ניין טעג

[דריידל]

.

Screenshot_2019-08-05-19-43-41-1.png (350.26 KiB) געזען 1538 מאל

[לב בשר]

וואסע טאקע פשט אז דרוילעם איז מקיל מיט די שויערן אין די ניין טעג איז עס אויסגעהאלטן?

כווייס נישט ווי שטארק דער עולם איז מקיל. כ׳זע נאר אז מ׳איז מקיל ערב שבת לרחץ בחמין כל גופו, וואס ע״פ שו״ע מעג מען נאר פניו ידיו ורגליו בצונן, וצ״ב.
מ׳דארף פארשטיין אז אמאל פלעגט מען זיך כמעט נישט באדן, פינטל. במילא ווען מ׳האט געאסרט רחיצה האט מען בכלל נישט גערעדט פון די היינטיגע סטאנדארט אז מ׳איז בצער ווען מ׳האט זיך נישט געבאדן אפאר טעג... רחיצה איז באופן כללי געווען א תענוג...
און אנדערע ווערטער: ס׳איז נישטא קיין איסור פון ׳פילן ריין׳, פונקט ווי סאיז נישטא קיין איסור פון זיך שערן די האר א מינוט פאר די 3 וואכן (אין זיין ׳הארלאז׳ אין די 3 וואכן), די איסור איז הנאת תספורת, כמו״כ בנידון הרחיצה, אין ענין ליהות בצער, אלא למנוע מהנאת רחיצה. במילא ע״פ שו״ע ווען מאיז שמוציג פון זאמד מעג מען זיך וואשן ווייל די כוונה איז נישט תענוג רחיצה נאר אראפצונעמען די שמוץ. אבער ווען מאיז נישט שמוציג טאר מען נישט ווייל סאיז סתם לתענוג.
ווידעראום היינטיגע צייטן אז משויערט זיך נישט אפאר טעג דרייט מען זיך ארום אויס מענטש, איז די גאנצע ענין פון שויער נישט הנאת רחיצה נאר להבערת הזיע, ומותר ע״פ שו״ע.
דיסקלעימער: לפלפל ולא למעשה. למעשה צריך לשאול מורי הוראה

[פאר'מוח'ט]

כ'האב אין ערגעץ נישט געזעהן מ'זאל רעדן דערפון כ'האב שוין געפרעגט עטליכע דיינים און נישט באקומען א קלארע תשובה:

אם שמטפל עם ילדים קטנים, ובגדיה מתלכלכים, האם מותר לכבס? האם דינה כמו בגדי קטנים?

[דניאל אויערבאך]

וואסע טאקע פשט אז דרוילעם איז מקיל מיט די שויערן אין די ניין טעג איז עס אויסגעהאלטן?

כווייס נישט ווי שטארק דער עולם איז מקיל. כ׳זע נאר אז מ׳איז מקיל ערב שבת לרחץ בחמין כל גופו, וואס ע״פ שו״ע מעג מען נאר פניו ידיו ורגליו בצונן, וצ״ב.
מ׳דארף פארשטיין אז אמאל פלעגט מען זיך כמעט נישט באדן, פינטל. במילא ווען מ׳האט געאסרט רחיצה האט מען בכלל נישט גערעדט פון די היינטיגע סטאנדארט אז מ׳איז בצער ווען מ׳האט זיך נישט געבאדן אפאר טעג... רחיצה איז באופן כללי געווען א תענוג...
און אנדערע ווערטער: ס׳איז נישטא קיין איסור פון ׳פילן ריין׳, פונקט ווי סאיז נישטא קיין איסור פון זיך שערן די האר א מינוט פאר די 3 וואכן (אין זיין ׳הארלאז׳ אין די 3 וואכן), די איסור איז הנאת תספורת, כמו״כ בנידון הרחיצה, אין ענין ליהות בצער, אלא למנוע מהנאת רחיצה. במילא ע״פ שו״ע ווען מאיז שמוציג פון זאמד מעג מען זיך וואשן ווייל די כוונה איז נישט תענוג רחיצה נאר אראפצונעמען די שמוץ. אבער ווען מאיז נישט שמוציג טאר מען נישט ווייל סאיז סתם לתענוג.
ווידעראום היינטיגע צייטן אז משויערט זיך נישט אפאר טעג דרייט מען זיך ארום אויס מענטש, איז די גאנצע ענין פון שויער נישט הנאת רחיצה נאר להבערת הזיע, ומותר ע״פ שו״ע.
דיסקלעימער: לפלפל ולא למעשה. למעשה צריך לשאול מורי הוראה

איך וואלט גענוצט די היתיר אויך פאר מוזיק............
פאראן מענטשן וואס שפירן ניטאמאל די געברויך פאר מוזיק, ווארום אפילו במשך דעם גאנצן יאר אינטערסירט זיי נישט די מוזיק, אבער פאר מענטשן ווי מיר וואס מוזען עס האבן און נוצן עס פאר די נערוון א גאנץ יאר, נישט לשם תענוג (דאס איז דאך די היתיר, ניין???) וואלט לכאורה געברויכט זיין מותר אויך די 3 וואכן\9 טעג............

[לעגאו מענטשעלע]

וואסע טאקע פשט אז דרוילעם איז מקיל מיט די שויערן אין די ניין טעג איז עס אויסגעהאלטן?

כווייס נישט ווי שטארק דער עולם איז מקיל. כ׳זע נאר אז מ׳איז מקיל ערב שבת לרחץ בחמין כל גופו, וואס ע״פ שו״ע מעג מען נאר פניו ידיו ורגליו בצונן, וצ״ב.
מ׳דארף פארשטיין אז אמאל פלעגט מען זיך כמעט נישט באדן, פינטל. במילא ווען מ׳האט געאסרט רחיצה האט מען בכלל נישט גערעדט פון די היינטיגע סטאנדארט אז מ׳איז בצער ווען מ׳האט זיך נישט געבאדן אפאר טעג... רחיצה איז באופן כללי געווען א תענוג...
און אנדערע ווערטער: ס׳איז נישטא קיין איסור פון ׳פילן ריין׳, פונקט ווי סאיז נישטא קיין איסור פון זיך שערן די האר א מינוט פאר די 3 וואכן (אין זיין ׳הארלאז׳ אין די 3 וואכן), די איסור איז הנאת תספורת, כמו״כ בנידון הרחיצה, אין ענין ליהות בצער, אלא למנוע מהנאת רחיצה. במילא ע״פ שו״ע ווען מאיז שמוציג פון זאמד מעג מען זיך וואשן ווייל די כוונה איז נישט תענוג רחיצה נאר אראפצונעמען די שמוץ. אבער ווען מאיז נישט שמוציג טאר מען נישט ווייל סאיז סתם לתענוג.
ווידעראום היינטיגע צייטן אז משויערט זיך נישט אפאר טעג דרייט מען זיך ארום אויס מענטש, איז די גאנצע ענין פון שויער נישט הנאת רחיצה נאר להבערת הזיע, ומותר ע״פ שו״ע.
דיסקלעימער: לפלפל ולא למעשה. למעשה צריך לשאול מורי הוראה

איך וואלט גענוצט די היתיר אויך פאר מוזיק............
פאראן מענטשן וואס שפירן ניטאמאל די געברויך פאר מוזיק, ווארום אפילו במשך דעם גאנצן יאר אינטערסירט זיי נישט די מוזיק, אבער פאר מענטשן ווי מיר וואס מוזען עס האבן און נוצן עס פאר די נערוון א גאנץ יאר, נישט לשם תענוג (דאס איז דאך די היתיר, ניין???) וואלט לכאורה געברויכט זיין מותר אויך די 3 וואכן\9 טעג............

זיכער, און אויך צו עסן פליישיגס, ווייל סתם מענטשן האבן נישט אזוי ליב פלייש, אבער איך וואס איך האב זייער ליב די פלייש,איז עס נישט א תענוג ס'נאר צו שטילן די הונגער און דאס מעג מען דאך זיכער לכל הדעות...

[דניאל אויערבאך]

[יש בו]

וואסע טאקע פשט אז דרוילעם איז מקיל מיט די שויערן אין די ניין טעג איז עס אויסגעהאלטן?

כווייס נישט ווי שטארק דער עולם איז מקיל. כ׳זע נאר אז מ׳איז מקיל ערב שבת לרחץ בחמין כל גופו, וואס ע״פ שו״ע מעג מען נאר פניו ידיו ורגליו בצונן, וצ״ב.
מ׳דארף פארשטיין אז אמאל פלעגט מען זיך כמעט נישט באדן, פינטל. במילא ווען מ׳האט געאסרט רחיצה האט מען בכלל נישט גערעדט פון די היינטיגע סטאנדארט אז מ׳איז בצער ווען מ׳האט זיך נישט געבאדן אפאר טעג... רחיצה איז באופן כללי געווען א תענוג...
און אנדערע ווערטער: ס׳איז נישטא קיין איסור פון ׳פילן ריין׳, פונקט ווי סאיז נישטא קיין איסור פון זיך שערן די האר א מינוט פאר די 3 וואכן (אין זיין ׳הארלאז׳ אין די 3 וואכן), די איסור איז הנאת תספורת, כמו״כ בנידון הרחיצה, אין ענין ליהות בצער, אלא למנוע מהנאת רחיצה. במילא ע״פ שו״ע ווען מאיז שמוציג פון זאמד מעג מען זיך וואשן ווייל די כוונה איז נישט תענוג רחיצה נאר אראפצונעמען די שמוץ. אבער ווען מאיז נישט שמוציג טאר מען נישט ווייל סאיז סתם לתענוג.
ווידעראום היינטיגע צייטן אז משויערט זיך נישט אפאר טעג דרייט מען זיך ארום אויס מענטש, איז די גאנצע ענין פון שויער נישט הנאת רחיצה נאר להבערת הזיע, ומותר ע״פ שו״ע.
דיסקלעימער: לפלפל ולא למעשה. למעשה צריך לשאול מורי הוראה

שטארק מסתבר

[לב בשר]

וואסע טאקע פשט אז דרוילעם איז מקיל מיט די שויערן אין די ניין טעג איז עס אויסגעהאלטן?

כווייס נישט ווי שטארק דער עולם איז מקיל. כ׳זע נאר אז מ׳איז מקיל ערב שבת לרחץ בחמין כל גופו, וואס ע״פ שו״ע מעג מען נאר פניו ידיו ורגליו בצונן, וצ״ב.
מ׳דארף פארשטיין אז אמאל פלעגט מען זיך כמעט נישט באדן, פינטל. במילא ווען מ׳האט געאסרט רחיצה האט מען בכלל נישט גערעדט פון די היינטיגע סטאנדארט אז מ׳איז בצער ווען מ׳האט זיך נישט געבאדן אפאר טעג... רחיצה איז באופן כללי געווען א תענוג...
און אנדערע ווערטער: ס׳איז נישטא קיין איסור פון ׳פילן ריין׳, פונקט ווי סאיז נישטא קיין איסור פון זיך שערן די האר א מינוט פאר די 3 וואכן (אין זיין ׳הארלאז׳ אין די 3 וואכן), די איסור איז הנאת תספורת, כמו״כ בנידון הרחיצה, אין ענין ליהות בצער, אלא למנוע מהנאת רחיצה. במילא ע״פ שו״ע ווען מאיז שמוציג פון זאמד מעג מען זיך וואשן ווייל די כוונה איז נישט תענוג רחיצה נאר אראפצונעמען די שמוץ. אבער ווען מאיז נישט שמוציג טאר מען נישט ווייל סאיז סתם לתענוג.
ווידעראום היינטיגע צייטן אז משויערט זיך נישט אפאר טעג דרייט מען זיך ארום אויס מענטש, איז די גאנצע ענין פון שויער נישט הנאת רחיצה נאר להבערת הזיע, ומותר ע״פ שו״ע.
דיסקלעימער: לפלפל ולא למעשה. למעשה צריך לשאול מורי הוראה

איך וואלט גענוצט די היתיר אויך פאר מוזיק............
פאראן מענטשן וואס שפירן ניטאמאל די געברויך פאר מוזיק, ווארום אפילו במשך דעם גאנצן יאר אינטערסירט זיי נישט די מוזיק, אבער פאר מענטשן ווי מיר וואס מוזען עס האבן און נוצן עס פאר די נערוון א גאנץ יאר, נישט לשם תענוג (דאס איז דאך די היתיר, ניין???) וואלט לכאורה געברויכט זיין מותר אויך די 3 וואכן\9 טעג............

זיכער, און אויך צו עסן פליישיגס, ווייל סתם מענטשן האבן נישט אזוי ליב פלייש, אבער איך וואס איך האב זייער ליב די פלייש,איז עס נישט א תענוג ס'נאר צו שטילן די הונגער און דאס מעג מען דאך זיכער לכל הדעות...

סתם געהאקט אין קאפ... ליין איבער וואס כ׳האב געשריבן.

[ברעטל]

די זעלבע ביי א תענית, אמאל האט מען דאך געקענט אנגיין גאנצע טעג מיטן עסן בלויז ברויט מיט וואסער, משא"כ היינט ווען מ'עסט גראבע פעטע סעודות יעדן טאג לע"נ רעבשייעלע, אפשר נישט פון דעם האט מען גערעדט אז מ'דארף פאסטן תשעה באב און יום כיפור.

כ'מיין, קאם אן.

[לב בשר]

די זעלבע ביי א תענית, אמאל האט מען דאך געקענט אנגיין גאנצע טעג מיטן עסן בלויז ברויט מיט וואסער, משא"כ היינט ווען מ'עסט גראבע פעטע סעודות יעדן טאג לע"נ רעבשייעלע, אפשר נישט פון דעם האט מען גערעדט אז מ'דארף פאסטן תשעה באב און יום כיפור.

כ'מיין, קאם אן.

כ׳פארשטיי נישט פונקטליך דיין פורים תורה אין וויאזוי ס׳איז בכלל דומה צו וואס איך זאג. כ׳וועל מיך פרובירן מסביר זיין נאכאמאל.

פון שו"ע קומט אויס אז נאר רחיצה של תענוג איז אסור משא"כ בכוונה אחרת מותר.
1) עפ״י שו״ע מעג מען זיך רוחץ זיין לצו״מ. נישט ווייל ׳במקום מצוה לא גזרו׳, נאר ווייל ס׳איז נישט רחיצה לשם תענוג.
2) ווען מ׳האט חטטין על הראש מותר לרחוץ כמבואר במ״ב. נישט ווייל ׳במקום חולי או במקום צער לא גזרו׳, נאר ווייל די כוונה איז נישט רחיצה לשם תענוג.
3) ווען איינער ווערט שמוציג פון זאמד מעג ער זיך רוחץ זיין, ווייל זיין כוונה איז נישט רחיצה של תענוג. (וכן פסקם של מורי הוראה אם מזיעים הרבה במקום עבודה, מותר. שהכוונה להעביר הזיעה)
4) מ'זעט כמעט נישט רעדן פון זייף... ווייל ס'איז בכלל נישט די נקודה, די ווארט איז רחיצה.
5) לא עיינתי כעת, אבל כמדומה דבשו"ת מהרש"ג מתיר לנשים...

היוצא לנו מזה אז זיך ווייקן אין א ווארימע וואנע סתם ווייל ער האט עס ליב אדער גיין שוווימען אין א קאלטע פאל, איז אסור עפ"י שו"ע.
משא"כ ווען איינער וויל זיך שויערן 'ווייל ס'קראצט אים אדער ער איז זייער אומבאקוועם מיט זיך' מעג מען יא.

נאכאמאל, דיסקלעימער: לפלפל ולא למעשה. למעשה צריך לשאול מורי הוראה.

[אלמוני]

אלס פיין און וואול אבער טרעף מיר אן אבל ל״ע ול״ע וואס נוצט דעי היתר אינמיטן די שבעה פון זיינס א נאנטע וד״ל

[לכאורה]

איך גיי אי"ה מסיים זיין מס' סנהדרין מארגן אווענט לויט מיין סדר הלימוד, פרעגט מיר איינער פארוואס איך געב נישט קיין פליישיגע סעודה.
1) איך בין כסדר מסיים ב"ה און קיינמאל געב איך נישט קיין סעודה (נאר ביי א סיום הש"ס, אדער ערב פסח צוליב תענית בכורים), זאל איך פונקט אין די ניין טעג יא געבן?
2) עפעס געדענק איך אז פון ז' אב און ווייטער איז מען שוין נישט מקיל צו עסן פלייש אויף א סיום, איינער ווייסט דערפון?

[למעלה משבעים]

מ׳דארף פארשטיין אז אמאל פלעגט מען זיך כמעט נישט באדן, פינטל. במילא ווען מ׳האט געאסרט רחיצה האט מען בכלל נישט גערעדט פון די היינטיגע סטאנדארט אז מ׳איז בצער ווען מ׳האט זיך נישט געבאדן אפאר טעג... רחיצה איז באופן כללי געווען א תענוג...

כ'מעג וויסן אויף וועלכע יסוד איר האט געבויעט דעם פאקט? די תוצאות פון דעם באשאפענעם פאקט קען מען עקסטער דן זיין, כ'וויל וויסן דער עצם באשאפענעם פאקט פון וואנט נעמסטו דאס.

[למעלה משבעים]

איך גיי אי"ה מסיים זיין מס' סנהדרין מארגן אווענט לויט מיין סדר הלימוד, פרעגט מיר איינער פארוואס איך געב נישט קיין פליישיגע סעודה.
1) איך בין כסדר מסיים ב"ה און קיינמאל געב איך נישט קיין סעודה (נאר ביי א סיום הש"ס, אדער ערב פסח צוליב תענית בכורים), זאל איך פונקט אין די ניין טעג יא געבן?
2) עפעס געדענק איך אז פון ז' אב און ווייטער איז מען שוין נישט מקיל צו עסן פלייש אויף א סיום, איינער ווייסט דערפון?

אין צאנז האט מען געמאכט א סיום נאר ביז ז' אב.

[לכאורה]

יישר כח.
ז' בכלל?

[למעלה משבעים]

לא יודע, כ'האב עס נאר געזען נאכברענגן, אבער מסתבר אז לא עד בכלל, ווייל לכאורה איז די טעם צוליב וואס בז' אב נכנסו להיכל.

[טעם זה מבואר במג"א סימן תקנ"ד סק"ט, שנהגו קצת יולדות למנוע מבשר ויין מז' באב ואילך, ונכון שבאותו היום נכנסו העכו"ם להיכל כדאיתא בטור. ולכאורה מטעם זה נמנעו מלעשות סיום מיום זה].

[ריכטיג איז וויכטיג]

איז ביז ז' אב אויך בעסער נישט צו עסען פלייש אפילו ביי א סיום?

[שמואל אלצווייסער]

די אלע וואס ווילן נישט גיין אין שאוער זאלן נישט גיין. די אלע וואס דארפן עס האבן וויכטיג, למשל די וואס ארבעטן אין קאנסטראקשען, וכדו׳ און זיי פרעגן א נארמאלע דיין וועט ער דאס מתיר זיין.

[לב בשר]

מ׳דארף פארשטיין אז אמאל פלעגט מען זיך כמעט נישט באדן, פינטל. במילא ווען מ׳האט געאסרט רחיצה האט מען בכלל נישט גערעדט פון די היינטיגע סטאנדארט אז מ׳איז בצער ווען מ׳האט זיך נישט געבאדן אפאר טעג... רחיצה איז באופן כללי געווען א תענוג...

כ'מעג וויסן אויף וועלכע יסוד איר האט געבויעט דעם פאקט? די תוצאות פון דעם באשאפענעם פאקט קען מען עקסטער דן זיין, כ'וויל וויסן דער עצם באשאפענעם פאקט פון וואנט נעמסטו דאס.

פון ווי איך נעם אז מ׳האט זיך כמעט נישט געבאדן אמאל?
כ׳ווייס נישט ווי אלט דו ביסט, קענסט פרעגן דיין זיידע אדער עלטער זיידע וויאזוי ס׳איז געווען אינדערהיים.
בד״וו אפי׳ דא אין אמעריקע 40 יאר צוריק איז געווען נארמאל פאר א בעלבאטישע איד זיך צו שויערען נאר פרייטאג אין אמאל אינמיטן די וואך... אין מיט כשר זייף...
יעצט וויל איך הערן א ביאור אויף דיין פראז ״די תוצאות פון דעם באשאפענעם פאקט קען מען עקסטער דן זיין״

[אלמוני]

מ׳דארף פארשטיין אז אמאל פלעגט מען זיך כמעט נישט באדן, פינטל. במילא ווען מ׳האט געאסרט רחיצה האט מען בכלל נישט גערעדט פון די היינטיגע סטאנדארט אז מ׳איז בצער ווען מ׳האט זיך נישט געבאדן אפאר טעג... רחיצה איז באופן כללי געווען א תענוג...

כ'מעג וויסן אויף וועלכע יסוד איר האט געבויעט דעם פאקט? די תוצאות פון דעם באשאפענעם פאקט קען מען עקסטער דן זיין, כ'וויל וויסן דער עצם באשאפענעם פאקט פון וואנט נעמסטו דאס.

געזען איינעם ברענגן די סברה בשם הרב הענקין

[פאר'מוח'ט]

מ׳דארף פארשטיין אז אמאל פלעגט מען זיך כמעט נישט באדן, פינטל. במילא ווען מ׳האט געאסרט רחיצה האט מען בכלל נישט גערעדט פון די היינטיגע סטאנדארט אז מ׳איז בצער ווען מ׳האט זיך נישט געבאדן אפאר טעג... רחיצה איז באופן כללי געווען א תענוג...

כ'מעג וויסן אויף וועלכע יסוד איר האט געבויעט דעם פאקט? די תוצאות פון דעם באשאפענעם פאקט קען מען עקסטער דן זיין, כ'וויל וויסן דער עצם באשאפענעם פאקט פון וואנט נעמסטו דאס.

געזען איינעם ברענגן די סברה בשם הרב הענקין

כעין זה האב איך געהערט נאכזאגן בשם הרב פ"א פאלק שליט"א מגייטסהעד, בנוגע זיך וואשן ער"ש מיט זייף, (וואס אין די פוסקים ווערט נאר געברענגט א היתר לרחוץ בחמין,) האט ער גע'טענה'ט אז היינטיגע צייטן וואס מען באדט זיך אפטער ווי אמאל, אויב איז דאס נאר מיט וואסער שפירט מען די זעלבע ווי איידער מ'גייט אריין, ממילא מעג מען זיך וואשן מיט זייף ער"ש.

[למעלה משבעים]

מ׳דארף פארשטיין אז אמאל פלעגט מען זיך כמעט נישט באדן, פינטל. במילא ווען מ׳האט געאסרט רחיצה האט מען בכלל נישט גערעדט פון די היינטיגע סטאנדארט אז מ׳איז בצער ווען מ׳האט זיך נישט געבאדן אפאר טעג... רחיצה איז באופן כללי געווען א תענוג...

כ'מעג וויסן אויף וועלכע יסוד איר האט געבויעט דעם פאקט? די תוצאות פון דעם באשאפענעם פאקט קען מען עקסטער דן זיין, כ'וויל וויסן דער עצם באשאפענעם פאקט פון וואנט נעמסטו דאס.

פון ווי איך נעם אז מ׳האט זיך כמעט נישט געבאדן אמאל?
כ׳ווייס נישט ווי אלט דו ביסט, קענסט פרעגן דיין זיידע אדער עלטער זיידע וויאזוי ס׳איז געווען אינדערהיים.
בד״וו אפי׳ דא אין אמעריקע 40 יאר צוריק איז געווען נארמאל פאר א בעלבאטישע איד זיך צו שויערען נאר פרייטאג אין אמאל אינמיטן די וואך... אין מיט כשר זייף...
יעצט וויל איך הערן א ביאור אויף דיין פראז ״די תוצאות פון דעם באשאפענעם פאקט קען מען עקסטער דן זיין״

אינטרעסאנט. נישט געוויסט די איסור רחיצה איז געשריבן געווארן אין די לעצטע הונדערט יאר... כ'פרעג פון וואנט נעמט איר אז די ראשונים וואס האבן גע'אסר'ט רחיצה האבן נישט געהאט אונזערע סטאנדארטן אין ריינקייט?

[דניאל אויערבאך]

איך מיש מיך נישט אריין אין הלכה -אבער למעלה, דו האלטסט אז סאיז אפילו מעגליך געווען צו האבן אזעלכע סטאנדארדן ווי היינט מאז היתה ישראל לגוי??
נאר קוקענדיג די הלכות פון ביהכ"ס און פון בית המרחץ און אנדערע זאכן (ווי מלבושים) זעט מען וואספארא נידריגע סטאנדארד איז אמאל געווען.
ווי איז געווען מעגליך צו נעמען טעגלעך א ווארעמע שאוער פאר 15 מינוט? וען יעדע ביסל וואסער האט מען געשעפט מיטן וואסער טרעגער און געהאקו האלץ אנצוהייצן??
זיך טוישן יעדן טאג וועש??
געהאט עירקאנדישאן אום זומער??
זיי האבן פיל מער געשוויצט און ווייניגער געטוישט וועש אייביג און נישט געווען אזוי מפונק ווי היינט בלי ספק

[אוראייניקל]

מ׳דארף פארשטיין אז אמאל פלעגט מען זיך כמעט נישט באדן, פינטל. במילא ווען מ׳האט געאסרט רחיצה האט מען בכלל נישט גערעדט פון די היינטיגע סטאנדארט אז מ׳איז בצער ווען מ׳האט זיך נישט געבאדן אפאר טעג... רחיצה איז באופן כללי געווען א תענוג...

כ'מעג וויסן אויף וועלכע יסוד איר האט געבויעט דעם פאקט? די תוצאות פון דעם באשאפענעם פאקט קען מען עקסטער דן זיין, כ'וויל וויסן דער עצם באשאפענעם פאקט פון וואנט נעמסטו דאס.

פון ווי איך נעם אז מ׳האט זיך כמעט נישט געבאדן אמאל?
כ׳ווייס נישט ווי אלט דו ביסט, קענסט פרעגן דיין זיידע אדער עלטער זיידע וויאזוי ס׳איז געווען אינדערהיים.
בד״וו אפי׳ דא אין אמעריקע 40 יאר צוריק איז געווען נארמאל פאר א בעלבאטישע איד זיך צו שויערען נאר פרייטאג אין אמאל אינמיטן די וואך... אין מיט כשר זייף...
יעצט וויל איך הערן א ביאור אויף דיין פראז ״די תוצאות פון דעם באשאפענעם פאקט קען מען עקסטער דן זיין״

אינטרעסאנט. נישט געוויסט די איסור רחיצה איז געשריבן געווארן אין די לעצטע הונדערט יאר... כ'פרעג פון וואנט נעמט איר אז די ראשונים וואס האבן גע'אסר'ט רחיצה האבן נישט געהאט אונזערע סטאנדארטן אין ריינקייט?

לכאורה איז מוכרח אזוי, פון דאס וואס איז גע'פסק'נט אין הלכות יום טוב אז מען מעג אנווארעמען וואסער נאר לצורך רחיצת פניו ידיו ורגליו, משא"כ לצורך רחיצת כל הגוף איז אסור ווייל ס'איז נישט א דבר השוה לכל נפש, איז משמע אז ס'איז נישט געווען אייניגעפירט בכלל זיך צו וואשן עכ"פ נישט מיט ווארעמע וואסער ודו"ק.

[אוראייניקל]

כ'האב אין ערגעץ נישט געזעהן מ'זאל רעדן דערפון כ'האב שוין געפרעגט עטליכע דיינים און נישט באקומען א קלארע תשובה:

אם שמטפל עם ילדים קטנים, ובגדיה מתלכלכים, האם מותר לכבס? האם דינה כמו בגדי קטנים?

יאך האב אויך געפרעגט, און דער דיין האט געענטפערט אז כפי הנראה איז עס מותר.