"לעבעדיגע עופות" ס'איז פרייליך
די אחראים: יאנאש,אחראי,געלעגער
"לעבעדיגע עופות" ס'איז פרייליך
א נייע שילד פראקלאמירט דאס פרייליכס. ס'גייט זיין צו באקומען לעבעדיגע עופות אויף העריסאן קארנער שמעקגערוך.
אזאנע פלאקאטן זעהט מען יעדעס יאר מער און מער, יעדע מוסד וואס האט אינטער זיך מער וואו א מזומן קינדער הענגט שוין און טראמפייטערט מיט די פרייליכע נייעס אז ס'איז זיי געלונגען דאס יא צו צושטעלן לעבעדיגע עופות.
שוין אפאר יאר וואס מיין הארץ בלוטיגט.
מיר איז אויסגעקומען צו וואוינען און. די שכינות פון אזא מוסד וואס האט געשפירט פאר וויכטיג צו דערשטיקן מיין גאס מיט די אלעמען באקאנטען כפרות גערוך. די גערוך וואס איז פאר יעדן גוט באקאנט, און וואס גרעסערע און קלוגערע פון אונז האבן שוין פראבירט צו טוען דערוועגן אבער אן קיין ערפאלג.
ווער געדענקט נאך די גוטע צייטן ווען און וויליאמסבורג איז געווען איין הויפט כפרה צענטער, דארט איז יעדער געקומען שלאגן כפרות. יא, די גערוך דארט איז געווען אומדערטרעגליך. איך האב אייביג געשוינט די וואס וואוינען אויף ראדני, אבער העי, זיי האבן געוואוסט ביים אהין מופן אז דא איז די פלאץ פאר באגלייטן'ס, לוי'ס, כפרות, פרענטשעס, זייגער יריד.
דאס איז אלעס געווען קאנצעטרירט אויף די איין גאס און יעדער האט געוואוסט אז די גאס מיידט מען אויס ס'מערסטע וואס שייך פון צום גדלי' ביז נאך יו"כ.
אבער היינט איז א נייע וועלט, וואו מ'שטייט און וואו מ'גייט אלעס טשיקן'ט, ביי יעדע ווינקל שטייען אפאר אינגליך מיט הענטשוך און שפילן זיך מיט זייער לעבעדיגע ווייסע טוי.
און פארשטייט זיך אז די הינדלעך זענען נישט אלע מסכים אז מ'זאל מאכן דאס גענאר פון זיי ברבים טוען זיי וואס זיי האבן צו טוען צו ווארענען די מענטשהייט אז מ'זאל שטיין ווייט...
די הינדלעך זענען נישט געגאנגען און חדר אז איינער זאל זיי אויסלערנען הלכות מענטשליכקייט, זיי ווייסן פון צוויי זאכן, קרייען און אויב דאס העלפט נישט גייען זיי צו פאזע נאמבער צוויי.
יעצט, אמאל געלונגט עס זיי און זיי זעהן א נקמה, וואס דאן איז זייער אומאגענעם פארן מענטש, און אמאל פאלן זיי דורך און די מרקחת לאנדעט אויפ'ן ערד. און דאן בין איך דער וואס גייט סוף כל סוף ליידן, ווייל נאך א טאג פון שלאגן כפרות טוט זיך א מחרקה אויף די גאנצע גאס.
פעדערן פליען און די לופט, די גערוך שוועבט אויפן גאנצן ארום, און די ערד איז באדעקט מיט א שיכט פון גליטשיגע פרישע ווארע....
פון נאכוואשן ווייסט קיינער נישט צו זאגן. די עיקר איז א שטיגליצע מוסדות האט געמאכט א מיאנטיק פון פארקויפן "לעבעדיגע עופות".
ס'טוט מיר באמת וויי צו צוקוקן וואו אזוי אומערפאראנע קינדער באהאנדלען די נעבעכדיגע עופות. וואו גרעסער די אינגל איז אלס שטערקער און בעסער קען ער קער נעמען פונעם הינדל. און אך און וויי איז פארן הינדל אויב פלאנט ער צו בונטעווען, איך האב נעכטן באטראכט אזא סצענע און ס'איז מיר געקומען צו שמייכלן.
קומט אן א משפחה מיט דריי קליינע קינדער די טאטע פארקט זיין אדעסי און נעמט יעדעם ארויס פון די קאר, ער גייט צו וואו מ'באצאלט און בעט צו מ'קען אום געבן פיר כפרות. א קליינע אינגל מיר וועלן אום רופן הערשי, איז גראד אויפגעשפרינגן און זיך גענומען ציילן. אקעי, צוויי זכרים און צוויי נקיבות ער לויפט צי און שלעפט ארויס א הינדל ביי איין פליגעל. פארשטייט זיך אז די כפרה האט געמאכט יעלות, אבער הערשי קען גוט די מלאכה ער כאפט שנעל די אנדערע פליגל און אזוי גיט ער איבער די הינדל פארן טאטען, אבער נישט פאר ער האט זיכער געמאכט צו פארשמירן די טאטעס הענט מיט זיין פארשמירטע הענטשוך..
ער וויל גלייך ארויסנעמען די צווייטע הינדל און עס דערלאנגען פארן טאטען אבער די טאטע זאגט ניין! לאז מיך פארטיגן, איינס אויף אמאל.
הערשי פארשטייט נישט פארוואס די טאטע קען נישט האלטן צוויי הינדלעך אבער אז ער וויל נישט איז נישט.
הערשי לויפט צום קראן צינדט עס אן און מיט א גרינע פייפ באוואשט ער די כפרות אז זיי זאלן זיין פיין פריש שמעקעדיג...
די טאטע נעמט איבער דאס הינדל
א רחמנות צו קוקן אויף זיין פנים, א אפשיי און איבל איז אויסגעגאסן דעראויף, אבער וואס זאל ער טוען אז ער איז דא די טאטע און ער דארף ווייזן אז ער איז די שטארקער דא.
די פרוי ענדיגט זאגן די תחינות און די טאטע נעמט זיך דרייען,
די ספעקטאל איז מורא'דיג, די טאטע דרייט אויף איין זייט און די מאמע דרייט זיך די פארקערטע ריכטונג, ס'זעהט אויס וואו א מאגנעט וואס איז אויף די פארקערטע וועג, דער דרייט אזוי און אינטן דרייט זיך די פארקערטע ריכטונג. איינגעקנייטשט און פיר זאגט זי די זה חליפתי... די טאטע זוכט אויך נישט אז די כפרה זאל אום צורירן ער האלט די הינדל דאס ווייטסטע וואס שייך, און אזוי דרייט ער און זי זאגט...
די סיטואציע האט מיך אביסל דעמאנט פון מיין פחד וואס איך האב ביים דורך לויפן אינטערן אווערפעס דארט אויף די ווייט שטראסע, דארט וואו די פייגליך האבן זיך באקוועם געמאכט און לאזן אראפ יעדע פאר מינוט הילכיגע באגריסונגען פאר יעדען עובר ושב..
יעדעס מאל איך גיי דארט דורך גיט עס מיר א ציטיר און איך שעפשע א געבעט צום נורא עלילה אז איך זאל נישט געטראפן ווערן פון די מתנות, (ס'איז באקאנט וואס יארמער רב האט זיך אויסגעדריקט אמאל נאכן באקומען אזא משלוח מנות פון א פייגל: באשעפער איך דאנק דיר אז קיען קענען נישט פליען..)
און דאן איז עס געשעהן.....
ס'איז אראפגעקומען א שפע פון אויבן... און מיט א פלאטשקע האט עס געלאנדעט אויפ'ן רעין קאוט....
די קולות וואס דארט איז פארגעקומען איז שווער צו באשרייבן. איך האב אפגעטראגן פון דארט נאך פאר איך וועל מכובד ווערן מיט נקיון החצר.. ( די פאמיליע איז געווען מיינס א קרוב, זאלן זיי מיך באמערקן דארט וואלט איך געדארפט צולייגן א האנט.. די כאאס איז געווען אויפ'ן העכסטן, די טאטע האט פארקרימט זיין געזיכט די מאמע האט געשריגן די קינדער האבן נישט געוואוסט וואס ס'האט זיי דא באטראפן)
דאס וואס איך האב מיטגעהאלטן איז טאקע געווען צום שמייכלן אבער דאס גיט נאך נישט די רעכט פאר אלע אזוי גערופענע מוסדות צו טוען דאס אומרעכט און מאכן די גאסן אומריין און שמיציג. ווען די סיזאן ענדיגט זיך און די כפרות ווערן פארשיקט צום שלאכט הויז בלייב איבער פאר אלע וואס וואוינען און געגענט צו אטעמען פעדערן און טרעיטן אויף כפרה זאפט.
מיין רוף צו די מוסדות און איין ווארט. איר שטעלט צו כפרות, מאכט זיכער נאכצורייניגן! באדעקן די גאס מיט געלע פליסיגקייט איז גענוג אומרעכט אבער ווען ס'איז פארטיג ביטע רייניגט נאך.
א דאנק!
אזאנע פלאקאטן זעהט מען יעדעס יאר מער און מער, יעדע מוסד וואס האט אינטער זיך מער וואו א מזומן קינדער הענגט שוין און טראמפייטערט מיט די פרייליכע נייעס אז ס'איז זיי געלונגען דאס יא צו צושטעלן לעבעדיגע עופות.
שוין אפאר יאר וואס מיין הארץ בלוטיגט.
מיר איז אויסגעקומען צו וואוינען און. די שכינות פון אזא מוסד וואס האט געשפירט פאר וויכטיג צו דערשטיקן מיין גאס מיט די אלעמען באקאנטען כפרות גערוך. די גערוך וואס איז פאר יעדן גוט באקאנט, און וואס גרעסערע און קלוגערע פון אונז האבן שוין פראבירט צו טוען דערוועגן אבער אן קיין ערפאלג.
ווער געדענקט נאך די גוטע צייטן ווען און וויליאמסבורג איז געווען איין הויפט כפרה צענטער, דארט איז יעדער געקומען שלאגן כפרות. יא, די גערוך דארט איז געווען אומדערטרעגליך. איך האב אייביג געשוינט די וואס וואוינען אויף ראדני, אבער העי, זיי האבן געוואוסט ביים אהין מופן אז דא איז די פלאץ פאר באגלייטן'ס, לוי'ס, כפרות, פרענטשעס, זייגער יריד.
דאס איז אלעס געווען קאנצעטרירט אויף די איין גאס און יעדער האט געוואוסט אז די גאס מיידט מען אויס ס'מערסטע וואס שייך פון צום גדלי' ביז נאך יו"כ.
אבער היינט איז א נייע וועלט, וואו מ'שטייט און וואו מ'גייט אלעס טשיקן'ט, ביי יעדע ווינקל שטייען אפאר אינגליך מיט הענטשוך און שפילן זיך מיט זייער לעבעדיגע ווייסע טוי.
און פארשטייט זיך אז די הינדלעך זענען נישט אלע מסכים אז מ'זאל מאכן דאס גענאר פון זיי ברבים טוען זיי וואס זיי האבן צו טוען צו ווארענען די מענטשהייט אז מ'זאל שטיין ווייט...
די הינדלעך זענען נישט געגאנגען און חדר אז איינער זאל זיי אויסלערנען הלכות מענטשליכקייט, זיי ווייסן פון צוויי זאכן, קרייען און אויב דאס העלפט נישט גייען זיי צו פאזע נאמבער צוויי.
יעצט, אמאל געלונגט עס זיי און זיי זעהן א נקמה, וואס דאן איז זייער אומאגענעם פארן מענטש, און אמאל פאלן זיי דורך און די מרקחת לאנדעט אויפ'ן ערד. און דאן בין איך דער וואס גייט סוף כל סוף ליידן, ווייל נאך א טאג פון שלאגן כפרות טוט זיך א מחרקה אויף די גאנצע גאס.
פעדערן פליען און די לופט, די גערוך שוועבט אויפן גאנצן ארום, און די ערד איז באדעקט מיט א שיכט פון גליטשיגע פרישע ווארע....
פון נאכוואשן ווייסט קיינער נישט צו זאגן. די עיקר איז א שטיגליצע מוסדות האט געמאכט א מיאנטיק פון פארקויפן "לעבעדיגע עופות".
ס'טוט מיר באמת וויי צו צוקוקן וואו אזוי אומערפאראנע קינדער באהאנדלען די נעבעכדיגע עופות. וואו גרעסער די אינגל איז אלס שטערקער און בעסער קען ער קער נעמען פונעם הינדל. און אך און וויי איז פארן הינדל אויב פלאנט ער צו בונטעווען, איך האב נעכטן באטראכט אזא סצענע און ס'איז מיר געקומען צו שמייכלן.
קומט אן א משפחה מיט דריי קליינע קינדער די טאטע פארקט זיין אדעסי און נעמט יעדעם ארויס פון די קאר, ער גייט צו וואו מ'באצאלט און בעט צו מ'קען אום געבן פיר כפרות. א קליינע אינגל מיר וועלן אום רופן הערשי, איז גראד אויפגעשפרינגן און זיך גענומען ציילן. אקעי, צוויי זכרים און צוויי נקיבות ער לויפט צי און שלעפט ארויס א הינדל ביי איין פליגעל. פארשטייט זיך אז די כפרה האט געמאכט יעלות, אבער הערשי קען גוט די מלאכה ער כאפט שנעל די אנדערע פליגל און אזוי גיט ער איבער די הינדל פארן טאטען, אבער נישט פאר ער האט זיכער געמאכט צו פארשמירן די טאטעס הענט מיט זיין פארשמירטע הענטשוך..
ער וויל גלייך ארויסנעמען די צווייטע הינדל און עס דערלאנגען פארן טאטען אבער די טאטע זאגט ניין! לאז מיך פארטיגן, איינס אויף אמאל.
הערשי פארשטייט נישט פארוואס די טאטע קען נישט האלטן צוויי הינדלעך אבער אז ער וויל נישט איז נישט.
הערשי לויפט צום קראן צינדט עס אן און מיט א גרינע פייפ באוואשט ער די כפרות אז זיי זאלן זיין פיין פריש שמעקעדיג...
די טאטע נעמט איבער דאס הינדל
א רחמנות צו קוקן אויף זיין פנים, א אפשיי און איבל איז אויסגעגאסן דעראויף, אבער וואס זאל ער טוען אז ער איז דא די טאטע און ער דארף ווייזן אז ער איז די שטארקער דא.
די פרוי ענדיגט זאגן די תחינות און די טאטע נעמט זיך דרייען,
די ספעקטאל איז מורא'דיג, די טאטע דרייט אויף איין זייט און די מאמע דרייט זיך די פארקערטע ריכטונג, ס'זעהט אויס וואו א מאגנעט וואס איז אויף די פארקערטע וועג, דער דרייט אזוי און אינטן דרייט זיך די פארקערטע ריכטונג. איינגעקנייטשט און פיר זאגט זי די זה חליפתי... די טאטע זוכט אויך נישט אז די כפרה זאל אום צורירן ער האלט די הינדל דאס ווייטסטע וואס שייך, און אזוי דרייט ער און זי זאגט...
די סיטואציע האט מיך אביסל דעמאנט פון מיין פחד וואס איך האב ביים דורך לויפן אינטערן אווערפעס דארט אויף די ווייט שטראסע, דארט וואו די פייגליך האבן זיך באקוועם געמאכט און לאזן אראפ יעדע פאר מינוט הילכיגע באגריסונגען פאר יעדען עובר ושב..
יעדעס מאל איך גיי דארט דורך גיט עס מיר א ציטיר און איך שעפשע א געבעט צום נורא עלילה אז איך זאל נישט געטראפן ווערן פון די מתנות, (ס'איז באקאנט וואס יארמער רב האט זיך אויסגעדריקט אמאל נאכן באקומען אזא משלוח מנות פון א פייגל: באשעפער איך דאנק דיר אז קיען קענען נישט פליען..)
און דאן איז עס געשעהן.....
ס'איז אראפגעקומען א שפע פון אויבן... און מיט א פלאטשקע האט עס געלאנדעט אויפ'ן רעין קאוט....
די קולות וואס דארט איז פארגעקומען איז שווער צו באשרייבן. איך האב אפגעטראגן פון דארט נאך פאר איך וועל מכובד ווערן מיט נקיון החצר.. ( די פאמיליע איז געווען מיינס א קרוב, זאלן זיי מיך באמערקן דארט וואלט איך געדארפט צולייגן א האנט.. די כאאס איז געווען אויפ'ן העכסטן, די טאטע האט פארקרימט זיין געזיכט די מאמע האט געשריגן די קינדער האבן נישט געוואוסט וואס ס'האט זיי דא באטראפן)
דאס וואס איך האב מיטגעהאלטן איז טאקע געווען צום שמייכלן אבער דאס גיט נאך נישט די רעכט פאר אלע אזוי גערופענע מוסדות צו טוען דאס אומרעכט און מאכן די גאסן אומריין און שמיציג. ווען די סיזאן ענדיגט זיך און די כפרות ווערן פארשיקט צום שלאכט הויז בלייב איבער פאר אלע וואס וואוינען און געגענט צו אטעמען פעדערן און טרעיטן אויף כפרה זאפט.
מיין רוף צו די מוסדות און איין ווארט. איר שטעלט צו כפרות, מאכט זיכער נאכצורייניגן! באדעקן די גאס מיט געלע פליסיגקייט איז גענוג אומרעכט אבער ווען ס'איז פארטיג ביטע רייניגט נאך.
א דאנק!
- ווער בין איך?
- שר שלשת אלפים
- תגובות: 3052
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יולי 08, 2008 2:48 pm
- לאקאציע: ביים קאמפיוטער
-
- שר שלשת אלפים
- תגובות: 3447
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג דעצעמבער 16, 2008 8:10 pm
- לאקאציע: ביים געפילטערטן קאמפיוטער
-
- שר שלשת אלפים
- תגובות: 3447
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג דעצעמבער 16, 2008 8:10 pm
- לאקאציע: ביים געפילטערטן קאמפיוטער
-
- שר שלשת אלפים
- תגובות: 3447
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג דעצעמבער 16, 2008 8:10 pm
- לאקאציע: ביים געפילטערטן קאמפיוטער
-
- שר שלשת אלפים
- תגובות: 3447
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג דעצעמבער 16, 2008 8:10 pm
- לאקאציע: ביים געפילטערטן קאמפיוטער
הערליכע ארטיקל, שמעקט מיילן!
אבער אין אמת'ן אריין מוז ארויסגעברענגט ווערן די הארעוואניע וואס די שלעפשיץ'ע קהילה (נאר א משל) לייגט אריין טאקע צוליב דעם שלעכטן נאך-גערוך וואס כפרות לאזן איבער, און טאקע ביי מיין בית המדרש וואו מען האט נעכטן געשלאגן כפרות אין די מאסן, איז היינט געווען ציכטיג ריין צו סליחות זאגען, קיין ריח, קיין אפפאל, זילטש! (אויך נעבן א געוויסע בוטשער געשעפט וואס איך בין פריער פארבייגעגאנגען איז נישט געווען קיין זכר פונעם כפרות שלאגן פון א גאנצן טאג!).
אבער אין אמת'ן אריין מוז ארויסגעברענגט ווערן די הארעוואניע וואס די שלעפשיץ'ע קהילה (נאר א משל) לייגט אריין טאקע צוליב דעם שלעכטן נאך-גערוך וואס כפרות לאזן איבער, און טאקע ביי מיין בית המדרש וואו מען האט נעכטן געשלאגן כפרות אין די מאסן, איז היינט געווען ציכטיג ריין צו סליחות זאגען, קיין ריח, קיין אפפאל, זילטש! (אויך נעבן א געוויסע בוטשער געשעפט וואס איך בין פריער פארבייגעגאנגען איז נישט געווען קיין זכר פונעם כפרות שלאגן פון א גאנצן טאג!).
-
- שר שלשת אלפים
- תגובות: 3447
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג דעצעמבער 16, 2008 8:10 pm
- לאקאציע: ביים געפילטערטן קאמפיוטער
קרעמער האט געשריבן:אבער אין אמת'ן אריין מוז ארויסגעברענגט ווערן די הארעוואניע וואס די שלעפשיץ'ע קהילה (נאר א משל) לייגט אריין טאקע צוליב דעם שלעכטן נאך-גערוך וואס כפרות לאזן איבער, און טאקע ביי מיין בית המדרש וואו מען האט נעכטן געשלאגן כפרות אין די מאסן, איז היינט געווען ציכטיג ריין צו סליחות זאגען, קיין ריח, קיין אפפאל, זילטש! (אויך נעבן א געוויסע בוטשער געשעפט וואס איך בין פריער פארבייגעגאנגען איז נישט געווען קיין זכר פונעם כפרות שלאגן פון א גאנצן טאג!).
גם אני מצטרף לדברי המייסד שליט"א
אבער די ביהמ"ד האט דערביי נאך א כוונה אז מען זאל קענען דארט זאגן סליחות...
- שוועמל
- שר עשרת אלפים
- תגובות: 14264
- זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך יולי 19, 2006 8:40 pm
- לאקאציע: גידולו בכל מקום
שכויח געלעגער
די אינגלעך לויפן ברענגען כפרות ווייל זיי ווילן כאפן די טיפס...
איך האב געזען ווי א טאטע גיבט איינס צי צוויי דאלאר פאר דעם אינגל וואס האט אים געברענגט די נעבעכדיגע עופה'לה.
דער זעלביגער אינגל האט מיך אויך סארווירט מיט בעטענדע אויגן, ביים צוריקגעבן די עוף איז ער געבליבן ווארטן אפשר קומט נאך עפעס..
וואס האלטסטו כ'אב איך געדארפט געבן א דאלאר?
(זיס, זיי מיר נישט זיס יעצט קום אהער און מאך אנקעטע)
די אינגלעך לויפן ברענגען כפרות ווייל זיי ווילן כאפן די טיפס...
איך האב געזען ווי א טאטע גיבט איינס צי צוויי דאלאר פאר דעם אינגל וואס האט אים געברענגט די נעבעכדיגע עופה'לה.
דער זעלביגער אינגל האט מיך אויך סארווירט מיט בעטענדע אויגן, ביים צוריקגעבן די עוף איז ער געבליבן ווארטן אפשר קומט נאך עפעס..
וואס האלטסטו כ'אב איך געדארפט געבן א דאלאר?
(זיס, זיי מיר נישט זיס יעצט קום אהער און מאך אנקעטע)
שוש אשיש בה', תגל נפשי באלקי! (ישעיה סא)
-
- שר שלשת אלפים
- תגובות: 3447
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג דעצעמבער 16, 2008 8:10 pm
- לאקאציע: ביים געפילטערטן קאמפיוטער
- צייטליך
- מ. ראש הקהל
- תגובות: 12505
- זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך נאוועמבער 01, 2006 6:13 pm
- לאקאציע: ערגעץ דא אין די געגענט.
א דאנק געלעגער פארן מיך מאכן שמייכלען. גאר גוט!
איך האב צום גדלי' נאכמיטאג אפגעשיקט מיין משפחה צום בוטשער סטאר און דארט האבן איינע פון די הערשי'ס געטוען גענוי וואס מיין ווייב האט אים געהייסן און איך בין געבליבן שלאפן צוליב'ן תענית.
ארגער פון אלעם איז דאס שטיין אין די לאנגע ליין צום שוחט יום כיפור פארטאגס. א שמאלער דורכגאנג און יעדער האט נאך מיט זיך א לעבעדיגער עוף וואס קען ליאדא מינוט שמוציג מאכן אלע שכינים. אבער איך גלייב אז געלעגער וועט שוין מאכן אן עקסטערע ארטיקל וועגן ערב יום כיפור.
מ'ווארטמער צו הערן פון דיר אפט.
איך האב צום גדלי' נאכמיטאג אפגעשיקט מיין משפחה צום בוטשער סטאר און דארט האבן איינע פון די הערשי'ס געטוען גענוי וואס מיין ווייב האט אים געהייסן און איך בין געבליבן שלאפן צוליב'ן תענית.
ארגער פון אלעם איז דאס שטיין אין די לאנגע ליין צום שוחט יום כיפור פארטאגס. א שמאלער דורכגאנג און יעדער האט נאך מיט זיך א לעבעדיגער עוף וואס קען ליאדא מינוט שמוציג מאכן אלע שכינים. אבער איך גלייב אז געלעגער וועט שוין מאכן אן עקסטערע ארטיקל וועגן ערב יום כיפור.
מ'ווארטמער צו הערן פון דיר אפט.
איך בין צייטליך און איך האב עפראווד די תגובה.
- moshele11211
- שר האלף
- תגובות: 1271
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג דעצעמבער 26, 2010 2:18 pm
- שנאפס
- שר עשרת אלפים
- תגובות: 17010
- זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג סעפטעמבער 12, 2011 9:59 pm
- לאקאציע: אויף די קרעטשמע פאליצעס
יעצט אריבערגעאנגען די כפרות צענטער נעבן מיין הויז, אזויווי איך בין פארקילט האבעך נישט געפילט דעם פיינעם גערוך
kraitchmah עט גימעיל
באקומט סטאקס בחנם
באקומט סטאקס בחנם