די אחראים: יאנאש,אחראי,געלעגער
זינגער האט געשריבן:אפשר זאל מען אויפמאכן א אשכול ווי מען וועט קענען ברענגען לינקס און בילדער פון ביליגע שיינע מעבל, זייגערס, דזולערי פאר א חתן כלה
פרנס היום האט געשריבן:זינגער האט געשריבן:אפשר זאל מען אויפמאכן א אשכול ווי מען וועט קענען ברענגען לינקס און בילדער פון ביליגע שיינע מעבל, זייגערס, דזולערי פאר א חתן כלה
שוין לאנג דא , אפאר יאר
viewtopic.php?f=25&t=38647&hilit=%D7%91%D7%99%D7%9C%D7%99%D7%92%D7%A2+%D7%A4%D7%95%D7%A8%D7%A0%D7%99%D7%98%D7%A9%D7%A2%D7%A8&start=25
סיז מסודר האט געשריבן:וויל וועלן האט געשריבן:אין רעאליטעט איז זייער שווער [ליין: אוממעגליך] צו טוישן דעם מהלך המחשבה ביי נארוואס געווארענע 18 יעריגע בחורים און מיידלעך, אויפצוגעבן אויף א טייערע שטריימל וכו' [אזוי ווי הרב שלום שרייבט צווישן די שורות], און לאמיר זאגן אז ער וועט אפנים איינגיין דערויף וועט דאס אים באנק טון אין מח ולב, מ'קען אנהייבן ביי די גדיים אזוי ווי די בריוו שרייבערן שרייבט און ולה' הישועה.
דו האסט צוריקגעבעקט 12 יאר?? דו הייבסט יעצט אן טענה'רייען וואס מהאט זיך געטענה'ט 12 יאר צוריק. די ביליגע שטריימלעך איז די גרעסטע דורכברוך וואס מהאט באוויזן. הלוואי זאלן אלע אנדערע זאכן אנקומען אזוי ווייט ווי די ביליגע שטריימלעך און נאכדעם וועט מען זיך טענה'ן אויב סאיז אויך אין מח און צו ער גליסט יא אדער נישט א.א.וו.
אבער אמת'דיג גערעדט איך מיין סאיז נישט דא קיינער וואס איז געבליבן אנגעווייטאגט אויף זיין טאטע פארן קויפן א ביליגע שטריימל, און ווער סהאט געגליכן א טייערע שטריימל האט זיך אליין געקויפט "אויב ער האט זיך געקענט ערלויבן"
זינגער האט געשריבן:פרנס היום האט געשריבן:זינגער האט געשריבן:אפשר זאל מען אויפמאכן א אשכול ווי מען וועט קענען ברענגען לינקס און בילדער פון ביליגע שיינע מעבל, זייגערס, דזולערי פאר א חתן כלה
שוין לאנג דא , אפאר יאר
viewtopic.php?f=25&t=38647&hilit=%D7%91%D7%99%D7%9C%D7%99%D7%92%D7%A2+%D7%A4%D7%95%D7%A8%D7%A0%D7%99%D7%98%D7%A9%D7%A2%D7%A8&start=25
א גרויסן שכויעך!
הערליכע סחורה.
לאמיר אויך ברענגן זייגערס, דזולערי וכו'
איינס האט געשריבן:איך זעה אז קיינער האט נישט געשריבן
און איך פארשטיי אז קיינער וויל דאס נישט ארויס שרייבן אזוי קלאר
אבער איך מיין אונזער וויי געשריי זאגט קלאר און גראב
קרויס, מיללער, מפואר וכל הדומין להן
ביטע מאכט צו ענקער סטאר, גייט ארויס פון ביזנעס און מאכטס ענק אויף א קליינע סטאר ווי עשירים וועלן קענען קומען נאר מיט א אפויטמענט
מאכט נישט קיין אדווערטייסמענט אויף ראסערישע שטריימלעך, מאכט נישט קיין ווינט אז ממוז די נייע אפגרעיטעד טלית בייטל און לולב האלטער.
איינס האט געשריבן:איך זעה אז קיינער האט נישט געשריבן
און איך פארשטיי אז קיינער וויל דאס נישט ארויס שרייבן אזוי קלאר
אבער איך מיין אונזער וויי געשריי זאגט קלאר און גראב
קרויס, מיללער, מפואר וכל הדומין להן
ביטע מאכט צו ענקער סטאר, גייט ארויס פון ביזנעס און מאכטס ענק אויף א קליינע סטאר ווי עשירים וועלן קענען קומען נאר מיט א אפויטמענט
מאכט נישט קיין אדווערטייסמענט אויף ראסערישע שטריימלעך, מאכט נישט קיין ווינט אז ממוז די נייע אפגרעיטעד טלית בייטל און לולב האלטער.
איינס האט געשריבן:איך זעה אז קיינער האט נישט געשריבן
און איך פארשטיי אז קיינער וויל דאס נישט ארויס שרייבן אזוי קלאר
אבער איך מיין אונזער וויי געשריי זאגט קלאר און גראב
קרויס, מיללער, מפואר וכל הדומין להן
ביטע מאכט צו ענקער סטאר, גייט ארויס פון ביזנעס און מאכטס ענק אויף א קליינע סטאר ווי עשירים וועלן קענען קומען נאר מיט א אפויטמענט
מאכט נישט קיין אדווערטייסמענט אויף ראסערישע שטריימלעך, מאכט נישט קיין ווינט אז ממוז די נייע אפגרעיטעד טלית בייטל און לולב האלטער.
מיללער האט געשריבן:די נקודה פונעם 'כח היחיד' קאמפיין איז פונקט די היפך, און באמת זעה איך אז נישט יעדער האט ארויס די הויכפונקט דערפון.
די חילוק פון 'תקנות' און 'כח היחיד' איז טאקע אט דאס, אז כדאי אז דו זאלסט נישט דארפן בלייבן א בעל חוב, אדער א נצרך לבריות ולידי מתנת בשר ודם, ווילסטו זיין בעה"ב אויף דיר אליינס און קאנטראלירן דיי אייגענע הוצאות מיט דיין/מיין אייגענעם שכל.
מיללער און קרויס דארף נישט פארשפארן און 'קהל' דארף מיך נישט איינטיילן וואס און וויפיל צו שפענדן, נאר איך האב אליינס שכל און איך שפענד לויט מיינע יכולות און געפילן, דאס הייסט 'כח היחיד' איך דארף נישט קיין תקנה וויפילל די תנאים מעג קאסטן, ווייל אויב איך זעה נישט דערין קיין נחיצות מאך איך עס בכלל נישט, און עס אינטערעסירט מיך נישט וואס מיין שכן/חבר/קאזין וועט טראכטן איבער מיר.
איך קויף נישט קיין אתרוג פישקע, נישט ווייל איך קען עס נישט עפפארדן, נאר ווייל מיט מיין שכל איז א וויין פלאש אסאך מער א נוצבארע מתנה און האט מער פשט, איך בין נישט משועבד צום 'חתונה מאלל' און נישט צום זילבער סוחר, נאר צו מיין געפיל און געשמאק.
איך מאך די חופה דריי אזייגער נאכמיטאג, און שבע ברכות אין מיין דיינונג רום פאר פונקט מנין. בקיצור, איך טראכט פאר מיר אליינס און איך בין נישט משועבד צום באקס/קהלה/תקנות/סטייל/פיער-פרעשור/באגעבו/וכל שום וחניכא דאית להו
#מאך נישט קיין תקנות
#טייל מיר נישט איין
#לאמיך לעבן מיין אייגענעם לייפסטייל
#העלף מיר נישט טראכטן איך קען אליינס
#מיש דיך נישט אריין
#מיינד יור און ביזנעס
פארווייטאגט האט געשריבן:מיללער האט געשריבן:די נקודה פונעם 'כח היחיד' קאמפיין איז פונקט די היפך, און באמת זעה איך אז נישט יעדער האט ארויס די הויכפונקט דערפון.
די חילוק פון 'תקנות' און 'כח היחיד' איז טאקע אט דאס, אז כדאי אז דו זאלסט נישט דארפן בלייבן א בעל חוב, אדער א נצרך לבריות ולידי מתנת בשר ודם, ווילסטו זיין בעה"ב אויף דיר אליינס און קאנטראלירן דיי אייגענע הוצאות מיט דיין/מיין אייגענעם שכל.
מיללער און קרויס דארף נישט פארשפארן און 'קהל' דארף מיך נישט איינטיילן וואס און וויפיל צו שפענדן, נאר איך האב אליינס שכל און איך שפענד לויט מיינע יכולות און געפילן, דאס הייסט 'כח היחיד' איך דארף נישט קיין תקנה וויפילל די תנאים מעג קאסטן, ווייל אויב איך זעה נישט דערין קיין נחיצות מאך איך עס בכלל נישט, און עס אינטערעסירט מיך נישט וואס מיין שכן/חבר/קאזין וועט טראכטן איבער מיר.
איך קויף נישט קיין אתרוג פישקע, נישט ווייל איך קען עס נישט עפפארדן, נאר ווייל מיט מיין שכל איז א וויין פלאש אסאך מער א נוצבארע מתנה און האט מער פשט, איך בין נישט משועבד צום 'חתונה מאלל' און נישט צום זילבער סוחר, נאר צו מיין געפיל און געשמאק.
איך מאך די חופה דריי אזייגער נאכמיטאג, און שבע ברכות אין מיין דיינונג רום פאר פונקט מנין. בקיצור, איך טראכט פאר מיר אליינס און איך בין נישט משועבד צום באקס/קהלה/תקנות/סטייל/פיער-פרעשור/באגעבו/וכל שום וחניכא דאית להו
#מאך נישט קיין תקנות
#טייל מיר נישט איין
#לאמיך לעבן מיין אייגענעם לייפסטייל
#העלף מיר נישט טראכטן איך קען אליינס
#מיש דיך נישט אריין
#מיינד יור און ביזנעס
איך קען נישט ווארטען צו זעהן ווי אזוי דאס וועט זיך אזוי שיינערהייט אויסשפילן.
אבי החתן, ער באקט שוין אריין און שטוב אז מ'איז קיינעם גארנישט שולדיג, זיי טוען וואס זיי דארפן און וואס זיי ווילן.
זיין עזר אדער כנגדו, האלט שוין אויך ביי דער הייליגער מדרגה, און קען שוין אליין אן די זאל דארפן צו קומען צו זיין הילף.
ווער רעדט נאך פון קינדער וואס ווערן אזוי שיין ערצויגן, ווייסן שוין אז וואס א חבר אדער חבר'טע זאגט, איז דאך אזוי געשמאק צו טוהן פונקט פארקערט.
האבן זיי א שידוך געטוהן זייער תכשיט, מיט א רעכט פאסיגער שידוך.
ענבי הראז'ינקעס בענבי הראז'ינקעס.
אבי החתן ווייסט אז ער שטעלט חופה 4 אזייגער, צו אלע פעטער'ס און מכובדים זענען דא אדער נישט. א זייגער איז א זייגער.
זיין עזר אדער כנגדו איז 4 אזייגער נאך פארנומען מיט ווייסעך וואס (האר, שייטלען, פנימ'ער פעינטינג, בילדער, ושאר מרעין בישין כנהוג ביי אונזער נשים "צדקניות").
אבער ער גייט שוין צום חופה.... אליין.
דער חתן ווידער, האט מחליט געווען אויסצוזאגן נאכאמאל גאנץ תהילים, ער קומט הערשט אהן זעקסער.
אבי הכלה האט שוין געהאט גענדיגט מצוה טאנץ 3 נאכמיטאג, זיין פלונת'טע האט זיך כמעט צוגעשטעלט, אבער איין איינציגער וואס האט נישט מצליח געווען מיט'ן הייליגער חינוך, איז טאקע די כלה, וואס ריקט זיך אהן זיבען אזייגער אליין אין זאל.
אביסל גע'דמיון'ט ע"י כתיבה, אבער הדבר פשוט, ווען מ'רעדט נישט נאר פון איינער מיט זיין ב"ב, נאר עס קומען דא צו נאך צוויי שותפים, מיט נאך צוויי דעות זאגער'ס (חתן מיט כלה), און עס איז דא א (צופליקטע צודרייטע) סטאנדארט, איז המוציא מחבירו עליו הראי'ה, און דער וואס וויל אנדערש ווי רוב (נארמאלע? ) מענטשען, וועט זיך דארפן מוטשענען משכנע צו זיין די אנדערע שותפים מיט דעות זאגער'ס, און די טשאנסען זענען קליין אז ער וועט מצליח זיין, חוץ אויב איז ער באמת א רשע וואס רעכענט זיך מיט קיינעם ודי.
אפילו ווען אלע צוזאמען זענען מסכים אין פרינציפ, אז מ'טאר נישט ארויס ווארפן קיין געלט וואס מ'האט נישט, וועט דאך איינער "נאר" נישט קענען מוותר זיין אויף א טייערע שטריימל, א צווייטער "נאר" אויף בילדער, א דריטע "נאר" אויף מעבל וכו'.
עכ"פ פארדעם האט דער כח היחיד נישט קיין שום תוקף אהן קיין כח הרבים, א יחיד וואס וויל נישט זיין אזוי נארמאל ווי ביז יעצט, דארף אפשר נישט קיין קלארע תקנות, אבער דארף יא א געזונטער כח הרבים.
דוגמא קטנה.
א ידיד מיינע האט נישט געוואלט קויפן קיין מעבל פאר זיינס א קינד, שיין מסביר געווען אין שטוב, גע'פועל'ט ביים מחותן, און אלעס האט געקלאפט, ביז.....
ווען עס איז געקומען חתונה צומאכען דאס נעקסטע קינד, האט דער נייע מחותן (דאכצעך מיר עס איז גאר געווען די מחותנת'טער) בשום אופן נישט מסכים געווען, און ער האט קיין צוויי ברירות נישט געהאט.
יעצט האט זיך שוין זיין אייגענע עזר אדער כנגדו נישט געקענט ברואיגן אז איהר עלטערע איז געבליבן חוזק, ער האט שוין נישט געקענט בעטן זיין פריערדיגע מחותן וואס האט שוין מסכים געווען צו זיין אלטע מהלך, זאל זיך יעצט פריש צושטעלען צו זיין נייע מהלך, האט ער אליין אלעס געמוזט (יא!! געמוזט) באצאלן פאר'ן ערשטע קינד.
דער ידיד מיינע גייט שוין נישט טראכטן פון שפארן מהיום והלאה........
עכ"פ ווען עס איז אלעס תלוי בדעת אחרים, איז די מנהג המדינה מנצח, און דאס איז אונזער פראבלעם, און טאקע דערפאר דארפן מיר אלע הילף.
Of course האט געשריבן:פארווייטאגט האט געשריבן:
איך קען נישט ווארטען צו זעהן ווי אזוי דאס וועט זיך אזוי שיינערהייט אויסשפילן.
אבי החתן, ער באקט שוין אריין און שטוב אז מ'איז קיינעם גארנישט שולדיג, זיי טוען וואס זיי דארפן און וואס זיי ווילן.
זיין עזר אדער כנגדו, האלט שוין אויך ביי דער הייליגער מדרגה, און קען שוין אליין אן די זאל דארפן צו קומען צו זיין הילף.
ווער רעדט נאך פון קינדער וואס ווערן אזוי שיין ערצויגן, ווייסן שוין אז וואס א חבר אדער חבר'טע זאגט, איז דאך אזוי געשמאק צו טוהן פונקט פארקערט.
האבן זיי א שידוך געטוהן זייער תכשיט, מיט א רעכט פאסיגער שידוך.
ענבי הראז'ינקעס בענבי הראז'ינקעס.
אבי החתן ווייסט אז ער שטעלט חופה 4 אזייגער, צו אלע פעטער'ס און מכובדים זענען דא אדער נישט. א זייגער איז א זייגער.
זיין עזר אדער כנגדו איז 4 אזייגער נאך פארנומען מיט ווייסעך וואס (האר, שייטלען, פנימ'ער פעינטינג, בילדער, ושאר מרעין בישין כנהוג ביי אונזער נשים "צדקניות").
אבער ער גייט שוין צום חופה.... אליין.
דער חתן ווידער, האט מחליט געווען אויסצוזאגן נאכאמאל גאנץ תהילים, ער קומט הערשט אהן זעקסער.
אבי הכלה האט שוין געהאט גענדיגט מצוה טאנץ 3 נאכמיטאג, זיין פלונת'טע האט זיך כמעט צוגעשטעלט, אבער איין איינציגער וואס האט נישט מצליח געווען מיט'ן הייליגער חינוך, איז טאקע די כלה, וואס ריקט זיך אהן זיבען אזייגער אליין אין זאל.
אביסל גע'דמיון'ט ע"י כתיבה, אבער הדבר פשוט, ווען מ'רעדט נישט נאר פון איינער מיט זיין ב"ב, נאר עס קומען דא צו נאך צוויי שותפים, מיט נאך צוויי דעות זאגער'ס (חתן מיט כלה), און עס איז דא א (צופליקטע צודרייטע) סטאנדארט, איז המוציא מחבירו עליו הראי'ה, און דער וואס וויל אנדערש ווי רוב (נארמאלע? ) מענטשען, וועט זיך דארפן מוטשענען משכנע צו זיין די אנדערע שותפים מיט דעות זאגער'ס, און די טשאנסען זענען קליין אז ער וועט מצליח זיין, חוץ אויב איז ער באמת א רשע וואס רעכענט זיך מיט קיינעם ודי.
אפילו ווען אלע צוזאמען זענען מסכים אין פרינציפ, אז מ'טאר נישט ארויס ווארפן קיין געלט וואס מ'האט נישט, וועט דאך איינער "נאר" נישט קענען מוותר זיין אויף א טייערע שטריימל, א צווייטער "נאר" אויף בילדער, א דריטע "נאר" אויף מעבל וכו'.
עכ"פ פארדעם האט דער כח היחיד נישט קיין שום תוקף אהן קיין כח הרבים, א יחיד וואס וויל נישט זיין אזוי נארמאל ווי ביז יעצט, דארף אפשר נישט קיין קלארע תקנות, אבער דארף יא א געזונטער כח הרבים.
דוגמא קטנה.
א ידיד מיינע האט נישט געוואלט קויפן קיין מעבל פאר זיינס א קינד, שיין מסביר געווען אין שטוב, גע'פועל'ט ביים מחותן, און אלעס האט געקלאפט, ביז.....
ווען עס איז געקומען חתונה צומאכען דאס נעקסטע קינד, האט דער נייע מחותן (דאכצעך מיר עס איז גאר געווען די מחותנת'טער) בשום אופן נישט מסכים געווען, און ער האט קיין צוויי ברירות נישט געהאט.
יעצט האט זיך שוין זיין אייגענע עזר אדער כנגדו נישט געקענט ברואיגן אז איהר עלטערע איז געבליבן חוזק, ער האט שוין נישט געקענט בעטן זיין פריערדיגע מחותן וואס האט שוין מסכים געווען צו זיין אלטע מהלך, זאל זיך יעצט פריש צושטעלען צו זיין נייע מהלך, האט ער אליין אלעס געמוזט (יא!! געמוזט) באצאלן פאר'ן ערשטע קינד.
דער ידיד מיינע גייט שוין נישט טראכטן פון שפארן מהיום והלאה........
עכ"פ ווען עס איז אלעס תלוי בדעת אחרים, איז די מנהג המדינה מנצח, און דאס איז אונזער פראבלעם, און טאקע דערפאר דארפן מיר אלע הילף.
Excellent story, great points, true scenarios.
I have a question though,
What happens if after all this being said, the Mechutens account is empty. Empty. Nada. There a balance of .30 there. Is your point still relevant? Who cares about feeling when you have to face fact? Could you care about every girl that wishes to get 2 KIKI wigs, 4K each, because her friend got it? Do “I” have to pay for it? At that point, you cant look if it’s Koach hayichid or Koach Hurabim. Face fact, and do what’s right. I am certainly not responsible, or obligated,in any way, {and definitely not from a Halacha perspective} to pay every girls dream. What was your question again? The point is to “force” people to face “their” matzev. Something you cant ignore and nothing that “I” will do will change “his” problem. The only one that could fix it, and is responsible it it isn’t, is he himself. Nice points and sweet talk are very good, up until he has the money, or its really important. Who doesn’t want a mansion? What about a yacht? It’s the “same exact” thing.
וויכטיג מאכער האט געשריבן:פזמון...
שכח הכל הבל פאר דיינע מעכטיגע רעפארטאזשן...
ר' יום טוב האט געשריבן:לייפציק האט געשריבן:איך האב א אמת'ע שאלה.
פארוואס זאל איינער וואס דרייווט די שענסטע קאר, מאכט רייכע וואכטנאכט'ס, קויפט די טייערסטע אפ טו דעיט קליידונג פון די קלענסטע ביז די גרעסטע, פארט יעדע פאר וואכן אין קאנטרי, און נאכדעם אליין פריוואט וואקעשן, קויפט דריי סעודות א טאג אין פעסט פוד, לאזט זיך וואוילגיין פאר מותרות שווערע אלפים יעדן חודש פלוצלונג אנהייבן שפארן ווען ער מאכט חתונה?
לאמיר נישט רעדן פון די וועלכע פירן זייער לעבן אומאחריות'דיג. אבער איינער וואס איז גאנץ א שיינער פארדינער, לעבט אין זיין בודזשעט, ער דארף קיינמאל נישט צוקומען לידי מתנת בשר ודם, און ער ספענד יא די $75 פאר א ברענד נעים קאוט פאר זיין קליינעם, אדער $2000 אויף א וואקאציע. ווילסטו אים זאגן אז א גאנץ לעבן זאל ער נישט נהנה זיין פון זיין ערליך פארדינטע געלט, נאר לעבן מצימצום, ווייל אויב נישט וועט ער מוזן אויפקומען מיט א האלב מיליאן דאללאר אין די תקופה פון חתונה מאכן?
זיבעציג אדער אכציג טויזנט דאללער ביים חתונה מאכן פיט אריין אין די קאטאגאריע פון א האלב מיליאן דאללער א יאר פארדינער. עס מאכט נישט קיין סענץ ארויפצושטעלן אזא ריזיגע התחייבות אפילו אויף איינעם וואס פארדינט שיין און לעבט בעלבעטיש.
איינער וואס פארדינט 100 אלפים א יאר אדער מער איז זייער סוקסעספול, ער מעג נוצן זיין געלט אויף קאנטרי, אבער זיין חתונה מאכן בודזשעט דארף נישט גרייכן מער ווי $30,000 פער קינד, לויט זיין יכולת.
גאלדענע פעדער האט געשריבן:
רבי יו״ט כ׳האב זייער הנאה פון אלע אייערע תגובות, און די געדאנק וואס איר שרייבט דא הערט זיך זייער גוט, אבער נישט ריכטיג לענ״ד. לאמיך איך עס פרעימען אזוי:
א מענטש האט צוויי אפשעינס:
מהלך א. ער קען ספענדען א עקסטערע 20 אלפים א יעדע יאר פאר זיינע געשמאקע זאכן וואס ער וויל, טייערע קאר/suv ליעס, קאנטרי 7 אלפים, פאר א יעדע משפחה חתונה קויפט די ווייב א יעדעס מאל א נייע טייערע קלייד/gown, א יעדע ווינטער א וועקאציע קיין פלארידע וכו׳ וכדו׳ לויט וואס ער וויל ספענדען פאר.
אבער דער וועט נאר האבן 30 אלפים פאר א יעדע קינד ביים חתונה מאכן.
מהלך ב. ער וועט נישט ספענדען די 20 אלפים יערליך כדי צו האבן 50 אלפים פאר א יעדע קינד ביים חתונה מאכן.
וואס זאגט איר ער זאל גיין מיט מהלך א?
איר ווייסט וואס די פראבלעם איז? טייל פון זיינע מחתנים גייען נישט מסכים זיין צו חתונה מאכן פאר 30 אלפים... בפרט אז אויב ער האט אלע יארן זיך אזוי אויפגעפירט איז די מחתנים וואס מען וועט איהם צו פאסן גייען ווילן חתונה מאכן פאר כאטש 50 אלפים אויב נישט מער. ממילא לוינט זיך פאר א מענשט בנידן דידן צו גיין אויף מהלך ב די מערסטע וואס ער קען זיך איינהאלטען, אזוי וועט איהם גוט זיין.
