די אחראים: זייער נייגעריג,אחראי,thefact
קלאָצקאָפּ האט געשריבן:ריכטיג.
נשמה האט געשריבן:מח האט געשריבן:עניוועי, די עכטע תיקון פאר זיבן איז צו קענען באשטיין צו זיין "פלעין", צו קענען באשטיין צו לעבן אין די פלעינע וועלט וואו עס איז נישט קאלירפול די גאנצע צייט און וואו מען ווערט נישט דיסטרעקטעד פון זיך יעדע מינוט, ער דארף קענען באשטיין אריינצוגיין אין די וועלט וואס מען טוט יא פלעינע זאכן פשוט וואס וואס מען דארף צו טון און ווייל אזוי דארף מען טון אן דעם וואס די מעשה זאל אים אריינפירן אין די עולם התענוג.
און לייג צו, אז די תענוג וועט צוביסלעך צוריק אריינקומען אין אים. די גאנצע זאך פארוואס א זיבענער קען נישט האבן תענוג פון סתם מעשים וואס שאפן יא אויסדרוקליך תענוג פאר נישט א זיבענער. איז, ווייל ער האט נישט אויסגעווארט ווילאנג די תענוג איז אריינגעקומען. ער האט צו שנעל געכאפט. א מענטש קען נישט באמת לעבן אן תענוג. תענוג איז נפש. נאר מ'דארף ערלויבן אז די נפש זאל אריינקומען.
איך גלייב אז א זיבענער האט אין זיך די פינעווערישער איגו. א זיבענער וועט זייער גוט פארשטיין וואס דאס מיינט א פינעווער. ווייל ער האט עס אין זיך. אזוי מיין איך יעצט. און והשם הטוב יעזור. א זיבענער פארשטייט אויך זייער גוט וואס דאס מיינט צו זיין א איינזער. עניוועי.
ס'קען זיין מח אז דו קריגסט דיך מיט דעם. אבער איך האלט נאך אינמיטן אויספארשן צו א זיבענער האט באמת אין זיך אויך אריינגעבויט דעם פינעווערישן איגו. דאס מיינט אז ער דארף גיין צו פינף. צו זיין אייגענעם פינף.
דערבארומדיג'ער האט געשריבן:נשמה האסט מיר אויסגעכאפט, איך האב געוואלט שרייבן אז מח נוצט דאס ווארט געפיל אויפן אינטואישן וואס איך וואלט גערופן אין לשון הקודש די כח המדמה.
א איד קומט צו צו מיר אין שוהל און פרעגט מיר : קענסט משה זרח פעפענהיים?
ביי מיר אין קאפ טראכט איך גלייך: אה, משה זרח האט דאך א בחור אין די יארן, און יענקל האט דאך א טאכטער, מן הסתם פרעגט ער וועגן א שידוך.. וואס זאל איך קים יעצט ענטפערן?
א צווייטער איד טראכט פשוט: ער פרעגט וועגן משה זרח, יא איך קען אים. און ער עענטפערט באלד צום שואל: יא איך קען אים!
דאס איז די חילוק צווישן איינעם וואס טראכט פשוט אויף די שאלה וואס מען פרעגט איםת צו איינער וואס טראכט מיט א כח הדמיון
דאס ווארט געפיל קומט אבער נישט אריין דא.
אגב, דא ליגט א געוואלד מיט חילוקים פון מענטשן.
-דער וואס טראכט מיא א כח הדמיון וועט שנעלער פארגעסן דעטאלן, ער האט אפילו נישט געהערט די עצם שאלה, ער האט נאר געהערט איין זאך: מען טראגט אן משה זרח'ס בחור פאר יענקל!
- דער וואס טראכט אלעמאל נאר אויפן שאלה וואס מען הערט מיט די צוויי אויערן וועט פונקטליך געדענקן פרטים און דעטאלן, ווייל דאס איז וואס ער האט געזען און געהערט
-דער וואס טראכט מיט א כח המדמה קען מיינען אז ער איז גאר א טיפע טראכטערת ווייל ער זעט דאך אז ער טראכט איין סטעפ ווייטער, און כמה פעמים האט ער גוט צוגעטראפן, אלזא מיינט ער אז ער איז ממש א טיפע טראכטער
כמדומה לי אז דער איינזער האט א שוואכערע כח השמה וווי א פירער, און דאס וועט זיין פארוואס א פירער וועט אנדערש דרייען מיט זיינע געפילן ווי דער איינזער.
(N- S)
נשמה האט געשריבן:קלאָצקאָפּ האט געשריבן:ריכטיג.
קלאצקאפ. און אינדערפרי קענסטו נישט אויפשטיין, ווייל דו האסט נאך פארשידענע אינערליכע געפילן וואס דו שפירסט אז דו דארפסט מסדר זיין און פראצעסירן. מ'קען נישט סתם אזוי זיך נעמען טון צום זאך. קודם דארף מען מסדר זיין וויאזוי מ'פילט. און נאכדעם וואס איז געווארן מיט יענעם וועם דו האסט פלוצלינג ליב באקומען?
נשמה האט געשריבן:קלאָצקאָפּ האט געשריבן:כ'שטופ נישט אפ ווייל איך זוך אפצושטופן, נאר ווייל איך ווער פארטון אין זייטיגע זאכן, יעצט למשל איז עס עניאגראם.
א איינזער ביסטו נישט. איך הייב אן טראכטן אז דו ביסט א פירער. אויב דו ביסט א פירער, זעהסטו די וועלט פון א טיפע פלאץ אין דיינע הרגשים. דו האסט אלעמאל מורא אז מ'גייט טשעפענען די וועג וויאזוי דו פילסט ; אז מ'גייט עס אוועקמאכן, און דערפאר גייסטו נישט צווישן געוויסע מענטשן. דו רעכנסט דיך מיט וויאזוי דו פילסט.
מח בקדקדו האט געשריבן:נשמה האט געשריבן:קלאָצקאָפּ האט געשריבן:כ'שטופ נישט אפ ווייל איך זוך אפצושטופן, נאר ווייל איך ווער פארטון אין זייטיגע זאכן, יעצט למשל איז עס עניאגראם.
א איינזער ביסטו נישט. איך הייב אן טראכטן אז דו ביסט א פירער. אויב דו ביסט א פירער, זעהסטו די וועלט פון א טיפע פלאץ אין דיינע הרגשים. דו האסט אלעמאל מורא אז מ'גייט טשעפענען די וועג וויאזוי דו פילסט ; אז מ'גייט עס אוועקמאכן, און דערפאר גייסטו נישט צווישן געוויסע מענטשן. דו רעכנסט דיך מיט וויאזוי דו פילסט.
ווי אויך, וויבאלד מיין 'געפיל' ציט מיך יעצט עוסק צו זיין אין אניגראם, האב איך יעצט נישט קיין כח צו קיין 'פליכטן'. אדער איך האב נישט קיין כח צו קיין פליכטן ווייל עס סערווירט נישט מיינע הרגשים, סאו לאמיר עס אפשטופן, און אזוי טרעפט מען זיך שפעט ביינאכט אז מען האט נאכנישט געענדיגט טון וואס מען דארף צו טון.
קלאָצקאָפּ האט געשריבן:נשמה האט געשריבן:קלאָצקאָפּ האט געשריבן:ריכטיג.
קלאצקאפ. און אינדערפרי קענסטו נישט אויפשטיין, ווייל דו האסט נאך פארשידענע אינערליכע געפילן וואס דו שפירסט אז דו דארפסט מסדר זיין און פראצעסירן. מ'קען נישט סתם אזוי זיך נעמען טון צום זאך. קודם דארף מען מסדר זיין וויאזוי מ'פילט. און נאכדעם וואס איז געווארן מיט יענעם וועם דו האסט פלוצלינג ליב באקומען?
נישט ממש. אינדערפרי קען איך נישט אויפשטיין ווייל איך בין מיד...
נאכ'ן אויפשטיין קען איך מיך טאקע נישט תיכף שטעלן דאווענען. פארוואס? זיך פארטיפן אין געפילן? נעע... כ'פארטיף מיך אין פלענער, און אמאל אמאל אין דמיונות.
אפשר יא? א געפיל פון עקסייטמענט קען איך מיך טאקע טרעפן איבער'חזר'ן און הנאה האבן דערפון יעדע מאל עקסטער.. עפעס זאגסטו... וואס נאך? צומאל קען זיין א ניגון וואס האט זיך אריינגעכאפט אין מיין מחשבה און איך קען דערפון נישט פטור ווערן... איך מוז ענדיגן דעם ניגון... ווייסטו וואס? זאל זיין נאכאמאל... כ'על שוין דאווענען מיט'ן נעקסטן מנין...
אין נעגאטיווע געפילן וועל איך מיך נישט פארטיפן בדרך כלל. (אזוי מיין איך).
נשמה האט געשריבן:מח בקדקדו האט געשריבן:נשמה האט געשריבן:קלאָצקאָפּ האט געשריבן:כ'שטופ נישט אפ ווייל איך זוך אפצושטופן, נאר ווייל איך ווער פארטון אין זייטיגע זאכן, יעצט למשל איז עס עניאגראם.
א איינזער ביסטו נישט. איך הייב אן טראכטן אז דו ביסט א פירער. אויב דו ביסט א פירער, זעהסטו די וועלט פון א טיפע פלאץ אין דיינע הרגשים. דו האסט אלעמאל מורא אז מ'גייט טשעפענען די וועג וויאזוי דו פילסט ; אז מ'גייט עס אוועקמאכן, און דערפאר גייסטו נישט צווישן געוויסע מענטשן. דו רעכנסט דיך מיט וויאזוי דו פילסט.
ווי אויך, וויבאלד מיין 'געפיל' ציט מיך יעצט עוסק צו זיין אין אניגראם, האב איך יעצט נישט קיין כח צו קיין 'פליכטן'. אדער איך האב נישט קיין כח צו קיין פליכטן ווייל עס סערווירט נישט מיינע הרגשים, סאו לאמיר עס אפשטופן, און אזוי טרעפט מען זיך שפעט ביינאכט אז מען האט נאכנישט געענדיגט טון וואס מען דארף צו טון.
ס'גארנישט קיין דשאוק דעס. אויב מ'איז אזוי, און מ'טוט אזוי, און מ'לעבט אזוי, דארף מען וויסן ווי שנעלער זיך ארויסצוזעהן דערפון. ווילאנג און אויב מ'קען נאך.
נפש׳ל האט געשריבן:נשמה האט געשריבן:מח בקדקדו האט געשריבן:נשמה האט געשריבן:קלאָצקאָפּ האט געשריבן:כ'שטופ נישט אפ ווייל איך זוך אפצושטופן, נאר ווייל איך ווער פארטון אין זייטיגע זאכן, יעצט למשל איז עס עניאגראם.
א איינזער ביסטו נישט. איך הייב אן טראכטן אז דו ביסט א פירער. אויב דו ביסט א פירער, זעהסטו די וועלט פון א טיפע פלאץ אין דיינע הרגשים. דו האסט אלעמאל מורא אז מ'גייט טשעפענען די וועג וויאזוי דו פילסט ; אז מ'גייט עס אוועקמאכן, און דערפאר גייסטו נישט צווישן געוויסע מענטשן. דו רעכנסט דיך מיט וויאזוי דו פילסט.
ווי אויך, וויבאלד מיין 'געפיל' ציט מיך יעצט עוסק צו זיין אין אניגראם, האב איך יעצט נישט קיין כח צו קיין 'פליכטן'. אדער איך האב נישט קיין כח צו קיין פליכטן ווייל עס סערווירט נישט מיינע הרגשים, סאו לאמיר עס אפשטופן, און אזוי טרעפט מען זיך שפעט ביינאכט אז מען האט נאכנישט געענדיגט טון וואס מען דארף צו טון.
ס'גארנישט קיין דשאוק דעס. אויב מ'איז אזוי, און מ'טוט אזוי, און מ'לעבט אזוי, דארף מען וויסן ווי שנעלער זיך ארויסצוזעהן דערפון. ווילאנג און אויב מ'קען נאך.
קודם דארף מען קענען סובל זיין אז ווי אזוי איך בין, דאס בין איך,
ווען איינער ווייסט שוין אביסל ווי אזוי מ׳איז זיך סובל,
קומט די נעקסט סטעפ, אז ער קען סובל זיין ווען די געפיל ציעט אים, און ער קען טוהן זיינע פליכטן אפילו זיין געפיל ציעט צו עפעס אנדערש,
קלאָצקאָפּ האט געשריבן:ניין.
נשמה האט געשריבן:נפש׳ל האט געשריבן:נשמה האט געשריבן:מח בקדקדו האט געשריבן:נשמה האט געשריבן:א איינזער ביסטו נישט. איך הייב אן טראכטן אז דו ביסט א פירער. אויב דו ביסט א פירער, זעהסטו די וועלט פון א טיפע פלאץ אין דיינע הרגשים. דו האסט אלעמאל מורא אז מ'גייט טשעפענען די וועג וויאזוי דו פילסט ; אז מ'גייט עס אוועקמאכן, און דערפאר גייסטו נישט צווישן געוויסע מענטשן. דו רעכנסט דיך מיט וויאזוי דו פילסט.
ווי אויך, וויבאלד מיין 'געפיל' ציט מיך יעצט עוסק צו זיין אין אניגראם, האב איך יעצט נישט קיין כח צו קיין 'פליכטן'. אדער איך האב נישט קיין כח צו קיין פליכטן ווייל עס סערווירט נישט מיינע הרגשים, סאו לאמיר עס אפשטופן, און אזוי טרעפט מען זיך שפעט ביינאכט אז מען האט נאכנישט געענדיגט טון וואס מען דארף צו טון.
ס'גארנישט קיין דשאוק דעס. אויב מ'איז אזוי, און מ'טוט אזוי, און מ'לעבט אזוי, דארף מען וויסן ווי שנעלער זיך ארויסצוזעהן דערפון. ווילאנג און אויב מ'קען נאך.
קודם דארף מען קענען סובל זיין אז ווי אזוי איך בין, דאס בין איך,
ווען איינער ווייסט שוין אביסל ווי אזוי מ׳איז זיך סובל,
קומט די נעקסט סטעפ, אז ער קען סובל זיין ווען די געפיל ציעט אים, און ער קען טוהן זיינע פליכטן אפילו זיין געפיל ציעט צו עפעס אנדערש,
ווייז מיר א פירער וואס האט זיך דאס אויסגעלערנט. אדרבה.
נפש׳ל האט געשריבן:קלאָצקאָפּ האט געשריבן:ניין.
אקעי, איך האב יעצט אן ערענסטע פלאפּ,
אבער איך פיל (חושד) אז קלאצי זאג נישט די אמת, אזוי קאנווינצט בין איך אין מיר,
איך בין סובל די געפיל פון זיין א פלאפּ, איך האלט ווייטער אז קלאצי איז א פירער,
אבער די עקספערימענט האט געפלאפּט,
איך וועל סובל זיין מיין געפיל פון חשדנות, און איך נעם אן וואס קלאצי האט געזאגט,
ווייל למעשה האט ער אזוי געזאגט,
איי אפשר רעדט ער מיר איין? אקעי דאס איז מיין אייגענע געפיל, ס׳האט נישט מיט די ריעליטי
קלאָצקאָפּ האט געשריבן:נשמה האט געשריבן:קלאָצקאָפּ האט געשריבן:ריכטיג.
קלאצקאפ. און אינדערפרי קענסטו נישט אויפשטיין, ווייל דו האסט נאך פארשידענע אינערליכע געפילן וואס דו שפירסט אז דו דארפסט מסדר זיין און פראצעסירן. מ'קען נישט סתם אזוי זיך נעמען טון צום זאך. קודם דארף מען מסדר זיין וויאזוי מ'פילט. און נאכדעם וואס איז געווארן מיט יענעם וועם דו האסט פלוצלינג ליב באקומען?
נישט ממש. אינדערפרי קען איך נישט אויפשטיין ווייל איך בין מיד...
נאכ'ן אויפשטיין קען איך מיך טאקע נישט תיכף שטעלן דאווענען. פארוואס? זיך פארטיפן אין געפילן? נעע... כ'פארטיף מיך אין פלענער, און אמאל אמאל אין דמיונות.
אפשר יא? א געפיל פון עקסייטמענט קען איך מיך טאקע טרעפן איבער'חזר'ן און הנאה האבן דערפון יעדע מאל עקסטער.. עפעס זאגסטו... וואס נאך? צומאל קען זיין א ניגון וואס האט זיך אריינגעכאפט אין מיין מחשבה און איך קען דערפון נישט פטור ווערן... איך מוז ענדיגן דעם ניגון... ווייסטו וואס? זאל זיין נאכאמאל... כ'על שוין דאווענען מיט'ן נעקסטן מנין...
אין נעגאטיווע געפילן וועל איך מיך נישט פארטיפן בדרך כלל. (אזוי מיין איך).
נשמה האט געשריבן:קלאָצקאָפּ האט געשריבן:נשמה האט געשריבן:קלאָצקאָפּ האט געשריבן:ריכטיג.
קלאצקאפ. און אינדערפרי קענסטו נישט אויפשטיין, ווייל דו האסט נאך פארשידענע אינערליכע געפילן וואס דו שפירסט אז דו דארפסט מסדר זיין און פראצעסירן. מ'קען נישט סתם אזוי זיך נעמען טון צום זאך. קודם דארף מען מסדר זיין וויאזוי מ'פילט. און נאכדעם וואס איז געווארן מיט יענעם וועם דו האסט פלוצלינג ליב באקומען?
נישט ממש. אינדערפרי קען איך נישט אויפשטיין ווייל איך בין מיד...
נאכ'ן אויפשטיין קען איך מיך טאקע נישט תיכף שטעלן דאווענען. פארוואס? זיך פארטיפן אין געפילן? נעע... כ'פארטיף מיך אין פלענער, און אמאל אמאל אין דמיונות.
אפשר יא? א געפיל פון עקסייטמענט קען איך מיך טאקע טרעפן איבער'חזר'ן און הנאה האבן דערפון יעדע מאל עקסטער.. עפעס זאגסטו... וואס נאך? צומאל קען זיין א ניגון וואס האט זיך אריינגעכאפט אין מיין מחשבה און איך קען דערפון נישט פטור ווערן... איך מוז ענדיגן דעם ניגון... ווייסטו וואס? זאל זיין נאכאמאל... כ'על שוין דאווענען מיט'ן נעקסטן מנין...
אין נעגאטיווע געפילן וועל איך מיך נישט פארטיפן בדרך כלל. (אזוי מיין איך).
איך וועל דיר זאגן וואס איך טראכט. דו שרייבסט "זיך פארטיפן אין געפילן"? איך מיין צוזאגן אז דיינע געפילן לאזן דיך נישט גיין דאווענען. דו פילסט אז דו ביסט נאכנישט אין די מוד. דו שרייבסט "כ'פארטיף מיך אין פלענער" וואס איז דאס? אויב דו ביסט א פירער איז דאס 'שעפערישקייט'. דו האסט אלעמאל נייע איידיעס. די שפירסט וואו פון אינעווייניג אין דיר קומט דיר אריין נייע און נייע וועגן וויאזוי מ'קען טון זאכן ; אז דו באקומסט א רצון צו דאס און צו יענץ.
וואס איז געווארן ווען מ'האט דיך פרובירט אנצוטרייען די ניינער קאסטיום?
קלאצקאפ האט געשריבן:כ'האב געזאגט ניין אן קיין קווענקל, ווייל דאס איז דער מציאות.
איך ווייס נישט וואס לערנען קבלה האט מיט פיר, אבער נאטורליך פראביר איך אויסצומיידן זאכן וואס זעען מיר אויס קאמפליצירט.
נומער צוויי, איך בין נישט קיין אויבער חכם, און איך פאלג וואס מ'הייסט מיר. און אויב זאגט מען מיר אז קבלה איז נישט געמאכט פאר מיר, בין איך אפי' נישט נייגעריג דערין. כאטש איך בין בטבע זייער א נייגעריגער.
נשמה האט געשריבן:נפש׳ל האט געשריבן:נשמה האט געשריבן:מח בקדקדו האט געשריבן:נשמה האט געשריבן:א איינזער ביסטו נישט. איך הייב אן טראכטן אז דו ביסט א פירער. אויב דו ביסט א פירער, זעהסטו די וועלט פון א טיפע פלאץ אין דיינע הרגשים. דו האסט אלעמאל מורא אז מ'גייט טשעפענען די וועג וויאזוי דו פילסט ; אז מ'גייט עס אוועקמאכן, און דערפאר גייסטו נישט צווישן געוויסע מענטשן. דו רעכנסט דיך מיט וויאזוי דו פילסט.
ווי אויך, וויבאלד מיין 'געפיל' ציט מיך יעצט עוסק צו זיין אין אניגראם, האב איך יעצט נישט קיין כח צו קיין 'פליכטן'. אדער איך האב נישט קיין כח צו קיין פליכטן ווייל עס סערווירט נישט מיינע הרגשים, סאו לאמיר עס אפשטופן, און אזוי טרעפט מען זיך שפעט ביינאכט אז מען האט נאכנישט געענדיגט טון וואס מען דארף צו טון.
ס'גארנישט קיין דשאוק דעס. אויב מ'איז אזוי, און מ'טוט אזוי, און מ'לעבט אזוי, דארף מען וויסן ווי שנעלער זיך ארויסצוזעהן דערפון. ווילאנג און אויב מ'קען נאך.
קודם דארף מען קענען סובל זיין אז ווי אזוי איך בין, דאס בין איך,
ווען איינער ווייסט שוין אביסל ווי אזוי מ׳איז זיך סובל,
קומט די נעקסט סטעפ, אז ער קען סובל זיין ווען די געפיל ציעט אים, און ער קען טוהן זיינע פליכטן אפילו זיין געפיל ציעט צו עפעס אנדערש,
ווייז מיר א פירער וואס האט זיך דאס אויסגעלערנט. אדרבה.
מח בקדקדו האט געשריבן:נשמה האט געשריבן:נפש׳ל האט געשריבן:נשמה האט געשריבן:מח בקדקדו האט געשריבן:ווי אויך, וויבאלד מיין 'געפיל' ציט מיך יעצט עוסק צו זיין אין אניגראם, האב איך יעצט נישט קיין כח צו קיין 'פליכטן'. אדער איך האב נישט קיין כח צו קיין פליכטן ווייל עס סערווירט נישט מיינע הרגשים, סאו לאמיר עס אפשטופן, און אזוי טרעפט מען זיך שפעט ביינאכט אז מען האט נאכנישט געענדיגט טון וואס מען דארף צו טון.
ס'גארנישט קיין דשאוק דעס. אויב מ'איז אזוי, און מ'טוט אזוי, און מ'לעבט אזוי, דארף מען וויסן ווי שנעלער זיך ארויסצוזעהן דערפון. ווילאנג און אויב מ'קען נאך.
קודם דארף מען קענען סובל זיין אז ווי אזוי איך בין, דאס בין איך,
ווען איינער ווייסט שוין אביסל ווי אזוי מ׳איז זיך סובל,
קומט די נעקסט סטעפ, אז ער קען סובל זיין ווען די געפיל ציעט אים, און ער קען טוהן זיינע פליכטן אפילו זיין געפיל ציעט צו עפעס אנדערש,
ווייז מיר א פירער וואס האט זיך דאס אויסגעלערנט. אדרבה.
מען דארף מאכן טעראפי פאר דעם, אבער מען קען שוין איינמאל.
מח בקדקדו האט געשריבן:דער קלאצקאפ איז זייער אינטערסאנט.
פירער? זיבענער? ניינער?
נשמה האט געשריבן:מח בקדקדו האט געשריבן:נשמה האט געשריבן:נפש׳ל האט געשריבן:נשמה האט געשריבן:ס'גארנישט קיין דשאוק דעס. אויב מ'איז אזוי, און מ'טוט אזוי, און מ'לעבט אזוי, דארף מען וויסן ווי שנעלער זיך ארויסצוזעהן דערפון. ווילאנג און אויב מ'קען נאך.
קודם דארף מען קענען סובל זיין אז ווי אזוי איך בין, דאס בין איך,
ווען איינער ווייסט שוין אביסל ווי אזוי מ׳איז זיך סובל,
קומט די נעקסט סטעפ, אז ער קען סובל זיין ווען די געפיל ציעט אים, און ער קען טוהן זיינע פליכטן אפילו זיין געפיל ציעט צו עפעס אנדערש,
ווייז מיר א פירער וואס האט זיך דאס אויסגעלערנט. אדרבה.
מען דארף מאכן טעראפי פאר דעם, אבער מען קען שוין איינמאל.
ש'כח. טערעפי... טערעפי... איך זוך איינער זאל מיך פארשטיין... בעסער געזאגט, איך זוך א פירער, וואס האט געהאט די זאך, און ער איז ארויסגעקראכן דערפון.
