זאכן וואס מאכן מיך וויינען

[לכאורה]

שוין א וויילע וואס איך דריי זיך ארום מיט א געדאנק צו גרונדן אזא סארט אשכול, און יעצט איז עס אונטערגעקומען.

וויאזוי זאגט דער עולם דא לעצטנס? "ברוכים הבאים"...

[לכאורה]

עס זענען דא זאכן וואס קענען מיך אימער מאכן אויסברעכן אין א געוויין, נאכדעם זענען דא זאכן וואס פון מאל צו מאל קען דאס גורם זיין א בכיה.

איינע פון די זאכן וואס מאכן מיר שטענדיג וויינען, איז...

- זעהן א קינד שלאפן זיס

[מארגן]

שוין א וויילע וואס איך דריי זיך ארום מיט א געדאנק צו גרונדן אזא סארט אשכול, און יעצט איז עס אונטערגעקומען.

וויאזוי זאגט דער עולם דא לעצטנס? "ברוכים הבאים"...

די אלע מינע אשכולות זענען געווענטלעך געעפנט דורך מנהלים אדער אחראים

[לכאורה]

אבער וואס ברענגט מיך צו גרונדן דעם אשכול פונקט יעצט, איז צוויי עפיזאדן וואס איך האב מיטגעלעבט היינט צופרי.

1) א בחור'ל איז אריינגעקומען צו מיין דאווען צימער, זיך געשטעלט צוויי טישן פארנט פון מיר, אנגעטוהן די תפילין, און במשך די גאנצע צייט וואס ער איז דארט געווען (גראדע נישט צו לאנג, ער איז אריינגעקומען בערך ביי שמונה עשרה און ארויס בעפאר עלינו) איז ער געווען פארנומען - סאבקאנטשעסלי, או.סי.די. סטיל - צו פארריכטן דעם תפילין של ראש, דעם קאפל, און אויסטוהן און אנטאן דעם הוט

עס איז נישט דאס ערשטע מאל איך האלט מיט ווי דער בחור'ל מוטשעט זיך נעבעך מיט זיינע פראבלעמען, אבער איך האב עס ממש נישט אויסגעהאלטן און געמוזט וויינען אויף זיין ביטערע מצב.

2) נאכ'ן דאווענען טרעף איך אן אייניקל פון א איד וואס איך ווייס אז ער ליידט שוין חדשים לאנג פון די קאראנע ווירוס אבער גייט ב"ה צוביסלעך צו בעסערונג. פרעג איך אים "איז דא עפעס נייעס ביים זיידן?"

ער זאגט מיר אז יא, ב"ה, ער ווערט בעסער און בעסער. ער קען נאכנישט רעדן, צוליב די 'טרעיק', אבער ער קען שוין שרייבן.

ער פירט אויס "ער האט שוין אפילו געבעטן א הגדה און א מחזור"...

איך וויין נאך יעצט!

טראכט אריין, דער איד איז שוין פארשלאפט זינט אדר, גאנצע דריי חדשים פארלאפן אויפ'ן קאלענדער בשעת ער ליגט בין שמים לארץ, און יעצט האלט ער אינמיטן לאנדען ב"ה, אבער ער מיינט נאך אז מיר שטייען אין די טעג בעפאר פסח.

וויינט מיט מיר פאר אלע חולי ישראל.

[מארגן]

אבער וואס ברענגט מיך צו גרונדן דעם אשכול פונקט יעצט, איז צוויי עפיזאדן וואס איך האב מיטגעלעבט היינט צופרי.

2) נאכ'ן דאווענען טרעף איך אן אייניקל פון א איד וואס איך ווייס אז ער ליידט שוין חדשים לאנג פון די קאראנע ווירוס אבער גייט ב"ה צוביסלעך צו בעסערונג. פרעג איך אים "איז דא עפעס נייעס ביים זיידן?"

ער זאגט מיר אז יא, ב"ה, ער ווערט בעסער און בעסער. ער קען נאכנישט רעדן, צוליב די 'טרעיק', אבער ער קען שוין שרייבן.

ער פירט אויס "ער האט שוין אפילו געבעטן א הגדה און א מחזור"...

איך וויין נאך יעצט!

טראכט אריין, דער איד איז שוין פארשלאפט זינט אדר, גאנצע דריי חדשים פארלאפן אויפ'ן קאלענדער בשעת ער ליגט בין שמים לארץ, און יעצט האלט ער אינמיטן לאנדען ב"ה, אבער ער מיינט נאך אז מיר שטייען אין די טעג בעפאר פסח.

וויינט מיט מיר פאר אלע חולי ישראל.

איך האב געהערט פון אפאר מענטשן וואס האבן זיך אויפגעוועקט א חודש צוויי נאך פסח און געבעטן מצה

[מטעמים]

@לכאורה, שוידערליך!

א קדיש פון א קינד מאכט מיר וויינען.
א חופה
זעהן רב הירש צוגרייטען פאר אידען דעם שבת קודש.

[כאניש וואס צו טון]

א גוטע געדאנק דער אשכול

ווען איך לייען א ארטיקל וואס איז געשריבן געפיליש, וויין איך אסאך מאל

בפרט די מעשיות וואס אנטהאלטן סאושעל דיסעפוינטמענטס, יתמות (נאך מער לעבעדיגע יתמות) וכדו'

[כאניש וואס צו טון]

נאך אזאך וואס מאכט מיך וויענען, האבעך לעצטנס באמערקט,
ווען איך זעה די חתן זיצט נעבן די כלה ביי מצווה טאנץ, קאסט דאס מיר יעדעס מאל אפאר טרערעלעך,

-----------

אויך איינמאל האב איך מיטגעהאלטן ווען די זיידע פון די כלה (וועם איך קען פרעזעהנליך, און איז נעבאך דייעגנאוזט געווארן ל"ע) (איך בין געוועהן פון די חתן זייט א קרוב) האט געענדיגט מצווה טאנץ, האט די כלה איהם אנגעווינטשן, כ'האב געמוזט ארויסלויפן פון זאל פאר כ'האב אויסגעבראכן מיט א געוויין!

[כאניש וואס צו טון]

דעס מאכט מיך אייביג ווייענען

[וואס טוט זיך]

יעדע געפילישע ארטיקל מאכט מיינע באקן נאס.

[סטיטשינער]

צק
גארנישט.
עפעס Wראנג מיט מיר?

[לכאורה]

@לכאורה, שוידערליך!

א קדיש פון א קינד מאכט מיר וויינען.
א חופה
זעהן רב הירש צוגרייטען פאר אידען דעם שבת קודש.

אה, כ'האב הנאה, דער עולם קומט אריין צוביסלעך

- קדיש פון א קינד, אדער טאקע מערערע קדישים אויף איינמאל - ווי אין יעצטיגן סעזאן ליידער

א חופה איז טאקע א טריגער, אבער צומאל אויך --

- ווען דער חתן קומט אריין און די נאנטע קרובים, טאטע, זיידע, שווער, וכו', נעמען אים ארום מיט א צירקל און מען טאנצט מיט רויע געפילן

[גרויסע עם הארץ]

צ׳׳ק ווען איינער וועקט אויף מיינע געפילן

[לכאורה]

דעס מאכט מיך אייביג ווייענען

הרג'סט מיך...
"דער בריוו טרעגער" תנועה איז אן ערנסטע טרערן-טריגער

לאמיר צולייגן אויך
- אהבה רבה ניגון

[אלי' מקוה יוד]

צ"ק

ווען איך זעה א בחור'ל וואס בלאנדשעט כשה אובד ל"ע, און דער טאטע שטרענגט זיך אן חוץ לדרך הטבע ווייטער צו משפיע זיין אהבה וקירוב פארן קינד.

[לכאורה]

נאך אזאך וואס מאכט מיך וויענען, האבעך לעצטנס באמערקט,
ווען איך זעה די חתן זיצט נעבן די כלה ביי מצווה טאנץ, קאסט דאס מיר יעדעס מאל אפאר טרערעלעך,

אפשר דארף מען מאכן א באזונדערע אשכול אויף "ביאורים" אויף "זאכן וואס מאכן מיך וויינען" אשכול... אבער דערווייל וועל איך שרייבן דא:

עס איז מעגליך אז דיין טריגער איז, ווייל דו דערמאנסט דיך די זיסע מינוטן ווען דו ביסט דארט געזעצן, און דו בענקסט זיך צוריק צו יענע געשמאקע מאמענטן ווען כל העולם כולו כדאי הוא לו, מען ווערט ארומגעפירט כמלך בגדוד, מלך ביפיו תחזינה עיניך, מ'שוועבט אין אנדערע אטמאספערעס

און דאן געבסטו זיך א וועק אויף צום רעאליטעט, אז דאס לעבן איז נישט אלעמאל שמעקעדיגע רויזן, און דו הייבסט אן רחמנות באקומען אויף דעם פרישן פארפאלק וואס שמייכלט צו די וועלט און די וועלט שמייכלט צו זיי, דו ווילסט זיי ווארפן א פריינטליכע ווארנונג פונדערווייטנס: 'פסס, פסס, כאפ אריין ווילאנג די וועלט לאכט ארום דיר, עס האלט נישט אן אויף אייביג, איך קום שוין פון דארט'

(כ'סאונד שוין ווי 'נשמה'?)

[לכאורה]

צק
גארנישט.
עפעס Wראנג מיט מיר?

גארנישט? פרוביר דיך צו דערמאנען (א פראסק פון א רבי? דיין אייגענע חופה? געבורט פון א קינד?)

---
- א לוי' פון א אינג בחור'ל רח"ל

[סטיטשינער]

נאך אזאך וואס מאכט מיך וויענען, האבעך לעצטנס באמערקט,
ווען איך זעה די חתן זיצט נעבן די כלה ביי מצווה טאנץ, קאסט דאס מיר יעדעס מאל אפאר טרערעלעך,

אפשר דארף מען מאכן א באזונדערע אשכול אויף "ביאורים" אויף "זאכן וואס מאכן מיך וויינען" אשכול... אבער דערווייל וועל איך שרייבן דא:

עס איז מעגליך אז דיין טריגער איז, ווייל דו דערמאנסט דיך די זיסע מינוטן ווען דו ביסט דארט געזעצן, און דו בענקסט זיך צוריק צו יענע געשמאקע מאמענטן ווען כל העולם כולו כדאי הוא לו, מען ווערט ארומגעפירט כמלך בגדוד, מלך ביפיו תחזינה עיניך, מ'שוועבט אין אנדערע אטמאספערעס

און דאן געבסטו זיך א וועק אויף צום רעאליטעט, אז דאס לעבן איז נישט אלעמאל שמעקעדיגע רויזן, און דו הייבסט אן רחמנות באקומען אויף דעם פרישן פארפאלק וואס שמייכלט צו די וועלט און די וועלט שמייכלט צו זיי, דו ווילסט זיי ווארפן א פריינטליכע ווארנונג פונדערווייטנס: 'פסס, פסס, כאפ אריין ווילאנג די וועלט לאכט ארום דיר, עס האלט נישט אן אויף אייביג, איך קום שוין פון דארט'

(כ'סאונד שוין ווי 'נשמה'?)

you nailed מיינע געפילן צום פינטל, אבער אנע טרערן.

[גרויסע עם הארץ]

סטוטשי, ס׳וועט קומען א צייט וואס די וועסט קענען וויינען

[לכאורה]

(וויינען מיינט נישט אלעמאל מיט טרערן, מ'קען זיך סתם אזוי געבן א צוכליפעץ און געגאנגען ווייטער)

- א קינד'ס וויינען נאכ'ן ברית

[סטיטשינער]

צק
גארנישט.
עפעס Wראנג מיט מיר?

גארנישט? פרוביר דיך צו דערמאנען (א פראסק פון א רבי? דיין אייגענע חופה? געבורט פון א קינד?)

---
- א לוי' פון א אינג בחור'ל רח"ל

זאכן וואס האבען מיך געמאכט וויינען ? אויף דעם קען מען אנפילען בלעטער... אבער נישט אין די אשכול...
גראדע ביי מיין חופה האב איך ממש שלא כדרכי געוויינט ווי א בעיבי. כידוע איז ראפשיצער רב נישט געגאנגען צו א חופה פאר די חתן האט געלאזט טרערן, און מיין רבי האט געמאכט א גוטע דזאב פון דעם....

[לכאורה]

זיך דערמאנט נאך א שטארקע זאך ביי מיר

- א הכנסת ספר תורה (סיי ווען, סיי וואו, דאס זעהן אידן טאנצן אויף די גאס מיט א ס"ת)

[גרויסע עם הארץ]

(וויינען מיינט נישט אלעמאל מיט טרערן, מ'קען זיך סתם אזוי געבן א צוכליפעץ און געגאנגען ווייטער)

- א קינד'ס וויינען נאכ'ן ברית

(ס׳דא מענטשן וואס האבן זייער טיפע געפילן אבער זיי זענען געווארן מיט די יארן [געווענדליך צווישן די יארן וואס די מענשט דיוועלאויפט זיך - אלץ קינד / ימי הבחרות] אזוי אביוזד אז זיי טראכטן אז זיי זענען נישט קיין געפילישע מענטשן. אבער מיט די צייט מיט אביסעלע ארבעט קען מען ארויסנעמען די אלטע זאכן וואס האבן פארטעמפט די געפילן און פילן געהעריג אזויווי יעדעם)

[גרויסע עם הארץ]

זיך דערמאנט נאך א שטארקע זאך ביי מיר

- א הכנסת ספר תורה (סיי ווען, סיי וואו, דאס זעהן אידן טאנצן אויף די גאס מיט א ס"ת)

כמיין אז די ליסט פון זאכן וואס מאכן דיר נישט וויינען איז קלענער וואו די וואס מאכן דיר יא וויינען

[Haklal]

זיך דערמאנט נאך א שטארקע זאך ביי מיר

- א הכנסת ספר תורה (סיי ווען, סיי וואו, דאס זעהן אידן טאנצן אויף די גאס מיט א ס"ת)

געמיינט אז נאר איך בין אזוי