ימי המשתה, - מ"מ הודאה להשי"ת צריך, וראי' לדבר כי להבדיל בגויים אי' במס' ע"ז דף ח': דגוי שעשה משתה לבנו, דאסור מכד רמו שערי באסינתא - וק"ו לבני ישראל להבדיל אלף הבדלות - שצריכים להודות להשי"ת שהוא אמתי, בעת ההכנות להחתונה, אי"ה...
בענין ההזמנות לחתונה, הנה מעכת"ר אמר שמסכים להדפיס הזמנות משותפות - הנה גם בזה לבאר את כל צדדי הענין לכאן ולכאן: אם כי אני מרוצה מאוד, ושמח מעצם הסכמתו להיות באחדות ובקשר של ידידות ואהבה עד עולם, וכמים הפנים לפנים גם אני רוצה להיות באחדות ובקשר הזה מתוך שמחה, אבל אבאר לפניו את ספקותי ואם כת"ר יחליט אסכים אני לכל מה שיחליט בענין הזה. א) הנה בכל הזמנות החתונה שלי הקודמות הדפסתי בין השאר: "הננו קוראים לכל אוהבינו וידידנו ומוקירי בית אבא זצ"ל", אני כתבתי כך כמאחז"ל (קידושין ל"א:) הנשמע בדבר אביו צריך לומר מהרוני בשביל אבא, שלחוני בשביל אבא, פטרוני בשביל אבא", וזה עורר גל של התרגשות בין אנ"ש (הותיקים בעיקר שהכירו עוד את אאמו"ר זצללה"ה), (ומבלעדי אף אחד מן המשפחה לא ראיתי שכתב כך) - אמנם אחז"ל בתלתא זימני הוה חזקה, בכ"ז לא איכפת לי לשנות את הנוסח, אם הדברים הנ"ל יפריעו.
ב) ראיתי הזמנה לבר מצוה של בנו היקר דוד שלמה נ"י בו חותם מעכת"ר בגפו, והנה גם אצל בני בכורי יעקב מאיר נ"י בבר מצוה שלו גם אני חתמתי כך. אבל בשמחות האחרונות שניתי בגלל הפראבלעם שהי' לי עם כמה עשרות נשים אלמנות (- וכעת יש קרוב למאה, של אנ"ש שנפטרו ונשארו אלמנות) אשר אני לא יכול לשלחם בשמי, ולפיכך בהזמנות של שאר בני כתבתי כמנהג העולם וחתמתי "פנחס מנחם בהה"ק מגור זצ"ל ורעייתו" ועל הענוועלאף שאלמנות הי' כתוב שם המשלח של הרבנית שלי בלבד. וכאן השאלה אם חתימה כזאת תהי' מקובלת על מעכת"ר, גם כאן אני מסכים ברצון לשינוי אם מעכת"ר יידרש, אבל איך פותרים את הבעי' של האלמנות (הדפסה מיוחדת של הרבנית בלבד תהי' מגוחכת ולצחוק) - ולא לשלוח לגמרי לאלמנות עלולה ח"ו לפגוע בהם, ותחת ת"ח ולא יתום ואלמנה, שבת י"א. (וע"ש ברש"י). מאידך גיסא הזמנה משותפת הוא לכבוד ולתפארת מצד עצמה, והיא גם מונעת הרבה פראבלעמען אחרים. בכל אופן אני מסכים להרכיב נוסח טיוטא של הזמנה...
יש דברים שראיתי בהזמנות של אבותי הק' בעל השפ"א זצ"ל, אאמו"ר זצ"ל, ודודי בני השפ"א זצ"ל הי"ד, אשר הקפידו לא לכתוב את המלים "בשעה טובה ומוצלחת" אלא או "בשעה מוצלחת" (-או בכלל לא המלים הללו-) אולי בגלל מאחז"ל, שלא יאמר שעה זו טובה ושעה זו אינה טובה (עי' סנהדרין ס"ה:).
אצל ההזמנות של זקיני השפ"א זצ"ל, ראיתי שכתב רק "החתן" ו"הכלה" בלי התואר המקובל הבחור המופלג כו'.
רגילים גם לכתוב "אי"ה" (במקום ברצות) עד עכשיו לא כתבתי תאריך למספרם מטעמים הידועים: אולם אם מעכת"ר חושב שיש צורך בגלל אנשים שונים להדפיס גם התאריך למספרם - נוסיף, ובחת"ס התיר וכן אאמו"ר זצ"ל במכתביו כ' להתיר מפני הצורך, אם מצרפים גם תאריך יהודי...
אולי כדאי להשמיט תיבת "לבוא", (כי יש אנשים כאן שהזמנה כזאת עלולים לחשוב שעליהם לטרוח ולבוא בדוקא גם מא"י)...
נ.ב. הבנתי כי מעכת"ר שליט"א רגיל לכתוב במכונת "שרייב מאשין" ובתחילה כתב כך ובאשר אני רגיל לכתוב יותר מהר במכונה שחנני השי"ת בידי לפיכך במכתביו האחרונים, טרח מעכת"ר במו ידיו, ואני איני כדאי כי בגללי ישנה מהרגלו, ובפרט כי זה עלול לגזול מזמנו ולגרום לבטול תורה כי הרגילים במכונה כותבים מהר יותר, ואנשים אחים אנחנו...

נהניתי מאד, ויישר כחכם!

[בנימין הלוי]

דער שמן רוקח בספרו סמא דחיי דרוש יג זאגט פארוואס עשירים האלטן זיך פאר תלמידי חכמים אפי' זיי קענען גארנישט
זאגט ער אז 12 מדות טרעפט מען ביי ת"ח און אויך ביי עשירים... ממילא דאכט זיך פאר די עשירים אז זיי זענען גאר תלמידי חכמים
ואלו הן
א. הת"ח פטור ממס וגם העשיר אינו נותן מס רק מכביד על העניים שיתנו עבורו
ב. הת"ח ראוי למנותו פרנס על הציבור והעשיר הוא פרנס הציבור
ג. מת"ח צריך לירא, ובפני העשיר כל העם יראים כי ידו תקיפה
ד. הת"ח נוקם ונוטר כנחש, והעשיר נוקם ונוטר כנחש וכעקרב
ה. הת"ח ממונו חביב מגופו ועשיר בוודאי כן וסימנך עשירין מקמצין
ו. הקב"ה גוזר גזירה וצדיק מבטלה, והעשיר מבטל כל מצות השם

ער רעכנט אזוי ביז צוועלעף http://www.hebrewbooks.org/pdfpager.asp ... =&pgnum=64

[ניקעל]

אמר הגה''צ ר מנחם מענדל מווישאווא זצ''ל בדרך צחות לבאר המנהג שהרבנים מאריכין בקר''ש, דהנה אמרו חז''ל דהדיין מחוייב לצייר בעצמו כאילו הגיהנום פתוחה לו תחתיו, ולכן צריך להאריך ביותר בקרי''ש אשר שכרה הוא שמצנינין הגיהנום. והטעם שמאריכים בשמו''ע שהרי רבנות מקצרת ימים והמאריך בתפלתו מאריכין ימיו ושנותיו. ומטעם זה נוהגים שהשליח ציבור ממתין על הרב ואב''ד בב' מקומות אלו, כיון שצורך האריכות של הרב הוא רק בשבילם. שהרי עומד לשרתם ברבנות ודיינות.

[קיקיון]

א איד האט געליטען פון א כומר
האט אים א גוטער איד געזאגט
הנה ככומר ביד היוצר

[קיקיון]

א איד האט געליטען פון א כומר
האט אים א גוטער איד געזאגט
הנה ככומר ביד היוצר

פאר די וואס האבען נאך נישט געליינט טעגלאש בתפארתה
ווען הרה"ח ר' ישרא' וואלף פאנעטה אב"י בטעגלאש האט געוואלט קויפען א מיל האט ער זיך שואל עצה מיט זיין קרוב הרה"ק ר' משה דעשער זי"ע
וואס האט אים אנגעווינשען ריחיים בצוארו ויעסוק בתורה!

[קיקיון]

עס איז מיר אויסגעקומען אין א שמיעס מיט א ידיד דערציילען די מעשה

טיף אריין אין זמן האט א מנהל ג'זעהן אז מ'דארף געבען א כתה א געגלגענהייט אויסשפרינגען
האט ער זיי געשיקט אין א WATER PARK מיט דעם מלמד
זאגט דער מלמד איך גיי ניט מיט די אינגלעך איו וואסער ווי איז כבוד התורה
דער מנהל האט זיך שואל עצה געווען מיט הרהג"צ ר שלמה וואלבע זצ"ל
ת: טאקע א פראבלעם! זאג דעם מלמד ער זאל ניט אויסטיען דעם קראוואט

האט ער מיר דערציילט
איינער האט געזאגט פאר הרב ר' פישעל שעכטער שליט"א
ווי פאסט דאס פאר א מגיד שיעור דערציילען מעשיות פאר קינדער?
האט ר' פישעל געפרעגט זיין רבי
זיין רבי: עס פאסט טאקע נישט
ר' פ': זאל איך אויפהערען דערציילען ?
זיין רבי: ניין הער נישט אויף!
ר' פ': איך פארשטיי נישט
זיין רבי: האסט מיר געפרעגט צי עס פאסט דיר האב איך ג'ענטפערט עס פאסט דיר נישט
אז די ברענגסט אריין יר"ש אין אידישע קינדער איז עס דאך כבוד שמים

[קיקיון]

א אינגערמאן איז זיך שואל עצה מיט זיין רבי
ש: איך האב א ברירה פון צווי שיעורים
איינס פארטאגס ווען איך בין אויסגערועט אין האב א קלארען קאפ
אבער די קינדער שלאפען נאך ווען איך קום אהיים ווייסען זי גארנישט אז איך בין קובע עתים
דאס צווייטע ביינאכט אבער איך בין שוין אויסעמוטשט און שלאף איין
וואס איז וויכטיגער איך זאל מיטהאלטען אדער דער קנידער זאלען וויסען
ת: גיי צי ביידע אינדערפרי וועסט די מיטהאלטען און בייאכט כאפ א דרימעל
וועלען די קידער זעהן אז טאטי קומט אהיים פון בה"מ א פרישער מענטש

[קיקיון]

יעצט געהערט א שיינע מעשה און איך בין מסופק צי איך זאל שרייבען דעם נאמען פון מרא דעובדא
א אינגערמאן הערט ווי זוגתו ליינט ק"ש מיט די קינדער און ביי המלאך הגואל שטעלט זי זיך אפ ביי מכל
און איז ממשיך רע יברך
וויפיל ער זאל פריווען פארריכטען טענהט זי "אזוי האב איך געהערט פון מיין מאמע"
גייט ער צו אן אדם גדול און יענער באראויגט אים
מען זעט דאך אז ליל שבת קודש ווען אלעס איז כתקונו איז דער מלאך רע עונה בכל כרחו
זעט מען אז אזא ברכה איז א זאך
איך האב אויסגעלאזט א פרט וואס קלעבט זיך מיר נישט

[יאנקעלע קליגער]

שטייט דאך אין "מבית אבותי ורבותי" פון ר' בערל האלבערשטאם ז"ל,!

[קיקיון]

שטייט דאך אין "מבית אבותי ורבותי" פון ר' בערל האלבערשטאם ז"ל,!

ער שרייבט ווער עס איז געווען דער אדם גדול?
די גירסא וואס איך האב געהערט אז דער אדם גדול האט מסכים געווען אז זי קען ממשיך זיין

[יאנקעלע קליגער]

איך געדענק נישט ! איך וועל עס איבערקוקען אי"ה.

[שאינו יודע]

ער שרייבט נישט

געהערט אז עס איז געווען הרה"ק מסקולען זצ"ל

[קיקיון]

מיינס א ידיד איז אין האום אימפראוומענטס און ער איז שוין כמעט פערטיג מיט א דזשאב
פאר א שכן אינו יהודי עס פעלט נור דאס סקרעיפען אבער האט נישט געקענט באקומען א
סקרעיפער פאר חוה"מ און פאר דעם קליענט ברענט די הויט
האט ער געפרעגט זיין מו"צ
זאגט אים דער דיין "אויך א פראבלעם!" גיב דעם גוי דעם נאמען פון דעם סקרעיפער זאל ער זיך אליין
פארענען און באצאלען און רעכען עס אראפ פון דיין חשבון
זאגט מיין ידיד פאר דעם גוי
I cannot do business on my holiday but cannot force my religion on you so please take care of this yourself
דער גוי איז נתפעל געווראען
אגב דער גוי האט רעקאמענדירט מיין ידיד פאר זיין פרענד

[קיקיון]

קאוד: וועל אויס אלע

 We once again recall the story of the man who looked around for “Kulos”, for leniencies, his whole life.  After 120 years, the Heavenly Court reviewed his records, noted that he followed the laws, and advised him that he would be going to “Gan Eden.”  The angels escorted him to his final place, which turned out to be a dark, dingy and rather damp cell. “This is Gan Eden?!” “Yes,” they replied, “according to some opinions.”

[קיקיון]

קיים אברהם אבינו כל התורה כולה, ...אפילו עירובי תבשילין
וואס איז דער חידוש ?
פשוט!
אברהם אבינו האט ניט געדארפט אנקומען צו דעם לומדות
הואיל ואי מקלעי ליה אורחים חזו ליה